Okey, ik wilde eigelijk doorgaan met Saved by a demon, maar ik zag net een review in m'n hotmail staan van Bloody 2005, dus dit verhaal gaat voor! Crimson Koibito, supper veel thanks voor de review!
4) So Happy now.
Lief dagboek,
Het is zo raar verlopen allemaal,
Het ene moment probeerde ik nog aan Jack uit te leggen hoe je chocolade melk maakt, zonder de magnetron te laten exploderen en het volgende moment hadden we ruzie. " You listen good little girl, don't treat me like a baby. I'm BLOODY Captine Jack Sparrow."En ik met m'n stomme kop moest, kon m'n mond weer niet houden. "NEE, dat ben je niet! In ieder geval NIET MEER!" Dat had ik beter niet kunnen zeggen."Finn, IM SO OUT OF HERE! I DON'T NEED YOU not even in this SODEN WORLD!"En toen liep ie zomaar weg en sloeg de deur dicht.
Wat heb ik gedaan! Ik wilde hem niet weg hebben, het is alleen ZO grappig als hij pissed-off is/ met z'n rare accentje, z'n vage loopje en z'n eeuwige gescheld.
En Collin zit alleen maar te huilen, hij wil z'n oppaspiraat terug en ik krijg hem maar niet in slaap. Wat moet ik nou! De politie bellen was het eerste wat in me opkwam maar wat moet ik dan zeggen? Ik zie mezelf als staan op het bureau. "Ja hallo agent, ik ben iemand kwijt. Hoe ie eruit zit vraagt u? Nou hij heeft een veel te grote joggingbroek, een Hawaï-shirt aan. Lang haar met drets. En oja hij is waarschijnlijk dronken en gewapend met een zwaard en een pistool.
Geen goed idee dus…
Er druppelen twee tranen op haar dagboek. De letters beginnen uit te lopen. Stom dagboek… Sue pakt het op en gooite het tegen de muur. Kijk dat lucht al een beetje op.
Collin ligt nog steeds te brullen in z'n bed." Ihuhuikke huhueh wihuhuhul niehiet slahaphu.IKKKE WILLL NAHAHAHR JACK!"En weer volgden er een jankconcert.
"Okey, OKEY, irritant ventje IK GA HEM ZOEKEN! MY GOD sut up fore a minut."Sue haalde opgelucht adem. Schreeuwen, lucht ook altijd goed op. "Okey, Collin luister goed naar me. Doe voor niemand de deur open, EN GA SLAPEN!"
Haar broertje keek haar met betraande oogjes en een waterig glimlachje aan. "O-okey Annie, wel vinden heh?"
Ze glimlachte neven om hem gerust te stellen en liep de deur uit. Laat ik het maar hopen.
……………………………………………………………………………………………………………………………..
Verdomme wat is het koud buiten. Ze schudden met haar hoofd. Sue, jer zijn nu belangrijkere zaken dan het weer. Okey waar begin ik met zoeken? Stel je voor dat je een Jack bent, wat is het eerste wat je gaat doen? Denk,denk,denk! Natuurlijk zuipen! Sue gaf zichzelf een denkbeeldig schouderklopje. Men, dat was niet eens zo moeilijk las ze had gedacht. Maar…. Het dichtstbijzijnde café is hier,slik, drie blokken vandaan.
Men, wat een enge buurt is dit toch. Ben blij dat ik hier niet woon. Shit man, de lantarens doen het ook al niet.
Sue begint wat harder te lopen en haald opgelucht adem als ze de straat bijna uitgelopen is.
Opeens wordt ze vanuit het niets bij haar schouders gegrepen en een steeg ingegooid. Ze begint als een gestoorde te gillen en knald met haar achterhoofd tegen een muur. AUWWW, GODVERDOMME DAT DOET PIJN!
Ze kan amper meer op haar benen blijven staan en alles begint te draaien. De SADIST kom op har af en grijpt haar bij de keel. "Hello, sweaty." De man lacht gemeen.
Doodsbang kijkt Sue de man aan, het is maar goed dat ze net nog naar de w.c is gegaan want anders…
"So, sweaty, doe nu precies wat ik zeg anders wordt je korte leventje wel heel kort…" Sue ziet dat de man een mes trekt. Snel knijpt ze haar goen dicht en doet een schietgebedje.
Opeens hoord ze een rochelde geluid en doet haar ogen weer voorzichtig open. De man voor haar staat doodstil en kijkt haar met grote ogen aan. Ze ziet bloed. HELP IK BLOED DOOD, denkt Sue meteen. Maar wacht is, ik voel geen pijn, naja behalve m'n achterhoofd dan…
De man zakt in elkaar en Sue ziet haar redder staan, of beter gezegd redders. Voor haar staan vier Jack's die koel naar de man op de grond kijken. Over dodelijke blikken gesproken, merkt Sue droog op. Ze begint om haar flauwe grapje te lachen en kijkt de Jack's wazig aan. " Jack ik wist niet dat jij broers had en kun je ook even stil blijven staan?" Sue ziet nog net Jack op zich aflopen en dan wordt alles zwart…
……………………………………………………………………………………………………………………………..
Duffig en met nog veel hoofdpijn wordt Sue wakker. Mijn god, het lijkt wel of iemand met een kettingzaag in m'n hoofd bezich is. zuchten kijkt ze om zich heen. Gelukkig ik ben in m'n eigen kamer, in m'n eigen bed in m'n eigen pyjama.
PYJAMA! Wacht is even dat klopt niet! Sue kijkt nog een keer goed, maar nog steeds zit Snoopy haar glimlachend aan te kijken, alsof hij haar wil vertellen wat er is gebeurt.
Sue fronst. Alsof ik dat niet kan raden… Just great.
Ze kijkt vanuit haar bed in de spiegel. Zooo… wat zie ik eruit! Blauw rode plekken in m'n nek, en dikke lip en een gat in m'n achterhoofd. No Way dat ik zo naar school ga ! Ze zucht, laat ik eerst maar proberen m'n gezicht enigszins te restaureren, want dit kan echt niet!
Voorzichtig staat ze op en doet een pas. WOW, en sinds waneer is lopen zo moelijk geworden? Net op tijd ploft ze weer op bed neer. Kennelijk heeft 'haar redder' het ook gehoord en ze hoord voetstappen op de trap.
Veel zin heeft Sue nog niet om te praten, dus snel trekt ze de deken over zich heen en doet of ze slaapt. Even later hoort ze de deur open gaan en hoort ze Jack binnen komen. Dat vage loopje is overal herkenbaar. Meteen doet ze haar beste ik-slaap-nog-acte ever en hoopt dat hij snel weer weg gaat.
"Luv, ik ben Captine op een schip vol met pirates, zo langzamerhand weet ik echt wel wanneer iemand acteert."
Mokkend slaat Sue de dekens van zich af en gaat overeind zitten.
Jack gaat grijnzend in een stoel zitten. "So, how are ye feeling,luv?"
Sue kijkt hem kwaad aan. "Kijk is hoe ik eruit zie. WAT DENK JE!"
"Good point, luv."
Het blijft even stil in de kamer. Sue krijgt meteen de kriebels. Ze kan zo slecht tegen stilte, zelf op een begrafenis zou ze het liefst door blijven praten. Niets is zo erg als die stille stiltes. "Is die vent dood?"Opperd ze.
"Aye, I think so".
"Good." Mompeld Sue.
Door het wraakzuchtige gezicht van Sue schiet jack in de lach. "So, luv, do ye need anything?"
"Nou een aspirientje zou niet verkeerd zijn."Mopperd Sue. Las ze de blik van Jack ziet begitnze meteen uit te leggen."badkamer,linkerkastje,derde plank, klein potje."
"Got it, luv."
Drie aspirientjes, een halve liter water en een paar kokhalsneigingen later ( A/N zie: zelf aspirientjes slikken) begint de wereld er voor Sue weer een beetje normaal uit te zien.
"So, luv, aren't ye ganna thank lill' ol' Jack? Vroeg Jack, gewapens met twee puppy-eyes.
"Voor wat!"Vraag Sue kattig.
"Fore saving ye'r life 'cours."
"You SOOOO didden't save my life!
You didin't save my live!
Yah i did.
No you didin't.
YAH I DID!
Okey okey je heb m'n leven gered. Happy now?
Nop.
Sins wanneer redden helden niet meer gratis?
Pirate savvy.
Fine.
Ik loop naar hem toen, en gaf hem een kus. ( vast de aspirientjes)
Gewoon op z'n wang.Zo'n-dank-u-wel-voor-dit-leuke-verjaardagscadeau-kus. Nothing wrong withe that right?
So happy now! Bloosde ik.
Nou da was nummer 4. Was het wat. Okey het einde was niet geweldig maar het is al laat, so sorry. Review. Please please pleaseeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!
