Disclaimer staat alleen aan het begin van het verhaal, wil je zeker zijn dat hp niet van mij is? Kijk daar dan even.

"Ga op je eigen benen lopen, ik ben niet van plan om je te gaan dragen." mopperde Draco terwijl hij Bibi de kamer in sleurde. "Ik weet niet of je het door hebt, maar jullie hebben mij vervloekt, niet ikzelf." mompelde Bibi tegen Draco terwijl hij Bibi om haar middel greep en de deur open probeerde te maken. "He! Kijk uit waar jij je handen laat!" riep Bibi ineens uit en trok Draco's handen van haar borsten waardoor ze met een plof op haar kont belandde. "Au! Idioot!" riep Bibi uit terwijl Draco zich nu helemaal omdraaide om de deur te openen en Bibi rook een kans om te ontsnappen. Als haar benen haar wilden dragen tenminste,… Onhandig probeerde Bibi overeind te krabbelen, maar de spreuk die Lucius op haar gebruikt was nog niet uitgewerkt waardoor ze even op haar benen stond te zwabberen, maar vervolgens tegen de muur viel.

"Waar denk jij heen te gaan?" vroeg Draco terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg en tegen de deurpost leunde om Bibi kalm gade te slaan, weten dat ze toch niet kon ontsnappen. "Weg bij jou, maar je bent vast al zo gewend dat vrouwen zo snel mogelijk bij je uit de buurt willen dat het je niet eens meer opvalt." zei Bibi terwijl ze langzaam langs de muur schuifelde. Ze was nog maar net uitgesproken of Draco greep haar arm beet en draaide haar bruusk naar zich om, maar doordat Bibi haar benen haar nog niet konden dragen belandde ze met haar gezicht in zijn borstkast.

Draco trok een wenkbrauw op en keek verwonderd neer op de bos haren die tegen zijn trui waren geplakt. "Het lijkt mij er juist op dat je dichter bij mij wil zijn." zei hij op smalende toon, maar op dat moment hoorde hij Bibi haar neus snuiten in zijn trui en trok haar een eind bij zich vandaan. "Wat doe je nou!" riep hij uit en Bibi keek hem engelachtig aan terwijl ze zei: "Volgens mij word ik verhouden." Draco keek naar haar alsof hij haar het liefste zou wurgen, maar duwde haar vervolgens de kamer in en sloot de deur weer achter zich. Vanuit de kamer hoorde hij Bibi roepen: "Dank je dat je mij weer op de grond liet vallen! Het is geweldig om stof te snuiven vanuit het tapijt!"

Draco zuchtte en wreef vermoeid met zijn handen over zijn gezicht voordat hij zich omdraaide en bij de kamer vandaan liep. Een paar deuren verder stapte Draco zijn kamer weer binnen en liet zich plat op zijn rug op het enorme bed vallen. Hij had verwacht dat Bibi na bijna een week wel zou gaan praten, maar het tegendeel was echter waar. Deze keer had ze twee uur lang kinderliedjes gezongen en toen Bibi geen liedjes meer wist was ze net zo lang koosnaampjes gaan verzinnen tot Lucius uit zijn vel was gesprongen en Bibi grondig vervloekt had. De meeste vervloekingen waren makkelijk ongedaan te maken, alleen die van de benen niet en nog had Bibi een tong als een scheermes. Draco moest haar nageven dat ze sterk was, en koppig als een ezel. Langzaam schudde Draco zijn hoofd en probeerde niet te denken aan de koosnaampjes die Bibi hem gegeven had, toch drongen ze zich ongewild bij Draco op,…

Dracy, Draciepoo, Draakje, Dreumes, het waren allemaal koosnaampjes die Draco niet kon vergeten en vloekend greep Draco zijn kussen waarmee hij vervolgens zijn gezicht in verborg en allemaal wensen in begon te mompelen die hij zo snel mogelijk weer moest vergeten. Bibi naakt onder de douche, samen met hem. Bibi in bed met haar haren uitgespreid over het kussen, wachtend op hem. Draco voelde zijn lichaam reageren en een kreun ontsnapte aan zijn lippen, deels van schaamte en deels van verwachting.

"Draco! Kom je ook zo eten?" klonk ineens de stem van zijn moeder aan de andere kant van de deur en geschrokken schoot Draco overeind waardoor het kussen de kamer doorvloog. Draco wist dat hij een kleur als een pioen had, maar besefte ook dat zijn moeder hem niet kon zien en zei daarom "Ik eet straks wel op mijn kamer moeder, maakt u zich niet druk." Zijn moeder mompelde nog iets, maar vervolgens hoorde hij haar voetstappen wegsterven en stond Draco zelf op om een douche te nemen.

Ondertussen had Bibi zich omgedraaid en wreef niet bepaald zachtzinnig over haar benen om het gevoel zo snel mogelijk terug te krijgen. Deze plek begon zo langzamerhand aardig te vervelen, ondanks het feit dat ze Draco en Lucius elke dag dwars mocht zitten. De blauwe plekken begonnen haar nu aardig dwars te zitten en met kerst wilde ze eigenlijk wel thuis zijn. Kerst vierde ze altijd met Fly. Langzaam kwam het gevoel terug en Bibi's benen en toen ze haar benen genoeg vertrouwde ging ze langzaam staan. Voorzichtig testte Bibi het gewicht op haar benen en liep vervolgens naar de schoorsteen, terwijl ze met haar neus in het tapijt had gelegen was het in haar opgekomen dat de haar zo breed was dat ze er misschien door zou passen.

Het was ijskoud in de kamer en eerlijk gezegd was Bibi daar blij om, omdat dat betekende dat de haard de laatste paar uur niet aan was geweest en ze dus niet haar voeten zou verbranden. Haar schoenen waren al sinds de eerste avond verdwenen en niemand had er bij stilgestaan om Bibi nieuwe te geven, misschien was het ook wel om ervoor te zorgen dat ze niet zo ontsnappen. "Mannen." mompelde Bibi terwijl ze in de haard ging staan en het as tussen haar tenen voelde krielen als zand aan het strand. Aarzelend keek Bibi omhoog en zag ergens in de verte een redelijk groot licht de schoorsteen invallen, toch zuchtte ze voor de aan de klim begon. "Kom op Bibi, het is net zoiets als in het steegje omhoog klimmen tussen twee schuurtjes, het is alleen een paar meter meer." mompelde Bibi tegen zichzelf terwijl ze zichzelf klemzette tussen de muren en zo omhoog begon te schuiven. Als Fly haar zo zou zien konden er twee dingen gebeuren of ze zou een emmer koud warer over Bibi heen kieperen of ze zou Bibi vierkant uitlachen.

"Draco?" klonk de stem van Narsissa buiten de deur en Draco verstijfde onder de douche terwijl zijn moeder nog een keer klopte. "Ja moeder?" vroeg Draco toen hij uiteindelijk zijn stem terug had en hoopte maar dat zijn moeder niet binnen zou komen, ookal stond de ruimte vol stoom. "Je vader vraagt waarom Bibi op blote voeten door de sneeuw richting het hek rent." klonk de stem van zijn moeder weer, maar deze keer draaide Draco met een ruk het water uit terwijl hij riep: "Wat!" Vervolgens rukte hij de deur van de badkamer open en stond oog in oog mijn zijn moeder. "Ze rent over het gazon! Hoe is zo ooit buiten gekomen!" riep Draco, maar zijn moeder leek haar aandacht te zijn verloren.

"Ik zie dat ik stoor, moet ik je vader vragen of hij zelf achter haar aan wil gaan?" vroeg zijn moeder na een moment van stilte, maar keek Draco niet aan. Toen Draco haar blik naar beneden volgde werd hij knalrood en sprong de badkamer weer in terwijl hij riep: "Moeder!" daarna was het even stil, maar toch zeker een minuut later kwam Draco gekleed de badkamer weer uit. "Ik ga haar wel halen." zei hij en beende langs zijn moeder heen, de trap af en op weg naar de voordeur.

Even bleef Bibi staan en keek naar haar voeten die langzaam blauw werden, waarom had ze er niet aan gedacht dat er sneeuw zou liggen? Het maakte hoe dan ook niets uit, ze zou met een beetje mazzel weg komen uit dat vervloekte donkere huis. Het hek kwam steeds dichterbij, ze moest alleen om het meer lopen want het als ze over het ijs zou lopen kon het aan haar voeten vastbranden van de kou. Daarnaast was er altijd het gevaar dat het ijs zou breken, als ze gewoon het vel aan de onderkant van haar voeten zou verliezen zou Bibi niet erg vinden, maar ze wilde niet verdrinken in het ijskoude meer op het Landgoed van de Familie Malfidus.
"Irritante feeks!" schreeuwde iemand ineens en Bibi keek zo snel om dat haar haren in haar gezicht vlogen, maar toch kon ze een woedende Draco onderscheiden die op haar af kwam gerent.

Op dat moment was er geen keuze meer of Bibi om het meer of over het meer heen zou gaan, ze moest over het meer om een kans te kunnen maken. Als ze toch om het meer heen zou lopen zou Draco haar veel sneller weer hebben en met een beetje mazzel kon het ijs zijn gewicht niet dragen en dat van haar wel. Zonder zich ook maar een tweede keer te bedenken zetten Bibi haar voet op het ijs en begon zo snel mogelijk over het glibberige oppervlak te schuifelen, hopend dat Draco het zo mogelijk nog moeilijker zou hebben dan haar.

Terwijl ze haar voeten verplaatste voelde Bibi dat het ijs aan de onderkant van haar voeten trok en het zou haar niets verbazen als ze na tien stappen al een heel spoor bloed op het ijs achter zou laten. "Blijf staan! Nu!"riep Draco vanaf de rand van het meer maar het volgende moment stapte hij ook het ijs op een liep zorgvuldig om Bibi's bloedvlekken heen zodat de onderkant van zijn schoenen niet vies zouden worden. "Geloof je nu zelf dat ik vrijwillig terug ga naar de monsterlijke huis? Je bent zeker gek geworden!" riep Bibi terwijl ze nog sneller over het ijs schuifelde en haar tanden op elkaar klemde om de pijn in haar voeten te negeren. "Clear! Blijf staan! Ik houd niet van rennen!" riep Draco weer en zijn stem echode een paar keer over het terrein. "Dat verklaard waarom jullie zelden een rebel te pakken kunnen krijgen! Luie rotzakken!"

Bibi begon steeds harder over het ijs te lopen, ondanks de pijn die telken door haar voeten en nu ook benen schoot, het was ijskoud buiten. Ze wist echter niet dat Draco al vlak achter haar zat, dat besefte ze pas toen hij haar arm greep en haar ruw naar zich omdraaide. Door de kracht waarmee hij haar omdraaide verloor Bibi haar evenwicht en om die te bewaren greep ze met beide handen Draco's trui waardoor ze beiden omver gingen.

Bibi belandde met een klap op haar rug waardoor alle lucht uit haar longen werd geperst en bijna wanhopig hapte Bibi naar adem terwijl er sterretjes voor haar ogen verschenen. "Ga van mij af." zei Bibi op hese toon terwijl ze scherp inademende, maar Draco verschoof nog geen centimeter. "Waarom zou ik? Misschien vind ik deze houding wel prettig." zei Draco en een lome grijns op zijn gezicht verscheen. "Omdat ik dat niet vind, ik stel het niet op prijs wanneer mijn kont vastgevroren is aan het ijs." antwoordde Bibi nu en een wolkje kwam uit haar mond terwijl ze sprak waardoor Draco's aandacht op haar lippen gevestigd werd. "Laat het maar uit je hoofd, als je dat probeert maak ik je het leven zo zuur dat je er dubbel en dwars voor moet betalen." zei Bibi toen ze doorkreeg wat Draco van plan was, maar dat hield hem totaal niet tegen.

Toen Draco haar mond nogmaals opende om te protesteren drukte Draco ruw zijn lippen op die van haar terwijl zijn handen haar hoofd aan beide zijden vasthield. Bibi probeerde nog steeds onder hem vandaan te komen, ze kon echter geen grip krijgen op het ijs waardoor ze geen enkele kans maakte. Ze moest boven op zien te komen, misschien dat ze dan overeind kon komen en weer weg kon rennen. Even aarzelde Bibi, maar toen raakte ze Draco's tong aarzelend met haar eigen aan en voelde Draco huiveren toen dat gebeurde, vervolgens sloeg ze haar armen om zijn hals en drukte haar lichaam tegen die van hem aan. Ze drukte haar lippen iets harder op die van hem en gleed met haar tong over zijn tanden terwijl ze langzaam Draco's gewicht opzij verplaatst, hopend dat hij zelf door zou rollen wat hij uiteindelijk ook deed. Op dat moment nam Bibi iets meer afstand en haalde uiteindelijk ook haar lippen van die van Draco waarna ze een moment lang naar hem keek. Zijn ademhaling ging sneller en zijn ogen waren donker van de passie die erin woedde, wat Bibi eigenlijk alleen verwarde. Er was ten slotte niets gebeurd, ze hadden alleen gezoend en toch leek dat een grote impact op Draco te hebben.

Hij bewoog dan ook niet toen Bibi langzaam overeind kwam, maar zodra ze weg wilde lopen greep hij één van haar enkels waardoor ze niet heel erg ver kwam. "Je kunt niet ontsnappen." mompelde Draco hees terwijl hij ook langzaam opstond en Bibi over het ijs richting het enorme landhuis begon te trekken. Bibi weigerde mee te werken, maar doordat ze nog op het ijs stonden kon Draco haar gewoon meetrekken en Bibi gleed vanzelf mee. Daardoor kwamen er wel bloedvegen op het ijs, maar Draco deed net alsof hij het zag en Bibi's voeten waren inmiddels zo verdoofd dat ze de pijn niet eens meer voelde.

Toen ze bij het huis aankwamen stond Narsissa al in de voordeur te wachten en zei kortaf "Ik wil haar niet met die bloedende voeten over mijn tapijt hebben lopen Draco. Til haar op en draag haar maar naar boven. Daar kun je haar gelijk in het bad zetten, niet alleen om de onderkoeling tegen te gaan maar ook om het roet van haar lichaam af te wassen." Draco opende zijn mond om iets te zeggen, maar voordat hij ook maar een geluidje had kunnen maken zei Narsissa "Nee, dat ga ik niet doen. Dat mag jij zelf doen, het is jouw gevangene niet die van mij." Vervolgens liep ze de salon weer in en keek Draco een moment naar het spoor van bloed dat Bibi achter had gelaten in de sneeuw voordat hij haar als een zak aardappelen over zijn schouder gooide en de trap op begon te lopen.

Fronsend keek Bibi toe hoe de vloer onder haar langs schoot terwijl Draco snel over de eerste verdieping liep, maar uiteindelijk viel haar blik op iets anders. Een moment lang werden haar ogen groot, maar het volgende barstte ze in lachen uit. "Draco," hikte ze nog steeds lachend en toen hij een onbestemd geluid maakte ging ze verder "ik kan vanaf hier bij je broek inkijken. Ik zie je kont!" Hierna moest ze nog harder lachen, maar het lachen verstomde haar toen Draco haar in een enorme badkuip neerzette en ze hard op haar kont belandde.

"Au! Was dat nu nodig!" riep Bibi uit, maar ze keek niet eens naar Draco. Ze greep één van haar voeten en bekeek fronsend de bloedende wonden eronder. "Doe je armen omhoog." zei Draco en zonder het eigenlijk te beseffen gehoorzaamde Bibi waardoor Draco de blouse in één beweging over haar hoofd trok en in een hoekje van de badkamer gooide. Vervolgens maakte hij ook haar bh los en gooide die dezelfde kant uit voordat hij haar broek los begon te knopen. "Benen omhoog." mompelde Draco, maar hield zijn blik zorgvuldig afgewend. Het kon Bibi op dit moment weinig schelen dat ze bijna naakt was, het leek wel alsof ze alles vanaf een afstandje bekeek en zonder te protesteren stak ze haar benen omhoog zodat Draco niet alleen haar broek maar ook haar onderbroek uit trok.

Bibi zette netje haar voeten weer terug op de bodem van het bad terwijl Draco de warme kraan open draaide, vervolgens draaide hij zich om en greep een blauwe fles. Op het moment dat hij zich weer omdraaide kwam het water dat langzaam in de badkuip liep in contact met Bibi's voeten en met een kreet tilde ze haar voeten op. "Leg maar over rand van het bad." mompelde Draco terwijl hij een kruk tevoorschijn toverde en vlak bij Bibi's voeten plaatsnam. "Dit gaat meer pijn doen dan het water." zei Draco nu hardop en keek voor het eerst naar Bibi sinds hij haar in de badkuip had gezet.

Bibi zat onderuit gezakt in het bad, haar hoofd lag op de rand van het bad naast de kraan. Haar ogen waren gesloten en het water gleed langzaam over haar lichaam. Onbewust volgde Draco met zijn ogen het pad van het water, maar minuten later wendde hij echter blozend als een schooljongen zijn blik af. "Wat gaat meer pijn doen dan het water?" vroeg Bibi en de slaap was in haar stem te horen terwijl Draco de dop van de fles haalde en wat van de vloeistof erin op een handdoek liep druppelen. "Dit." mompelde hij en drukte de vochtige handdoek tegen Bibi's voeten. Die slaakte een kreet van pijn en probeerde haar voeten terug te trekken, maar Draco hield ze stevig vast en keek alleen zwijgend toe hoe een traan eenzaam over Bibi's wang gleed.

"Laat los, ik zet ze wel in het water." mompelde Bibi na een moment terwijl ze de traan wegveegde, maar aan het einde van haar zin was een zachte snik te horen. Draco keek naar haar terwijl ze haar ogen stijf dicht geknepen had en een zure glimlach gleed over zijn gezicht. Hij zou haar terugpakken voor alles wat ze hem liet voelen, op welke manier mogelijk was. Mede daardoor liet hij haar voeten niet los terwijl iets in hem zei dat hij haar voeten gewoon los moest laten en ze door haar in het water laten zetten. Ook voelde Draco zich op een bepaalde manier schuldig en om zichzelf goed te praten zei hij "Zo heelt het sneller." Dat kon Bibi echter totaal niet schelen en met haar ogen nog steeds gesloten zei ze ijskoud als de sneeuw waar ze door was gelopen "Wanneer ik ontsnapt ben zal ik er alles aan doen om jou de dood in te jagen."