OMFG ik ben echt zo trots op dit verhaal. Heel veel mensen zullen nu tegen hun voorhoofd tikken en denk: Dies gek als je op die drukke avonturen verhaal trots bent. Voor deze mensen heb ik een boodschap: PROBEER HET IS ZELF!

Hoofdstuk 16) That sone of a bitch!

"Wake up little miss, time to go home…"

Sue lag nog in een trans diep te slapen en dacht dat er een irritante strontvlieg om haar heen zoemde. Ze hief haar hand en haalde uit. Ze raakte Jack midden in het gezicht en die gaf haar een harde duw terug.

"WAAR SLAAT DAT OP, WAAROM GA JE MIJ SLAAN?" Brulde jack oorverdovend.

Sue, had nu pas door dat Jack de strontvlieg was en keek hem glazig aan. "Watte!"

"JE SLOEG ME! DAT IS ER AAN DE HAND!" Schreeuwde Jack weer op top niveau.

"JAH! Dat heb ik ook wel begrepen! Maar wat zei je daarvoor!" Gaapte Sue die zich uitrekte.

Jack keek haar geïrriteerd en ongeduldig aan. "Ik zei: wake up, luv, it's time to go home."

Sue begon te stralen. "Je weet een manier om naar huis te komen!"

"Nou niet precies, ik bedoelde het huis van Will en Lizz."

Sue keek hem tragis aan. "Waarom maak je me dan wakker?" En ze draaide zich weer om.

Jack zuchten diep. "Dit gaat veel te lang duren…" Hij greep Sue bij haar arm en sleurde haar overeind. Ze keek hem nijdig aan en hij keek even nijdig terug. "WORDT NU WAKKER WE GAAN!"

Sue liep sacherijnig achter Jack aan naar buiten. Jesus, wat heeft die gozer een ochtendhumeur! Tjongejonge! Ze stak haar tong naar hem uit. Jack zag het en trok z'n wenkbrauw op. "Echt heel volwassen, luv…"

Sue grijnsde en haalde haar schouders op. Ze liepen een tijdje stil verder. Sue begon zich al te vervelen en begon bomen te tellen. Toen dat ,na ongeveer tien minuten OOK AL begon te vervelen vroeg ze heel zeurderig : "Jahack…hoelang is het nog lopen!"

Jack keek naar de lucht en toen naar de bergen. "Owh, ik gok een paar uur als we doorlopen…"

Sue sloeg tragisch haar handen voor haar gezicht. " WHAT! Ik ga dat hele teringeind niet weer terug lopen!"

"Well, little miss, ik vrees dat je geen keus hebt…"

Nadenkend liep Sue verder. "WACHT, ik heb een idee, laten we een stal zoeken, dan zadelen we twee paarden en dan-"

Jack stopte resoluut met lopen en draaide zich razendsnel om. "NO FUCKING WAY DAT JE MIJ TERUG OP DIE BLOODY HORSES KRIJGT!"

Sue herinnerde zich de 'prachtige' rit van Jack nog en begon gemeen te lachen. "Owhjah, Jack ik was even vergeten dat jij het gister zowat in je broek deed!"

Jack keek trots naar haar met z'n borst vooruit. "ik was helemaal niet bang,luv."

"Ja echt wel je gilde als een schoolmeisje die een spin in haar bed vond!" Sue grijnsde evil.

"Echt niet, ik gilde helemaal niet!"

"Echt vet van wel!"

"Echt…'vet' van niet!"

"Echt wel, echt wel!" Sue begon om Jack heen te springen. "Echt vet zeker van wel!"

"Echt zeker van niet!"kaatste jack terug. "En ik herinner me ook nog een zeker persoon die gister bijna de longen uit haar lijf gilde toen ze van een klifje moest springen!"

"HEH!" Brulde Sue verontwaardigt. "Das anders! Ik heb hoogtevrees!"

"Dus! Ik heb een paardenfobie!"

"AHA! Dus je geeft het toe!"

En zo bleef deze discussie de rest van de reisdoorgaan…

……………………………………………………………………………………………………………………………

Collin was samen met Will aan het oefen met een zwaard. Natuurlijk had hij een houte speelgoedzwaard, MAAR hij voelde zich er 'mega,super, cool en sterk' mee. HAH, dacht hij bij zichzelf, ik ben Captine Collin schrik van de zeven zeeën! En samen met bootsman Berry kan ik alles aan! Als Sue me nu toch is kon zien. Vragend keek hij naar Will. "Will, wanneer komen Sue en Jack thuis?"

Vertwijfeld keek Will het jongetje aan. Wat moest hij tegen dat jochie zeggen? Dat z'n zus en Jack waarschijnlijk in de gevangenis zaten, of al bij het verhoor bij Commador Norrington zaten? Nee hij zou nog maar even wachten met antwoord geven op Collin's vraag tot hij precies wist waar ze zaten en wat er aan de hand was. Hij wilden het jongetje niet meer van streek maken dan nodig was.

Dus zei hij het enige antwoord wat hem op het moment goed leek. "Nou Collin ik denk dat Jack en Sue voor spullen voor het schip aan het kijken zijn. Maar ik weet bijna zeker dat ze snel weer terug zullen zijn." Hij glimlachte en om het jongetje met z'n gedachten ergens anders te brengen, ging hij verder met oefenen met z'n zwaard. Dat vond Collin geweldig om naar te kijken.

Maar op dat moment keek Collin ergens naar, merkte Will op. Collin keek naar iets in de verte.

Nu zag Will het ook. Het was al een beetje aan het schemeren toch was de man met drets, die op een verschrikkelijk ingewikkelde manier liep niet te missen. Er liep een nog redelijk jong meisje naast hem die hem aan het uitlachen was en af en toe een vinnig weerwoord terug kreeg en het dan uitschaterde. Er was duidelijk een discussie aan de gang. Dat kon maar een persoon op de hele wereld zijn: JACK!

Collin had ze ook herkend en vloog, blij en verrast, op z'n zus af.

"Sue! Sue! SUE! Kijk is wat ik heb gekregen!"Vol trots zwaaide hij met z'n speelgoedzwaardje. "COOL, heh! Nu kan ik ook gaan vechten, net als een echte piraat! Dat zeg Jack zelf!"

"Ooo… Zei Jack dat echt! Vroeg ze heel lief terwijl ze Collin een knuffel gaf en Jack een doodsbedreiging via haar ogen.

Jack grijnsde haar puppy-achtig aan en haalde z'n schouders op. Sue gaf hem een vinnig mep voor het 'veroorzaken van moordneigingen bij haar klein broertje' en samen met Will liepen ze naar binnen. Terwijl ze naar binnen liepen sloeg Will Jack op z'n schouders. "Jack fijn dat je weer zonder kleerscheuren terug bent, maar waarom duurde het zo lang!"

Jack begon trots te grijnzen. 'Well, Will that's a long story…"

Eenmaal binnen, voorzien van een bank, Lizz en rum begon jack 'zijn' verhaal te vertellen. Over hoe hard Sue had geschreeuwd toen ze dacht dat hij haar ging vermoorden, over hoe heldhaftig hij had gereageerd toen The Commador himself binnen kwam zetten. Owh, en vergeet niet het stuk dat hij Sue van het paard af kieperde en hoe ze wel honderd, zo niet duizenden meter naar beneden rolde. EN hoe hard Sue had gegild toen ze moesten springen van het klifje…

Toen Jack klaar was met zijn 'blufverhaal' begon Sue te vertellen.

Over hoe slim ze was geweest om naar de stal te rennen n onder de deken te gaan zitten. Over haar snelle reactie toen ze jack dwars door het dak van de hooischuur trok. Natuurlijk vergat ze het gedeelte niet over hoe hard jack had gegild op het paard, deed imitaties van hoe Jack van het arme paard lazerde. En vertelde ze grijnzend hoe ze Jack-pooh terug vond na de val, vast in een struik en te duizelig om er uit te komen.

Nadat iedereen uitgelachen was, Jack uitgescholden was over het feit dat hij NIET JACKY-POOH heten en Sue schor was geworden van het roepen 'JACKY-POOH', liep ze achter Liz aan naar haar kamer.

Ze liepen een lange gang door en de deur van haar kamer ging open. Sue's mond viel wagenwijd open. De kamer was prachtig! Er stond een hemelbed van mooi licht hout met cremkleurige gordijnen. Daarnaast stond een nachtkastje van hetzelfde soort hout, met een olielpamje erop erbij die in haar 'oude' tijd een fortuin had opgeleverd. Ook stond er een boekenkast, een bureau en een stoel met kussens in de kamer. Aan de zijkant was een waanzinnig groot raam met uitzicht op zee. Sue stond bijna te kwijlen. Elizabeth stond ondertussen naast haar en keek haar onderzoekend aan. "Zeg Sue-Anne, mag ik je wat vragen?"

Verschrikt keek Sue op, even vergetend dat er nog iemand naast haar stond. "Zeg maar Sue, hoor, en tuurlijk vraag maar raak."

"Nou… Ik weet niet precies hoe ik het moet vragen." Lizz begon een beetje rood te worden. "Maar ben jij , hoe zeg je dat, Jack's nieuwe jeweetwel?"

Sue werd nog roder dan Elizabeth. "IEWWWW! Waarom denkt iedereen dat steeds? NEE , thank god, NEE!" Ze schudden de 'verschrikkelijke' gedachten snel van zich af. "Nee ik ben z'n ehhe…" Wat moest ze zeggen? De waarheid? Ja dat zou leuk staan: Hallo ik ben Sue-Anne en ik kom uit de toekomst. Als ze dat zou zeggen stond ze zo op de brandstapel. Denk Sue denk! CHRIST, waarom ben ik altijd zo slecht met dat soort dingen!

"Nee ik ben z'n ehhe… z'n nichte van moederskant."Als een gek begon ze te denken. "M'n ouders zijn overleden aan… ehhe… cholera, ja cholera."Ze stond van zichzelf te kijken. "En ik hun testament stond dat Jack onze peetvader was, dus zijn we naar hem toegestuurd. Maar kan je er alsjeblieft niet teveel over vragen, het is zo kort geleden gebeurt en Collin en ik hebben het er erg moeilijk mee." En ze begon heel tragisch te kijken.

"O,ja,O ja, natuurlijk, het spijt me."Stotterde Lizz. Ze gaf Sue een bemoedigende glimlach. "noem me trouwens maar Liz, dat doet bijna iedereen."

Sue knikte beleeft. "Okay, dank je Liz, goedenacht."

"Goedenacht Sue."

"Nou Sue, daar heb je jezlef weer goed uitgered! You go girl!"

"Ja, weet ik, Jack heeft gelijk, liegen is net als fietsen, al heeft ie geen idee wat fietsen."

"Precies, Sue je leert het vanzelf, en ju gaan slapen want wie weet wat je morgen gaat doen!" Zei het stemmetje bazig.

"Ja, baas!' mompelde Sue sarcastisch. Ze ging in het grote, warme zachte hemelbed liggen. Als dit de hemel niet is… en ze viel in slaap.

……………………………………………………………………………………………………………………………..

De volgende morgen werd Sue gewekt door een dienstmeisje van ongeveer haar eigen leeftijd. "Miss? Miss" Sue gaapte diep en dacht eerst dat Jack aan d'r kop liep te zeuren met z'n ge-little miss. Nogmaals gaapte ze diep en deed haar ogen dromerig open. "Wie? Watte?"

"U moet opstaan, het ontbijt is gereed."

Sue leefde nog steeds in het land der dromen. "Huh, ontbijt?"

"Ja ontbijt, miss, kom, u moet zich omkleden."

Sue was nu redelijk wakker. "Omkleden? Wat is er mis met wat ik nu aanheb?"

"Nou ze zijn… een tikkeltje vies, miss." Probeerde het dienstmeisje zo netjes mogelijk te zeggen.

Sue keek naar haar kleren. Verrek het meisje had gelijk. Even was ze vergeten dat ze onder een oude paarde deken had gelegen, bovenin een hooischuur had gezeten , door de aarden en dode platen naar beneden was gerold en in het zoute zeewater had gelegen. Man wat stonk ze!

Alsof het meisje d'r gedachten kon legen, of omdat ze te dichtbij stond, vroeg het dienstmeisje. "Of wilt u mischien eerst in bad?"

Sue wist niet hou gauw ze het bed uit moest. "JA GRAAG!"

Lachend wees het meisje Sue de badkamer. Ze wees ook handdoeken en zeep aan. En een hele toilet tafel gewapend met kammen,borstels en andere meisjesdingen. "Als u nog vragen heeft, ik ben uw kleren aan het klaarleggen.

"Okay, dank je." Kon Sue net uitbrengen terwijl ze in de deur naar de badkamer stond te kwijlen. De badkamer paste perfect bij de rest van het huis. Hij was prachtig! Het bad was van wit marmer gemaakt niet als de wastafel en aan de rand van de tafel hing een grote spiegel. Met open mond keek Sue rond. WHo! Die Lizz en Will hebben het echt helemaal te gek!

Na meer dan een half uur in bad te hebben gelegen, alle zeepjes en shampoos te hebben geprobeerd stapte ze het bad uit en liep in een zachte witte badjas haar kamer in.

Daar lag een prachtige goude jurk op haar te wachten.

"MY GOD! I'm in heaven!"

Nou ja, 'heaven' was een groot word bedacht Sue toen ze afgekneld in de jurk zat. CHRIST! Dit kan nooit goed voor je zijn, als dit zo doorgaat wordt m'n middel straks geamputeerd! Maar goed, ze had geen zin meer om het kleren ding uit te doen en de rest van de dag in een badjas te lopen, aangezien haar oude kleren in de was zaten. En een grote reden was dat ze stierf van de honger.

Ze liep wankeltjes de trap af en kreeg een flashback van de eerste keer dat ze probeerde van de trap te komen. Maar gelukkig gin alles goed en na drie keer de verkeerde kamer in te zijn gelopen kwam ze uit bij de eetzaal waar Collin, Will, Lizz en Jack al aan het etenwaren.

Ze plofte, absoluut NIET elegant en meisjeachtig, tegenover jack neer die glazig naar z'n brood staarde.

"Zo slecht geslapen, Jack?" Grijnsde Sue.

"Je moest is weten,luv."Bromde Jack. Hij keek even op van z'n brood en keek naar haar. Spontaan liet hij z'n brood vallen en staarde haar aan. "Bloody HELL! Yer a girl!"

Sue keek hem beledigt aan. "Weet je het is nog veel te vroeg voor jouw verschrikkelijke gevoel voor humor."

Jack begon schuin te grijnzen. 'Toegegeven, mijn nederige verontschuldiging M'lady." En hij maakte een elegante buiging.

Sue proesten het uit. "Who, wie ben jij en wat heb je met de echte Jack gedaan!"

Jack keek haar gekrengd aan. "Wat bedoel je daar nou mee!"

"Nou, jij piraat, piraat niet beleeft, conclusie jij kan niet bleeft zijn!" Sue rolde met haar ogen. "Duh!"

Ze had Jack duidelijk beledigt. "That's Bull, luv, waarom zou ik niet EN beleeft EN piraat kunnen zijn!"

"Omdat…" Sue zat heel hard naar een logisch klinkend antwoord te zoeken. "Gewoon, omdat, daarom!"

Jack keek haar schamper aan. "Right… Luv, believe me I can read, writhe, Latijns, Spaans, Frans, Afrikaans en nog een paar vreemde talen. Never treat a women wrong, never shot a men in the back. Als dat niet betekend dat ik beleeft ben weet ik het ook niet meer!"

Sue knikte. "Okay toegegeven, je bent beleeft, als je d'r zin in hebt." En jack begon te grijnzen.

"Dusse, Jack, wanneer gaan we The Pearle zoeken? Vandaag toch wel heh!" Jack schrok duidelijk van haar avontuurlijk idee, hij herstlede zich snel. "Well, luv, we worden door de hele Royal Navy gezocht, dus het lijkt me beter als we ons een paar dagen gedeist houden."

"Weet je dat zeker?"

"For one hunderd procent,luv!"

Sue knikte. "Nou okay dan…"

……………………………………………………………………………………………………………………………..

En zo gingen er drie dagen voorbij. Sue vond het geweldig. Er werdt super voor haar gezorgt, leerde van Liz alles over paardrijden, Will vertelde haar alles over het eiland en ze was al drie keer met Collin gaan zwemmen in zee.

Ook kreeg ze schermles van Jack en dat was een stuk moeilijker dan ze had gedacht. De eerste dag kon ze het zwaard niet eens normaal vasthouden zonder dat andere mensen dekking moest gaan zoeken. Maar na drie lessen leefde Jack nog, redelijk, en snapte ze eindelijk welke kant van het zwaard gevaarlijk was. Ze had een paar stappen geleerd en wat valse trucjes van Jack die ze al meer dan eens op HEM had toegepast.

Zoals nu. Ze stond tegenover Jack, beiden stonden ze doodstil en het deed haar denken aan een goedkope cowboyfilm. Opeens haalde Jack uit, gaf zei een gilm en dook naar achter. Ze hoorde Jack vals lachen en ze beet op haar lip. Dit zou ze hem betaald zetten. Ze greep haar pols beet en begon heel verdrietig te huilen. "Auw,Auw, m'n pols."

Ze hoorde jack z'n zwaard in de grond steken en op haar af lopen. "Everthing alright,luv?" klonk het geschrokken. Hier had ze opgewacht. Vliegesnvlug schoot ze overeind, gaf Jack een zet en mikte haar zwaard op z'n borst.

"Nu wel." Grijnsde ze evil. Jack keek haar beledigt aan. "Bloody wench!"

Sue keek hem bestraffend aan en wees met haar wijsvinger op hem. "Tut, tut, Jack dat is niet aardig om te zeggen, zeker niet als je tegenstander met een zwaard in haar handen staat en jij zonder wapens zit."

Jack lachte lief terug. "Dan moet de tegenstander wel zo slim zijn om het zwaard aan de goede kant vast te houden. Hij pakte het zwaard vast, draaide het een kwartslag zodat Sue lost moest laten. "Kijk,luv, dit is de BOTTE kant en dit de SCHERPE kant! Hij gooide het zwaard in de lucht en ving het bij het handvat. "Je moet het zo vasthouden, en niet zo zoals jij steeds doet."

Jack kwam met behulp van het zwaard overeind. "Kijk door een domme fout, zijn de rollen nu omgedraaid, nu heb IK een wapen en JIJ hebt niks."

Sue haalde haar schouders op. "Ag ik heb tenminste m'n persoonlijkheid nog…"

Jack begon te lachen gaf haar haar zwaard terug en deed de zijne terug in z'n riem.

Sue plofte op een hooibaal neer. "ik kap d'r voor vandaag mee, ik ben kapot!"

"Nu al,luv?" Jack fronste.

"Nu al? We zijn al bijna drie uur bezig, ik ben bek af!"

'Alright, alright, we stoppen er mee!" jack sjokte ook naar de hooiebaal en ging naast Sue zitten. "Zo little girl, do ye likei t here!"

"Yeah, dhu, het is hier prachtig! Will en Liz zijn super aardig, het huis is mega groot, ze hebben hier lekker weer een straalblauw zee, PAARDEN!" Ze keek vanuit haar ooghoeken grijnzend naar Jack. "En natuurlijk is de schermles ook bloody briljant!" voegde ze lachend toe.

"Good,luv, that's all I want to know."Hij sloeg z'n arm even om haar heen en drukte Sue tegen zich aan. Vervolgens stond hij op en liep hij weg zonder om te kijken.

Sue keek hem fronsend na. "Wat had die gozer opeens?"

……………………………………………………………………………………………………………………………..

De volgende morgen stond Sue op en deed haar ochtendroutine: uitslapen, in bad, haren kammen, jurk aan.

Net toen ze de slaapkamer uitliep stonden Liz en Will voor haar. "Sue." Begon Liz op gedempte toon. "We moeten even met je praten."

"Maar lees eerst deze brief."Voegde Will toe en overhandigde haar een brief.

Stomverbaasd zonder idee waar het over ging pakte Sue de brief aan. Ze begon hem te lezen. Per regel werd haar gezicht witter en haar ogen groter. Bijna in tranen las ze de brief uit. "That sone of a bitch…"

Ja ik had zo'n zin om weer iets met Sue en Co te doen. Eigenlijk wilde in verder gaan met CQ maar daarvoor moet ik eerst HTSF afmaken en ik ben vrolijken heb geen zin in debrie stuff. Maar aan HTSF ga ik ook snel weer verder haar, wees maar niet bang:P

Luvzzz Sue-AnneSparrow,

-TBC-