Ik wil niet… maar ik moet… nou okey dan ik ga verder met verberen, wnat ik moet nog meer van 15 hfdst, en ik wil zo'n beetje op de helfd zijn,MINSTENS! Dus hier we go again…
Hoofdstuk 6) I found it! Againe?
Man wat was het gisteravond gezellig. Dacht Sue. Nadat ze Collin naar bed had gebracht was Jack begonnen met verhalen te vertellen. En onder de verhalen had hij zo'n vier flessen rum weggezopen en zij anderhalf. Niet zo'n goed idee na een gat in je kop, maar ja…
Jesus niet normaal hoeveel die man kan vertellen. Jammer genoeg wist Sue door de rum meer dan de helf niet meer. EN ze stierf nu van de koppijn.
Voorzichtig slofte ze naar beneden. ZO JESUS kan iemadn het licht uitdoen! Snel trok ze de gordijnen dicht en zag jack half over de bank liggen. Een duivelse glimlach vulden haar gezicht.
Ze pakte een gietertje van het raamkozijn en goot de helft over Jack heen. "WHAT IN THE NAME OF GOD!" Na deze duidelijke woorden flikkerde hij van de bank af.
Met z'n ogen knipperden stond hij op en keek Sue glazig aan."Owh, it's you."
"Nou,nou kan het niet iets enthousiaster?"Mokte Sue.
"Nu even niet, little miss, het is nog veel te vroeg. Ik ga weer slapen."meteen zakte hij weer neer op de bank.
"Man, stel je niet aan, het is al 12.05! KOM OP OPSTAAN!"
Diep gekweld ging Jack weer rechtop zitten." Allright, ALLRIGHT, schreeuw niet zo!"
"IK SCHREEUW HELEMAAL NIET!"Brulde Sue.
"JAWEL, JE SCHREEUWT WEL!' kermde Jack terug.
"DAS GEEN SCHREEUWEN! DIT IS SCHREEUWEN!'Sue begon als een schorre opera zangeres te gillen. Jack vlieg op haar af, duwt haat op de grond en doet een hand voor haar mond.
"BLOODY HELL! Je klinkt hetzelfde als gisteravond, alleen noemde je het toen nog zingen!"
Sue duwd z'n hand weg. "Waar heb je het over! En ga van ME AF!"
Jack bleef zitten waar hij zat en grijnsde."Ja, doe maar alsof je het niet meer weet. Gisteravond stond je precies hier, de sterren van de hemel de schreeuwen." Hij wees op de grond en begon op een veel te hoog,zeurderig toontje het liedje Youre the one te zingen.
Sue duwde jack van zich af. "Zo zong ik echt niet!"
Jack grijnsde breed terug. "YEAH echt wel!"
"ECHT NIET!"
"ECHT WEL!"
Deze discussie kon eeuwg aan de gang blijven, maar gelukkig kwam Collin drentelen die honger had gekregen.
Tijdens het ontbijt, dat bestond uit rum, brood en wat hagelslag, kwam Berry met de krant binnen wandelen.
Sue trok de onder gekwijlde krant uit z'n bek en begon hem te lezen. Naja de stripjes dan.
Jack wilden net een scherpe opmerking maken over vrouwen die konden lezen, hield snel z'n mond toen hij zag wat er achterop de krant stond.
BLOODY HELL! Look at that! It's The Medallion!"
Sue keek verstoord op vanuit haar Ren and Stimpy strip. "Waar heb je het over? Je hebt dat ding toch in je kamer liggen?"
"Luv, gebruik die mooie oogjes is van je en KIJK". Grimmig wees jack op de krant.
Sue draaide zuchtend de krant om. En ja, daar laag hij. The Medallion. Hij zag er al wat ouder uit, vol met krasjes. Maar zeker weten dezelfde als die van Jack. "Hoe kan dat? Wat doet dat ding daar, hier… daar? Hoe kan dat ding daar liggen terwijl jij hem bij je hebt!"
"Luv, ik heb echt GEEN IDEE hoe dat kan!"
En nog een beter vraag wat doet dat ding helemaal hier, in New york!" Haar ogen flitsten over de pagina."Owh, wacht dat staat hier!" Snel sloeg ze twee bladzijdes terug.
Piraten expositie New York.
Maandag 14 februarie 2005. verslaggever A. Summers.
Dankzij de geweldige medewerking van Prof. C. Rodriquez konden de medewerkers van ons plaatselijk musea de stukken van oude piraten boten, schatten, kleding en natuurlijk de gevreesde wapens laten overvliegen vanuit de Caraïben. Vooral dit prachtige sieraad ( zie foto nr.1) zal veel bekijks trekken. Veel weten ze er nog niet vanaf, maar dankzij de hulp van Prof. C. Rodriquez en de vele medewerkers zal het vast lukken het geheim van dit Medaillon te ontcijferen. Verder val er ook veel informatie zijn over………
Jack keek haar ongeduldig aan. "Well, luv what does it say!"
"Er staat date r een tentoonstelling is in het museum, over piraterij door de eeuwen heen. Er zijn allerlei spullen overgevlogen. The Medallion zal er ook zijn.
Jack ogen begonnen te glinsteren. " Were the HELL are we wathing fore!" Hij stond wiebelig op en hief z'n zwaard. "Let's GO!"
……………………………………………………………………………………………………………………………
Na een , volgens Jack LEVENSGEVAARLIJKE busrit, kwamen we met z'n drieen aan in het museum. Het was er erg rustig. Dat kwam waarschijnlijk omdat het een schooldag was en omdat het veel te mooie weer was om in een stoffig museum rond te lopen. Bleggg… Sue haten museums. Niet alleen door de torenhoge toegangsprijzen maar vooral om ht gezeik van de gidsen die over een schilderij een heel levensverhaal wisten te vertellen.
Maar ze kwamen hier voor een goed doel: The Medallion!.
Na drie gangen kwamen ze op de piraten afdeling. De afdeling nam zo'n anderhalve verdieping in beslag en aan het einde was zelf een half piratenschip nagemaakt.
Whooo… Wat een zwaarden hadden ze toen. En die kannonen,O en die pistolen! Dit onder de indruk keek Sue naar een vitrine met wapens.
"Look, luv, that's a Dagger."Jack was achter haar gaan staan en begon druk uit te leggen." Je kan er goed mee richten, maar het haalt niet zoveel uit." Jack wees naar een grote pistool. " Nee, dan moet je die nemen, hier leg je zo iemand mee neer."
Jack liep verder naar de zwaarden, op de voet gevolgd door Sue. "O, en moet je deze kijken. Dit zwaard… met zo'n zwaard heb ik een slag gewonnen."
Sue keek Jack een beetje schichtig aan. "J-Jack, heb jij dan zoveel mensen vermoord!"
Jack kreeg een beetje een donkere blik in z'n ogen. "Nahh… Killing is not really my thing. I killed only seven people. En geloof me die verdiende het."
"Ow… Ik dacht dat Captins altijd, hoe zef je dat? Nogal op The killingtour waren."
Jack's blik verzachten en keek Sue grijnsden aan." I'll gess i'm not a good captine."
Ze liepen verder naar een anderen ruimte. Hier werden de piraten kleding tentoongesteld. De kleren verschilden er van elkaar. Het enige dat ze gemeen hadden was dat ze stuk voor stuk rafelig waren vol met scheren en gaten. En de meesten hadden ook nog een riem of doek om hun middel om hun pistool en zwaard in te bewaren.
Collin zat zeer geïnteresseerd naar een kostuum van een piratenjongetje te kijken."Sueeeeey…. ikke wil diehie!"
De kamer erna bestond uit piratenverhalen. Het eerste stuk ging over de meest gevreesde piraten ooit. Waaronder Black Beard, Long John Silfer en nog vele anderen.
Jack keek hooghartig rond."Waarom sta IK nergens!"
Ook stonden er straffen beschreven die op een piratenschip golden. Als je bijvoorbeeld een mede crewlid aanviel zonder reden en hem verwonden. Dan werd je, met je hand aan de mast gespietst, met het mes dat je gebruikt had. En moest je jezelf los zien te wrikken. Ook werd verteld over de gevreesde plank, het onbewoonde eiland en kielhalen.
Na de marteltekeningen begon Sue zich een tikkeltje misselijk te voelen en liep snel door.
De scheepskamer volgde. Er werden vele soorten schepen vertoond die vroeger rond het Caribische gebied voeren. Grote oorlogschepen tot kleine galeien, die voornamelijk voor de slaven handel werden gebruikt. Ook lagen er stukken wrakhout tentoongesteld van vergane schepen.
Sue stond net een stukje kanon te bewonderen toen ze opschrok van een kreet van afschuw en pijn. Het was jack, die in elkaar gezakt op de grond zat.
Sue sprinten geschrokken naar Jack toe."Jack! JACK! Gaat alles goed!"
"Daar". Was het enge wat hij zei, wijzend op een vitrine."Kijk dan, KIJK DAN!"
Voorzichtig gluurden Sue over het randje van de vitrine. Niks bijzonders te zien van The Hopeful, The Red Dragon en…. THE BLACK PEARLE ?
Jack zat nog steeds op de grond."Hoe kon dit gebeuren, HOE KON DIT NOU GEBEUREN!"
Sue probeerde hem te troosten. "jack trek het je niet zo aan. Dit gebeurden toch niet toen jij captine was van die boot?"
Dat was waarschijnlijk het slechtste wat de op dat moment kon zeggen, met de nadruk op BOOT.
Jack vloog overeind en keek dodelijk naar Sue."HET IS GEEN BOOT! HET IS THE BLACK PEARLE! HET MOOISTE SCHIP EVER!" toen zakte hij weer in elkaar. " En het is WEL mijn schuld. Als ik niet zo STOM was geweest om naar dat FREAKING MEDALLION te gaan zoeken dan was dit niet gebeurt."
Hij sloeg zichzelf in z'n gezicht. "It's my fault, it's BLOODY my fault!"
Jesus Man stel je niet zo aan , zij Sue, die een beetje nerveus aan het worden was omdat er steeds meer mensen naar hun stonden te kijken.
Het kan jouw schuld niet zijn. Denk is na, The Black Pearle is gezonken nadat jij The Medallion vondt. Het staat right here.
Naam schip:The Black Pearle, gezonken datum: onbekend. Weinig informatie.
Yeah… Ye'r right is vast de schuld van Anamaria, kan nooit lang een schip heel houden. Ik weet nog toen ik de hare gestolen had ik amper de haven van Port Rojel haalde.
Precies, duss droog je traantjes en laten we verder zoeken naar The Medallion.
I wassent criening.
Echt wel.
Echt niet!
Echt wel.
Vlakvoor Jack een prachtige Comeback wilde maken, liepen ze de "schatkamer"in. Er lagen gouden munten, robijnen, diamanten, kronen, gouden beelden, jurken, kisten en vele legen flessen Rum.
Some place this is, Jack heb jij ook wel eens zoveel gejat. Command, luv, niks jatten, ye call it Comand. And ye, ik heb wel eens zoveel buit gemaakt.
Collin en Sue stoven allebij een kant zonder op, Jack verhaal te wachten, om te zien wat piraten wel niet allemaal "commande". Collin stond te glimmen bij allemaal prachtige met edelstenen ingelegde zwaarden .En Sue stond bijna kwijlend bij een vitrine vol met parelkettingen en jurken.
Yea Little Boy 'd Girle!
Snel keken de twee op. Wat! Was het antwoord van beide.
Ze liepen naar Jack toe die in een diepe trans naar een zwaar beveiligde vitrine keek. I found it , againe, The Medallion
