Chapter 12: de trotse grootouders
Het is nu meivakantie en Draco en Hermione zijn op weg naar Malfoy Manor.
De tweeling gaat nu voor het eerst hun grootouders Lucius en Narcissa ontmoeten.
Draco zou de gezichten van zijn ouders wel eens willen zien, als hij en Hermione hun tweeling laten zien.
Zijn vader zou waarschijnlijk een reusachtig feest geven.
En zijn moeder zou waarschijnlijk niet meer kunnen stoppen met huilen van geluk.
Hij lachte.
Is er iets Draco?Vroeg Hermione.
Huh?oh!Nee, ik dacht, hoe zouden de gezichten van mijn ouders eruit zien als ze de tweeling zien. Zei hij.
Oh, ik denk dat ze trots zullen zijn. Zei ze.
Ja, want onze tweeling is prachtig! Toch schat?
Ja, maar het was wel zwaar om ze op deze wereld te zetten.
Dat geloof ik graag. Zei hij en hij kuste haar op haar voorhoofd.
Toen stopte de hogwartsexpress.
Ze waren weer in Londen.
Draco droeg eerst hun koffers naar buiten en gaf ze aan een huiself, daarna pakte hij zijn zoon en Hermione pakte hun dochter en stapte ze samen de trein uit.
De twee trotse grootouders liepen gelijk naar hen toe om de tweeling over te pakken.
Lucius pakte zijn kleinzoon en bekeek hem eens goed, Lucian had grijze ogen en goudbruin haar.
Hij heeft zijn vaders ogen.Zei Lucius gelijk.
En zijn moeders haar.Zei Narcissa.
Daarna gaf Lucius, Lucian aan Narcissa en pakte zijn kleindochter aan van Hermione.
Ze had groen/blauwe ogen en goudblond haar.
Ook zij heeft de ogen van haar vader en de haarkleur van haar moeder.
Draco, mijn jongen.Zei hij.
Je hebt een geweldige vrouw en twee prachtige kinderen.
Draco glunderde van top tot teen.
Dank u vader.Zei Hermione.
Nou, zullen we terug gaan?Vroeg Narcissa.
Ja, zei Draco.
Het is een lange reis geweest en Hermione heeft net zoals de tweeling veel rust nodig.
