10. Pesterijtjes

'Wat is het vandaag, Roos?', vroeg Lily tijdens de pauze.

'29 mei. Hoezo?', vroeg Roos.

'Denk jij dat James en Sirius het vergeten zijn om me uit te vragen als ik vijftien wordt?', vroeg Lily.

'Nou, eerlijk gezegd. Nee. Ik weet wel zeker dat ze dat niet gaan vergeten. Wanneer wordt je vijftien?'

'16 juni', zei Lily.

'Dat is tijdens de examens!', riep Roos uit. 'Dan heb je geluk. Ze hebben vast geen tijd voor je als ze moeten leren voor hun examens'.

'Nou, ik weet het niet hoor! Ik vind het net iets voor hun om juist tijdens de examens me uit te vragen', zei Lily.

'Nou. We zien het nog wel. Maar jij kan toch ook gewoon 'nee' zeggen? Ze kunnen je moeilijk dwingen', zei Roos.

'Ja, daar heb je ook weer gelijk in. Maar toch, ik vind het zo lullig klinken als je ze afwijst', zei Lily.

'Vind je ze soms leuk, Lily?', vroeg Roos grijnzend.

'Nee! Maar het is gewoon zo… ja hoe leg je dat uit… ik vind het niet leuk om mensen te kwetsen, Roos… en dan maakt het niet uit wie'

'Oh… oke. Dan is het goed', zei Roos, maar aan haar hoofd kon je zien dat ze het niet helemaal geloofde.

De weken gingen voorbij en voor Lily het wist was het alweer 16 juni en was ze hard aan het leren voor haar S.L.IJ.M.B.A.L.len.

De ochtend van Lily's verjaardag hadden James en Sirius Lily inderdaad uitgevraagd. Lily had al haar moed bijeengeschraapt en gewoon nee gezegd. Na hun examen verweer tegen de zwarte kunsten ging ze samen met Roos en een paar andere meisjes aan de rand van het meer zitten en keken toe hoe James aan de overkant met een snaai speelde.

'Wat is het toch een ongelofelijke kwal zeg!', zei Lily.

'O god. Wat gaat Sneep nou toch weer doen?', zei Roos.

'Hoe bedoel je?'.

'Dat is niet zo slim van hem om zo dichtbij te gaan zitten'.

'Nu zit hij het weer zelf uit te lokken, dat zie je zo!', zei Lily. 'Ik ga er naar toe!'

'Moet ik meegaan?', vroeg Roos.

'Als je echt heel graag wilt', zei Lily.

'Nou, eigelijk liever niet, vind je het niet erg als ik je alleen laat gaan?', vroeg Roos.

'Nee, natuurlijk niet. Ik ga jou toch niet dwingen! Nou tot zo dan maar hè!', zei Lily.

Ze liep naar James en zijn vrienden toe terwijl er roze luchtbellen uit de mond van Sneep kwamen.

'Laat hem met rust!', zei Lily.

James en Sirius keken om. De vrije hand van James schoot onmiddellijk naar zijn haar.

'Is er iets, Evers?', zei James.

'Laat hem met rust', herhaalde Lily. 'Wat heeft hij je gedaan?'

'Nou', zei James, die deed alsof hij nadacht. 'Het is meer het feit dat hij bestáát, als je begrijpt wat ik bedoel…'

'Je denkt dat je leuk bent', zei Lily koeltjes, 'maar je bent gewoon een arrogante misselijke pestkop, Potter. Laat hem met rust!'

'Oké, als jij met me uitgaat, Evers', zei James. 'Kom op… ga met me uit, dan zal ik Secretus nooit meer vervloeken'.

Achter hem kroop Sneep langzaam naar zijn toverstok, terwijl hij nog steeds zeepbellen uitspuwde.

'Ik ga nog liever met de reuzeninktvis uit dan met jou!', zei Lily.

'Pech gehad, Gaffel', zei Sirius opgewekt en hij keek weer naar Sneep. 'Hé, jij daar!'

Maar het was te laat; Sneep had zijn toverstok al op James gericht. Er volgde een lichtflits en er verscheen een diepe snee in de wang van James. Het bloed spatte op zijn gewaad. James draaide zich bliksemsnel om en na een tweede lichtflits hing Sneep plotseling ondersteboven in de lucht. Zijn gewaad viel over zijn hoofd, zodat er twee magere, bleke benen en een grauwe onderbroek zichtbaar werden.

James, Sirius en Peter schaterde het uit.

'Laat hem zakken!', zei Lily.

'Natuurlijk', zei James. Hij hief zijn toverstok op en Sneep viel in een slordige hoop op de grond neer. Hij ontwarde zich uit zijn gewaad en krabbelde vlug overeind met zijn toverstok in de aanslag, maar Sirius zei: 'Petrificus Totalus!' en Sneep viel weer op de grond, zo stijf als een plank.

'Laat hem met rust!', schreeuwde Lily en ze trok haar eigen toverstok.

'Kom nou, Evers, je wilt toch niet dat ik jou ook vervloek?', zei James dreigend.

'Hef die vloek dan op!', zei Lily.

James zuchtte diep, maar keek toen naar Sneep en mompelde de tegenvervloeking. '

'Alsjeblieft', zei hij, terwijl Sneep overeind krabbelde. 'Je boft dat Evers er was, Secretus –'

'Ik heb geen hulp nodig van smerige Modderbloedjes zoals zij!'

Lily knipperde met haar ogen.

'Nou goed', zei ze koeltjes. 'Dan knap je het voortaan zelf maar op. En ik zou m'n ondergoed maar eens wassen als ik jou was, Secretus!'

'Maak je excuses tegen Evers!', bulderde James en hij richtte zijn toverstok op Sneep.

'Ik wil niet dat jij hem dwingt om zijn excuses te maken', riep Lily en ze keek James woedend aan. 'Jij bent net zo erg als hij!'

'Wat!', piepte James. 'Ik zou je NOOIT een – een jeweetwel noemen!'

'Steeds maar je haar door de war maken, omdat het dan lijkt alsof je net van de bezem bent gestapt, steeds maar laten zien hoe goed je bent met die stomme Snaai, op de gang iedereen vervloeken die je niet aardig vindt, omdat je dat toevallig zo goed kunt – je hebt zo'n gigantisch ego dat het me verbaast dat je bezem nog van de grond komt. Ik word ziek van je!'

Lily draaide zich abrupt om en liep weg.

'Evers!', riep James haar na. 'Hé, Evers!'

Maar Lily keek niet om. Als James eens zou weten hoe Sneep zich voelt. Al was Sneep ook niet al te aardig tegen haar. Ze probeerde hem te helpen en dan werd ze uitgescholden voor Modderbloedje. Lily liep weer terug naar Roos en keek hoe professor Anderling James en Sirius tegen hield om de onderbroek van Sneep uit te trekken.