Hoofdstuk 12. Weer gevangen
Onder het zoenen zag Draco dat Ginny ineens een angstige blik in haar ogen kreeg. Hij vroeg zich af wat er aan de hand was en hoefde niet lang op het antwoord te wachten. Zodra de persoon begon te spreken stopten ze met zoenen en keken vlug om.
"Malfidus, jij bent ook zielig bezig hè? Andere patiënten lastig vallen omdat je mijn zusje niet mag zien", zei Ron die samen met Harry en Hermelien kwam aangelopen.
"Voor het geval je het nog niet gezien had Wemel, is deze patiënt je zusje Ginny", zei Draco.
Ron keek nog eens goed naar 'de patiënt' en zag toen inderdaad dat het Ginny was.
"Maar Ginny wat doe jij hier met hem", zei Ron die terwijl hij het woord hem uitsprak met een verafschuwd gezicht naar Draco wees. "En nog belangrijker, wat doe je hier buiten? Je hoort in het ziekenhuis te zijn."
Ron pakte Ginny beet en trok haar mee.
"Kom mee, ik breng je wel terug."
"Ron nee, in het ziekenhuis…", zei Ginny.
"Zijn de dokters Ginny, die je weer beter kunnen maken", onderbrak Ron.
Ginny werd steeds verder meegetrokken richting de deur van het ziekenhuis en ze was te slap om zich nog echt te verzetten. Met een smekende blik in haar ogen keek ze naar Draco. Draco pakte zijn toverstok uit zijn zak en richtte die op Ron.
"Dat zal ik maar niet doen als ik jou was Malfidus", zei Harry.
"Potter hou je er buiten. Dit gaat een keer niet om jou", zei Draco.
"Nee, dat klopt. Het gaat om Ginny en we moeten haar helpen, dus ze gaat weer terug naar het ziekenhuis", zei Harry.
"Echt, jullie mensen worden nog een keer haar dood", zei Draco terwijl hij zijn toverstok weer op Ron richtte en een spreuk zei waardoor Ron als bevroren op de grond viel.
Draco wilde snel naar Ginny toe, maar nog voordat hij Ginny bereikte werd er een spreuk geroepen, waardoor ook hij als bevroren op de grond viel.
Ginny schrok.
Hoe moest ze nu haar vrienden tegenhouden om haar het ziekenhuis in te brengen.
Ron was inmiddels weer bijgekomen met behulp van Hermelien. Hij pakte Ginny weer beet en begon haar richting het ziekenhuis te trekken. Ginny probeerde los te komen, maar dat lukte haar niet, dus begon ze te gillen.
"Ginny, houd op met gillen. We brengen je alleen maar naar het ziekenhuis. Het is niet dat je daar iets ergs gaat overkomen of zo", zei Ron.
Maar Ginny bleef gillen en begon zo onderhand de aandacht te trekken van de mensen die om hen heen stonden. Hermelien zei een spreuk en het was gelijk stil. Harry en Ron keken verwonderd op naar Hermelien.
"Wat? Ze deed net of we haar wilden ontvoeren of zo. Ik heb alleen maar een silencing charm op haar gedaan zodat we niet teveel de aandacht zouden trekken. Ik haal hem er zo wel weer af."
Ginny keek woedend van Hermelien naar Ron en Harry. Ze probeerde weer te gillen, maar zoals gezegd kwam er geen geluid uit. Harry en Ron trokken Ginny mee het ziekenhuis in en brachten haar weer naar haar kamer. Ze hadden niet in de gaten dat ze niet de enige in de kamer waren, iets wat Ginny wel zag, maar door de silencing charm niet kon zeggen. Ze probeerde weg te komen, maar ze was erg zwak en moe waardoor dat niet lukte.
"Ginny blijf jij hier? Wij gaan wel even de dokter halen."
Ginny schrok en probeerde uit alle macht om weg te komen.
"Ginny, wat is er toch? De dokter wil je alleen maar beter maken. Ga nu maar gewoon rustig op bed liggen. We komen zo wel terug met de dokter."
Harry, Hermelien en Ron draaiden zich om en liepen snel de deur uit die ze achter hun rug op slot deden, zodat Ginny niet weer het ziekenhuis uit zou lopen.
Ondertussen begon Ginny echt angstig te worden. Ze kon niets zeggen en zat nu samen met haar stalker opgesloten in de kamer. Ze probeerde de deur open te krijgen, maar dat lukte niet.
"Het ziet ernaar uit dat je weer vast zit met mij."
Ginny draaide zich om en stond voor de zoveelste keer oog in oog met haar stalker.
Inmiddels liep Draco het ziekenhuis weer in. Een voorbijganger had hem zien liggen en had hem geholpen. De voorbijganger bleef hem daarna echter maar lastig vallen met vragen als: 'Wat is er gebeurd?'. Draco moest zijn best doen om zichzelf in te houden en zijn redder niet te beheksen.
Snel liep hij naar de gang waar Ginny lag. Hij was er bijna toen hij Harry, Ron en Hermelien tegenkwam.
"Waar is Ginny? Waar hebben jullie haar gelaten?", vroeg Draco.
"Rustig Malfidus, ze is gewoon op haar kamer en de dokter komt zo bij haar", zei Hermelien.
"Wat! Hebben jullie haar alleen gelaten! Die stalker loopt hier vrij rond en jullie laten haar alleen?"
"Waar heb je het over Malfidus. Die stalker hebben wij zelf overgedragen aan het ministerie, het is dus onmogelijk dat hij hier gewoon vrij rondloopt", zei Harry.
Draco had geen tijd om nog langer naar die onzin te luisteren. Hij moest Ginny redden en snel ook, voordat die stalker haar weer had. Hij rende langs Harry, Ron en Hermelien naar Ginny's kamer. Hij wilde de deur open doen, maar merkte dat dat niet lukte. Hoe moest hij nu bij Ginny komen? Hij begon hard op de deur te kloppen.
"Ginny ben je daar!"
Ginny hoorde iemand roepen, maar door de silencing charm van Hermelien was ze nog steeds niet in staat om te antwoorden.
Draco was nog steeds als een gek op de deur aan het kloppen. Hij probeerde de deur te openen, maar dat lukte niet doordat hij op slot zat. Draco zag het dreuzelslot, maar had geen idee hoe hij het moest openen. Hij probeerde de deur in te rammen, maar was daar in zijn eentje niet sterk genoeg voor. Ineens werd er een spreuk geroepen en Draco kwam hard op de grond terecht.
Toen hij opkeek zag hij Harry, Ron en Hermelien samen met twee artsen aankomen lopen. De artsen hadden hun toverstok gericht op Draco die nog steeds zijn dokters kleding aanhad.
"Waar denkt u dat u mee bezig bent? En waarom heeft u ziekenhuiskleding aan?", vroeg de ene arts boos.
"Ik probeer de deur open te krijgen omdat mijn vriendin gevangen word gehouden door een of andere gek.", antwoordde Draco.
Ron's gezicht werd rood van woede toen Draco zijn zusje zijn vriendin noemde.
De artsen keken Draco ongelovig aan. Ineens kreeg Draco een idee. Hij voelde in de zakken van het gewaad dat hij aanhad en tot zijn verbazing voelde hij ook wat hij zocht. Hij hoopte maar dat wat hij nu ging doen zou lukken, anders kon het nog wel eens nare gevolgen hebben. Hij richtte de toverstok die hij had gevonden in de zakken van het gewaad, op de artsen en riep snel de ontwapeningsspreuk gevolgd door een spreuk waardoor ze tijdelijk verlamd raakten.
Hierna richtte hij de toverstok op het bekende trio. Hij voelde dat deze stok niet zoveel kracht bezat als zijn eigen stok, maar was nog steeds in staat om hiermee de meeste spreuken te doen.
"Nou, wie van jullie heeft de sleutel van de deur?", zei Draco boos.
Het bekende trio keek elkaar aan, maar zei niets.
"Oh, hebben jullie ineens jullie tong verloren?", zei Draco.
Toen kreeg Draco ineens in de gaten hoe stom het vragen om een sleutel was in deze situatie. Hij had nu immers een toverstok en kon met een simpel 'Alohomora', de deur waarschijnlijk wel open krijgen. Hij gromde om zijn eigen stommiteit en richtte de stok snel op de deur terwijl hij de spreuk zei.
De deur vloog open, en wat hij daar aantrof was geen prettig gezicht. Ginny lag met een angstige blik op het bed, terwijl Korzel bovenop haar lag. Snel riep hij een spreuk waardoor Korzel van het bed afviel. Hij was zo verblind van woede dat hij zeker wist dat hij hem zou gaan vermoorden.
Hij richtte zijn toverstok op Korzel en begon met de spreuk: "Avada K…"
Maar voordat hij de spreuk afzegde rende Ginny op hem af wildgebarend dat hij het niet moest doen. Toen hij zag dat ze niets kon zeggen haalde hij snel de silencing charm van haar af.
"Dank je", zei Ginny.
Hij richtte zijn aandacht weer op Korzel en wilde weer de spreuk zeggen.
"Nee!", riep Ginny terwijl ze naar Draco toeliep.
Draco keek verwonderd op naar Ginny.
"Maar Gin, kijk naar wat hij je heeft aangedaan", zei Draco terwijl hij zijn toverstok nog steeds op Korzel gericht had.
"Draco, ik wil niet dat jij door zo iemand in Azkaban terecht komt. Hij is het niet waard."
Langzaam liet Draco zijn toverstok iets zakken.
"Goh Draco, nooit geweten dat jij zo een softie was en naar een vrouw zou luisteren. Van het wondertrio had ik zoiets wel verwacht, maar toch niet van jou", zei Korzel uitdagend.
Draco richtte zijn toverstok weer op Korzel, maar Ginny pakte zijn hand beet en haalde de toverstok er uit.
Het bekende trio stond nog steeds toe te kijken in de deuropening. Ron zag eruit als een op hol geslagen stier en het scheelde niet veel of er zou ook rook uit zijn oren komen.
"Hé Wemel, ik moet zeggen dat je zusje erg goed kan zoenen!", zei Korzel lachend.
Dat deed het hem voor zowel Ron als Draco. Beide vlogen ze op Korzel af en begonnen met hem te vechten. Korzel probeerde zichzelf te verdedigen, maar merkte al snel dat zijn toverstok niet werkte in het ziekenhuis. En hoewel Korzel een stuk groter en zwaarder was, kon hij het niet winnen van een woedende Ron en Draco. Het was waarschijnlijk de eerste keer dat Ron en Draco het over iets eens waren.
Ze stopten pas met het slaan van Korzel toen er twee dokters binnenkwamen die hen ervandaan haalden. Ron had een bloedneus opgelopen door een rake klap van Korzel, terwijl Draco verder geen zichtbare schade had opgelopen. Toen ze bij Korzel vandaan kwamen rende Ginny gelijk op Draco af.
"Gaat het?", vroeg Ginny.
Draco knikte, terwijl hij nog een laatste blik op Korzel wierp, die nu werd behandeld door de twee dokters.
Ron keek echter naar Ginny alsof ze gek geworden was. Hij had immers een bloedneus, maar ze vroeg niet eens hoe het met hem ging, terwijl ze helemaal over Malfidus hing.
"Hé hallo, ik ben de gewonde hier!", zei Ron wild gebarend om de aandacht te trekken.
"Goh Wemel, en ik maar denken dat Korzel degene was die gewond was", zei Draco.
"Tja Ron, het is je eigen schuld", zei Ginny.
Harry, Hermelien en Ron keken haar verbaasd aan.
"Als jullie naar mij of Draco geluisterd hadden, had dit allemaal niet gebeurd."
"Maar Ginny, we wilden je alleen maar helpen", zei Hermelien.
"En wat voor een hulp was dat. Mij opsluiten in een kamer samen met mijn stalker, terwijl ik ook nog een silencing charm op me had."
Harry, Hermelien en Ron kregen een schuldige blik. Ze hadden inderdaad niet naar Ginny geluisterd en haar zo in de armen van de stalker gedreven.
"Sorry Gin", zeiden ze bijna alle drie tegelijk.
"Ik ben niet de enige aan wie je een excuus schuldig bent", zei Ginny.
Het drietal keek haar niet begrijpend aan.
"Als ik het me goed herinner hebben jullie Draco behekst omdat hij me wilde helpen. Dus jullie zijn hem ook een excuus schuldig."
"Wat!", zei Ron. "Dat kun je niet menen!"
"En of ik dat meen. Als jullie je excuses niet aan bieden hoef ik jullie nooit meer te zien", zei Ginny boos.
Het drietal keek elkaar aan, maar zei niets.
"Oh, dus jullie denken er zo over!", zei Ginny boos terwijl ze bijna in tranen uitbarstte. "Kom, we gaan Draco."
Draco bleef echter staan en hield Ginny beet zodat ze niet weg kon gaan.
"Weet je, ik dacht dat Griffoendors altijd de dappere en eerlijke mensen waren, maar volgens mij heb ik me daarin vergist. Als jullie nog te laf zijn om toe te geven dat jullie fout waren en daardoor Ginny als vriend te behouden, verdienen jullie haar ook niet", zei Draco.
Hij pakte Ginny's hand en liep naar de deur.