Ahoy, people! Sorry dat ik een paar daagies niets van me heb laten horen( arme zielige ikkie moest gaan skieen…snif…): geen nieuwe hoofdstukken, of gescheld over de weinige reivews en het grote aantal Nederlandse harry potter fanficties.
En dan nu even GROTE AANDACHT voor: SaraS!Niet alleen heeft ze een review gestuurd, nogmaals dankjadankjedankjedankjedankje! Maar heeft ze ook een harry potter fanfictie geschreven die goed is. Dus even applaus voor deze schrijfster.Duzzz… zo zie je maar review je mij, ik review altijd terug.o by the way, weet er iemand wat er nog kan gaan gebeuren ik raak ideeloos…oja je zult het waarschijnlijk ook zelf al hebben gemerkt,ik nog al van schelden, en ik wee niet zeker of dat er bij vermeld moet worden. Naja,dan weet je het vanaf nu.
Hoofdstuk 22) Collin 's gone
Sue werd de volgende ochtend vroeg wakker, en besloot maar iets te eten te gaan zoeken. Voor ze wegliep keek ze nog even om zich heen. Haar ogen volgde de zee het strand tot ze op de palmboom bleven rusten. Daar onder lag Jack languit te maffen. Om hem heen lag een soort kasteel van rum flessen, en hij maakte een zacht snurkend geluid. Sue was tevreden met het uitzicht. Niet omdat hij stomdronken in slaap gevallen was, maar omdat hij voor de eerste keer in tijden glimlachte in z'n slaap. Stilletjes sneak Sue het oerwoud in, is kijken of de vogeltjes er nog zijn…
Na een halfuurtje komt Sue onder gepoepte en zachtjes vloekend terug. Jack zit nog steeds tegen de palmboom zitten en kijkt duf en slaperig om zich heen.
My god Jack, ik wist niet dat jij nog met een kater kon wakker worden.
Yeah,luv, de wondere zijn de wereld nog niet uit, mompelt hij suf.
Zwijgend gaan ze tegenover elkaar zitten.
Jack zit net als de avonden ervoor strak naar de grond te staren, en Sue zit net als de avonden ervoor zich nerveus te maken.
Maar toen Sue bijna stikte van de zenuwen keek Jack gelukkig even op. Er flikkerde iets in z'n ogen: Sue, about last night…heh…
Sue keek hem verrast aan. Dit was een hele rare wending, must by the rum. Yeah, what about last night?
Prommis me one thing, luv. Hij keek haar nu recht aan. Never,ever talk about it withe some-one againe.
Sue was even sprakeloos, waar had hij het over?
Jack greep haar bij de schouders en schudden haar door elkaar. Swear it little girle,SWEAR IT!
Hij keek haar zo dreigend aan, en hield haar zo stevig vast dat ze er bang van werd. Maar na weken met de piraten te hebben doorgebracht, had ze geleerd dat je angst om moest zetten in woeden.
Blijf met je vieze gore tengels van me af, ye sick sone of a bitch!Ze gaf hem een knietje, wachten tot hij voorover boog en schopte hem snel tegen z'n kaak.
Sue keek met een angstige blik toe, hoe Jack haar losliet en happend naar lucht achterover viel.
Zonder nog verder na te denken draaide ze zich om en stoof het jungle in. De adrenaline schoot door haar lijf, net als honderden vragen: Waar moet ik heen, blijven rennen,wat is er met Jack aan de hand,blijven rennen, god wat moet ik nu doen, blijven rennen blijven rennen BLIJVEN RENNEN.
……………………………………………………………………………………………………………………………..
Ze had geen idee hoelang ze gerend had, maar op een gegeven moment hielden haar benen er mee op. Uitgeput storten ze neer tegen een omgevallen boom. Ze had het gevoel alsof al haar spieren in brand stonden, inclusief haar longen. Ze deed haar ogen dicht en probeerde weer normaal te ademen.
Zo zat ze een tijdje uit te hijgen in het zonnetje tot ze een laag gesis hoorde. Ze keek langzaam om en gaf een gil van schrik.
Twee meter voor haar voeten zat een felgroene slang die haar met argwaan en woeden aan keek.
Bloody hell! Vloekte ze in zichzelf.Heel voorzichtig probeerde ze op te staan. Maar de slang gaf haar geen kans en sisten nog een keer venijnig en deed z'n bek open.
Weer kwam de slang wat dichterbij, en Sue schoot overeind, te snel. Nog voor Sue iets kon doen siste de slang nog een keer en vloog haar aan.Sue zag een paar vlijmscherpe giftanden op haar afkomen en kneep haar ogen stijf dicht.
Zo stond ze te wachten tot de giftanden haar arm zouden doorboren. Maar plotseling klonk er een schot. Heel voorzichtig deed Sue haar ogen een beetje open.
Een paar lullige centimeter voor haar lag de slang.Dood. Hij was dwars door z'n kop geschoten. Gelukkig. Ik hoorden een takje breken. Heel voorzichtig keek ik op, it was Jack.
Alles wat er was gebeurt schoot door m'n hoofd, ik had geen idee wat ik moest doen. Met grote angstogen zag ze de piraat een stapje dichterbij komen, en snel dook ze achteruit.
Ze gaf het toe, ze was bang. Maar ze wilden het niet laten merken. Ze keek Jack met opgeheven hoofd aan: Wat moet je,Jack!
Weer deed hij een stap dichterbij en Sue volden haar hart in haar keel steeds sneller kloppen.
Hij grinnikte in zichzelf: geweldig Jack de enige persoon die je vertrouwd, die iets om je geeft is bang voor je. Hij keek haar aan: Just whanted to be sure that ye'r alright.
Sue ontploften: ALLRIGHT? WHAT DO YE THINK! Eerst zit ik vast op this BLOODY ISLAND, dan hoor ik wat voor dingen jij vroeger hebt uitgehaald,EN DAN STA JE ME GODVERDOMME TE BEDREIGEN! Uit machteloosheid liepen de tranen over haar wangen.
I diddent treat ye little miss, fluisterde Jack bijna onhoorbaar.
Sue keek hem nog kwader aan: JA WEL, dat deed je wel!
Hij keek verschrikt op, alsof het nu pas tot hem door drong wat hij had gedaan. I…i'm… sorry,luv,…… whon't happen again… ever… i swear…
Sue sloeg haar armen over elkaar: En waarom zou ik het woord van een piraat moeten vertrouwen.
Weer deed Jack een paar stappen naar haar toe, tot hij vlak voor haar stond: No, luv, not the word of a pirate… but the word of a friend.
Sue,slikte, men dat zinnetje zou op de muur gehangen moeten worden. Haar lip begon te trillen en voor ze het wist stond ze hysterisch te huilen.
Ze sloeg Jack midden in z'n gezicht.(Het was de eerste keer, en waarschijnlijk ook laatste dat hij het niet erg vond that a women hit him). Ze begon te grijnzen: nooit gedacht dat jij nog is zo sentimenteel kon worden.
Jack sloeg een arm om haar heen, yeah… but only if i have to. Now let's get back to the camp.
Met nog steeds een arm om haar heen liet Sue richting kam leiden: Jack een ding snap ik nog niet, waarom moest ik perse zweren dat ik niemand zou vertellen over, nouja, je weet wel…
Because, nieuwsgierig Aagje, if ye'r Captine frome a pirateship ye never can show that yer hurt. Hij wees naar z'n hoofd: of het nou lichamelijk is of geestelijk.
Waarom niet!
Omdat ze dan je zwakken plek weten, en geloof me die gebruiken ze tegen je. Bijvoorbeeld Sebassis, die wist dat The Pearle and the Crew alles voor me zijn. Hij liet me geloven dat ik ze had laten stikken. Waarom denk je dat ik altijd zo op jouw loop te schelden?
Ze glimlachte naar hem: So ye do care about me than?
Maybe, was het grijnzende antwoord, do ye care about good old Jack than?
Ze gaf hem een harde stomp op z'n schouders, well wath do ye think ye JACKASSE! Je mocht in m'n huis slapen, Ik heb je gered uit het supermarket, ik heb je helpen zoeken naar The Medallion, Je gered met een paard en gered van Sebassis door me te verkleden als opperduivelin (a/n voor de mensen die DAT nog steeds niet snappen) met alle risico's die daar aan vastzaten. En voegde ze er grijnzend aan toen, ik scheld jouw ook voortdurend verrot! Nou als dat het niet zeg, dan weet ik het nie meer!
If ye put it that way,little miss…
……………………………………………………………………………………………………………………………..
Zo gingen er nog een paar weken voorbij. Het voelde voor Sue als maande, maar ze had het naar haar zin.Jack was eindelijk weer echt z'n gestoorde zelf geworden en er was genoeg te rum voor een leger.
Het was gezellig op het eiland. Niet alleen de sterke verhalen van Jack, de rum, het uitzicht en het zonnen, met het idee dat alles goed gekomen was. Nu alleen nog gered worden, want de zee bleef roepen.
Zoals nu, ze stond weer tot haar knieën in het water, gewapend met zwaard wachtend op de vissen. Als ze het water dan zo voelden kabbelen kreeg ze een raar gevoel van binnen. Het voelden als…… heimwee.
Heh,Jack, schreeuwde ze toen ze het water uitkwam met vijf vissen in haar handen( ja ze was er goed in geworden) JACK!LUISTER IS!
Heh, klonk het slaperige antwoord, wat mot je nauw weer!
Nou een wekker om jouw eindelijk is een keer op tijd op te laten staan, maar sommige dromen komen nooit uit.
HEH, HEB JE ME WAKKER GEMAAKT OM ME AF TE ZEIKEN?
Nee, YE STUPIT, als je me nou is laat uitpraten. Ze zuchten, MANNEN… Ze ging na een keer tot tien te hebben geteld verder: Jack, heb jij nou nooit is ene… sorrte…. Heimwee?
What do ye think,luv, zij hij sarcasties. Heb je me niet zijn lopen? Ik lijk wel dronken.
Ze keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan: Jack je BENT ook dronken… altijd.
Hij keek beledigt terug: Maar das anders. Hij wees naar z'n voeten. Zie je die? Dat zijn zeebenen, die horen hier niet. No,luv i whould kill fore my Black Pearle. Just like two years ago.
Oja? Wat was er toen gebeurt? Jack vertel dat verhaal, vertel!
……………………………………………………………………………………………………………………………..
Na een heel veel rum, gelach, gekke gebaren was het verhaal van Jack klaar. Het was avond geworden en ze waren rond het vuur gaan zitten.
Yeah… right Jack, moet ik echt geloven dat jij tegen "ondode piraten" heb gevochten?
Hij hiel twee vinders in de lucht en spuugde. I sweer on pain of death.
Tuuuuurlijk… jij heb die Barbossa guy een kopje kleiner gemaakt…
No,luv, niet een kopje kleiner gemaakt, door het hart geschoten. En ik heb bewijs, hij hield z'n rechterhand op, kijk dat litteken heb ik eraan overgehouden.
Dat kan niet zo goed van het snijden van vlees, een gevecht of een storm geweest zijn.
Allright dan geloof je me niet, maar was jij niet dezelfde little misse die niet in tijdreizen geloofden.
Nou misschien zit er wel een kern van waarheid in je verhaaltje, bromde Sue.
Sue keek even starend naar de ondergaande zon. Wat was ie toch mooi. Zoveel kleuren, zo rustig. Behalve dat kleine stipje. Stipje? Ze keek nog is goed. What a second! Dat was geen stipje. DAT WAS EEN SCHIP. DAT IS THE PEARLE!
Ik stoof het strand op. Ja het was haar zeker weten! Jack,JACK SCHIET OP, MAAK HET VUUR AAN, IT THE PEARLE!
Verschrikt sprong ie op, en ploft meteen weer terug. BLOODY FEETS! Never work wen ye need them!
Sue zuchten, als ze toch een knuppel had gehad… Snel liep ze naar het vuur en begon er rum en takken overheen te gooien.
Jack, schiet op! Straks varen ze lang ons heen!
B…but… it's rum. My rum.
Ja erg jammer dan, op The Pearle is genoeg om je ladderzat te zuipen, ze gooide een half volle kist naar hem toe,SCHIET OP!
Hij pakte heel voorzichtig een fles rum op, alsof het een baby'tje was, hij goot ongeveer een halve millimeter uit de fles en stond erbij te kijken of het een begrafenis was.Sue sloeg snel de fles uit z'n handen voor hij nog een afscheidsspeech wilden houden.
Ye little wench were was that good fore!
Nou…IK HEB AL DRIEHONDERD KEER GEZEGT DAT JE MOET OPSCHIETEN, EN JIJ STAAT DAAR EEN DRUPPELTJE, WAAR EEN MIER NOG NIET EENS DRONKEN VAN WORDT, IN HET VUUR TE GOOIEN! En er bijna om te huilen voegde ze er venijnig achteraan.
Jack was nu ook in scheld-stand: Ye little wench, i didden't cry,AND DON'T JELL AT ME LIKE THAT, I'M CAPTINE JACK SPARROW!
Sue zetten haar handen uitdagen tegen haar heupen: than make me, make me, make me sut up!
O,luv, z'n gouden tanden glinsterde in het licht van het vuur, nu heb je erom gevraagd… Hij sprong op haar af, maar was net iets te langzaam en te dronken, en Sue stoof gillend van plezier een andere kant op, terwijl Jack languit met z'n harses in het zand lag.
Ye can eat my dust, Captine, gilde ze brutaal, terwijl ze hem van een paar veilige meter stond uit te lachen.
Jack spuugde een hap zand uit: That's it i'll kill ye!
……………………………………………………………………………………………………………………………
The Crew van The Pearle had het helemaal gehad. Ze hadden al weken naar hun Captine en little miss Sue gezocht en nog steeds niets gevonden, hij had het waarschijnlijk niet gehaald, may they rest in peach. Ze waren van plan om terug te gaan naar Tortuga, zich klem te zuipen en daarna… tja… wat gingen ze doen zonder hun Captine?
De hele bende zat eigelijk niets te doen, er stond geen zuchtje wind en het was veels te warm om ook maar een voetje te verzetten.
Annamarie werd er gek van, ze wilden avontuur, geweld en boven alles haar Captine Jack terug. Somber staarde ze voor zich uit.
Voor haar dreef een klein eilandje waar ze de naam niet van wist. Vreemd ze zag een klein lichtpuntje, heel klein maar het was er zeker.
Yo… Mr Gibbs, Stanley kom is hier,zien jullie dat ook?
Mr Gibbs pakte z'n verrekijker uit z'n riem en tuurde vooruit. Holey mother of god, it's them! I can't believe it, Het zijn Jack en Little miss Sue!
Nou waar wachten jullie nog op, nietsnutten! Schiet op, zet koers naar dat eiland!
Terwijl ze steeds dichter bij het eiland kwamen, klonk er steeds meer geschreeuw, en gegil. Toen was het even stil, was er een kleine knal en een vuurbal, en weer heel veel geschreeuw. Weer een korte stilte, geren, en heel hard hoog gegil. Annamarie keek verschrikt heen en weer maar kon nog niet goed zien wat er aan de hand was. O Lord, ze zijn elkaar toch niet aan het vermoorden!
Na een paar minuten kon The Pearle eindelijk voor anker. Snel maakt Annamarie, Mr Gibbs,Stanley en Mr Cottons een redding sloep klaar en roeide naar het eiland.
Annamarie tuurde naar het eiland, waar nog steeds gescheld vanaf kwam. Eindelijk kon ze zien wat er aan de hand was: Kennelijk had Sue het voor elkaar gekregen om een hele,volle krat rum in één keer in het vuur te gooien. Jack had waarschijnlijk een hartstilstand gekregen en was druk bezig om het meisje bij haar kladden te grijpen. Jammer genoeg ging dat iets minder makkelijk, en elke keer storten Jack net naast the little girle die vervolgens gillend van plezier een andere kant op dook, terwijl Jack steeds harder ging vloeken.
Anna moest een lach verbergen toen Jack Sue eindelijk te pakken had en haar op de grond duwde. Sue ,ZWAAR BELEDIGT, krijste en sloeg hem "hard" in het gezicht. Jack niet onder de indruk sprong op haar, drukte Sue tegen de grond en begon een reeks klachten, doodsbedreigingen, en vloeken uit te schreeuwen.
Anna kon er niets aan doen, ze proesten het uit van het lachen. Net als de rest van the crew.
Jack en Sue , nog steeds in dezelfde positie, keken het groepje schaapachtig aan. Jack kwam als eerste weer uit z'n chook: How the bloody hell did ye guy's get here!
Ja, schreeuwde Sue, we waren al ongerust aan het worden! En Jack ga van me af…
Jack bleef gewoon zitten, en deed alof hij niets hoorden: So Anna, how's my Pearle!
Ze maakt het goed, Jack, en dank je het gaat ook goed met mij, zij ze beledigt.
O, Jack keek een beetje beschaamt, sorry Anna, maar ik had nog al wat dingetjes aan m'n hoofd wijzend op Sue.
Hello, ik ben niet doof hoor! En ga van me af! Snel schopte ze Jack tegen z'n schenen.
Nou, ik wil jullie tortelduifjes niet teveel storen hoor,grijnsde Anna, maar zullen we niet eens naar The Pearle gaan?
Great idee Anne, snel stond Jack op, gaf Sue geen kans om het zelfde te doen en gooide haar over z'n schouders.
GODVERDOMME JACK, IK KRIJG JE NOG WEL!
……………………………………………………………………………………………………………………………..
Na een paar minuutjes gezellig zitten luisteren naar het gekibbel van Sue en Jack waren ze op The Pearle gekomen. Dat duurde iets langer dan verwacht, want Jack stond erop dat Sue als eerste de ladder zou beklimmen ( waarschijnlijk omdat hij haar niet meer zo vertrouwde na z'n kleine ik-gooi-je-op-de-grond-geintje). Sue dacht er iets anders over en wilden dat Jack eerst zou gaan. Hoe dan ook uit eindelijk stond de hele club weer boven.
The crew juichde toen ze het tweetal zagen. Sue stond helemaal te stralen om het hartelijke welkom, en gaf snel Jack een por die hoopvol naar een nieuwe rum fles zocht( de ongevoelige bastard).
Sue keek trots de bemanning rond. Maar ze misten iemand. Waar was haar kleine lieve broertje? De crew was uit gejuicht en het was even stil.
Yeah… guy's waar is Collin?
Stilte vulden het schip. De crew keek naar de vloer en naar elkaar. Anna liet zachtjes naar Sue toe. Ze sloeg een arm om haar heen en slikte: Sue… Collin 's gone.
Oeeee…… gemeen heh! Weer zo'n cliffhanger…
Ik wil nog even een revieuwer bedanken…… Sehri ! heel erg bedankt voor eht lezen en reviewen van m'n verhaal, de stereo wordt zo snel mogelijk naar je toe gezonden ( okey geintje, maar als je blijft lezen en reviewen…)
O, voor ik het vergeet, ik heb vreselijk nieuws…
M'n exames beginnen binnenkort, ja ik weet het, en ik moet nog echt onwijs supper mega veel doen voor school ect.ect. dus ik denk dat het een heeeeeeeeeel lange tijd duurt voordat ik weer aan schrijven toekom. Natuurlijk cheak ik elke dag, en zie ik een reivew dan begin ik meteen met schrijven wat m'n cijfers ook zijn.
Duzzz
-X- Sue-AnneSparrow, hoop dat ik snel weer een review krijg, luv oll my readers, en m'n reviewes nog veel meer…luv,ye!
