Niet Huilen
"Nee!" Mokuba zat in en flits rechtop in zijn bed. Alweer een nachtmerrie... Elke nacht was het weer raak, dingen uit het verleden bleven Mokuba, en Seto ook, najagen in dromen.
Mokuba sprong zijn bed uit, aangezien er misschien wel iets onder het bed kon zitten, je wist maar nooit, en rende zo snel mogelijk naar zijn broer's kamer. Zou Seto het erg vinden als ik bij hem ging liggen... Alweer? Mokuba klopte zachtjes op de deur en ging daarna op zijn tenen naar binnen.
"... Mokuba?" zei Seto, nog half slapend.
"B-broer, ik h-had een enge d-droom," snikte Mokuba terwijl hij voor het bed ging staan.
"Kom maar liggen dan..." zei Seto terwijl hij zijn armen uitstrekte om de kleine zwart-harige in zijn armen te nemen.
"Eigenlijk... Moet ik nog n-naar de wc..." zei Mokuba met een onschuld stemmetje.
Er was een zucht te horen vanuit het donker waar Seto lag. "Laat me raden, ik moet mee?"
"Als je wil... Graag."
"Oké, kom mee dan."
Mokuba pakte zijn broer's hand vast, aangezien hij zo veilig was. Met zijn broer erbij voelde hij zich altijd veilig en sterk, en was hij bang voor niks en niemand. In zijn eentje in het donker was dat wel anders.
"Wacht je wel tot ik klaar ben?" vroeg Mokuba.
"Ja, ik wacht, ik beloof het. Ga nu maar snel naar de wc, ik ben moe." Seto ging met een zucht voor de wc staan. Aan de ene kant kon hij zich een leven zonder Mokuba niet voorstellen, Mokuba was de enige die hij vertrouwde, de enige bij wie hij zich op zijn gemak voelde, en aan de andere kant zou het hem een veel betere nachtrust geven als Mokuba er niet was. Maar, hij had het er wel voor over om iemand als Mokie in huis te hebben. Het was gezelliger. Thuis zou thuis niet zijn zonder hem.
"Oké, kom, we gaan slapen," zei Seto gapend toen Mokuba weer de wc uitliep.
Terug in Seto's slaapkamer kroop Mokuba dicht tegen zijn grote broer aan en legde zijn hoofd op de borst van Seto. Seto legde zijn hoofd op dat van Mokuba en stopte zijn gezicht in het lange zwarte haar.
"Uhm, broer?"
"Ja, Mokie?"
"Ik hou van je... Welterusten, grote broer."
"Ik hou ook van jou, slaap lekker, kleintje," zei Seto. Hij kon het niet laten om te glimlachen in het zachte haar van zijn broertje. Ja, hij zou Mokuba niet kunnen missen. Nooit.
A/N En? Was het een beetje een schattige One-Shot? Reviews zijn altijd welkom! Ghehe...
