Vertrekken
Die nacht had Draco maar weinig geslapen, hij wist dat als hij wilde hij makkelijk naar huis kon nu en Potter kon omzeilen. Iets hield hem echter tegen om weg te gaan en hij begon langzaam te vrezen dat dat Faith was, die nacht had hij geprobeerd een beslissing te nemen maar zonder succes. Hij had dus maar zijn huiself bij zich geroepen en die extra kleding enzovoort laten brengen, Faith had even gedacht dat ze een paar keer een zacht geluid hoorde maar was zo moe dat ze voordat ze er verder over na kon denken alweer in slaap was gevallen. Ze had goed geslapen en was opgestaan om voor zichzelf en Draco ontbijt te maken, Draco was uiteindelijk toch nog even in slaap gevallen, dit was echter maar van korte duur.
Chico was naar boven gegaan terwijl Faith bezig was met het ontbijt en stond tegen de deur te trappelen, hij sprong tegen de deur op en zijn grote staart ging snel heen en weer. Met zijn voorpoten ging hij tegen de deur staan en wist de deurknop iets naar beneden te krijgen en hij rende de kamer binnen. Met een grote sprong landde hij op het bed van Draco die meteen recht overeind van schrik zat, Chico zette zijn voorpoten op zijn borstkast en duwde hem weer terug.
"Ga weg rotbeest!" histe hij en probeerde ondertussen in verwoede pogingen de hond van zich af te duwen. Chico trok zich er echter niks van aan en begon zijn gezicht te likken.
"Gatver, ga af!" beveelde hij. Maar Chico was niet zoals een van zijn gehoorzame huiselfen en negeerde zijn commando's, met zijn vrije hand graaide hij naar het nachtkastje waar zijn toverstok op lag. Tot zijn ergernis sloeg hij zijn toverstok eraf, nu probeerde hij onder de dekens beschutting te zoeken.
"Hij vind je nogal aardig" zei Faith die nu in de deuropening stond.
"Nou ik hem niet!"
snauwde Draco "Haal hem van me af!"
Faith moest lachen om de
hond die nu zijn kop onder de dekens aan het wringen was en het
gevecht nog steeds leek te winnen. Voor Draco was de maat vol, hij
wist zijn toverstok van de grond te pakken en riep een spreuk
waardoor de hond met een piepend geluid van het bed af viel. Boos
keek hij de nu bange hond aan die met zijn staart tussen zijn benen
zachtjes jankend naar Faith kroop.
"Stil maar, het is goed" zei Faith troostend tegen Chico.
Draco ging rechtop in zijn bed zitten en schonk geen aandacht aan de piepende hond, waarschijnlijk was dat dan ook de rede dat hij Faith te laat opmerkte en de klap niet kon afweren. Hij voelde zijn wang gloeien en keek verbaast op in het boze gezicht van Faith, hij had haar nog nooit boos gezien en ondanks dat ze geen toverkracht bezat zij zijn geweten dat hij geen ruzie met haar moest krijgen.
"Waar was dat goed voor?" vroeg Draco.
"Dat weet je best!" antwoordde ze op een boze toon.
"Er had niks gebeurt als jij dat beest gewoon bij je had gehouden!" zei hij en Faith haalde weer uit. "Het is maar een hond!"
"Nou ik heb liever hem in huis dan jouw" en keek hem strak aan "Je kunt je spullen pakken en vertrekken"
"Fijn, ik wou toch al weggaan" en met die woorden draaide Faith zich om en liep gevolgd door Chico zijn kamer uit. Met een uitdrukking van pijn wreef hij over zijn wang, en hoorde haar voetstappen langzaam wegsterven.
Na een tijdje kwam hij naar beneden en de pijn in zijn wang was behoorlijk weggetrokken, het deed nu echter pijn om weg te gaan. Faith zat aan de keukentafel en had zo te zien zijn ontbijt al opgeruimd. Ze had gemengde gevoelens over zijn vertrek, aan de ene kant was ze blij nadat hij haar hond zo had laten schrikken dat hij wegging en toch vond ze het ook jammer.
"Ik ga" zei hij zachtjes en keek naar haar.
"Nou waar wacht je dan op" en keek hem afwachtend aan "Ga dan!"
"Het is maar een hond, dit alles om een hond" en met die woorden draaide hij zich om "Stomme dreuzels zijn allemaal hetzelfde"
"Mijn huis uit!" en ze stond boos op "Eruit!"
"Wat wou je doen? Me eruit gooien" antwoordde hij kalm en hij keek lichtelijk geamuseerd naar de boze Faith.
Boos stond ze op, hoe durfde hij misbruik van haar gastvrijheid te maken. Het zag er niet naar uit dat Draco kon blijven en hij liep naar de gang, hij was beledigd dat ze hem er echt uit wou gooien. Voor de deur bleef hij staan, hij stelde daarmee niet alleen zijn vertrek uit maar verwachtte ook dat Faith de deur voor hem zou open doen.
"De deur zit nog op slot" zei ze en liep langs hem heen, ze pakte een van de sleutels.
"Je wilt me weg hebben maar vergeet de deur van het slot te halen" en hij haalde zijn wenkbrauwen op.
"Ik ben het vergeten ja" antwoordde ze en draaide de deur open.
Chico stak zijn kop om de hoek van de gang en keek naar het tafereel, het was duidelijk dat blijkbaar geen beide echt wou dat hij zou vertrekken.
"Ga je nog aan de kant zodat ik eruit kan?" vroeg hij en keek haar aan. "Waar wacht je nou op, een afscheid"
Behoedzaam liep Chico dichterbij het was alsof zelfs hij even afscheid wou nemen en hij sprong tegen Draco op.
"Wat do-" hij kan zijn zin niet afmaken omdat hij zich realiseerde dat er niet veel afstand meer was tussen hem en Faith. Zij realiseerde zich waarschijnlijk precies hetzelfde want ze probeerde een stapje achteruit te doen maar stond met haar rug tegen de deur.