Hoofdstuk 1

Op een gure winterochtend lag Petunia op haar bed. Ze dacht na over haar lieve zuster, Lily, die haar leven zowat ondraaglijk maakte. Ze was overal de beste in en had gisteren weer eens een tien gehaald voor een proefwerk. Haar laagste cijfer was een negen. Petunia's moeder had gezegd dat Lily hoogbegaafd was, maar Petunia hield vol dat het gewoon een superstudje was. Petunia stond op en liep naar beneden. Lily had zo te zien een gezellig gesprek met haar moeder over school. Lily zat al in groep acht en zou volgend jaar naar de middelbare school gaan. Petunia zal al in de tweede klas en hoopte dat Lily niet dezelfde school als zij zou kiezen. Petunia pakte de telefoon en belde haar vriendje op.

'Hey schatje, met Petunia. Heb je zin om langs te komen?', vroeg ze. 'Oké, tot zo!'

'Petunia, je weet dat we vanmiddag met zijn alle naar de bioscoop zouden gaan', zei haar moeder streng.

'Ja, vast. Nou ik ga mooi niet mee als Lily ook mee gaat', zei Petunia.

'Je gaat mee, wat er ook gebeurt!', zei mevrouw Evers

'O nee, absoluut niet!', gilde Petunia.

'Maar mam, als Petunia nou gewoon niet wil, dan kan dat toch?', nam Lily het voor haar zus op. Petunia haatte dat altijd. Waarom nam dat stomme kind het altijd voor haar op?

'Ja, je hebt gelijk, Lily', zei mevrouw Evers. Ze luisterde altijd naar Lily, Petunia werd altijd een beetje buitengesloten.

De deurbel ging. Het was Herman, het vriendje van Petunia. Ze was smoorverliefd op hem.

'Hey Herman', zei Petunia zachtjes.

'Hey moppie', zei Herman door de hele kamer heen. Hij was nogal groot en zwaar.

Ze gingen op de bank zitten. De bank zakte door.

Petunia's vader kwam thuis van zijn werk. Hij werkte altijd 's nachts en was nooit moe. Petunia snapte niet hoe hij het voor elkaar kreeg.

'Wanneer gaan we?', vroeg hij aan zijn vrouw.

'Eh… als Marcus thuis komt'

'Die zal wel niet thuiskomen. Hij zal het wel weer druk hebben met al zijn vriendinnen', zei meneer Evers grinnikend.

'Ja, je hebt gelijk. Hoeveel had hij er nou ongeveer?'

'Een stuk of zeventien…', zei meneer Evers alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.

Marcus was de broer van Petunia en Lily. Hij was 23 jaar en was alleen maar met vrouwen bezig.

'Nou, Lily, dan ben je de enigste. Dan krijg jij de popcorn van Petunia en Marcus', zei mevrouw Evers en ze wierp een blik op Petunia, die al aardig jaloers begon te worden op Lily.

'Nou, doei, Petunia. Als Marcus vandaag nog thuiskomt, zeg dan dat we naar de bioscoop zijn', zei mevrouw Evers.

'Jajaja', zei Petunia verveeld.