Bedankt voor de reviews!
Hier is weer een nieuw stukje! Ik hoop dat jullie het leuk vinden.
Het duurt waarschijnlijk wel iets langer voordat ik het volgende hoofdstuk kan posten, want ik ben deze week op vakantie ;)
Hoofdstuk 4. Blauw Haar
Die avond kwam ze vrolijk thuis van haar werk. Alles op haar werk was goed gegaan en ze had ook niets meer gehoord van haar stalker. Toen ze haar deur open deed hoorde ze geluiden uit de keuken komen en bedacht dat Malfidus waarschijnlijk in de keuken zou zijn. Ze keek eens om haar heen en herkende haar eigen huis bijna niet meer. Haar rommelige kamer was keurig opgeruimd en in de hoek van de woonkamer stond een inklapbaar bed. Het zag er allemaal zo schoon en netjes uit dat Ginny met open mond in het rond keek.
"Ik heb het maar een beetje veranderd zoals je ziet, want in die rotzooi kon je natuurlijk onmogelijk leven", zei Malfidus die de kamer was ingelopen. "Het eten is klaar, dus kom je mee naar de eetkamer?"
Ginny liep achter Draco aan en zag een prachtig gedekte tafel met heerlijk uitziend eten erop. Ginny ging tegenover Draco zitten en Draco schepte voor beiden op. Ginny keek wantrouwend naar het eten en wist nog niet zo zeker of ze het wel zou kunnen eten. Ze had tenslotte vanmorgen zout in zijn koffie gedaan, en wist niet hoe Malfidus haar daarvoor zou terugpakken. Draco zag Ginny een beetje met haar eten spelen en zei:
"Je kunt het gerust eten hoor. Anders dan jij, zorg ik dat het eten prima in orde is."
Ginny keek nogmaals wantrouwig naar Malfidus en besloot toen om het toch maar te gaan eten, aangezien ze echt honger had.
Het eten smaakte eigenlijk best goed en Ginny was blij dat Malfidus niet iets gedaan had om haar terug te pakken. Ginny besloot om na het eten even te gaan douchen en het was toen, toen ze zag wat het eten had aangericht. Haar hele gezicht zat onder de puisten. Ze slaakte een gilletje toen ze het zag en liep woedend op Malfidus af.
"Wat denk je dat je gedaan heb fretjongen", zei ze boos.
"Nou, anders dan jij misschien houd ik niet zo van zoute koffie. Misschien dat jij nu ook iets verkeerds gedronken hebt?"
Ginny liep woedend weer terug naar de badkamer. Ze kon zo moeilijk over straat. Ze hoopte maar dat het morgenochtend weer weg zou zijn. Toen ze onder de douche stond keek ze eens goed rond in de badkamer. Het zag er naar uit dat Malfidus hier ook al bezig was geweest. Er stonden allemaal potjes en flesjes die ze niet kon. Ze besloot om ze wat beter te bekijken en zag dat het allemaal haarproducten waren. Ineens kreeg ze een idee. Hij zal boeten voor wat hij haar had aangedaan. Ze pakte het flesje dat er uit zag als gewone shampoo en deed daar een paar druppeltjes vloeistof bij. Nu kon ze alleen maar wachten tot hij zijn haar ging wassen.
Toen ze klaar was in de badkamer liep ze de woonkamer in. Ze zag Malfidus nergens en vroeg zich af waar hij gebleven was. Haar vraag werd echter al snel beantwoord toen ze haar slaapkamer inliep. Daar in haar bed lag hij.
"Malfidus wat doe jij hier?",zei Ginny boos.
"Waar lijkt het op Wezelin, ik probeer te slapen."
"Maar… maar dat is mijn bed", zei Ginny.
"Ik zei toch al dat ik niet van plan was om iedere nacht op de bank te gaan slapen", zei Malfidus.
"Een echte heer zou de dame het bed aanbieden."
"Ik zie hier geen heer, jij wel dan?"
Ginny zuchtte en liep woedend haar slaapkamer uit.
"Welterusten Wezelin."
De volgende ochtend werd Ginny al vroeg wakker. Ze had vannacht geslapen op het inklapbed dat er stond, al kon ze zich moeilijk voorstellen dat dat beter lag dan haar bank. Ze besloot om er maar vroeg uit te gaan zodat ze niet langer in dat rot bed hoefde te liggen. Ze kleedde zich aan en liep naar de keuken om een kop koffie te zetten. Toen ze in de keuken kwam zag ze echter dat de koffie niet stond waar zij het altijd zette. Malfidus had al haar kastjes opnieuw ingericht.
Ze had geen zin om al haar kastjes te gaan doorzoeken. Ze liep snel naar haar slaapkamer en gooide de deur open. Voor haar stond Malfidus met alleen maar een boxer aan. Ze voelde dat ze begon te blozen en wende snel haar gezicht af. Malfidus vroeg zich af waarom ze ineens haar hoofd afwende. Hij keek in het rond en toen hij erachter kwam dat hij de reden was kreeg hij een lach op zijn gezicht.
"Wat is er Wezelin?"
"Ik.. eh.. Waar heb je de koffie gezet?", vroeg Ginny stotterend.
"Linker kastje, tweede plank. Anders nog iets Wezelin? Anders ga ik nu douchen."
"Nee, dat was het", zei Ginny en ze liep snel weer terug naar de keuken.
Ze was nu echt aan koffie toe na wat ze zojuist gezien had. Waarom begon ze ook ineens te stotteren? Ze wist zeker dat hij het gemerkt had, en vond dat maar niets. Snel zette ze een kopje koffie en ze wilde net rustig gaan genieten van haar koffie toen Malfidus ineens de keuken kwam in gerend met alleen een handdoek om zijn middel.
"Wat heb je gedaan Wezelin?", vroeg Draco boos.
Ginny begon te lachen. Voor haar stond Malfidus alleen had hij nu smurfenblauw haar. Ze was wel blij dat dat haar aandacht wegtrok van de rest van zijn lijf anders was ze vast weer gaan staren.
"Het is nog geen carnaval hoor Malfidus!"
"Nee, dat weet ik ook wel", zei Draco boos. "Wat heb je gedaan! Mijn prachtige haar is nu helemaal blauw", zei hij vol walging.
"Hoe kom je erbij dat ik het gedaan heb?", vroeg Ginny onschuldig.
"Zie je hier nog iemand anders dan Wezelin?"
"Nee, daar heb je gelijk in", zei Ginny.
"Zorg dat mijn haar weer normaal word", zei Draco boos.
"Maar waarom zou ik dat doen?", vroeg Ginny, "Ik vind het wel leuk staan."
"Ik weet niet of je jezelf al gezien hebt, maar je gezicht zit nog steeds onder de puisten", zei Draco.
"Ja, en?" vroeg Ginny.
"Nou, ik kan ze weg halen als jij ervoor zorgt dat mijn haar weer zijn eigen blonde kleur terugkrijgt", zei Draco.
"Oké, jij eerst", zei Ginny, die zeker wist dat als zij Malfidus eerst zou helpen hij haar puisten gewoon zou laten zitten. Malfidus leek te twijfelen, maar een laatste blik op zijn blauwe haar leek hem er toch van te overtuigen om haar te helpen. Hij zei een spreuk en haar puisten verdwenen.
"Oké, ik heb mijn deel gedaan. Nu is het jou beurt."
"Oh, kijk eens naar de tijd. Is het zo laat alweer. Sorry, ik was graag nog even gebleven, maar ik moet nu echt naar het ziekenhuis. Prettige dag nog!" en met die woorden liep ze snel het huis uit.
Ze was rustig aan het werk toen een collega van haar ineens op haar kwam afgelopen.
"Er staat iemand in de wachtkamer Ginny, en hij vraagt naar jou, misschien dat je even kunt gaan kijken."
"Oh, wie is het?", vroeg Ginny nieuwsgierig.
"Geen idee, maar hij ziet er behoorlijk goed uit", zei haar collega lachend.
"Oké, ik kom er zo aan", zei Ginny.
Ze was nieuwsgierig wie deze goeduitziende man zou zijn. Ze was onderweg naar de wachtkamer toen een angst haar ineens bekroop. Het zou toch niet haar stalker zijn? Veel tijd om daar nog langer bang voor te zijn had ze niet, want ze was inmiddels al bij de wachtkamer aangekomen. Ze keek eens in het rond, maar zag nergens een bekende zitten. Ze liep naar de baliemedewerkster en vroeg waar de man gebleven was.
"Oh, ik heb hem alvast naar uw kamer gestuurd."
Ginny schrok, straks is die stalker op haar kamer. Ze bedankte de baliemedewerkster en liep naar haar kamer. Toen ze voor haar deur stond pakte ze haar toverstok en haalde nog een keer diep adem, voordat ze de deur opendeed. Daar op haar bureaustoel zat Draco Malfidus. Ze liet de lucht die ze ongemerkt ingehouden had weer ontsnappen.
"Wat doe jij hier?", vroeg ze verbaasd.
"Wel Wezelin, je scheen vanmorgen geen tijd voor me te hebben, dus ik dacht, ik kom naar jou toe, dan kun je tijd voor me maken."
Hij deed de pet die zijn haar bedekte af en liet zijn blauwe haar los hangen.
"En hoe kom je erbij dat ik nu wel tijd voor je heb?", vroeg Ginny.
"Je maakt maar tijd voor me", zei Draco dreigend terwijl hij zijn toverstok oppakte. "Ik ga niet eerder weg, voordat mijn haar weer blond is."
"En toch is het zonde, want dat blauwe haar staat je wel goed", zei Ginny lachend.
"Wezelin", zei Draco op dreigende toon.
"Oké, oké, rustig maar." Ginny zei een spreuk en zijn blauwe haar werd weer blond.
"Nou, was dat nou zo moeilijk", vroeg Draco spottend.
"Als het allemaal zo makkelijk was, waarom deed je het dan zelf niet", zei Ginny.
"En de mogelijkheid om jou ermee lastig te vallen missen zeker", zei Draco.
"Ga nu maar weg, er zijn hier namelijk ook mensen die mijn hulp echt nodig hebben", zei Ginny boos.
Draco stond op en liep weg. Ginny zuchtte en ging op haar bureaustoel zitten. Dit was nu net iets wat ze niet kon gebruiken. Ze dacht al de hele dag aan Draco en nu kwam hij haar ook al opzoeken. Wacht, dacht ze nu zojuist Draco. Is Malfidus nu ook al Draco geworden? Het wordt echt tijd dat die stalker me met rust gaat laten, want ik weet niet hoe lang ik Draco nog om me heen kan hebben.