De pokemonwereld waarin Catharina zich bevind, is niet Kanto en ook niet Johto, zoals jullie inmiddels waarschijnlijk wel doorhebben. Het land heet Maidora en strekt zich ver uit. Er bevinden zich veel grote steden in dit land, waar 95 van de bevolking woont. De open vlaktes en bossen zijn door een redelijke infrastructuur niet onbegaanbaar, maar vaak wel onbewoond door mensen. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat het er doodstil en saai is. Want overal leven pokémon!

Aflevering 15: De Skystone bende

Toen Catharina en Tijger door een van de smalle, donkere steegjes liepen (Seabert en Storm zaten al uit te rusten in hun pokeballs) stond er als uit het niets een vreemde jongen voor ze. Hij droeg een zwarte cape en ook al zijn andere kleren waren zwart. "Wat moet jij hier, in onze wijk? vroeg hij vals, je moet wel behoorlijk veel lef hebben om hier te komen! Of je bent gewoon een heel erg dom meisje." Plotseling verschenen er nog een stuk of vijf anderen achter de jongen. Ze droegen geen cape, maar wel dezelfde zwarte kleding. Catharina kon hun leeftijden niet goed inschatten. Ze nam aan dat ze allemaal tussen de 13 en de 18 jaar oud waren, maar met zekerheid kon ze het niet zeggen. "Nou, zei de jongen met de cape ongeduldig, komt er nog wat van? Wat doe jij hier?" "We zijn eh, stotterde Catharina, alleen maar op doorreis. We wisten niet dat dit hier jullie wijk is." "Ja ja, begon de jongen weer, dat zeggen ze allemaal. Bewijs maar eens hoe vaardig je bent in 'n één tegen één pokemongevecht!" 'Niet weer, dacht Catharina in zichzelf, ik begin echt te kotsen van wat er niet allemaal moet worden opgelost door een pokemongevecht.' "Goed Tijger, zuchtte ze, ik weet dat je moe bent na al dat gedoe vandaag, maar we hebben geen keus. Doe je best!" De zwarte trainer koos een Cloyster. Al na één waterpistool aanval was de Growlithe knock-out, hoewel hij de Cloyster toch nog een keer flink kon bijten. "Het is mijn schuld, kom maar" zei Catharina terwijl ze haar jas om Tijger heen legde. Dat maakte hem weer wat sneller droog.

"Hé, merkte de trainer met de cape op, je bent een Rocket. Dat verandert de zaak." "Hoe bedoel je?" vroeg Catharina ongerust. "Nou, ik was van plan om je pokemon te stelen, maar dat was omdat ik dacht dat je zo'n gewone miezerige trainer was. Van leden van Team Rocket stelen wij niet, tenzij het niet anders kan. Je hebt trouwens goed gevochten, maar mijn Cloyster is nu eenmaal onoverwinnelijk." "Wie zijn jullie dan?" "Wij zijn de Skystone bende en ik ben de bendeleider. Ik heet trouwens Stefan, maar mijn vrienden noemen me Steve. Kom op, vertel eens wie je bent." "Nou, begon Catharina, ik heet Catharina, denk ik. En... Steve, ik eh, we komen net van de pokemonmarkt af, het was een goeie gelegenheid om weer eens een paar pokemon te jatten. Tijger en ik waren net op weg naar Vanskerry, om eh... We hebben een belangrijke opdracht voor Team Rocket." Catharina bedacht zich dat ze maar beter niet de waarheid kon vertellen, omdat dat vast minder goed bij de bende aan zou komen. "Cool, zei de bendeleider, als ik niet al mijn taak zou hebben, zou ik zeker ook bij Team Rocket komen. Ik begrijp het dat je niet wilt zeggen wat voor opdracht. Dat is natuurlijk top secret. Ik heb trouwens een tip voor je: Het is al wat later, half acht ofzo en rond deze tijd patrouilleert de politie altijd in de buurt van route 5, je kunt dus beter tot morgen wachten. Waarom trek je niet een avondje met ons op?" "Tja" zei Catharina onhandig. Eigenlijk had ze niet zo'n zin om bij die rare bende te blijven. Sommige bendeleden waren echte creeps maar Catharina durfde absoluut niet nee te zeggen. Ze bevond zich niet in een situatie waarin ze zich dat kon permitteren. "OK, besloot ze, lijkt me gezellig, een avondje met anderen optrekken. Ik reis meestal alleen met Tijger hier en Seabert die in zijn pokeball zit. Sinds vanmiddag heb ik ook een Sandshrew." "Laat ik je even onze bendeleden voorstellen. Dit hier is Knocker, dat daar Junk en daarachter Stalker. Hier naast me onze vrouwelijke leden, Linda en Tess. Ik stel voor dat we hetzelfde doen als elke avond. Ook al is het maar voor één avond, het bendeleven zal je bevallen, Catharina."

Tijger voelde zich ondertussen alweer een stuk beter. Toch vond hij het eigenlijk maar niks, een avondje bij een bende, maar ach, zoveel kon er toch niet gebeuren? Steve, de bendeleider, gebaarde dat Catharina en de bendeleden mee moesten komen. Hij had het duidelijk voor het zeggen, hoewel de meiden Tess en Linda zich daar weinig van aan schenen te trekken. Ze giechelden terwijl ze continu naar Tijger keken, die zich ondertussen wel heel ongemakkelijk begon te voelen. Junk scheen zijn naam niet voor niets te hebben: Toen ze in één van de meest verlaten straatjes waren bood hij Catharina aan een 'speedy' zoals hij het noemde te nemen. "Nah, zei Catharina, dat hoef ik niet. Ik heb ook wel energie zonder die troep."

Toen ze weer in de buurt van het centrum van Skystone gingen, liepen ze een oud opslaggebouw binnen. "Worden we niet ontdekt?" vroeg Catharina een beetje ongerust. "Ben je gek, zei Steve, dit gebouw staat al jaren leeg. Het is eigenlijk van niemand meer, dit is één van onze verzamelpunten, hoewel we hier tegenwoordig bijna nooit meer komen. Er zijn betere plaatsen, maar we kunnen het niet riskeren je te vertellen waar. Je weet maar nooit." Hij gaf Catharina een knipoog. Steve scheen haar te mogen, zelfs de bendeleden die de hele tijd ongeïnteresseerd meeliepen, merkten dat. Wat ongemakkelijk glimlachte Catharina terug. Toen richtte Steve zich tot de anderen: "Vanavond wordt het de horlogezaak uit het Ouwelullenlaantje." De anderen stemden in, ze schenen het geweldig te vinden, dat was van hun gezichten af te lezen. Maar ze zouden waarschijnlijk ook niet anders durven te reageren. "Wat gaan we doen?" vroeg Catharina nieuwsgierig. "Dat merk je gauw genoeg, kom." Terwijl Steve nog wat oninteressante dingen besprak met zijn bendeleden, trok Tijger aan de uniform van Catharina. "Growgrowow lithe" fluisterde hij. "Ja Tijger, antwoordde ze zachtjes, ik weet dat er iets niet klopt maar ik denk niet dat we zoveel keus hebben."