Jippie! Vandaag gaat Catharina naar een pokémonmarkt. Hadden ze die hier in Eindhoven ook maar... Oh well, niks aan te doen. Je kunt er in ieder geval ten minste nog over schrijven!

Disclaimer: pokemon is van nintendo...hmmz...heb ik eigenlijk al vaak genoeg gezegd, toch? Dus alvast voor alle aankomende hoofdstukjes: pokemon zal ook dan nog steeds van nintendo zijn! Dan hoef ik het er iig niet meer elke keer expliciet bij te zetten...lol ;)

Aflevering 13: De markt

De volgende ochtend werd Catharina door zuster Joy gewekt. "Wakker worden, het is al bijna 9 uur. Heb je het trouwens al gehoord? Er was gisteren een overval in de kledingszaak op het einde van de straat. Gelukkig hebben ze de dader meteen opgepakt. Ik snap niet hoe ziek je moet zijn om zoiets te doen. Je pokemon zijn trouwens al wakker. Ze spelen op dit moment in de andere wachtkamer van het pokemoncentre." "Oh, zuchtte Catharina terwijl ze opstond, dat is goed om te horen. Hebben ze al ontbeten?" "Ja, hoor. Allang." Toen zuster Joy weer weg was merkte Catharina tot haar verbazing dat ze de jas uit de kledingzaak van gisteren nog bij zich had. 'Verrek, dacht ze in zichzelf, die jas. Laat ik Tijger en Seabert straks pas vertellen wat er gisterenavond gebeurd is,ik hoop dat ze niet van streek raken.' Nadat ze had ontbeten ging ze kijken hoe het met Tijger en Seabert ging. "Kom jongens, zei ze, het wordt tijd dat we verder gaan. Ik wilde jullie ook nog iets vragen. Ik heb gisterenavond een affiche gezien over een pokemon markt. Er zouden meer dan 100 kraampjes staan en ik had eigenlijk veel zin om daar heen te gaan. Als jullie het tenminste goed vinden. Tijger en Seabert stemden toe. Onderweg naar de markt, die op het plein van Skystone werd gehouden, zuchtte Catharina. "Growow?" vroeg Tijger. "Oh, ik maak me alleen wat zorgen. Als we niet gauw pokemon voor Team Rocket stelen, weet ik niet wat er met ons zal gebeuren. Die markt is een goede gelegenheid, toch voel ik er op de een of andere manier niet veel voor. Maar we hebben geen keus." Tijger had hier geen antwoord op en ze vervolgden hun weg.

"Wauw, riep Catharina uit, wat een hoop pokemon!" De markt was veel groter dan ze zich voorgesteld hadden. Er waren tientallen pokemon te koop, bergen pokemonspeeltjes, kooien en veel andere handige spullen voor pokemon. Even bleef Catharina staan bij een kraampje waar allerlei pokeballs te koop werden aangeboden. "Moet je zien, Tijger, ultraballs! Maar die zijn zo duur, die kan ik nooit betalen. Jammer, ze hebben zo'n mooie paarse kleur en je kunt er zoveel pokemon mee vangen." De kraamverkoper kwam naar haar toe. "Als het je om de kleur gaat kun je hier ook hoesjes kopen die perfect om je pokeballs passen, ze zijn niet duur, in alle kleuren verkrijgbaar en houden je pokeballs ook nog eens goed geïsoleerd." De hoesjes zagen er erg mooi uit en Catharina besloot de set van 6 blauwe te nemen. Daarna liep het trio nog wat rond te kijken. Waar ze precies naar op zoek was, begreep Catharina niet helemaal, maar daar kwam ze al gauw achter toen ze een hokje met een aantal Sandshrew zag. Hun vachten zagen er dof uit, hun ogen hadden hun glans verloren en voor de rest waren ze broodmager. 'Och wat erg, dacht ze in zichzelf, ze zijn natuurlijk doodop van de reis en hebben waarschijnlijk al veel te lang geen eten meer gehad.'

Er kwam een meisje van ongeveer haar leeftijd op haar af. "Wil je een Sandshrew kopen?" vroeg ze. Het meisje zag er uitgeput uit en overal op haar armen had ze schrammen. Nog voordat Catharina kon antwoorden kwam er een oudere man van ergens in de 40 naar hen toe. "Jij zou toch die hokken daarachter schoonmaken?" brulde hij tegen het meisje. "Ja, papa." Het meisje pakte een grote emmer water en verdween ermee achter het kraampje. Toen wendde zich de man tot Catharina. "Wat mot je, snauwde hij, heb je geld?" "Eh-eh" stotterde Catharina. 'Als hij al zijn klanten aan spreekt, zal hij wel niet veel verkopen' dacht ze in zichzelf. Uiteindelijk besloot ze om te doen alsof ze iets wilde kopen. "Hoeveel kost zo'n Sandshrew?" "Voor jou? F65.- gulden. Hoeveel neem je er?" "Oh, ik wilde alleen de prijs weten." "Als je niks wilt kopen, rot dan op!" Dat was precies wat Catharina deed. "Wegwezen hier, fluisterde ze tegen haar pokemon, die vent is gek!" Na dit kleine incident had geen van drieën nog zin om nog langer op de markt te blijven. Toen ze net van het marktplein af waren, stopte Catharina echter. "Dat meisje, zei ze, haar vader slaat haar. We moeten haar helpen." Tijger knikte meteen en liep alweer terug, maar Seabert voelde er niet zo veel voor, hij vond dat het hun zaak niet was. Alleen Catharina was Tijger al lang achterna dus het had niet veel zin zich nog te verzetten. "Growgrow?" vroeg Tijger onderweg. Catharina kwam tot stilstand. "Eh, wat ik precies wil doen? Tja, eh, daar heb ik nog niet over nagedacht. We zien wel."