Hoofdstuk 11

'Hey, Lily! Heb je wat te doen vanavond?', vroeg James.
'Nee, hoezo?', vroeg Lily.
'Het is al weer twee dagen geleden dat we voor het laatst zijn uitgeweest', zei James.
'Oh god, kan je niet zonder me?', zei Lily lachend.
'Nou, eh. Ja, zo zou je het kunnen zeggen. Zullen we dan afspreken om zes uur?'
'Is goed. Zeg James, mag ik je aantekeningen van Geschiedenis even overschrijven?', vroeg Lily onschuldig.
'Wat? Ben je je aantekeningen kwijt?', vroeg James ongelovig.
'Eh, nee. Sterker nog, ik heb ze niet eens gemaakt', zei Lily.
'Voel je je wel lekker?', vroeg James bezorgd. 'Normaal gesproken schrijf jij altijd bij Kist!'
'Tjah, mensen veranderen', zei Lily. 'Mag het nou?'
'Jaja, kalm. Hier heb je ze', zei James.
Sirius kwam erbij staan en sloeg James hard op zijn schouder.
'Hé Gaffel. Het gaat wel door vanavond hè?', zei Sirius.
'Vanavond? Oh, shit! Sorry Sirius, ik ga niet mee', zei James.
'Waarom niet?'
'Ik heb al afgesproken met Lily', zei James.
'Het kan ook een andere keer, schat', zei Lily. 'Als ik tenminste mag weten wat er aan de hand is', zei Lily.
Sirius en James keken elkaar even aan en waren het blijkbaar met elkaar eens, want ze knikte naar elkaar.
'En? Komt er nog wat van?', vroeg Lily ongeduldig.
'Kom even mee, Lily', zei James.
Ze zochten buiten de leerlingenkamer een leeg lokaal op en ze gingen naast elkaar op een tafel zitten.
'Waar zal ik eens beginnen', zei James en hij wreef door zijn haar.
'Bij het begin lijkt me…', zei Lily.
'Ja, oké. Je weet dus al dat Remus een weerwolf is, nou wij kwamen er in ons tweede jaar achter en toen… ik ben nog wat vergeten. Uh…'
'Zo erg kan het toch niet zijn? Of is het moeilijk uit te leggen?', vroeg Lily.
'Nou, ik denk dat je heel erg gaat schrikken als je het hoort, eerlijk gezegd…'
'Ik zweer plechtig dat ik niet zal schrikken', zei Lily officieel.
'Nou, goed dan. Perkamentus wist dat Remus een weerwolf was en heeft speciaal voor hem een huis laten bouwen, voor als het Volle Maan zou zijn. Hij heeft een gang laten aanleggen naar school toe en heeft op de uitgang de Beukwilg geplant'
'Was dat het schokkende?', vroeg Lily.
'Nee, dat komt nu. Wij kwamen er in ons tweede jaar achter dat Remus eens in de maand verdween en we kwamen er uiteindelijk net als jij achter wat er met hem aan de hand was. We wilden hem niet in de steek laten, dus… dus… toen… eh…'
'Ah, kom op James. Ik zeg toch dat ik niet zal schrikken!'
'Jaja. Oké. We – Sirius, Peter en ik – zijn Faunaten geworden om hem te steunen', zei James aarzelend.
Lily keek hem aan. Ze schrok inderdaad niet. Haar reactie was niet bepaald wat James had verwacht:
'Dat is heel lief van je, James, alleen ik snap niet wat Remus daar mee opschoot'
'Nou, we konden niet bij hem zijn als we mensen waren, maar wel als we dieren waren', zei James.
'Oké. Was dat het schokkende?', zei Lily lachend.
'Ja. Zo ongeveer', zei James.
'Oké dan. Doei schat', zei Lily en ze zoende hem op zijn wang.
James keek haar verbaast na en wreef over zijn wang…