Hey, hier is dan het derde hoofdstuk, heb veel plezier met het lezen en laat a.u.b. een review achter!(lees ook mijn ander werk) ;)
Ik zal er altijd voor je zijn
Rate: PG-13
Hoofdstuk 3
By Sehri
"Verdomme, waar blijft Heero in godsnaam?"
Relena vloekte. Iets wat ze normaal niet deed. 'Wacht, wat gebeurt er met me?'Ze zag dat haar broer met de onbekende man op haar afkwam. Met haar vingers deed ze een paar lokken van haar pony opzij die haar zicht belemmerden. Relena moest toegeven dat hij een knappe man was. Nee, geen man, nog niet. Hij was een jongen zag Relena toen hij samen met Milliardo voor haar stond. Haar schoonzus en zij stonden op om de jongeman te gaan groeten. Zechs sprak tot de jongeman.
"Dit is mijn vrouw Noin Peacecraft en dit mijn zusje Relena Peacecraft."
Tegen zijn zusje en vrouw zei hij: "Noin, Relena, dit is de prins uit Frankrijk, Trunks Baudry."
Relena keek hoe Trunks de hand van haar schoonzus kuste. Toen draaide hij zich naar haar toe. Ze zag een mooie glimlach en mooie, lichtblauwe ogen. Toch voelde ze haar hand trillen toen hij licht haar hand kuste. Waarom hij trilde wist ze niet.
Toch merkte ze op dat ze zijn gezelschap wel prettig vond. Dat hij mooi gespierd was kon ze zonder enig twijfel zeggen. Ook al zag ze niets onder zijn grijsblauwe pak. Zijn haar was netjes geknipt en had een lila kleur. Wel een rare kleur, maar het stond hem prachtig. Ze merkte op dat hij veel contacten had in deze zaal.
Ondanks dat Relena zo onder de ondruk was van hem, zat nog steeds Heero in haar hoofd. 't Liefst was ze gelijk weggegaan om hem te zoeken, maar ze kon moeilijk zo snel weggaan. Dat was onbeschaafd. Gelukkig kwam Hilde haar tot hulp. Ze groette eerst de Fransman, toen knipoogde ze naar Relena.
"Relena en ik hebben nog wat te bespreken. Zou ik even met haar…"
Voordat Hilde haar zin kon afmaken, sprak Zechs al.
"Ja, is goed, Relena ga maar. Maar blijf niet te lang weg, we hebben hier iemand nog te gast. Kom binnen… een uur terug. Noin en ik zullen wel hier de zaak afsluiten. Breng jij prins Baudry even naar ons huis. Hij zal wel een paar dagen bij ons te gast blijven."
Zechs glimlachte naar Trunks. Voordat Trunks iets kon zeggen, was Relena al weg. Hilde trok haar mee naar de bar waar Duo zat. Ze zag dat hij druk bezig was met zijn mobiel. Allebei hoorden ze hem vloeken.
"Verdomme, Heero, pak op. DAMM!"
Duo smeet zijn mobiel op de bar. De man achter de bar keek boos naar hem op. Duo negeerde hem en draaide zich om naar de twee meisjes. Zijn altijd zo'n vrolijk gezicht was opgetrokken in een grimas.
"Ik kan Heero niet bereiken. Hij pakt zijn mobiel niet op. Ook is hij niet in mijn huis."
Woedend sloeg hij met zijn vuist op de bar.
"Waar is hij?"
De barkeeper keek hen dit keer dreigend aan.
"Sorry," zei Duo lachend en knipoogde naar de meisjes. "Ik zit nogal diep in de nesten, zie je."
Duo fronste zijn wenkbrauwen.
"Trouwens, wie is die jongen met wie je broer zo lachend zit te praten."
Relena zuchtte.
"Hij is een prins uit Frankrijk. Hij heet Trunks. Trunks Baudry."
Relena zuchtte. 'Heero,' fluisterde ze. 'Waar blijf je?'
"Kom we gaan Heero zoeken." Opgeschrikt uit haar gedachten keek Relena Hilde verbaasd aan.
"Waar wil je hem gaan zoeken, Hilde? Waar wil je beginnen? Denk eens logisch na. Hij kan hier in Londen overal zijn."
Relena keek op haar horloge.'Half twaalf. Over een half uur moet ik samen met Baudry naar huis. En Heero...'
Duo en Hilde zaten druk te praten. Trowa schonk haar een moedige glimlach toe. Noin keek bezorgd haar kant op. Broer zat alleen maar over haar te praten, maar Heero? Vastberaden stond Relena op.
"Hier wachten heeft geen zin."
Duo en Hilde keken haar verbaasd aan. Ze keek naar hen, en vervolgde.
"Kom, we gaan Heero zoeken."
Heel even twijfelden Hilde en Duo. Ze keken elkaar heel even aan. Toen knikten ze met hun hoofd en stonden allebei tegelijkertijd op.
"Oké, is goed Relena," zei Duo. "Maar iemand van ons moet hier blijven."
Duo keek naar zijn vriendin.
"Blijf jij, Hilde?"
Hilde knikte met haar hoofd.
"Ik bel je wel als hij hier komt. Zorgen jullie twee er maar voor dat jullie hem snel terugvinden. Relena, je hebt nog maar twintig minuten… Weet je zeker dat je hier niet wilt blijven? Anders ga ik wel."
Vragend keek Hilde naar Relena. Relena ontweek de blik van het donkerharige meisje. Dat was waar ook. Daar had ze even niet aan gedacht.
'Zie je nou wel, Duo. Niet Heero, maar ik heb problemen. Natuurlijk heeft hij ook problemen, maar de mijne zijn groter. Veel groter.'
Ze zuchtte.
"Ik ga,"zei ze vastberaden. "We zullen moeten opschieten, Duo, maar anders splitsen we wel op."
Duo en Hilde stemden na enig overleg in. Dus liepen Relena en Duo richting de uitgang van de zaal. De zware deur werd voor hen geopend. Ze knipperde met haar ogen tegen het felle licht dat van de tl-lampen uit de grote hal kwam. In de zaal was het redelijk donker. Alleen de discolampen gaven wat licht. Relena liep voorop uit de zaal om de hal in te gaan, toen ze opeens oog in oog stond met Heero.
Haar hart begon razendsnel te bonken. Zijn ogen bleven haar ogen vasthouden. Ze kon nergens anders heen kijken. Ze zag alleen zijn donkerblauwe ogen. Ze voelde alleen zijn aanwezigheid en de warmte die van zijn lichaam naar haar lichaam stroomde. Ze wist dat ze kon proberen wat ze wilde, ze zou hem nooit kunnen vergeten. Nooit. Nooit zou ze meer van iemand anders kunnen houden dan van hem. Hij betekende alles voor haar. Alles. Maar wat zij betekende voor hem?
Deze gedachte bracht haar weer op de plek waar ze stond: in de feestzaal in Londen, in de deuropening tegenover de harteloze Heero. Duo was de eerste die de spanning tussen hen brak.
"Heey, buddy, waar was je al die tijd? We zochten je rot. We…"
Duo bleef opgelucht doorkletsen, maar Heero noch Relena luisterden naar hem. Relena deed een stap opzij, zodat Heero naar binnen kon komen. Nog steeds bleven haar ogen op zijn koude, donkere ogen gericht. Zoals haast altijd kon ze niet op zijn gezicht aflezen wat hij dacht, wat hij voelde. Ze merkte op dat Heero naar iemand achter haar keek. Relena bleef even naar hem kijken, maar toen zijn ogen onbewogen naar iets of iemand in de zaal bleef kijken, draaide ze zich om. Haar ogen werden groot toen ze degene zag naar wie hij de hele tijd zat te kijken. Trunks Baudry. Verschrikt draaide ze zich om naar Heero. Hij keek heel even naar haar. Toen, zonder maar iets te zeggen, liep hij de zaal in. Relena sloot haar ogen toen hij haar voorbij liep.
"Eey, Heero, waar ga je heen?"
Duo volgde hem, zodat Relena alleen was. Een traan gleed langs haar wang naar beneden. Ze opende haar ogen en draaide zich om. Ze liep naar het tafeltje waar haar broer Zechs, haar schoonzus Noin en de Franse gast zaten. Relena probeerde te glimlachen. Alleen voor haar broer. Alleen voor hem. Ze zag dat Duo druk tegen Heero zat te praten. En dat Heero de ene na het andere glas wijn naar binnen werkte. Relena keek op haar horloge. Vijf voor twaalf. Mooi op tijd. Dat Heero haar pijn deed, betekende niet dat zij haar broer pijn mocht doen. Haar broer kreeg haar in het oog.
"Je had een leuk feest georganiseerd, miss Relena. Ik…"
Trunks bleef doorpraten terwijl Relena zo aandachtig mogelijk probeerde te luisteren. Maar ze kon het niet helpen dat haar gedachten soms afdwaalden.
"Weet je waarom ik hier ben in Londen?"Trunks keek uit het raam van de limousine naar de donkere, wolkloze lucht. De sterren twinkelden aan de hemel.
"Nee, mijn broer heeft niets gezegd. Mij was niet eens verteld dat U zult komen."
Trunks fronste zijn wenkbrauwen, maar gaf geen antwoord op de vragen die nu in Relena's hoofd waren.
"Eigenlijk ben ik hier voor U."
Relena's wenkbrauwen gingen omhoog, maar ze zei niets. Ze wachtte af naar wat hij haar te vertellen had. 't Was best benauwd in de auto. Haar chauffeur bracht haar naar haar villa.
"Er wordt over ons huwelijk nagedacht,"zei hij ten slotte zacht.
Hij keek naar haar op. Relena verstijfde. Waarom wist zij van niets?
Trunks kwam dichterbij. Heel voorzichtig stak hij zijn hand naar haar uit, wat haar aan Heero deed denken. Deze avond had ze ook haar hand naar HEM uitgestoken. Hij streelde eerst haar haar heel zacht.
"Eigenlijk vind ik je best wel leuk… nee, heel leuk, miss Relena. U bent heel mooi."
Hij schoof nog dichterbij en boog zich voorover om haar te kussen...
Ha, dit was dan de derde hoofdstuk, vergeet aub geen review achter te laten, 't Betekent heel veel voor me.
En misschien komt sommigen de naam TRUNKS wel bekend voor, hij is een personage van de anime: Dragonball GT. Misschien ken je 'm wel, daarom staat de disclaimer helemaal onderaan, omdat ik julllie even in de spannig wilde laten zitten.
Weet dat haast niemand dit verhaal zal lezen, toch schrijf ik 'm.
Hoop toch dat mijn verhaal wel gelezen zal worden, en ook leuk zal worden gevonden.
Sehri
Disclaimer: I do not own Gundam Wing or Dragonball GT
