12. Volle maan

De date van Roos verliep precies zoals Roos gehoopt had. Ze had een gezellige avond gehad en Remus had al een afspraakje voor volgende week zaterdag geregeld, als ze naar Zweinsveld mochten. Lily kon aan Roos merken dat ze vreselijk verliefd was op Remus. Lily vond het allemaal wel grappig. James had niks meer van zich laten horen en aan de ene kant was Lily daar blij om. Maar aan de andere kant, wist ze dat ze hem gekwetst had terwijl hij had geprobeerd het goed te maken. Ze vond hem eigelijk ook best aardig, alleen als zijn vrienden er niet bij waren. Hij had zich wel aan zijn belofte gehouden en had al twee dagen Sneep genegeerd. Dat was zijn record tot nu toe en Lily vond het heel erg aardig van hem, dat hij dat deed voor haar. Zondagavond tijdens het eten kwam James naast haar zitten.

'Hoi Lily', zei hij.

'Hey James', zei Lily terug en ze grijnsde. Dit was de eerste keer sinds haar tweede jaar op Zweinstein dat hij haar geen 'Evers' noemde.

'Uh', begon James. 'Heb je toevallig wat te doen zaterdag?'

'Nee, hoezo?', vroeg Lily terwijl ze eigelijk het antwoord al wist.

'Heb je zin om samen met mij naar Zweinsveld te gaan?', vroeg James.

'Oké leuk', zei Lily. 'Hoe laat?'

'Zullen we om 1 uur afspreken in de hal?', vroeg James.

'Ja, goed', zei Lily en ze bloosde.

Roos kwam erbij zitten. Ze zag er erg geschrokken uit.

'Wat is er Roos?', vroeg Lily.

'Ik was net bij Remus. We zouden vannacht naar de Astronomietoren gaan om naar de sterren te kijken en nu heeft hij het afgezegd', zei Roos die op het punt stond om in huilen uit te barsten.

'Dat ligt niet aan jou, Roos', zei James plotseling.

'Wat is er dan met hem?', vroeg Roos aan James.

'Ik denk dat hij liever niet wil dat iemand het weet', antwoordde James.

'Hij kan het mij toch wel vertellen? We hebben nota bene verkering!', riep Roos uit zodat veel leerlingen in de Grote Zaal omkeken naar Roos. Lily had net een slok genomen van haar water, maar dat lag nu over de halve tafel verspreid.

'Je hebt verkering?', vroeg ze ongelovig.

'Oja, dat moest ik nog vertellen', zei Roos beschamend. 'Is dat zo erg dan?'

'Nee, ik had het alleen niet verwacht', zei Lily die zich verontschuldigde aan de leerlingen tegenover haar.

'Kom op James! Ik wil weten wat er met hem aan de hand is!', zeurde Roos.

'Als hij het wil vertellen, dan denk ik dat hij dat zelf wil doen, dus ga het hem maar vragen. Oh, en je hebt het niet van mij, oké?', zei James.

'Jaja, al goed', zei Roos en ze rende de Grote Zaal uit.

'Ik zou ook wel eens willen weten wat er met hem aan de hand is, James. Hij ziet er soms zo moe uit en dan is hij ook de hele nacht weg', zei Lily.

'Ik zeg niks', zei James.

'Volgens mij hebben jij, Sirius en Peter er ook iets mee te maken. Jullie zijn sinds ons vijfde jaar dezelfde tijd als Remus weg', probeerde Lily.

'Ik zeg niks', hield James vol.

'Oh nee? Kan je tegen kietelen?', vroeg Lily grijnzend.

'Ja', zei James vastberaden.

'Echt waar?', zei Lily.

'Eh… nee, maar ik zeg toch niks. Ik wordt liever dood gekieteld dan dat ik mijn beste vrienden verraad', zei James.

'Je spreekt als een ware Griffoendor jongen! Nou, ik ga naar de bieb. Kijken of ik daar iets kan vinden', zei Lily en ze stond op. 'Tenzij je me die moeite bespaard natuurlijk', voegde ze er aan toe.

'Ik zeg niks', zei James weer.

'Oké dan. Tot zo James!', zei Lily.

'Doei', zei James.

Ze liep de Grote Zaal uit.

'Wat zou er toch aan de hand kunnen zijn?', dacht ze. Die avond toen Lily in de leerlingenkamer zat, was ze nog steeds in gedachte over wat er aan de hand zou kunnen zijn met Remus. Ze staarde naar buiten en besefte vijf minuten later pas dat ze recht naar het antwoord keek. Het was bijna Volle Maan. Dat kon niet, dacht Lily. Hoe kon Remus nou een Weerwolf zijn. Hij was altijd zo rustig en aardig. Maar ze moest het zeker weten. Ze had een plan. Als ze het nou gewoon ging vragen aan James en hij werd rood, dan wist ze of het goed was. Ze stond op en ging James zoeken. Ze vond hem in de jongensslaapzaal. Hij zocht iets in zijn hutkoffer.

'James', zei Lily voorzichtig.

James schrok en deed snel zijn hutkoffer dicht.

'Hé Lily', zei hij.

'Ik weet wat er aan de hand is met Remus', zei Lily. 'Hij is een weerwolf'.

Je kon wel zeggen dat het plan geslaagd was. Vrijwel meteen werd James rood.

'Ik… eh, hoe kom je daar nou weer bij? En hoe wil je dan verklaren dat Sirius, Peter en ik ook weg zijn als Remus weg is?', zei James.

'Nou, eigelijk kwam ik dat net aan jou vragen. Het is eigelijk zo klaar als een klontje dat Remus een weerwolf is en – ' Verder kwam ze niet, want Remus kwam binnen.

'Hey Lily!', zei hij vrolijk. 'Kom je Gaffel?'

'Ja. Nou je hebt het gehoord hoop ik. Ik moet gaan. Trusten Lily!', zei James opgewekt. Hij was duidelijk blij dat hij dat gesprek niet af hoefde te maken. Nu was hij degene die een verbaasde Lily achter liet.