Tyson: ZZZZZZZZ (snurkt)
Luna: Gelukkig. Hij slaapt eindelijk.
Selene: Waar is O-E?
O-E: (met grote buil op voorhoofd) Dat weet ik voor later. Als er een vliegende zetel op u afkomt, bukken!
d-g: (met bloedneus) En als Tyson probeert te dansen, niet binnen een kring van 2 meter bij hem komen.
Kai: Eigen schuld. Jij hebt hem space-cake gegeven.
Tyson: ZZZZZZ, space-cake…ZZZZZZZZZZ
Ray: Stil. Zometeen word hij wakker!
O-E: (fluistert) Veel plezier met chappie 10!
101010101010101010101010101010101010101010
Chappie 10: De nachtclub
#Vorige keer#
Ray lachte. "Ja, dat wel." Hij keek naar Kai's glas. "Ik wist niet dat je dronk?"
Kai, die juist een slok aan het nemen was, keek op. "Wat alcohol af en toe is niet erg." Hij dronk zijn glas leeg. "Laten we betalen en doorgaan en ineens wat te eten zoeken. Het is al 17.43. Tegen de tijd dat we wat eetbaars gevonden hebben is het 18 uur."
Ray knikte en samen gingen ze terug naar de rest om hen te vertellen van hun plannen.
#Einde#
#Straat, 19.24#
Na een gezellig etentje liepen de Bladebreakers wat op straat te slenteren en de stad te bekijken. Iedereen was stil en keken naar de vele etalages.
"Ik kan nog altijd niet geloven dat je dat deed Tyson…" zegt Max zonder Tyson aan te kijken. Tyson kijkt naar hem en heeft een lichte blos op zijn wangen van schaamte.
"Was dat nu echt zo erg? Ik heb gewoon de ballon van de jongetje afgepakt."
"En hem bekogelt in het ballenbad…" zegt Ray.
"Waarvoor je al veel te oud bent…" zegt Kenny.
"En dan niet te vergeten dat je hem opsloot in de schuif af omdat hij teveel lawaai maakte met zijn gehuil…" zegt Max.
"En dan ook nog…" wil Ray verder gaan maar word onderbroken door Tyson die voor hen staat te zwaaien met zijn armen. "Oké, oké, ik beken, het was stom van mij!"
"Stom is zacht uitgedrukt." Zei Kai terwijl hij fronste.
"Ja, ik ben met Kai eens. Die moeder was razend!"
"Maar Ray, hij was begonnen!"
"Tyson, je bent 20 jaar! Hij was er amper 5!"
"Voor dat klein beetje leeftijdverschil…En ik heb toch mijn excuses aangebied tegen die moeder?"
"Enkel omdat ze anders voor de rest van uw leven u ging achtervolgen met haar paraplu." Zei Max.
"Voor dat beetje detail…"
"Stop met kibbelen!" zegt Kai die zich in het gesprek komt moeien. "Wat staat er nog op het programma?"
"Ik ga terug naar het hotel. Dat mens kan hard slagen met haar paraplu." Zegt Tyson terwijl hij over zijn hoofd wrijft.
"Ik ga wel mee." Zegt Max.
"Ik ga nog even langs Mr. D voor de afspraken van het tornooi. Daarna ga ik ook naar het hotel." Zegt Kenny.
Ray en Kai antwoorden niets.
"Ray? Kai?" zegt Max rustig.
"Ik slenter nog wat rond in de stad denk ik." Zegt Ray snel. Iedereen kijkt dan vervolgens naar Kai die zich omdraait en wegloopt.
"Daar gaat meneertje zuurpruim. Kan er geen gedag af?" zegt Tyson en steekt zijn tong uit richting Kai.
"Wil je nog een blauw oog erbij Tyson?" roept hij nog snel voordat hij het blok omdraait. Tyson kijkt enkel een klein beetje bang maar gaat dan samen met Max terug naar het hotel terwijl Kenny en Ray allebei een totaal andere richting uitgaan.
#Kai#
Hij slenterde wat rond in de straten terwijl de zon al rustig begon te zakken. Hij keek op zijn horloge en zag tot zijn verbazing dat het al over 22 uur was.
'Heb ik al zolang gestapt?'
Na nog wat te hebben rondgedoold zag hij een nachtclub en besloot binnen te gaan. Binnen was het muf en donker. Enkel het licht van wat verdonkerde lampen van een groot podium schenen. Aan een bar zaten vele vrouwen met mini rokken en een overdosis make-up mannen op te vrijen en hen mee te nemen naar een meer privé plaats voor wat geld. Aan verschillende tafels werden gegokt, gedronken of nog meer geflirt. Na eerst goed te hebben rondgekeken zag hij nergens plek aan een tafel en ging maar aan de bar zitten naast 1 van de barbiepopjes.
"Hey knapperd. Zin in een spelletje?" zei de blonde griet naast hem. Maar hij negeerde haar en maakte een gebaar naar de barman.
"Dubbele whisky." De barman knikte en nog geen minuut later stond er een glas voor Kai zijn neus. Hij nam een slok en bleef de meid naast hem negeren wat ze niet zo prettig vond.
"Laat me met rust. Ga maar iemand anders opvrijen want bij mij is er geen kans." Zei hij, zonder haar nog steeds aan te kijken. Zij vertrok zonder iets tegen hem te zeggen.
Na een halfuur en 3 glazen later kwam er opnieuw iemand naast hem zitten. Hij kon uit zijn ooghoeken zien dat het een vrouw was maar meer ook niet. Ze zat met haar rug naar hem toegekeerd. Hij richtte zijn aandacht terug op zijn glas die al halfleeg was. In 1 teug was die leeg en hij bestelde er nog 1. De vrouw naast hem draaide zich om en keek hem aan. Hij voelde haar ogen bij zijn zij maar hij keek enkel naar zijn lege glas. Toen de barman zijn glas voor zijn neus zette pakte de vrouw het af voordat hij het had. Hij keek op en zag dat ze het glas beschermend vasthad.
"Geef me mijn glas terug." Zei hij. Hij probeerde kwaad te klinken maar de invloed van alcohol begon te werken.
"Kai Hiwatari, jij hebt al genoeg op."
Hij keek wat beter naar haar. "Wie ben jij?"
Ze keek verbaasd. Ze had lang blond haar en felgroene ogen. Ze was ongeveer een jaar jonger. Toen raakte het hem. "Luna?"
Ze zuchtte. "Dat werd tijd. Waarom ben je zo aan het drinken?"
"Gaat je niets aan. Geef me mijn glas terug." En hij probeerde het glas af te pakken.
"Nee. Je hebt al meer dan genoeg op."
Hij ging met zijn handen door zijn haar. "Wat doe jij nog zo laat hier? Dit is geen plaats voor een meisje zoals gij."
"Ik zag je hierbinnen en wou je wat vragen."
"Als ik mijn glas terug krijg ben ik al tevreden."
In haar ogen kon je lezen dat ze bezorgd was. "Waarom drink je?"
Hij gromde wat. "Wat zei je? Ik verstond je niet."
"Wat wou je vragen?"
"Niet zomaar van onderwerp veranderen meneertje."
Hij pakte het glas uit Luna haar handen en dronk het in 1 keer leeg. Hij zuchtte en zonder haar aan te kijken antwoordde hij. "Ik drink om te vergeten. Wat wou je me nu vragen?"
Ze ademde eens diep in en uit. "Mr. D heeft jullie ingeschreven in mijn tornooi. Selene was er volledig tegen. Ze mag het dan niet laten merken, maar ze mist u evenveel als jij haar."
Hij sloeg met zijn vuist op de toog. "En waarom wil ze me dan niet meer zien?"
"Omdat ze bang is. Toen ging ze weg om u te beschermen. Ze vroeg of ik meeging en voor mij was het ook al niet gemakkelijk. 3 jaren zijn lang, maar niet lang genoeg om jullie te vergeten. Ze mist u. Maar ze wil het niet toegeven. Daarvoor is ze te koppig. Jullie waren bijna gestorven in dat tornooi. We wilden niet dat het weer gebeurde." Ze stopte even om de juiste woorden te vinden. "We denken dat het gevaar nog niet geweken is. Ik zou ook alles willen doen om terug bij Ray te zijn. Maar ik wil Selene niet kwetsen."
Hij keek haar aan. "Je moet je eigen hart volgen."
Ze lachte en gaf hem een knuffel. "Bedankt Kai. Op zo'n momenten ben je precies een grote broer voor me."
Hij bloosde een beetje van het compliment maar knuffelde haar terug.
"Luna?" zei een stem achter hen. Ze keken allebei op en zagen een verbaasde Ray naar hen kijken.
"Ray!" zei Luna en sprong letterlijk op hem. "Wat ben ik blij je te zien!"
Hij keek lachend naar haar. "Ik ook Luna, ik ook."
Kai keek nog een moment naar hen beiden. Lachend op te grond elkander te knuffelen. Hij voelde tranen in zijn ogen komen en pijn in het hart.
'Selene…'
Ray en Luna stonden allebei recht en gingen naast Kai bij de bar zitten terwijl Kai al een nieuwe whisky bestelt heeft.
"Waarom ben jij hier Ray?" vraagt Luna.
Hij kijkt haar aan. "De bomen in de stad zijn vreselijke roddeltantes."
Ze keek verbaast. "Jij kan ook al met bomen praten? Dat gaat sneller dan ik verwacht had."
"Je hebt wat gemist. Tyson heeft daarstraks een tornado door de lobby van het hotel gelaten, vals gespeelt bij het bowlen, een klein kindje gepest en waarschijnlijk zit hij nu ook wel in de puree."
"Wauw. Blauwe ogen?"
Kai grinnikte. "Maar 1tje. Ik hield me in."
Iedereen lachte. Toen keek Ray wat rond en fluisterde iets in Luna haar oor. Ze knikte en allebei stonden ze recht. Kai keek op.
"We gaan nog wat wandelen. Niet te laat meer Kai. Anders geraak je niet meer bij het hotel. Tot straks dan he."
Kai keek hoe de 2 vertrokken en richtte zijn aandacht opnieuw naar zijn glas.
'Meester, is alles in orde?' 'Ik voel me uitstekend Dranzer. Waarom vraag je dat?' 'Omdat je maar blijft drinken. Waarom gaat u niet naar buiten? De buitenlucht zou u goed doen.' 'Waarom ook niet?'
Hij stond op, betaalde en ging naar buiten. De koele wind blies in zijn gezicht. Hij keek rond en dacht na welke richting hij uit moest lopen…Of beter gezegd waggelen. De alcohol begon zijn werking te doen en zijn hoofd begon te draaien. Hij besliste uiteindelijk naar rechts te gaan.
Na een tijdje te hebben gewaggeld kwam hij bij het park. Hij besloot erdoor te gaan en bij de vijver, ging hij op een bankje zitten kijken naar het water. Boven zijn hoofd scheen een prachtige halve maan en vele kleine sterretjes. Hij sloot zijn ogen en probeerde zijn belabberde gedachten op een rijtje te zetten.
'Meester?' 'Ik ben Schnappi, de kleine krokodil…' 'o.O Meester?' 'Dranzer?' 'Bent u wel helemaal in orde?' 'Nog nooit beter gevoelt!' 'U bent dronken. U hebt dringend hulp nodig. Misschien kan een Bit-beest bereiken die zijn meester kan waarschuwen.' 'Schni, schna schnappi, schnappi, schnappi, schnap.' 'Ik zal het maar beter snel doen.'
Na 5 minuten te zitten zingen (O-E: Ik haat Schnappi!) was Dranzer terug. 'Ik heb iemand gevonden. Komt er zo snel mogelijk aan.' 'Leeeeeuuuuuuk!'
Na nog wat te hebben gewacht kwam er ineens iemand aanlopen. Omdat Kai een zatte kop had zag hij niet wie er op hem afkwam.
'Kai?' 'Ik ben Schnappi, de kleine krokodil…' 'Ik zei het toch dat het ernstig is!' 'Groot gelijk.'
Toen de figuur eindelijk bij hem aankwam keek hij op. "Jow!"
De figuur knikte afkeurend en probeerde hem op te tillen. Kai, die helemaal niet wou gaan rechtstaan bleef natuurlijk op zijn dooie gemak zitten.
"Ok, blijf dan maar zitten."
Hij staarde naar de figuur die naast hem kwam zitten. "Jij komt me bekent voor…"
"Heb je nu echt zo'n zatte kop? Ik ben het, Selene." Ze voelde zijn voorhoofd maar die voelde normaal aan. "Dranzer heeft gevraagd je te komen helpen omdat hij niemand anders kon bereiken en ik het dichts bij was."
"Selene…" hij draaide zich naar haar met een grote smile op zijn gezicht. "Euh…Kai? Naar wat ben je aan het kijken?"
"Je bent mooi…"
"Eum…Bedankt zeker. Zullen we niet beter gaan? Het is wel frisjes."
Hij keek naar haar kleding en zag dat ze enkel een dun ponnetje aanhad. Ze zag zijn vragende blik en beantwoorde de ongestelde vraag. "Ik wou juist gaan slapen toen Dranzer kwam."
Hij boog naar voor om haar te kussen maar ze duwde hem weg. "Kai!"
Hij keek verdrietig naar haar. Hij leek precies een klein kindje die iets wou van zijn mama. Ze zuchtte diep. "Kom, ik breng tot bij mij thuis. Ik heb geen idee waar je hotel is en met je zatte kop zul je je die vast ook niet herinneren."
Ze stond recht en trok hem mee richting huize Mushu.
#Huize Mushu, 00.26#
Na veel moeite kreeg Selene Kai tot bij haar thuis. Ze trok hem naar boven en duwde hem een gastkamer in.
"Je kan deze nacht hier slapen. Er ligt in de kast nog wel wat nachtkleren. Als je me nodig hebt, ik slaap in de kamer op het einde van de gang."
"Ik wil bij u slapen!" en hij keek protesterend naar haar en ging op de grond zitten met zijn armen over elkaar.
"Nee, jij gaat mooi in dat bedje liggen en slapen."
"Nee! Bij u!" Hij stond recht, tilde haar op en legde haar op het bed.
"Kai…" Ze wou rechtkomen maar hij hield haar tegen. "Jij blijft hier!" Hij ging naast haar liggen en sloot zijn ogen. Nog geen minuut later sliep hij.
Selene keek naar de slapende Kai en schudde haar hoofd. Ze stond recht en ging naar haar eigen kamer voor haar nachtrust.
1010101010101010101010101010101010101010101010
O-E: Klaar!
Kai: Ik drink niet zoveel…
Selene: Nee, maar je gedraagt u wel als een klein kind.
Ray: Maar ik heb toch gezellig gewandeld met Luna.
O-E: Waar is Tyson nu eigenlijk?
Max: Afkickcentrum. Hij had het erg te pakken.
d-g: Allemaal mijn schuld…Cool!
O-E: Dan de vraagjes maar. Waar zijn Ray en Luna gaan wandelen? Hoe zal Kai reageren als hij wakker word? Wat gebeurt er nog die nacht? Zal alles goed komen tussen de koppeltjes? Zal Tyson zich leren te gedragen? Wat hebben hij en Max nog gedaan in het hotel? Dat lees je allemaal in de volgende chapter!
Kai: Ik ben Schnappi, de kleine krokodil…
Iedereen: o.O
O-E: Grrrrrrr, Schnappi!