O-E: Allee, roullé, rollen met die pagina's.

Selene: Sinds wanneer vind die gokken leuk?

Kai: Ze vind gewoon dat zinneke leuk om te zeggen. -'

Tyson: Wie is er nu gewonnen met het vechten?

d-g: Ikke!

Iedereen: d-g!

d-g: The one and only!

Luna: Waar heb jij gezeten?

d-g: Ergens en gebied tussen neptunus en mercurius. Mooi weer.

O-E: Leuk da ge terug zijt. Hedde een souveniertje bij?

d-g:p Dat krijg je straks pas, na de chapter.

O-E: Ok, laten we dan maar beginnen. Veel plezier met chappie 9!

9999999999999999999999999999999999999999

Chappie 9: Bowlen

Vorige keer

"Selene? Ben je in orde?" vraagt Kai bezorgt. Na Zandra gepakt te hebben zat ze precies in een soort trance. Ze kijkt op en wandelt snel naar buiten. "Je hebt geluk gehad deze keer. Volgende keer niet meer!" En weg was ze. Kai pakte Dranzer en kijkt op een pokemon-klok (O-E: Moest er gewoon inkomen!) en ziet al dat het 12.36 is.

'Laat ik maar beter teruggaan voordat Tyson weer iets stom gaat doen.'

Einde

Hotel, 12.57

Kai ging zo snel mogelijk terug naar het hotel, het gevecht met Selene nog vers in het geheugen. In het hotel ziet hij Tyson die weggesleept word met een groot stuk vlees in zijn mond geklemd en de rest die er maar bijstaat van we-kennen-hem-niet.

'Ik ben eventjes weg en Tyson moet ons weer eens belachelijk maken.'

Hij wandelt naar de rest. "Laat me raden. Hij is te laat opgestaan voor het ontbijt, is eten gaan stelen in de keuken en nu word hij afgevoerd."

"Helemaal juist." Antwoord Max. "Waar was jij trouwens?"

"Wat wandelen. Is Mr. D. Al gewaarschuwd dat we meedoen?"

"Ik heb gebeld." Zegt Ray. "Hij regelt het wel. Wat gaan we nu doen?"

"Als we nu eens wat gaan trainen?" vraagt Kenny hoopvol.

"Ik denk dat het beter is dat we eerst wat rust hebben voordat we er weer helemaal er tegenaan gaan. Rust is net zo belangrijk als training en de laatste tijd hebben we nog niet zoveel rust gehad. Wel? Wat vinden jullie van mijn voorstel?" zegt Ray kalmpjes. Hij kijkt de andere aan die allemaal knikken.

"Wat gaan we dan doen?" vraagt Max uiteindelijk na een paar minuten van stilte.

"Bowlingen!"

Iedereen draait zich om en zien Tyson aanrennen met een paar woedende mensen achter zich. "Als we nu eens gaan bowlingen?" zegt hij opnieuw. "Ik pakte een foldertje over bowlingen toen ik van die kokken af wou geraken. Het is stevig papier. Na 20 keer op iemand te hebben geklopt nog niet kapot."

"We zijn hier niet over de kwaliteit van papier aan het praten maar over wat we gaan doen! Iedereen eens over bowlingen?"

"Ja." Zegt iedereen tegelijk.

"Kunnen we dan nu gaan? Die mensen komen snel dichterbij." Zegt Tyson gehaast.

Snel gaan ze uit het hotel op weg naar de bowlingplaats die op bijna kapotte foldertje staat.

"Zeg Tyson." Vraagt Max. "Wat heb je eigenlijk gedaan om die zo kwaad te krijgen?"

"Wel, euh…" zegt Tyson terwijl hij naar de grond kijkt. "Toen ze me wegbrachten liet ik een klein orkaantje waaien."

Iedereen stopte en keek naar Tyson. "Hoe groot was dat orkaantje Tyson?" vraagt Ray.

"Niet zo groot. Het heeft enkel de ganse lobby in de lucht gekregen met mensen en al."

Bij iedereen verscheen er een big sweatdrop.

"Als ik het goed begrijp." Begint Ray "Werd je weggesleept tot aan de lobby. Daar pakte je een foldertje en begon op die kokken te kloppen. (d-g: yeah!) Toen kwamen de mensen van de lobby helpen. Toen veroorzaakte je een 'orkaantje' en liet alles de lucht in. Toen begon je terug te rennen. Ben ik correct?"

"Heel goed gedaan Watson." Zegt Tyson die nadoet of hij een pijp in zijn mond heeft.

"Watson?" vraagt Max

"Het hulpje van Sherlock Holmes." Zegt Kai die vrij geïrriteerd was. (O-E: Wanneer eens niet?)

Bowlingplaats, 13.14

Na een vrij rustig weg (dat blauw oog gaat pijn doen Tyson) kwamen ze eindelijk bij de bowlingplaats 'bij de zotte kiekes'

Ze namen allemaal een tafeltje en keken rond of er een baan vrij was. Ze zagen niemand bij nummer 8 en Ray ging dan maar die baan bestellen. Toen hij terugkwam had hij een groot wit blad vast en een balpen.

"Oké, we mogen maar 3 letters pakken voor op het scherm. Voor mij, Kai en Max is dat niet echt een probleem. Tyson, Kenny, wat pakken jullie dan?"

"Geef mij maar Diz." Zegt Kenny

"Ok, en jij Tyson?"

Tyson dacht na, hij dacht heel diep na. En plots…"Ik weet niets."

"Ik heb wel een ideetje" zegt Kai droogjes. "Wat dacht je van dom?"

De stoom kwam bijna uit Tyson zijn oren. (O-E: Turks stoombad.) Maar dan kwam hij erachter dat hij daarstraks al een blauw oog heeft gekregen van Kai omdat hij hem 'per ongeluk' liet struikelen. Wat eigenlijk helemaal niet per ongeluk was. Ge gaat niet zomaar voor iemand lopen en uw voet uitsteken. (3 getuigen, 1 kwaad slachtoffer)

"Pak anders maar Tys. Het is altijd beter dan dom."

"Mag ik eerst?" vraagt Max.

"Wat! Niemand anders dan de beste bowler moet eerst!" roept Tyson.

"Dan moet jij al zeker laatst." Zegt Kai.

"Komaan, nu niet weer vechten." Zegt Kenny die bijna, net zoals de rest, zijn lach amper kon inhouden. "Trouwens, de computer beslist dat, niet wij."

Toen kwam Ray, die ondertussen al weg was met het blad terug. "Komaan, allemaal naar baan 8."

Bij de baan staat iedereen naar het scherm te kijken wie dat eerst moet. Dat blijkt Ray te zijn. Dan Max, Tyson, Kenny en Kai als laatste. Ray pakt een bal. Concentreert zich en gooit. 5 kegels om.

"Ja, goeie Ray!" roept Max.

Ray pakt opnieuw een bal. Kijkt en gooit opnieuw. Nog 2 kegels om.

"Geen slecht begin al zeg ik het zelf." En Ray laat Max op de baan. Max, die superhyper is omwille van teveel suikers, (d-g: drools) staat letterlijk te springen van spanning. Hij pakt zo'n superzware bal die hij amper kan tillen en gooit.

"Ja, ja, dat word ne strike!" roept hij en het balletje gaat amper vooruit. Na een minuut is hij eindelijk bij de kegels aanbeland en gooit hij er toch nog 9 om.

"Joepie!" roept Max blij. Iedereen staat erbij van wauw, hoe heeft hij dat gedaan?

Na nog een keer gegooid te hebben was het Tyson's beurt. "Ik zal eens laten zien hoe het gedaan word." Dan gooit hij en…beland de bal op de verkeerde baan.

"Hey! Kan je niet uitkijken waar je je bal smijt?" riep een boze man die naast hen stond de bowlen met wat vrienden.

"Sorry." Tyson pakte opnieuw een bal en gooide opnieuw. Deze keer was het niet de verkeerde baan, maar de verkeerde richting. Hij vloog recht op Kai af. Zonder maar 1 keer te bewegen stopte de bal in de lucht en viel kalmpjes op de grond.

"Als die raak was Tyson, had je naar het ziekenhuis gemoeten." Zei Kai rustig. Tyson stond met zijn hand uitgestrekt naar Kai. Met zijn krachten van lucht liet hij de bal stoppen. "Als ik hem niet had gestopt lag jij nu in het ziekenhuis."

"Dit is nu niet het moment om te vechten. De bal is gestopt en er is niemand gewond. Tyson, jouw beurt is over. Het is nu mijn beurt." Antwoorde Kenny en hij zetten Dizzy neer op de bank en liep naar voren. "Eh, jongens…"

Ray keek op. "Wat is er Chef?"

"Hoe moet je daar je vingers insteken?"

Iedereen deed een animé-val. Kai deed een knikje met zijn hoofd naar Tyson. "Laat onze kampioen het maar zeggen."

Tyson probeerde het rustig uit te leggen tegen Kenny maar werd vaak verbeterd door Max. Toen begonnen ze te vechten en ging Ray Kenny helpen. Nadat hij het eindelijk doorhad was zijn beurt al voorbij.

"Wat? Maar ik heb nog niks gegooid!"

"Dat is een nieuwe regel. Als je niet binnen een bepaalde tijd gooit word je beurt automatisch overgeslagen. Mijn beurt." Zei Kai en pakte een bal. De kegels waren er en met een soepele beweging gooit Kai de bal. Strike! Dan gaat hij gewoon terug zitten terwijl de anderen (vooral Tyson) naar hem staarde.

"Kai, heb jij enige ervaring in bowlen?" vroeg Ray uiteindelijk.

"Ja. Ik heb het vroeger wel eens gedaan."

Ray knikte begrijpend en ging keek naar het scherm. De punten werden getoond. Omdat Kai een strike had gegooid stond hij eerst. Op de voet gevolgd door Max, dan hemzelf en met allebei 0 punten, Tyson en Kenny. "Wel Tyson, je bent tenminste niet de enige." Zei Max blij. Ray ging weer op de baan staan en gooide opnieuw. 7 kegels tegelijk. De 2de beurt ging het wat slechte, de bal belande in de goot.

"Yeah, ikke terug!" Riep Max en gooide ook. Na eindeloos wachten had hij het weer gedaan. Weeral 9 kegels. Tyson zijn gezicht stond op ontploffen. Bij het zien van dat kon Kai moeilijk een lachje onderdrukken.

"Jij bent Tyson." Zei Max nadat hij bij zijn 2de beurt de bal in de goot had gegooid. Tyson deed weer stoer en ging naar de baan. "Ik zal eens laten zien hoe je moet spelen." Mompelt hij wat tegen zichzelf.

"Tyson."

Hij draait zich om en kijkt Kai aan. "Wat?"

"De baan is ginder." En hij wijst naar de andere kant.

Hij steekt zijn tong uit. "Het is onbeleefd om te wijzen. En ik blijf de kampioen!"

"Zeg, kampioen." Zei Ray. "Je tijd is bijna om."

"Wat!" hij draait zich maar te laat. Zijn tijd was inderdaad op. Verslagen ging hij terug naar zijn plaats. Toen ging Kenny. Hij kon met moeite de bal tillen. (O-E: Meer spek eten.)

Hij gooide en in de goot. Toen gooide hij opnieuw en tot iedereen 's verbazing heeft hij er toch nog 1 omver gekregen. Toen was het weer Kai zijn beurt en op zijn dooie gemak gooit hij opnieuw een strike.

Zo ging het een aantal rondes. Kai bleef maar strikes gooien. Tyson en Kenny bakte er niks van. Ray bleef gemiddeld gooien en Max zelf scoorde erg hoge punten. Maar toen kreeg Tyson een klein geniepig plannetje.

Hij keek rustig toe hoe Ray en Max voor hen gooide. Toen pakte hij rustig de bal en gooide. De bal ging vooruit en raakte de kegels die allemaal omvielen. Strike.

"Zie je wel? Ik moest maar enkel opwarmen."

Zo ging het een aantal rondes. De rest scoorde slecht (inclusief Kai) behalve Tyson die maar Strikes bleef gooien. Na een tijd begon iedereen argwaan te krijgen.

"Tyson. Hoe komt het dat jij de ganse tijd strikes gooit ook al gooi je op een andere baan?" vroeg Kenny uiteindelijk nadat Tyson per ongeluk de bal weeral op de verkeerde baan gooide maar nog altijd een strike had.

"Veel geluk gehad?"

"Tyson, heb jij vals gespeeld?" vraagt Kai in een dreigende stem.

"Nee! Allee, misschien een klein beetje." (d-g: Aha, schuldig!)

Kai was het beu en tilde Tyson op bij zijn kraag. "Wat, heb, jij, gedaan!"

Tyson, die erg bang was, durfde bijna niet te antwoorden. "Ik…Ik heb een klein beetje mijn krachten gebruikt om mijn kegels omver te laten vallen en die van jullie recht te laten. Meer niet."

Kai gooide Tyson op de bank. "Lafbek."

"Hoe durf je Tyson. Het is niet goed vals te spelen." Begint Ray. "Waarom heb jij het gedaan?"

"Ik wou niet verliezen…"

"Tyson, je bent juist 20. Niet tegen u verlies kunnen is iets voor kleine kinderen."

"Ik weet het…Jullie zijn mijn moeder toch niet! Ik heb vals gespeelt omdat ik niet wou verliezen. Dat was niet goed van mij en ik heb mijn lesje geleerd maar alstublieft, geef mij geen preek! Dat brengt slechte herinneringen naar boven."

"Slechte rapporten." Fluistert Kenny tegen Max.

"Als jij maar je lesje hebt geleerd Tyson is voor mij alles goed maar ik wil u dat wel niet meer zien." Zegt Ray en gaat naar de bar. Kai stond recht en volgde hem. Zo bleven Tyson, Max en Kenny over. Tyson schaamde zich over wat hij gedaan had maar kreeg gelukkig steun van Max en Kenny.

Ray en Kai

Aan de bar bestelde Ray wat water en ging op een krukje zitten. Kai kwam erbij zitten en bestelde een biertje. Na een paar minuten van stilte verbrak Ray die.

"Tyson die valspeelde. Ik kan het niet geloven."

Kai keek op maar Ray was naar de vloer aan het kijken.

"Ja, het is inderdaad lastig om te horen maar wat kan je eraan doen? Hij vond het altijd lastig om te verliezen en nu had hij een truc gevonden om te winnen dus ging hij die gebruiken. Ik zou het niet zo kwalijk nemen. Kleine kinderen zijn nu eenmaal zo."

Ray lachte. "Ja, dat wel." Hij keek naar Kai's glas. "Ik wist niet dat je dronk?"

Kai, die juist een slok aan het nemen was, keek op. "Wat alcohol af en toe is niet erg." Hij dronk zijn glas leeg. "Laten we betalen en doorgaan en ineens wat te eten zoeken. Het is al 17.43. Tegen de tijd dat we wat eetbaars gevonden hebben is het 18 uur."

Ray knikte en samen gingen ze terug naar de rest om hen te vertellen van hun plannen.

999999999999999999999999999999999999999999

O-E: Die is klaar!

Luna: Ik kom er niet in voor…

Tyson: Troost u. Ikke wel.

Luna: Grote troost…

O-E: d-g! Souveniers!

Iedereen: Jaaaaaa!

d-g : (begint pakjes uit te delen) En voor u Tyson heb ik echte space-cake!

Tyson: Wauw, echte cake uit de ruimte. (begint te eten)

Ray: Hem kan je toch alles wijsmaken.

Max: Wat als hij het op heeft?

Ray: Daar wil ik nu niet aan denken.

O-E: Vraagjes! Zal Tyson nog vals spelen? Zullen ze iets eetbaars vinden? Zullen de Selene en Luna in de volgende chapter voorkomen? Zal Tyson high worden van de space-cake? Dat lees je allemaal in de volgende chapter!

Tyson: Wauw, roze olifantjes…

O-E: Uh oh.