Week 46 1AB, vrijdag
Kar'thal en ik stormden op de wolk af, die nu een menselijkere vorm begon aan te nemen. Het wezen probeerde een duisternis te creeeren, maar het Goddelijke licht dat van de Mace of Odo kwam voorkwam dat Kar'thal en ik in het duister zouden komen te staan. Dit had het wezen, dat er uit zag als een van schaduwen gemaakte duivel, blijkbaar niet verwacht en ik kreeg de kans om hem te raken met mijn mace. De kracht van Helm vloeide door dit wapen en met een grote lichtuitbarsting raakte ik het wezen! Op het moment dat het werd geraakt door de lichtflits leek het wezen ook nog extra schade te krijgen, voordat ik zelfs maar het had geraakt met de Mace of Odo. Kar'thal kreeg ook nog een goede mogelijkheid om het wezen aan te vallen en kon nog een aantal slagen laten raken. Echter, door het verdwijnen van de Mace, verdween ook onze lichtbron en stonden we in het donker. Deze kans werd door het wezen aangegrepen om weg te vliegen van ons, waardoor we niet alleen in de olie stonden maar ook nin het duister! We stormden beiden achter het wezen aan en eenmaal uit de duisternis gekomen, zag ik het wezen wegvliegen en gooide mijn warhammer er achteraan. Helaas miste ik en het wezen kon zich van het slagveld verwijderen.
Nu stonden we strategisch niet al te sterk en er kwamen twee spiked skeletons op ons af. Ik besloot een omtrekkende beweging te maken, zodat ik in de buurt kwam van Griffin en Bruce die vlak bij de brandende boerderij zweefden. Arvan, zo had ik gezien had zich een verwijderd naar een verderop gelegen boerderij, daarmee, meerdere skeletten met zich meelokkend. Helaas waren er nog vier spiked skeletons bij ons in de buurt waar wij dus af mee moesten rekenen. We konden gelukkig een aantal kettingreacties doen ontstaan tussen de spiked skeletons, door er een te beschadigen, waardoor deze spikes afschoot, die de ander weer beschadigden. Het grote nadeel was echter dat deze kettingreactie gebeurde in de buurt van Kar'Thal die hierdoor ernstig gewond werd en zijn bewustzijn verloor. Waarna het na een korte schermutseling ook met mij gebeurde. Gelukkig konden Griffin en Bruce de spiked skeletons overmeesteren zodat we veilig waren.
Wat er verder gebeurde heb ik gehoord van Griffin. Hij en Bruce renden richting de boerderij waar Arvan zich had verschanst, hierbij Kar'thal en mij onbewaakt achterlatend, iets dat ik niet goedkeur, maar gezien de situatie wel kan begrijpen. Daar aangekomen, bleken de skeletten verzameld te worden door het vreemde wezen dat weer in wolkvorm was, en ze vertrokken. Na een tijdje kon Arvan veilig naar buiten komen en verzamelden ze ons en verschansten zich in een nabij gelegen kapel geweid aan Chauntea, de Godin van de Oogst. Hier hebben we de rest van de dag gerust, iets dat Kar'Thal en ik gezien onze wonden zeker nodig hadden. Gelukkig dachten mijn overige teamleden eraan om geen licht te maken in deze kapel, gezien dat zeker de vijand zou lokken. Deze maatregel bleek effectief te zijn gezien die zelfde ochtend nog de skeletten en de wolk weer terugkwamen en de boerderij waar Arvan zich eerder in verschanst had tot de grond toe hadden afgebrand.
De hele zaterdag gebruikten we om te rusten en werd de kapel doorzocht. Hier vonden ze een aantal zalven die gebruikt konden worden om sneller te genezen, die meteen goed werden gebruikt. We sliepen die avond allen onrustig, gezien we een nieuwe aanval verwachtten van de ondoden en we niet allemaal gevechtsklaar zouden zijn. Die zondag ochtend echter, terwijl de zon nog op moest komen, werden we ons bewust van de aanwezigheid van de overgebleven skeletten.
We overlegden hoe we dit moesten aanpakken en ik gaf aan dat ik eerst nog tot Helm moest bidden zodat ik mijn spreuken kon gebruiken om ons te helpen en genezen. Bruce en Griffin wilden echter niet twintig minuten wachten op deze Goddelijke hulp en besloten, ondanks herhaalde protesten en een verhitte discussie, alleen op de skeletten af te gaan, terwijl wij in de kapel zouden blijven. Helm test mij zeer de laatste tijd, eerst mijn gigantische falen in het beschermen van het kleine meisje, en vervolgens gaan mijn teamgenoten zonder zorgvuldig uitgedacht plan op een krachtige vijand af, terwijl ze maar met z'n tweetjes zijn! Ze stonden erop dat ze de skeletten wel aankonden met zijn tweetjes en dat ze anders hen weer uit het oog zouden verliezen. Hierbij dachten ze er niet aan dat, wilden we de skeletten lokken, we slechts licht hoefden te maken binnen de kapel, waarna ze dit zouden onderzoeken.
De twee dwazen vertrokken en zorgden voor een hoop problemen toen ze eenmaal aankwamen. Ze kwamen oog in oog te staan met het wezen, dat we hadden geidentificeerd als zijnde een shadowfiend, een verachtelijk wezen afkomstig van de Abyss, en in deze korte confrontatie, viel Bruce plotseling neer. Griffin besloot hem achter zich aan te slepen, richting kapel. Gedurende deze tijd had ik een glyph of warding kunnen uitspreken op de ingang van de kapel, deze instellend op ondoden en wezen met kwade bedoelingen. VErder gebruikte ik de kracht van Helm om Kar'thal, Arvan en mezelf tot op zekere hoogte te genezen. Van Arvan wil ik dit nog zeggen: ondanks dat hij en ik niet altijd het met elkaar eens zijn, heeft deze jongenman toch de wijsheid om goed naar reden te kunnen luisteren, neit zoals Bruce en Griffin. Arvan heeft zeker mijn respect verdiend en ik weet dat ik op hem kan rekenen.
Het moment dat Griffin het schijnbaar levensloze lichaam van Bruce naar binnen sleepte ging mijn glyph of Warding plotseling af, hierbij Bruce ernstige wonden toebrengend. Direct stond hij echter op en ik gaf Kar'thal het bevel Bruce in de gaten te houden met zijn zwaard. Ik vermoedde dat Bruce (wederom) was overgenomen door een kwade macht en een Known Alignment spreuk gaf aan dat dit (weer) het geval was. De vorige keer dat dit gebeurde werkte een forceward spreuk om hem hiervan te bevrijden en ik probeerde het deze keer ook weer. Het lukte echter niet zo, en Bruce liet zijn klauwen tevoorschijnkomen en viel Kar'thal direct aan! Hierbij werd Kar'thal haast dodelijk verwond, maar we konden Bruce uitschakelen met een colorspray spreuk van Griffin, waarna we vastkonden binden. Voor de zekerheid besloten we Bruce maar extra goed neer te slaan, voor het geval hij nog steeds bezeten zou zijn. Ondertussen zorgde ik wel dat ik het hevige bloeden van Kar'thal stopte, en hij kwam buiten levensgevaar, al zou hij nog wel enkele dagen rust moeten hebben.
De skeletten hadden in de tussentijd echter de kapel bereikt en maakten zich klaar om aan te vallen. Gelukkig hadden we de tijd genomen om een val voor ze op te zetten, zodra ze binnen zouden komen. Griffin zou naast de ingang staan met een Burning Hands spreuk, Arvan zou holy water boven op ze laten vallen zodra ze door de deur zouden komen, Kar'thal, ondanks zwaar gewond te zijn, zou een toorts gebruiken om een grote plas olie in brand te steken zodra ze erop zouden staan en ikzelf zou ze direct aanvallen met een Spiritual Hammer. Door dit plan perfect uit te voeren , konden we ale skeletten uitschakelen zonder zelf gewond te raken of meer mensen te verliezen! Zo blijkt maar weer dat zorgvuldige planning beter werkt dan een in de haast uitgevoerde actie. Nu hoorden we echter nog het geluid van het wezen op het dak.
Er werd besloten dat Arvan de gewonden zou beschermen, terwijl Griffin en ik het wezen zouden zoeken en verjagen of doden indien de kans zich voor zou doen. Griffin had voor deze taak een door Lord High Wizard Gramber zelf uitgevonden spreuk uitgesproken die een grote hoeveelheid heilig water kon doen ontstaan. We liepen om het gebouw heen en ik zag het wezen net weer over het dak vluchten, weg van het licht dat de fakkel van Griffin dit ontstaan. We besloten dat ik de andere kant op zou lopen, met de fakkel in de hand, waardoor het wezen weer terug zou vluchten en Griffin zijn spreuk kon loslaten hierop. Dit werkte jammer genoeg niet goed en we stegen op met behulp van de Boots of Levitation die Griffin draagt, zodat we op het dak konden staan. Ik sprak een Light spreuk uit op het puntje van het dak, waarna het wezen zich uit de voeten maakte. Dit gaf Griffin de kans de spreuk erop los te laten, maar het was niet krachtig genoeg om het wezen uit te schakelen. Het vluchtte weg en we besloten niet in staat te zijn dit wezen te volgen, gezien de snelheid van de vlucht.
We ontbeten in stilte, steeds de zacht ademende Bruce in de gaten houdend, bang dat deze nog bezeten zou zijn. Ik zal Helm morgen verzoeken om spreuken om hier uitsluitsel over te geven, want ik denk dat we zijn zwaardarm binnenkort hard nodig zullen hebben. Nadat het daglicht werd hebben we de paarden verzameld en zijn we weer verder gegaan naar Fartocaly. Het lichaam van het onbekende meisje weegt nog altijd zwaar in mijn armen en ik bid de hele dag tot Helm om over haar te waken. We kwamen aan bij de dorpspoort en zagen vijf wachters staan, zichtbaar moegestreden, en een groot aantal skeletten langs de muur liggend. Kar'thal blijkt een bekende van ze te zijn, wat zijn verhaal van het zijn van een stadswacht ondersteund. Hij en Bruce werden naar de ziekenboeg geleid, waarbij we ze advizeerden Bruce in de gaten te houden. Arvan ging voor deze taak met ze mee, zodat de wachters geen manschappen zouden verliezen. Griffin en ik bleven bij de wachters om te achterhalen wat er allemaal aan de hand was. De ondoden kwamen een tweetal dagen terug bij het dorp en begonnen de aanval, niemand wist waar ze vandaan kwamen of wie achter deze aanvallen zou kunnen zitten. Ik denk dat we alles in onze macht moeten doen om deze mensen te kunnen helpen met het beeindigen van deze ondoden plaag. Hopelijk blijft hierbij echter genoeg tijd over om het meisje weer tot leven te kunnen wekken, iets dat bovenaan mijn agenda staat. Echter, mijn eerste taak ligt bij het beschermen van de nog levenden, het beschermen van de gestorven, staat op het tweede vlak, al zal dit echter zeer snel, zeer belangrijk kunnen gaan worden...