Hoofdstuk 7. De date
Die avond kwam Ginny al vroeg aan op de verschijnsel en verdwijnsel plek. Daar in een hoekje stond Draco al op haar te wachten.
"Zolang die stalker nog vrij rond loopt wil ik niet dat je nog ergens alleen heen gaat", zei Draco terwijl hij op haar afliep.
Ginny zuchtte. Hij was bijna nog erger dan Ron. En hoe moest ze ooit over haar verliefdheid heen komen als hij haar de hele dag volgde.
Toen ze bij haar appartement aankwamen kleedde ze zich snel om, om zich klaar te maken voor het etentje met Harry. Toen ze klaar was zag ze Draco al klaar staan. Hij had een zwarte lange broek aan met daarboven een zwart T-shirt dat zijn buikspieren goed liet zien.
"Bevalt het wat je ziet?", vroeg Draco plotseling.
Ginny had zonder dat ze het in de gaten had de hele tijd naar hem lopen staren.
"Je ziet er wel goed uit", zei Ginny.
"Ik zie er toch altijd goed uit", zei hij met een zelfvoldane glimlach.
"Zullen we dan maar?" zei Draco terwijl hij de deur voor haar openhield.
Ginny liep naar buiten en Draco volgde haar. Samen liepen ze naar het restaurant waar ze met Harry, Ron en Hermelien hadden afgesproken. Draco pakte haar hand vast, maar Ginny trok haar hand snel weer weg. Hierop legde Draco zijn arm om haar schouder en zei: "Kijk uit Wezelin, dat je me zo meteen niet dit soort trucjes flikt. Ik was je vriendje, weet je nog wel."
Ginny knikte en liep samen met Draco het restaurant in.
"Dit gaat leuk worden", zei Draco.
Ginny gaf hem een woedende blik, maar hij negeerde het.
Al snel zagen ze Harry, Ron en Hermelien in een hoekje van het restaurant zitten. Hun ogen werden echter wijd toen ze zagen wie de persoon was die een arm om Ginny heen had liggen.
"Malfidus, laat mij zusje onmiddellijk los!", schreeuwde Ron.
"Relax Wemel, het is niet dat ze het erg vind ofzo, niet waar schatje?"
Ginny gaf Draco een dodelijke blik en toverde toen een glimlach op haar gezicht.
"Inderdaad Fretje van me."
Zij kon dit spelletje dat hij speelde ook goed meespelen en dat zou hij weten ook. Draco wou haar een woedende blik geven, maar zag toen dat alle ogen op hem gericht waren dus bedacht hij dat hij dat maar beter niet kon doen.
"Harry, Ron en Hermelien, dit is mijn vriendje Draco Malfidus", zei Ginny terwijl ze gespannen wachtte hoe iedereen zou reageren. Harry en Ron wisselden nog steeds boze blikken met Draco uit en Hermelien was de eerste die wat zei.
"Nou, zolang hij jou gelukkig maakt ben ik blij voor jullie."
"Ginny, dit kun je niet menen. Ik bedoel, jij en die fretjongen? Zeg me alsjeblieft dat ik een nachtmerrie heb. Hij heeft onze familie jarenlang zwartgemaakt en zijn vader was een dooddoener", zei Ron boos.
"Ron, hij kan er ook niets aan doen wie zijn vader was, en hij heeft ons uiteindelijk wel geholpen met de strijd tegen Voldemort", zei Ginny.
"Maar toch Ginny, waarom Malfidus? Waarom niet gewoon Lubbermans ofzo?"
"Ronald Wemel, als Ginny zegt dat ze gelukkig is met hem dan heb je dat te accepteren", zei Hermelien.
"Maar Hermelien, dit is Malfidus waar we over spreken."
"Al was het Korzel of Kwast, jij hebt geen toestemming om je met je zusters liefdesleven te bemoeien", zei Hermelien.
Ron zuchtte.
Harry die het nog steeds moeilijk kon bevatten dat het meisje dat al die jaren verliefd op hem was nu haar geluk bij zijn vijand had gevonden keek nog steeds vreemd van Draco naar Ginny.
"Is het goed als wij erbij komen zitten?", vroeg Ginny aan Harry.
"Oh, ehm, natuurlijk. Ik vraag wel even of ze er een stoel bij willen zetten."
Ginny en Draco gingen naast elkaar zitten tegenover Harry en Ron. Ginny was blij dat er een tafellengte tussen Ron en Draco zat, omdat ze niet zeker wist of Ron zichzelf wel zou kunnen inhouden.
Het gesprek kwam moeilijk op gang nu Draco er bijzat en Ginny was blij dat het eten snel gebracht werd, zodat de onaangename stilte vervangen kon worden door geluiden van het eten.
De spanning tussen Harry, Ron en Draco was om te snijden. Verschillende keren probeerde Hermelien en Ginny het gesprek op gang te brengen, maar dat lukte niet echt. Beide dames durfden ook niet naar het toilet te gaan, bang dat als een van hen beiden weg zou gaan er een waar gevecht zou ontstaan.
Ginny was blij dat in ieder geval Hermelien het nieuws goed opnam. Ook al was deze relatie niet echt, ze wist dat ze op Hermelien kon vertrouwen, als het aankwam op het steunen van haar beslissingen.
Het was tijdens het nagerecht toen Draco het tijd vond om de tafel nogmaals te shockeren. Ginny had hem de hele avond Fretje genoemd en Draco vond het tijd voor haar om terug te betalen. Toen Ginny hem niets verwachtend aankeek greep hij zijn kans en begon haar ineens te zoenen. Eerst probeerde ze zich nog een beetje te verzetten, wetende waar ze nu waren en dat het allemaal maar een spel was, maar haar verzet was snel gebroken.
Draco stopte de zoen veel te snel naar haar zin, maar toen ze opkeek zag ze dat het maar goed was wat hij deed, want Ron stond klaar om Draco weg te trekken.
"Ze mag dan misschien wel iets met Malfidus hebben, maar ik sta niet toe dat hij haar hier in dit restaurant aan het zoenen is", zei Ron boos.
"Oh, maar daar heb jij niets over te zeggen Wemel", zei Draco met een gemene glans in zijn ogen. Draco pakte Ginny beet en begon haar weer te zoenen. Vanuit zijn ooghoeken zag hij tot zijn genoegen dat Griffel en Potter de grootste moeite hadden om Wemel bij hem vandaan te houden. Ginny zag dit echter ook en stopte de zoen al snel.
"Stop met het zoenen van mijn zusje Malfidus!", zei Ron boos.
"Oh, maar dat is niet het enige wat ik met haar doe", zei Draco met een gemene lach op zijn gezicht terwijl hij Ginny dichter naar zich toetrok.
"Oh jij!", zei Ron boos terwijl hij los probeerde te komen uit de handen van Harry en Hermelien.
"Hij doet zijn best om jou uit je tent te lokken en zo te zien lukt dat erg goed", zei Hermelien.
"Je bedoelt dat er verder niets is gebeurt tussen Ginny en Malfidus en dat hij dat alleen maar zegt om mij kwaad te krijgen?"
"Inderdaad", zei Hermelien.
"Oh", zei Ron. "Malfidus dacht je nou echt dat dat zou lukken. Ik weet heus wel dat er verder niets is gebeurt tussen mijn zusje en jij", zei Ron.
"Oh ja, weet je dat wel zo zeker Ron?", vroeg Ginny met een suikerzoet stemmetje. Zij begon het ook wel leuk te vinden om haar overbezorgde broer een beetje te stangen. Ze deed haar handen bij Draco om zijn nek en kuste hem kort op de mond. Toen ze dit gedaan had kreeg ze boze blikken van Harry en Hermelien die Ron net een beetje kalm hadden gekregen, maar die door haar actie weer helemaal flipte.
"Ik denk dat we maar beter weer kunnen gaan", zei Ginny terwijl ze nog uitdagend lachte naar Harry, Ron en Hermelien. "Ik spreek jullie wel weer en bedankt voor het eten!" en met die woorden pakte ze Draco's hand vast en liep samen met hem het restaurant uit.
Eenmaal buitengekomen begon ze als een gek te lachen.
"Dit was gewoon zo grappig. Zag je hoe Ron reageerde toen ik je zoende. Ik dacht dat hij zou ontploffen", zei Ginny tussen het lachen door.
Draco was in het begin een beetje verrast door Ginny's actie. Hij had niet verwacht dat de jongste Wemel het leuk zou vinden om haar broer en vrienden zo te stangen. Kennelijk had hij zich toch nog een beetje in haar vergist, al kon hij haar actie wel waarderen.
Toen ze bij haar appartement aankwamen was haar gelach eindelijk overgegaan. Ze deed haar sleutel in de deur om de deur open te maken, toen Draco ineens iets deed wat ze totaal niet verwacht had. Draco pakte haar beet en begon haar ineens te zoenen. Toen ze de zoen moesten onderbreken omdat ze beide lucht nodig hadden, kon Ginny eindelijk wat zeggen.
"Harry, Ron en Hermelien zijn hier niet in de buurt hoor."
"Dat weet ik", zei Draco kalm.
"Waarom deed je dat dan?", vroeg Ginny terwijl ze de deur openmaakte.
"Omdat… Oh moet je kijken."
Yeah, cliffhanger:P
Laat aub. ff een review achter wat je ervan vind.