Disclaimer: Ik ben geen eigenaar van Yu-Gi-Oh! of Full Moon Wo Sagashite.
Notitie: Sorry, maar mijn vertaling kan best slecht zijn. (Hey, ik probeer het tenminste!)
PLEASE READ AND REVIEW!!!
De vorige keer
De volgende dag op het vliegveld.
"Aaaaahhhhh!!!!!!!!!!! I ben mijn koffers vergeten!"
EINDE FLASHBACK
Terug naar het verhaal
Terwijl Yugi terugdacht aan het afscheid, begon hij te zingen. Hij was helemaal in zijn gedachten bij het zingen van zijn lied, over de belofte die hij had gemaakt met Joey, toen iemand hem stoorde.
"Yugi, ben je weer aan het zingen?!" schreeuwde Opa.
'O shit!' dacht Yugi. Zijn grootvader hield helemaal niet van zingen. Het herrinerde hem te veel aan Yugi's vader. "Het spijt me Opa," zei Yugi, "maar ik..."
Zijn grootvader laat hem niet uitpraten. "Spreek me niet tegen, Yugi! Geen gemaar. Dr. Tristan is hier, dus wees braaf."
Yugi zag Dr. Tristan binnenkomen. Hij was hier om Yugi te onderzoeken.
"Hey Yugi, hoe gaat het met je?"
"Hallo Dr. Tristan, het gaat erg goed met me, dank je!"
Yugi en zijn dokter waren met elkaar wat aan het kletsen, toen Dr. Tristan plotseling vroeg: "Ooh, Yugi, ik vroeg me af... Wanneer wil je je operatie hebben?"
"Nou Dr. Tristan... Uhm..." Yugi begon zich nogal ongemakkelijk te voelen en zijn hart begon sneller te kloppen. "Ik eh... Ik wil er eigenlijk geen een hebben."
"BEN JE HELEMAAL GEK GEWORDEN!!! JE LEVEN STAAT OP HET SPEL!" schreewde Dr. Tristan. Hij zag er nu heel erg eng uit.
Een druppel zweet gleed anime-stijl van Yugi's gezicht en hij tilde zijn armen op om zich te verdedigen tegen Dr. Tristan's enge gezicht. "Ehehehe... Dr. Tristan, probeert uzelf toch eens te kalmeren."
"Uhm... sorry, ik geloof dat ik mijn controle verloren was," zei Dr Tristan, toen hij zichzelf weer in de hand had. "Maar waarom doe je dit dan, Yugi?"
"Omdat ik anders mijn stem zal verliezen," antwoordde Yugi.
"Ja, maar..." Yugi onderbrak Tristan.
"Ik ben niet bang om te sterven, maar ik ben bang dat ik nooit meer zal kunnen zingen," zei Yugi, terwijl er een droevig glimlachje op zij gezicht stond.
Dr. Tristan had er even voor nodig om het te verwerken, maar toen hij zich realiseerde wat Yugi zei, keek hij met grote ogen naar de jongen. "Y-y-yugi."
In een seconde veranderde de uitdrukking op Yugi's gezicht en hij glimlachte zijn blije glimlach weer. "Maar Dr. Tristan, mag ik je wat vragen?"
"Uh, wat?" Dr. Tristan was er niet helemaal met zijn hoofd bij.
"Kun je me ook naar het ziekenhuis laten gaan morgen?"
"Uh, waarom? Wil je een dekmantel hebben, zodat je kunt gaan winkelen?"
"Nee, eigenlijk..." zei Yugi, terwijl hij zijn meest onschuldige glimlach en grote waterige ogen op zijn gezicht zette, "Ik ben door de eerste ronde van de Domino Records Artist audities gekomen! Ik heb dit niet tegen Opa gezegd dus..."
"NEE!!!"
"Pleeeaasseee???"
"Nee nee nee, ik ben je huisarts! Ik weet hoeveel dit voor je betekend, maar ik kan je niet helpen."
STAY TUNED...
Aan Sarah1281: Heheh, no, 'koffers' doesn't mean 'trunks', it's more like 'suitcases' or something. I just wanted to know what kind of audience I would get when I'd translate it.
Aan M0del: Haha nou, ik schrijf mijn verhalen altijd af hoor! Ik hou er niet van als iets niet helemaal af komt. Cool dat je mijn fic leuk vindt.