Chapter 2: Mapaglaro talaga ang tadhana
Habang abala ang lahat, hindi nila napansin ang pagdating ni Okuni.
"Asan na kaya si Master Kyo" Si Okuni ay kasalukuyang nasa isang branch ng puno at hinahanap si Kyo
Di napansin ni Okuni na dumating si Yukimura at pinagmamasdan kung ano ang ginagawa nya sa puno. Tahimik na umakyat rin sa isang branch ng puno si Yukimura malapit kay Okuni.
"Oi Okuni!" pasigaw na sinabi ni Yukimura
"Ay kabayo ka! Anu ka ba Yukimura! Di mo ba alam may sakit ako sa puso! Wag mo nga kong gulatin!" pagalit na sabi ni Okuni kay Yukimura
"Oi Okuni di ako kabayo! Sa gwapo kong to Magiging kabayo?" Payabang na sinabi ni Yukimura
" -cough- Mahiya ka naman!" Napaubo si Okuni
"o sige na nga. Bakit ka pala nandito? Siguro hinahanap mo si Kyo noh?" Pang-asar pa ni Yukimura
"ha?-anoh?-hindi-kasi WALA KANG PAKI-ALAM! Humph!" galit na sinabi ni Okuni at halata namang nagsisinungaling sya.
"hay naku. Ewan ko ba sayo. Andito nman ako bakit ka pa hahanap ng Kyo at tsaka meron na yung Yuya" sabi ni Yukimura
At sa nakikita natin mga kaibigan ay pinakita na naman ni Yukimura ang pamatay nyang ngiti
"Mangarap ka!" sabi ni Okuni at bumalik na naman ito sa kanyang trabaho ANG PAGHANAP KAY DEMON EYES KYO. Ngunit ginugulo sya ni Yukimura na ngayong nasa tabi na nya. At sa pang-gugulo nito nahulog tuloy sila sa puno
"AHH!" napasigaw silang Dalawa at…..
POOK!
And they became Coco Crunch AY! Este ayun nahulog at bumagsak sa isa't isa. Obviously, sa anime pag-ganito ang scene ang nagyayari ay ang babae ang nadaganan ng lalake…pero din man sa nadagan pero napailalim!
At ayun! Nagkatingin sa isa't isa
"Okuni…" "Yukimura…" said the both of them and then they lean closer and closer and closer….Hayun! they kissed! They broke the kiss and they stared deeply in each others eyes again.
"Sabi ko sayo eh! Ako lang ang nararapat sayo eh!" aniya ni Yukimura
"pang-asar ka talaga! Bumangon ka nga dyan!" Okuni protested
at pagkabangon nila TUMAWA sila
"hahaha! Tayo ba talaga?" tanong ni Okuni habang sya'y tumatawa
"ano pa ba?" sabi ni Yukimura
Di nila alam nag-eespiya pala sa kanila si Benitora at Sasuke
"Yon pala ah…Si Okuni at Yukimura pala…" bulong ni Benitora
"hay naku…eto talagag si Yukimura katulad rin pala ni Benitorang babaero…" Sabi ni Sasuke
"Oi! Narinig ko yun Bubwit!" biglang binatukan ni Benitora si Sasuke
"Aray! Anu ka ba! Wag mo nga kong tawaging bubwit baka gusto mo di ka na sikatan ng araw!" hamon ni Sasuke
"aba-t!" sabi ni Benitora pero di nya napansin wala ni Sasuke
Ayun! Kumaripas ng takbo
Meanwhile….
Dumalaw si Muramasa ang guro ni Kyo sa bahay na tinutuluyan nila.
"Hello! Magandang Hapon! Kyo? Yuya?" tawag ni Muramasa
"Sino yan?" Tanong ni Yuya habang papunta sa pintuan upang buksan.
"Ako to Yuya si Muramasa" sagot ni Muramasa
"oh! Napadalaw po kayo Panginoong Muramasa. Tuloy po kayo" pinatuloy ni Yuya sa loob ng kanilang munting bahay not exactly their own but they are temporarily living at that house
Sa Silid Tuluyan….
"Bakit po ba kayo napadalaw?" Tanong ni Yuya habang nilalagyan ng Tsaa ang Cup ni Muramasa
"Ito'y dahil sa iyo at kay Kyo…" sabi ni Muramasa at ngumiti ito.
"Tungkol sa mayabang na Iyon!" nagulat si Yuya sa sinabi ni Muramasa
"Ah! Pansin ko nag-away na naman kayo ni Kyo noh?" tanong ni Muramasa kay Yuya
"Pansensya na po kayo Panginoong Muramasa…" sabi ni Yuya na naghihingi ng tawad
"Walang anuman iyon sa kin. Yuya makinig ka sa sasabihin ko sa iyo." Umpisa ni Muramasa
"Ano po iyon?" sabi ni Yuya
"Nararamdaman ko na, na malapit na ang aking oras. Gusto ko sanang bantayan mo si Kyo at Wag mo siyang iwanan kahit ano pa ang mang-yari. Nasa iyong kamay ang kaligtasan nya. At tinitiyak ko na lahat ng pagsubok ay malalampasan nyo. Wala na kong maituturo pa kay Kyo na sword technique. Pero may isa pang gusto ko sanang matutunan nya…" paliwanag ni Muramasa
"At ano po iyon?" sabi ni Yuya
" Iyon ang magmahal.." sabi ni Muramasa at ngumiti ulit ito
"ma-magmahal? Pe-pero b-bakit po ako pa?" Yuya is now begging for response from Muramasa about what he had said earlier.
"Ikaw na bahala ang sumagot sa tanong na iyan…Inaasahan ko ang iyong kakayahan.Salamat sa Tsaa. Aalis na ko .Paalam…." with that Muramasa disappeared at Yuya's sight
"Pangi-" Yuya sighed
Pero bakit ako pa? ano ba ang maitutulong ko?'
Sa likod ng shoji door sa silid tuluyan ay nakasandal si Kyo. Pinakinggan nya ang lahat ng pinag-usapan nila Yuya at Muramasa
'Anu kaya nag nasa isipan ni Master at sinabi nya yun kay Yuya. Ako? aasa dyan sa mahinang babaeng iyan at sya pa daw ang mag-liligtas sa kin? Pathetic!' and with that Kyo leaves
Nung gabing yun. Lahat ay nasa kani-kanilang silid tulugan. Ang tanging gising na lang ay sina Kyo at Yuya.
Nag-flashback kay Yuya ang sinabi ni Muramasa
"Inaasahan kita yuya……."
Panginoong Muramasa ano ang gagawin ko?' Yuya thought
Naudlot sa pag-iisip si Yuya nang may marinig na ingay na nagmumula sa labas ng kwarto nya. Dali-dali nyang kinuha ang kanyang revolver at unti-unti nyang binuksan ang shoji door. At yun nga, andun, nakita nya si Kyo na mahimbing na natutulog na nakasandal sa dingding na tila ba anghel dahil sa amo ng kanyang mukha habang sya'y natutulog. Lumabas ng tuluyan ng kwarto si Yuya at umupo sa left side ni Kyo. Tiningnan nya si Kyo ng mabuti habang nag-pa-flashback na naman ang bilin ni Muramasa sa knya.
Ano ba tong nararamdaman ko. Tila ba parang may hinabol ako kaya bumibilis ang tibok ng aking puso. Nagmamahal na ba talaga ako. Mahal ko na ba si…Kyo?' sabi ni Yuya sa isip nya.
Tiningnan nya ulit ng mabuti ang mukha ni Kyo. Ang kanyang mata na nakapikit na pilit tinatago ang maganda nyang pulang mata, Ang kanyang ilong na di matangos at di pango at ang kanyang labi na tila ba napakalambot….
Ano kaya kung…? Hindi! Hindi pwede! Pero…ako lang naman ang nandito…wala namang makakaalam…ngunit paanokung magising sya? Hindi! Tulog na tulog sya..tska wala namang masama kung….' Biglang namula si Yuya. Nagtatalo rin kasi ang kanyang isipan sa gagawin nya
Pero we know that she will take the risk coz she's doing this just for..KIKAY! erm- Kyo pala. Sorry! Just carried away..
Tugdug! Tugdug! Tugdug
parang drum ang kanyang puso at this time
Kyo…'
She lean closer…and closer….and closer….
Puff!
Their lips touched. She felt warm inside her heart for exactly and not only that, Kyo's lips were also warm. Now she realized that she already fallin' for Kyo.
Pero bago nya naalis ang labi nya kay Kyo…bigla na lang Bumukas ang mga mata ni Kyo..Tuloy bigla na rin nyang inalis at nagpanic sya.
"Kyo….hindi-ah- kasi ganito- uh…gomen!" Bigla na lang syang humingi ng tawad sa kanyang mga kinilos.
"ano bakit ka nagsasabi ng paumanhin? Kala ko ba gusto mo yung nangyari?" umiral na naman ang pang-aasar ni Kyo
"ANO? ANO SINABI MO? ANG KAPAL RIN NG MUKHA MO NO?" at sa isa pa ulit na pagkakataon tinangkang sampalin ni Yuya si Kyo pero hindi nagtagumpay instead bigla na lang syang hinalikan ni Kyo
NATAHIMIK SI YUYA. ANG DAKILANHG SI YUYA'NG WALANG KINATATAKUTAN….NATAHIMIK? dahil sa isang kiss?
Kyo broke the kiss and stared in Yuya's eyes
"Ano na? Alam mo bang na-aattract rin ako sayo? Kung di lang kita mahal baka dahil sa ginawa mo..wala ka na sigurong ulo ngayon." Sabi ni Kyo na ngayo'y tumatawa
Aray! Pasalamat ako nakakabit pa ang ulo ko sa katawan ko…pasalamat ako at mahal nya ko…?ano? mahal nya ko?'
"Kyo! Anong sabi mo ulitin mo nga?" sbi ni Yuya kay Kyo
"Bingi ka ba? Sabi ko pasalamat ka MAHAL KITA" paulit na sabi ni Kyo
"ma-m-mahal mo ko?" sabi ulit ni Yuya…di kasi sya makapaniwala.
"Hay naku. wala ka na talagang pag-asa!" sabi ni Kyo na tila disappointed.
"Kyo-kung to-too yun…Mahal rin ki-kita." Confess ni Yuya
"alam ko na yun….Ako pa sabi nga nung banyaga…NO ONE CAN RESIST THE CHARMS OF THE SWORDSMAN" pa-english na sabi ni Kyo.
"ganun ba…Kyo…pwedeng humingi ng pabor bago pa tayo matulog?" Wika ni Yuya
"ano ba yun? Antok na antok na ko. Ginising mo kasi ako eh." Sabi ni Kyo at sya'y humikab
"pwe-pwede mo bang ulitin yung salitang sinabi mo sa kin? Pwede?" Yuya begged
"Ah..Yun lang ba? Sus! Andami mo pang sinabi…MAHAL KITA..oh.ok na?" tanong ni Kyo
"Yup! Tara tulog na tayo.." paanyayang sinabi ni Yuya
After that long night, they slept together and holding each other as if they're fragile like glass. Both having their smiles on their lips.
Senxa sa mga English na sentence dito ah..kasi di ko alam kung paano tagalugin yon..medyo malalim siguro eh…wala sa diksyonaryo eh…
Read and review puh-lease!
Next chap will be about Tokugawa hidetada and Mahiro muramasa's sister
