Week 46, 1AB vrijdag
De schrik was iedereen om het hart geslagen toen de glitterdust spreuk die Griffin uitsprak het wezen in zicht bracht. Ik had gehoord van dit wezen; Heer Gri'shak heeft over alle wezens waar hij tegen gevochten heeft een kort verslag geschreven zodat hij zijn kennis met ons kan delen. Volgens dit verslag kan dit wezen mensen overnemen en gebruikt het het overgenomen lichaam om anderen kwaad te doen. Het zou extreem lastig te raken zijn voor krijgers en zelfs Heer Gri'shak scheen moeite te hebben de (gedeeltelijk) insubstantiele huid van dit wezen te doorklieven met zijn zwaard. Maar de informatie waarvan ik dacht dat deze ons redding zou kunnen bieden was dat het wezen ontstaat uit de ziel van een mens dat niet correct is begraven geworden of dat helemaal geen begrafenis heeft gekregen. Het oorspronkelijk lijk vinden en deze begraven en zegenen zou voldoende moeten zijn om deze geest rust te geven en een begin kunnen maken met het ongedaan krijgen van het kwaad dat tot nu toe door dit wezen is ontstaan. De dood van het meisje vooropgesteld.
We overlegden kort onder elkaar en besloten het wezen aan te vallen in de hoop dat dit ons de tijd zou geven het lijk te localiseren. Helaas waren mijn divination spreuken opgebruikt voor de dag al had ik nog een over. Griffin gebruikte een burning hands spreuk op het wezen, dat nog altijd door mijn forceward werd buiten gehouden. Dit zorgde dat het wezen beschadigd werd, en het moet ervan geschrokken zijn of op andere ideeen gebracht hebben, want het vluchtte direct het dichtbegroeide bos in. Bruce en Arvan gingen er direct achteraan, op de voet gevolgd door Griffin. Ik besloot echter na te gaan waar de sporen vandaan kwamen die door het kind en het skelet werden gemaakt. Doordat het bos dichtbegroeid was, waren de afgebroken takken en dergelijke makkelijk te volgen, al wist ik dat ik op deze manier waarschijnlijk niet het lijk zou vinden dat dit gedrocht had voorgebracht. Maar hier was ik ook niet direct op uit. Ik hield mijn ogen en oren open voor aanwijzingen van de aanwezigheid van vogels.
Na een korte tijd ontdekte ik een kraai in een boom zitten en sprak een speak with animals uit, ik dank Helm voor het voorzicht deze spreuk te vragen aan Hem! Ik vroeg de kraai of deze een lijk had gevonden en of hij deze tegen een beloning aan mij wilde laten zien. Hier ging deze vogel op in en begon de weg af te vliegen, waarop ik de achtervolging rennend inzette, wetend dat ik dit tempo waarschijnlijk niet lang zou volhouden, maar dat dit onze beste kans op overleven was. Kort nadat ik begon te rennen hoorde ik de rest van de groep achter me aan komen: de glitterdust spreuk was uitgewerkt en ze hadden geen kans om te vechten tegen dit wezen als ze het niet konden zien!
Na ongeveer anderhalve kilometer achter de kraai aan gerend te hebben was ik buiten adem, de wil van Helm die door mij vloeide was de enigste reden dat ik het zover had gehaald. Daar aangekomen zagen we een kapotte kar langs de weg staan. De as was gebroken, het paard nergens in zicht en een mannelijk figuur lag voor dood op de bok. Na korte inspectie bleek deze aangevallen te zijn door een spiked skeleton en gestorven te zijn aan zijn verwondingen. Deze inspectie werd gedaan door de anderen van het team, gezien ik compleet buiten adem was. Ik had nog net de puf om de anderen te zeggen meteen een graf te graven, zodat we deze man een waardige begrafenis konden geven. Ik wist dat de voorsprong die we hadden op het wezen nooit veel geweest kon zijn en zei tegen iedereen dat indien iemand werd overgenomen, deze absoluut niet mocht worden gedood, maar in bedwang moest worden gehouden. Ik was nog steeds buiten adem, maar besloot een glyph of warding aan te leggen rond de plek waar wij aan het graven, bedoeld om het wezen weer zichtbaar te maken, zodra het in de buurt zou komen.
In mijn vermoeide toestand kreeg ik deze glyph echter niet op tijd af en waren mijn mentale barieres makkelijk te doorbreken door dit wezen en het nam me over! In deze toestand voelde ik mijn hoofd vullen met gevoelens van haat en pijn en wilde deze afreageren op het dichtsbijzijnde wezen dat ik zag: Griffin Magic! Ik haalde uit mijn mijn hamer, waarna hij opsteeg met zijn nieuwe boots of levitation, oorspronkelijk afkomstig van Durian. Ik gooide mijn hamer achter hem aan, maar gelukkig miste ik. Bruce stopte op dat ogenblik met graven en probeerde mij tegen te houden, terwijl Arvan verder groef. Na een aantal minuten intensief vechten tegen mijn compaan, had Arvan de man gelukkig begraven en ik zag dat hij een kort ritueel van Pelor gebruikte om het graf te zegenen. Direct voelde ik alle woede en pijn uit me verdwijnen en kon ik iedereen feliciteren met hun goede handelen.
We liepen met zijn allen terug naar de plek des onheils, lood in onze schoenen. De paarden waren een stuk verderop en Bruce ging ze halen. Ik zelf ging naar de grootste fout in mijn leven, het lijk van het kleine meisje. Modder en bloed besmeurde haar kleine lichaam en ik probeerde zo goed als het ging haar gezicht wat schoon te maken met wat heilig water. Aan de achterkant van haar nek zag ik nog dat haar huid als door zuur aangevreten uitzag. Het gevolg van het heilige water dat ik over haar heen sprenkelde, toen ze bezeten was door het gedrocht dat we een kilometer verderop alsnog hadden verslagen. Echter dit wezen had een grotere overwinning op mij gehaald door mij een rol te laten spelen in de dood van dit kind dan door mijzelf te doden. Ik zwoer op dat moment dat ik alles zou doen dat in mijn macht lag om het kind weer tot leven te wekken, om haar familie te zoeken, indien ze deze nog zou hebben en mij weer in de ogen van Helm te kunnen bewijzen. Ik voel dat Helm niet blij was dat dit kind stierf en ik ben er zelf nog minder blij mee, ik zweer op alles waarin ik geloof dat ik dit onrecht ongedaan zal maken, al is dit het laatste dat ik ooit zal doen!
Voorzichtig legde ik het meisje in mijn winterblanket en legde haar teder op mijn paard, zodat we onze weg konden vervolgen richting het zuiden. Ik hoopte daar snel een tempel te vinden met een priester die haar kan helpen en de vernietigde tempel van Helm te doorzoeken op zoek naar aanwijzingen van wie dit op zijn geweten heeft.
Mijn team genoten hadden nog de gebroken wagen doorzocht waar we het lijk vonden en daar zagen ze de resten van wijntonnen, kleding van een meisje en een volwassen man en wat etens waar. Verder vonden ze een kort logboek dat eruit zag als dat van een handelaar. Hieruit konden we opmaken dat deze man op weg was naar Oversplit, via een dorpje genaamd Hidar. Ook vonden ze een pop nabij de kar. Het lijkt erop dat het kind van de man was of dat deze elkaar gezelschap hielden. De precieze toedracht blijft gissen, dus hierover zal ik niet verder uitwijden. Ik denk erover na om Helm morgen te vragen om de kracht om even met het meisje te kunnen praten, ik hoop haar hiermee ook verder te kunnen helpen...
We kwamen na een aantal uren reizen aan bij een kleine verzameling boerderijen, vergezeld van een enkele molen. Direct zagen we echter dat er iets mis was. Alle deuren stonden wagenwijd open en er waren geen mensen in zicht. Wel zagen we een hoop lijken en skeletten liggen. Ik stuurde Arvan op verkenning uiten we waren bedachtzaam op een hinderlaag. We liepen langs enkele zombie lijken en zagen enkele hoopjes stof, alsof skeletten door hogepriesters waren bezweerd. Iets verderop zagen we drie lijken liggen met de wapenuitrusting en tekens van wachters uit oversplit, een groot aantal lijken om hen heen. We hoorden het geluid van een gevecht en gingen op onderzoek uit. Daar zagen we een man, gelijk gekleed en uitgerust als de gevonden wachters, ook een aantal vernietigde skeletten om zich heen. Bij navraag bleek deze man Kar'Thal te heten en deze beweerde dat toen ze aankwamen in dit dorp ruim een dozijn skeletten en een twintigtal zombies tegen waren gekomen. De zombies waren hoogstwaarschijnlijk de voormalige bewoners van deze boerderijen, de skeletten waren aangestuurd door een onbekende kracht.
Voor we verder konden praten hoorden we geluid achter een grote boerderij vandaan komen en we besloten op te splitsen. De vechters zouden frontaal naar het geluid toe lopen, terwijl de magiers deze vanaf de andere kant van de boerderij zouden naderen. Echter vlak nadat we langs een vogelverschrikker liepen, viel deze plots aan! Gelukkig beschermde mijn harnas me van deze aanval en we maakten kort werk van dit wezen. We konden onze weg voortzetten naar de andere kant van de boerderij en daar zagen vier dozijn skeletten staan en een vijftal spiked skeletons! Dit was nog niet eens het vreemdste, maar dat dat ze in formatie stonden en op ons afkwamen! Verder zagen een mysterieus wolkje over het veld glijden, tegen de richting van de wind in! We besloten om onsbeter op te stellen en maakt de eerste slachtoffers onder de skeletten. Echter er gebeurde iets onverwachts, het skelet dat Bruce raakte verpulverde door zijn klap plots in stof en Bruce kon niet voorkomen dat hij iets van deze wolk inademde. Hierdoor raakte hij volledig verlamt! Ik gaf Kar'Thal aan hem naar binnen te brengen, gezien Tar'Khal er stukken sterker uitzag dan mij een een betere kans had om Bruce snel naar binnen te brengen. Helaas kon ik niet voorkomen dat mij evenlater hetzelfde lot overkwam, ook ik raakte verlamd! Het team had zich terug getrokken in de boerderij en probeerden tijd te rekken totdat Bruce en ik niet meer verlamd waren.
Griffin en Arvan hadden aan de andere kant ook problemen ondervonden in hun gevecht met de skeletten en Griffin kwam via het dak naar ons toe, terwijl Arvan via de voordeur in de boerderij kwam. In de tussentijd had Kar'Thal een brandende olielamp naar een skelet gegooid dat via de deur naar binnen wilde komen. Hierdoor vatte echter het huis vlam. We konden gelukkig via een luik in de voorraad kelder komen, waar iedereen zich voorlopig even schuil kon houden. Hier kwam ik pas bij, waarna we een plan formuleerden. Bruce zou via het luik aan de buitenkant snel naar bovenzweven en via het dak de skeletten bezighouden en afleiden, terwijl Griffin een Strength spreuk op Kar'Thal zou uitspreken. Ik observeerde gedurende die tijd via een kier het gedrag van de skeletten en, nog belangrijker, dat van de wolk. De wolk scheen zich te verschuilen achter de skeletten en ik denk dat deze wolk een belangrijke factor achter deze brute aanval op onschuldige mensen is geweest. We maakten het volgende plan: Arvan zou het luik richting boerderij in de gaten houden, Griffin zou een strength op Kar'Thal uitspreken en wij zouden nadat deze spreuk klaar was, naar buiten stormen en de wolk aanvallen.
De spreuk was klaar en ik riep de macht van Helm aan, om mij de Mace of Odo te geven, waarna we het luik naar buiten toe openden. Een aantal skeletten stonden tussen ons en de wolk, dat naar boven begon te zweven, maar ik gebruikte de kracht van Helm om ze af te schrikken. De weg naar de wolk was vrij en Kar'thal en ik renden er recht op af!