Nou speciaal herschreven voor MElovesOrli, als ze van haar vakantie terug komt! Hoop dat je het leuk hebt gehad, spreek je over twee weken… Als het goed is.
Hoofdstuk 12) Jup, it's real.
Kleren, zeg wat is het hier heet! Voorzichtig opende Sue een oog en keek om zich heen om zeker te weten dat alles echt was. Nou en echt was het dus…
Met een gevoel alsof ze op een speldenkussen had geslapen ging ze rechtop zitten. Ze was duidelijk niet de enige die zo verrot geslapen had. Collin had een afdruk van een steen in z'n rechterwang staan, Berry zag eruit als een gekreukeld overhemd en Jack had helemaal niet geslapen.
Dromerig keek Sue de grot rond. Alles leek nog redelijk hetzelfde als afgelopen avond. Afgezien van de lege snoep en koekpapiertjes. Ook bleven haar ogen even op de drie lege rumflessen hangen. Hou had ie dat in godsnaam voor elkaar gekregen! Naja, Jack krijgt ongeveer alles voor elkaar als het om zuipen gaat…
Maar goed, tijd om op te staan. Sue rekte zich uit en zag dat ze verband om haar voet had zitten. Vreemd ze wist zeker dat ze dat nog niet had toen ze ging slapen. Vertwijfeld bleef ze naar haar voet staren.
"Well,luv, don't ye just look great today!" Klonk het sarcastisch en verschrikkelijke irritant uit Jack mond.
"Nou, jij ziet er anders ook niet uit als Mr. World!" Bromde Sue sacherijnig terug. Vragen keek hij haar aan. "Nevermind,Jack."
"So, how's yer foot, luv?"
"Better I gess…"
"Aren't ye ganna thank me!" Zei Jack meer op commando dan echt als vraag.
Veel zin had Sue nog niet in gebekvecht, zeker niet nu ze net wakker was."Nou vooruit omdat je het zo 'aardig' vraag: Thanks Jack."
"It's CAPTINE Jack, fore now on!" Hij begon te stralen.
Sue lichten haar wenkbrauw op. "Hoezo je hebt toch geen schip!"
Jack lichtje doofde als een kaars in een regenbui, en hij keek haar grimmig aan, alsof ze z'n surpriseparty had verziekt. "NO, ye bloody little wench, I don't have a ship. Fore the moment. BUT! Ik heb er een op het oog! Kom maar mee naar buiten."
Nog een beetje onregelmatig liep Sue achter Jack aan, richting de uitgang van de grot. Meteen werd ze half blind geschenen door de zon, het moest vast al middag zijn.
Na een paar tellen waren haar ogen gewend aan het licht en ze zag dat ze op de top van een berg stond. Het uitzicht was in een woord: SCHITTEREND!
Vanaf het stuk waar zij stond kon ze het hele eiland zien. Ze zag twee kleine dorpjes aan de noordkant van het eiland, met eromheen een paar boerderijtjes. Veder was er aan de zuidkant een grote haven met een stuk of vijf straten eromheen. En de rest van het eiland bestond uit ongerepte natuur. Het was fijn om te weten dat de wereld niet altijd een vieze,vervuilde,drukke,gore betonplaat was geweest. Door al deze schoonheid vergat Sue even waar ze stond te kijken.
"YE see that dock, luv!"
"Am I blind!"
"Great, do ye see that boat!"
"Yes…" Waarom deed die gozer elke keer alsof ze een debiel was!
"Nou, das dus de boot die we gaan comanderen!" Klonk het simpel.
"WHO,who! Wat bedoel je met 'we'!" Riep Sue verontwaardigd.
"Nou dacht je dan dat IK alleen een boot ging jatten! Ik mag dan wel The Great Captine Jack Sparrow zijn, maar ik ben geen superman!"
"Okey, Jack je hebt echt veel te veel tv gekeken. Maar goed… Je hebt het nu over een boot jatten! Ik kan nog geen pakje kauwgom jatten zonder een rooje kop te krijgen, laat staan een schip!"
Jack gaf z'n famous grijs en maakte een vage handbeweging. "Well, luv, steal is just like swimmig, je verleerd het nooit. En course leer je het van de PRO!"
Sue los gaar armen over elkaar."Gho, Jack wat zijn we weer bescheiden…"
Jack grijnsde nog meer."Alway's luv!"
Grinnekend liep Sue weer de grot in. Ze begon met tegenzin de koffers weer in te pakken. Ze wist net hoe het ging. Straks moesten ze met z'n drieen op de koffers gaan zitten om ze dicht te krijgen. Haar ogen begonnen te twinkelen bij de gedachten van een exploderende koffer en een wegduikende Jack.
Maar bruut werdt ze uit haar gedachten gehaald door Jack. "Who,who, luv,ye can't thake everthing withe ye!"
Diep geraakt keek ze op. "Hoezo niet!"
"Nou, miss-ik-wil-altijd-alles-weten, we moeten zo nog een pokkeneind naar beneden lopen. En moet die voet van jouw gaat dat echt niet lukken. Besids, je zal die kleren en die andere zooi toch niet meer nodig hebben…"
"WHAT!" Sue vloog hem bijna aan. "Ik ga DUS ECHT NIET m'n kleren weggooi! Wat moet ik dan aan! Wat moet ik dan doen met de rest van m'n spullen!"
"Blijven ademen,luv, straks val je nog flauw." Hij pakte haar Eastpack (A/N Tas,dhu….) "Look, alles wat je PERSÉ wil meenemen moet hierin passen." Vervolgens pakte hij Collin's Bert en Ernie tas. "And here kunnen de spullen van the lill' boy in."
Volledig radeloos pakte Sue de tassen aan. Net als ongeveer alle vrouwen was het verschrikkelijk om maar ÉÉN tas mee te kunnen nemen. Normaal als ze maar een weekend weg ging pakte ze in voor een heel leger. En nu moest haar hele leven in ÉÉN TAS!
……………………………………………………………………………………………………………………………
Na wat uren leken, veel gemopper,gescheld,geschreeuw,vervloekingen heen en weer zaten de twee tassen volledig vol. Zelf geen speld kon er meer bij.
In Sue's tas zat: Haar dagboek, foto's, haar MP3 speler, haar toilettas, haar knuffelvarkentje Mr. Snuggles, twee T-shirts, wat ondergoed, een klein spiegeltje en NATUURLIJK make-up.
In Collin's tas zat: Z'n teddybeer, na veel gezeur wat snoep, z'n tandenborstel,een setje schonen kleren,ondergoed en z'n lieveling's voorleesboek.
Jack viel op z'n knieën neer en richten zich tot de hemel."THANK YE LORD, we kunnen gaan!"
Sue pakte vinnig haar tas op."Ja,ja Jack doe niet zo dramatisch.
……………………………………………………………………………………………………………………………
Als ze had geweten dat het pad zo stijl en smal was had ze helemaal geen tas meegenomen. Maar als ze nu haar tas liet vallen kreeg Jack gelijk, en DAT mocht natuurlijk niet! Als een soort balletdansers liepen ze over het pas, dat uit platgetrapt gras bestond.
"My, god Jack! Hoe heb je vorige keer dit pokkeneind zonder botbreuken en gewonden belopen!" Schreeuwde Sue toen ze voor de vierde keer bijna haar nek brak.
"Om eerlijk te zijn,luv, volkomen dronken. Geloof me alles wordt beter als je dronken bent…"
Op dat moment had Sue er alles voor gegeven om dronken te zijn. Niet alleen deed haar voet nog pijn, was de hitte ondragelijk, vroeg Collin om de drie seconden Are we there yet?Are we ther yet? Maar werd de tas ook per stap zwaarder.
Maar gelukkig komt er aan alles een einden. Zelfs aan deze FREAKING tocht. Dus toen Collin voor de honderddrieëntwintigste keer vroeg of ze er waren brulden Jack: YES, WE ZIJN ER!
Het was al tegen zessen toen ze het stadje in liepen. Sue had zin om in de dichtstbijzijnde herberg neer te storten en drie dagen te slapen, maar Jack stond erop om eerst 'normale' kleren voor haar en Collin te vinden.
Hij greep Sue bij haar arm, Collin bij z'n nekvel en stapte het stadje in.
Het was een rustig stadje. Niet erg groot maar erg gezellig. Ze passeerde een bakkertje die net dicht ging, tot Sue's teleurstelling. Er was ook een kleine smid, een marktpleintje, een paar straatjes, wat kroegjes en uiteindelijk kwamen ze in een winkelstraat uit.
Meteen sleurde Jack Sue en Collin mee een kledingwinkel in. Er viel Sue meteen één ding op: De enige kleren die voor vrouwen geschikt waren, waren jurken! Kante, zijde, veel te strakke dodelijk warme JURKEN!
Maar tijd om te protesteren was er niet Jack duwde haar een kleedhokje in en propte drie jurken erachteraan. Na een verschrikkelijke marteling zat ze strakgespannen in een jurk. Jack stond tegen de toonbank aan te hangen en keek grijzend toe hoe Sue naar adem hapte.
"Well, luv, ye looks just great!" En Jack nam haar nog is goed op.
Sue keek boos terug."Jack, ik ga ECHT NIET in een jurk lopen!" Ze keek in de spiegel. "But…" protesteerde Jack.
"No but, mister Hoe moet ik hierin rennen of zwemmen OF ADEMHALEN! Schiet op maak me los!"
Jack zuchten diep en maakte de touwtjes los. Snel beende Sue het pashokje weer in en schopte de jurk uit. Pfff… Das beter! Snel hing ze de jurk terug en liep een andere winkel in achtervolgt door Collin, Berry en Jack die zatte te mopperen over drie keer raden wat…
…………………………………………………………………………………………………………………………..
De volgende winkel was eigelijk alleen voor mannen. Maar dat interesseerde Sue geen flikker. Ze droog altijd broeken en dat zou altijd zo blijven of ze nou 400 jaar terug in de tijd zat en hoe raar de winkelbedienden ook naar haar keek.
Na een kwartiertje kwam ze stralend het pashokje uit. Ze droeg nu een wit T-shirt tot haar ellebogen met een vrij lage hals. Een donker rode broek. Met de pijpen in een paar glanzend gepoetste larzen met een korte hak. Haar haar zat in een paardenstart en om haar hoofd zat een zilverachtige bandana geknoopt. En om het plaatje af te maken had ze een dikke leren riem met een zilver doodshoofd losjes om haar middel gedaan. En na even zeuren kreeg ze een paar kleine zilveren oorbellen ook met een doodshoofd.
Nu was Collin aan de buurt. Hij kreeg een donkerblauwe broek met bijpassende bandana en een wit T-shirt. Om hem nog een beetje tevreden te houden kreeg hij een gouden nepoorbel en een houte zwaardje.
"Aaaggg… Collin wat zie je er liev…'k bedoel GEVAARLIJK uit!" Zei Sue, zichzelf net op tijd verbeterend. Het was al tegen achten en ze had geen zin meer om nog langer in de winkel rond te hangen. De 'buit' was binnen en ze wist dat als Collin maar dacht dat hij er lief of schattig uitzag, dat hij andere kleren wilden.
Snel rekende Jack af en ze liepen naar buiten, terwijl Sue zich afvroeg aar hij het geld vandaan had gehaald.
……………………………………………………………………………………………………………………………
"Jack… waar gaan we nou eigenlijk naartoe?"Vroeg Sue ongerust toen ze zag dat Jack bijna dansen voor hun uit liep.
"Were going to The Broken Wheel !" Klonk het veel te vrolijke antwoord melodieus.
"Sue zuchten en rolden met haar ogen. "En… what the fuck is dat!"
Jack draaide zich negentig graden om maar bleef door lopen. "O, luv, he'll see, ye'll see…"
……………………………………………………………………………………………………………………………
Nou The Broken Wheel bleek dus een ordinaire hoerentent te zijn.
Het was er verschrikkelijk smerig. Overal lag stof, drank en ,alsof DAT al niet erg genoeg was, resten van mensen die teveel gedronken hadden. De stoelen lagen door de hele ruimte verspreid en de tafels stonden aan de kant, versiert met een vies, mottig kleedje. Het ergste was dat de helft van de mensen bestond uit hoeren en de andere helft uit 'goed betalende klanten'.
Sue zat samen met Collin in een hoekje te wachten op Jack die wat te drinken zou halen. Maar dat duurden al zo'n vijftien minuten. Sue begon zich dood te ergeren aan de hoeren die om hun heen renden en aan de mannen die steeds vragende, en dronken, naar haar stonden te kijken.
"Anny…" Vroeg Collin toen Sue net op het punt stond iemand met een stoelpoot z'n hersens in te slaan. " Wat is Jack daar aan het doen?"
Sue schrok op uit haar moordenneigingen. "Wat zeg je Collin?" Haar broertje wees naar de bar waar Jack zat, met een fles rum in z'n hand en een hoer op schoot, druk te praten over… wacht dat wilde ze niet weten!
Vuurrood stond Sue op en liep in de richting van Jack-big-loser-Sparrow, en dat 'mens' dat bij hem op schoot zat. Voor Jack iets kon zeggen (wat waarschijnlijk een excuus geweest zou zijn) mept Sue hem hardhandig in het gezicht.
"WAAR THE FUCK BEN JIJ MEE BEZICH!" brulde ze.
"BLOODY WOMEN! Schreeuwde Jack terug, wrijvend over z'n rode wang. 'WHAT'S YER PROBLEM!"
"MY PROBLEM! Ik zit al een kwartier te wachten op je! En jij zit vervolgens met 'DAT' TE FLIRTEN!" En ze wees met een gezicht op 'walgelijk' op de hoer.
Net op het moment dat Sue dacht dat ze niet bozer kon worden, kreeg 'het geval' het voor elkaar om te zeggen:" Owh, sorry ik wist niet dat hij al bezet was!"
Sue's mond viel open, maar ze herstelde zich snel. "WAT!WAT! Iewwwww!"Ze maakte een kots beweging. "I'M SOOOO OU OF HERE!"
Met een blik die zelfs een olifant kon omleggen liep ze naar haar tafel, greep Collin, de twee tassen en stormde de FREAKING hoerentent uit.
……………………………………………………………………………………………………………………………..
"Nog NOOIT ben ik ZO beledigt!"Mompelde ze in zichzelf, Collin met zich mee trekkend. " EEN HOER! Hoe kan dat…dat WIJF dat denken! En dan nog wel met JACK, of all the people in this god for saken world!"
Achter zich klonken voetstappen die maar van één persoon in de hele wereld konden zijn. Aan de debiele manier kon je gewoon horen dat ze van Jack waren, en voor ze het wist stond hij naast haar.
"What do ye think yer doing?"
Negeren leek haar de beste optie. Dus zonder op te kijken liep ze door, hopen dat hij voor één minuut z'n mond kon houden. Maar natuurlijk was dat veel te veel gevraagd.
"Hello…" Hij zwaaide met z'n handen voor Sue's gezicht. "Ar ye listening to Captine Jack?" Hij begon om haar heen te lopen. "don't ye know that this is a VERY BAD place fore lill' girl's 'd boy's? Ye can't trust no-one around where!"
Sue stopte met lopen en keek hem fel aan. "ja, dat heb jij ons net duidelijk laten merken heh!" En ze tikte hem op z'n borst. Ze glimlachten in zichzelf toen ze z'n gezicht zag. Ze had hem uitgelult! GO SUE, GO SUE! Brulde een heel cheerleaderteam in haar.
Jack sloeg z'n ogen op de opeens heel interessante weg. "Yeah, yer prove yer point,luv." Hij keek haar aan met z'n puppy-dog-eyes, waar normale meisje of vrouwen ter plekken van zouden smelten. " Wat moet ik doen om het goed te maken!" en hij grijnsde z'n beroemde grijns er ook nog bij. De grijns die bij normale meisje of vrouwen zouden laten flauwvallen.
Jammer voor Jack , leek Sue ingeënt tegen de blik en de grijns. Ze grijnsde zelf gemeen. Ze wist al precies wat ze wilden. Het was de moeilijkste opgaven die een man kon doen, naja behalve luisteren of de wegvragen misschien…
Ze begon heel zielig te kijken. "Nou JackYYYY…"Met de grote nadruk op de YYYYY. " Het zou misschien helpen als je sorry zou zeggen."
Jack's gezicht verkrampte meteen en begon wild in het rond te kijken, alsof IEMAND hem te hulp kon schieten. Maar helaas er was niemand. Hij zuchten. "Htspitme…"en hij begon erna meteen te kuchen.
Sue begon heel blond en Britney Spears-achting te kijken. "Sorry Jack ik kon je echt niet verstaan".
Jack klemde z'n kaken op elkaar. " hetspijtme…"
Sue begon er lol in te krijgen om Jack zo te martelen. "Watte? Jack je moet echt harder gaan praten!"
Jack balden z'n handen tot vuisten en keek haar dodelijk aan."Het.Spijt.Me"
Sue grijnsde gemeen."Wat!"
"HET SPIJT ME, VERGEEF ME! MY GO BLOODY WOMEN, MOET IK HET SOMS ZINGEN!" Brulde Jack.
Sue proesten het uit, samen met Collin. "kan je dat nog één keer herhalen Jack. Ik geloof dat die doven vent van drie straten terug je niet gehoord heeft." Giechelde Sue. wat was het toch leuk om Jack te pesten!
Jack stond met z'n handen in z'n zakken de twee gierende kinderen dolken toe te werpen met z'n ogen. "Now, luv, als je uitgelachen bent, dan kunnen we verder gaan met BELANGRIJKE dingen!"
Sue keek verontwaardigd op. "JA DAG! Ik ga echt niet terug naar die hoere…"
Nee,nee, nee!" Jack begon heel vaag met z'n handen te schudden." I meen to commandeer a ship." Hij grijnsde en wees op een schip."That ship!"
MEN, dit verhaal heb ik lang in de steek gelaten. Naja niet echt natuurlijk, omdat het een soort van af was. Ikzelf vind dit ongeveer m'n beste fictie, niet alleen omdat het m'n eerste fictie is maar ook omdat ik de karakter zo GOED vin. Ik heb net hfdst 20 gelezen (M'n meesterwerk,MWHAAHHA) en echt zo zieligjes… Owhja ik had ff geen zin om de hele spelling te controleren, dat doe ik wel een andere keer als het echt niet om aan te lezen is, maar heb ik nu geen tijd/zin in.
Luvzzz Sue-AnneSparrow
