""Nou speciaal voor MelovesOrli verbeter, anders ging e de eerste versie lezen. AHHHAAAWW,schrik, niet doen. Dus nu de verbeterde versie:

Hoofdstuk 6) The Supermarket.

Eindelijk na twee dagen kon Sue weer recht op haar benen staan, zonder de wereld dubbel te zien. Haar achterhoofd zag er ook niet meer zo dramatisch uit en de blauwe plekken rond d'r keel zijn ook zo goed als weg. Een hele verbetering dus.

Jammer genoeg was het huis het tegenovergestelde. Het zag er niet uit! Gebroken boorden,ontploften speakers, vieze kleren,speelgoed, kogels en allerlei andere dingen lagen verspreid van de kelder tot de zolder van het huis.

Ook was het eten bijna op en na twee dagen blikvoer bedacht Sue zich dat het wel weer is tijd werd om boodschappen te gaan doen. Ze schraapte haar keel als een burgemeester."Jack, Collin, ik moet jullie meedelen dat het tijd word om het huis weer in orde te maken…

Twee paar ogen keken verschrikt op van de televisie. "Waar heb jij het nou over!" schreeuwde Jack ongerust. "Het is hier nog schoner dan op The Black Pearle. Ik zie geen muizen,ratten of kakkerlakken lopen, dus het valt best mee…

Verstoord gaat Sue verder met haar speech. "Zoals ik al zei, het is hier een vuilnisbelt en er is bijna geen eten meer. DUS ER GAAN ER VANDAAG WAT AAN DOEN!"

'Nou ga ja gang dan maar, jij bent een vrouw. Dus je weet vast wel wat je moet gaan doen."En Jack ging weer verder met t.v kijken.

GEWELDIG zit ik opgescheept met een t.v-verslaafde– alcoholistische–seksistsche-piraat! Stampvoetend loopt Sue naar Jack toe. Slaan is haar eerste optie, maar ze hield zich in.

"Als jij niet heel gauw van die bank af komt en mee gaat helpen kan je vertrekken JAH!"

Jack veerde van de bank en staat meteen klaar."Okey,okey, whatever ye whant ,luv."

"Mooie, laten we dan eerst naar de supermarkt gaan, ik maak een lijst en dan…"

Jack kijkt haar aan alsof hij water zag branden. "Who,who, waith a second luv, A WHAT!"

Weer kijkt Sue verschrikkelijk verstoord op.'Een supermarkt, dhuhu. Je weet wel waar je eten kan kopen?" Z'n blik zei al genoeg."laat maar, je ziet het straks wel."

Ze begon haar lijstje af te werken.

Lijst, cheak.

Collin's jas aan, cheak.

Berry in huis, cheak.

Buskaart,cheak.

Jack ziet er zo normaal mogelijk uit,zonder zwaard,rum een pistool en andere ongein… ja,cheak.

"Oke, jongens volgens mij hebben we alles, we gaan."

………………………………………………………………………………………………………………………

Het drietal liep naar de bushalte. Terwijl Collin naar een vogeltje staarde, Sue probeerde Jack van z'n busfobie af te helpen, kwam de bus… GODZIJDANK!

In de bus hing een vrij gespannen sfeer. Een stuk of tien mensen proberen zo ver mogelijk van Jack vandaan te schuiven die steeds groener begin te zien. Sue was ondertussen als een gek haar tas aan het leeghalen op zoek naar het boodschappenbriefje. En Collin stond op en neer te springen, want hij moets nodig plassen.

Maar na vijftien verschrikkelijk lange minuten stopt de bus voor de supermarkt. Jack stapt als eerste uit en begint allerlei dingen te mompelen."Bloody, bus, crazy people."

Collin sprongt als tweede uit de bus en stond op springen. En Sue sprongt als laatste uit bus met een vuurrood hoofd als ze het boodschappenlijstje uit haar kontzak grist.

Na een kort wc bezoek staan ze alle drie in de supermarkt. De 24 Market, zoals de winkel heet is heel groot. Hij heeft meer dan twaalf paden die stuk voor stuk volgestouwd zijn met producten. Jack staat met z'n mond open te kijken. Zo'n grote ruimte heeft hij nog nooit gezien!

"Bloody hell, so this is a s-supermarket?" het begon hem te duizelen.

Sue keek zuchten toe."Yes, Jack THIS is de supermarkt!

Jack keek nog is om zich heen. "Some big bloody place. Je zou er tien boten in kwijt kunnen."

Sueeeeeey……Mag ik een ijsje? En een snoepje? En een koekje? Zeurde collin met een lief stemmetje, terwijl hij in het karretje zat

"Niet zeuren Collin, we gaan eerst de dingen die we echt nodig hebben!Ze liepen een tijdje rondje,terwijl het karretje steeds voller werd.

Jack wilden net vragen waar die tampondingen voor waren, werd opeen spierwit. "Jack wat is er?" vroeg Sue ongerust. Jack wees op twee politieagenten die toevallig in de winkel hun boodschappen aan het doen waren.

"Jack doe maar rustig, dat zijn gewoon twee agenten, die doen helemaal niemand kwaa…"

"HEY, JULLIE DAAR WACHT IS EVEN!"De twee agenten hadden het drietal gezien.

"SHIT"Sue zag dat de tweeagenten op hun af kwamen stormen.

"C'mon, luv, Run!" Beide begonnen ze hard weg te rennen."Jack, is er misschien IETS dat je me moet vertellen!"hijgde Sue.

"Well, herinner je die dag toen we ruzie hadden! Ik had toen verschrikkelijk veel behoefte aan rum, maar had geen geld. Nadat ze me de rekening lieten zien heb ik m'n zwaard laten zien en bent toen heel rustig zonder geweld de kroeg uitgelopen. En toen stonden die twee opeens voor m'n neus in ehe… zo'n auto dinges. Toen schoot ik de banden stuk en vluchten een steeg in waar jij ook toevallig was.

"WAT? Je was gewapend, dronken en je heb op een politieauto geschoten! BEN JE GEK!" brulde Sue, niet al te zacht door de winkel.

"Ja, ehe… als je het zo bekijkt…"

Sue zuchten. "geweldig, wat doen we nu! Die twee klojo's zitten nog steeds achter jouw aan. WACHT, achter ons aan!'

"I, have a idea, luv, let's split-up."

Sue vond het niet veelbelovend klinken maar ze had niet veel keus. Jack schoot al een gangpad in.

Zoals verwacht renden een agent achter Jack aan en de ander achter Sue en Collin, die nog steeds in het overvolle karretje zat. Collin vond het maar wat spannen. Z'n zus dacht daar iets anders over, aangezien ze een strafblad riskeerden en het karretje per seconde zwaarder leek te worden. Maar gelukkig was de agent ook niet een van de fitste en kreeg al last van ademnood. Snel gooide Sue de helft van de boodschappen over het gangpad.

(BAF) de agent viel dankzij een blik tomatensoep op de grond. 1-0 voor the bad guys!

Jack had iets meer moeite met het afschudden. Dat kwam waarschijnlijk omdat hij zelf niet helmaal honderd procent nuchter was, geen idee had welke kant hij opging en z;'n achtervolger geen twintig kilo overgewicht had. Maar gelukkig was z'n reddende engel Sue er nog…

Net toen de agent Jack te pakken had, duwde Sue het karretje vol tegen de agent aan. Met een geweldige boog vloog de arme man met kar en al tegen een berg verf, die toevallig in de aanbieding waren.

"Who, die vlucht geef ik een 9.4!"mompelde Sue ongelovig.

"That's something ye don't see every day." Grijnsde jack.

Collin straalde helemaal en vond het schitterend om te zien hoe de agent onder de verfblikken vandaan probeerde te komen. Rood van woeden, en van de verf, klom de agent moeizaam onder de blikken uit.

"let's go, luv, voor hij z'n vriendjes roept."Met een halve tas met boodschappen vluchten de drie de winkel uit, terwijl ze een grote groep verbijsterde klanten achter lieten.

Hoewel de helft van de boodschappen vergeten waren, hing er een gezellig sfeer in het huis. Jack had het op de een of andere manier voor elkaar gekregen om drie flessen rum heelhuids mee naar huis te krijgen. En hij werd per minuut vrolijker.

"Never saw a men look so stupit like that guy!" Lachten hij terwijl hij zo goed mogelijk het gezicht van de agent na deed. "Neeh jij dan, toen ze die agenten zag aankomen!'grijnsde Sue gemeen terwijl ze Jack's uitdrukking imiteerde.

Het gelach bleef doorgaan tot het etenstijd was. "Nou laten we maar is kijken wat we hebben gejat uit de supermarkt."voorzichtig schudden ze de zak leeg midden in de kamer.

2x brood.

Melk

Snoep. Collin haalde opgelucht adem.

Geplette tomaten.

Tampons. Sue zuchten op haar beurt opgelucht.

Chips.

Cola.

Deo.

RUM! Jack begon te stralen.

Nou hier kunnen we ook niet van leven."mompelde Sue. Is kijken we hebben nog 150 dollar. WIE wil er pizza!

Nou applaus voor moi, dat zo snel ben. NOT. Maar goed, graag of niet, review ze!

TBC dhuuuu