Hoofdstuk 10

'James?'
'Ja, Lily?'
'Laat maar,'
James haalde zijn schouders op en las verder in zijn boek. Hij en Lily zaten in het park vlakbij Lily's huis.
Lily zuchtte. Er was veel veranderd sinds ze bij de Orde waren. Eerst hadden Lily, James en Sirius een brief naar Remus en Peter gestuurd, met uitleg over wat er ging gebeuren. Ze wilden ook de Schouwersopleiding gaan volgen, maar kregen te horen dat dat pas kon als het schooljaar echt voorbij was.
Maar Lily zat even met iets anders aan haar hoofd.
'James?'
'...Jahaa?' zei James. Hij keek niet op uit zijn boek.
'Eh...wat je een paar weken geleden zei...in dat kantoor...'
Ze zag dat James rood kleurde, maar hij keek haar niet aan.
'Wat bedoel je?' vroeg hij nerveus.
'Je weet wel wat ik bedoel,' zei Lily.
'Nee...'
'Verdorie, James,'
'Oké, wat is ermee?' zei James.
'Meende je het?'
Nu keek James haar wel aan.
'Natuurlijk,'
Lily glimlachte en omhelsde hem. 'Ik hou ook van jou,'
'Wel een late reactie hoor,' grinnikte James.
'Ach ja,' grijnsde Lily. 'Hé, ik heb na zitten denken...'
'Over wat?'
'Zullen we...zullen we samenwonen?' zei Lily snel.
James knipperde met zijn ogen. 'Oké,' zei hij simpel.
'"Oké"? Is dat alles?' zei Lily lachend.
'Eh...ja? Ik vind het een goed idee!' zei James schouderophalend.
Lily gaf hem een kus op zijn mond en stond op. 'Zullen we dan maar beginnen met zoeken?'
'Nu?' zei James verbaasd.
'We kunnen niet vroeg genoeg beginnen, vind ik dan,' zei Lily.
James grijnsde en kwam overeind. 'Oké,'

'Nee- FOUT, BELLATRIX!' riep Voldemort woedend.
'Oh...' zei Bellatrix.
'"Oh"?' snauwde Voldemort.
'Het spijt me, Heer,' zei Bellatrix buigend.
'Zo mag ik het horen, je moet eens wat aan je brutaliteit doen. Je weet toch tegen wie je spreekt, Bellatrix?'
'Ja, Heer,'
'Het is een schande dat je Sirius Zwarts niet kon verslaan. Hij is zeventien,' zei Voldemort.
'Ik ben ook zeventien,' zei Bellatrix. 'Heer,' voegde ze eraan toe.
Voldemort snoof. 'Genoeg voor vandaag,'
Bellatrix knikte en liep de kerker uit waar ze altijd de Zwarte Kunsten oefende. Toen ze buiten gehoorsafstand was, rende ze naar de toiletten en gaf in de eerste beste plee over.
'Bellatrix?' hoorde ze een stem zeggen. Ze draaide zich om en keek in Regulus' gezicht. 'Gaat het?'
'Ja,' zei Bellatrix en ze probeerde zijn blik te ontwijken. Ze had altijd al een zwak voor Regulus, maar hij was familie.
'Wat is er aan de hand?'
'Bemoei je er niet mee,' snauwde Bellatrix, en ze beende langs hem de toiletten uit.

'Vind je dit niet iets?' zei James. Hij wees op een simpel rijtjeshuis met een mooie tuin.
'Hmm...ja, niet duur!' zei Lily.
'Zullen we gaan kijken?'
'Ja, bel maar,' zei Lily. Ze waren nu al uren aan het zoeken zonder enig goed resultaat, dus wilde Lily iedere kans nu wel aangrijpen.
James regelde een afspraak en ze konden een paar uur later al komen. De makelaar vroeg zich gelukkig niet waar hun auto was, aangezien ze Verschijnseld waren.
'Oké, komt u maar binnen...' hij hield de deur open en liet Lily en James binnen. Ze kwamen in een halletje met donkerblauwe vloerbedekking en een houten muur. De vierkantje raampjes waren smerig en de vensterbankjes eronder ook, maar toch zag het er gezellig uit.
De keuken was saai. 'Het stinkt hier naar oma's en zeep,' fluisterde James in Lily's oor, die meteen moest grinniken onder de speech van de makelaar, die ongemakkelijk kuchte.
In de huiskamer was het behoorlijk koud, want er was een ruit gebroken.
'Dat kunnen we maken,' zei de makelaar haastig en hij ging ervoor staan.
Het huis zag er best goed uit, vonden Lily en James. Maar toen ze in de tuin gingen kijken hoorden ze opeens hard geblaf en geschreeuw van kinderen.
In de tuin naast hen stond een vrouw met blond haar en nogal veel makeup op.
'HALLO, ZIJN JULLIE DE NIEUWE BUREN?' riep ze overdreven hard. Ze haastte zich naar de heg.
'Gezellig! Ik wacht al zo lang op nieuwe buren! Ik hou zeker van een praatje maken en ik heb zes kinderen die vast uw gazon wel willen maaien! Ze zijn trouwens ook heel lief hoor, Aagje hier bijvoorbeeld, ze is zo slim en knap! Ze gaat bijna naar de universiteit, weet je, ik ben zo trots op haar! Ze-'
'Dit wordt het niet,' zei Lily tegen James.
'Sorry,' zei James tegen de makelaar.
'Goed,' zei hij, terwijl hij vriendelijk probeerde te blijven.

Toen Lily en James in de tuin van Lily's huis zaten, Verschijnselde Sirius opeens voor hun neus.
'Ik heb een leuk huisje voor jullie gevonden! Het is klein maar fijn!' Hij gooide een woonblad naar James toe, die keek naar het omcirkelde huis.
'Twee slaapkamers...een badkamer, toilet boven en beneden...keuken en huiskamer in een...keldertje en een tuin,' zei James.
Lily keek naar de foto van het huisje. Het had lichtbruine bakstenen en een zwart dak, en een klein voortuintje. 'Leuk!' zei ze enthousiast.
'Halvemaanstraat 10,' zei James.

De dag daarna hadden Lily en James naar het huis gekeken en het beviel ze meteen. Ze hadden tenminste normale buren en het was een rustige buurt.
'Het is wel overdreven netjes hier,' zei James, terwijl hij een paar dozen naar binnen sjouwde. Ze hadden het liever met magie gedaan, maar dat kon natuurlijk niet zomaar in een Dreuzelbuurt. 'Als je maar niet denkt dat ik het gras zo goed ga onderhouden als al die andere huizen hier,'
'Hoeft niet,' grijnsde Lily. Ze tilde samen met Sirius een grote doos waar de eettafel in zat. 'Voorzichtig, Sirius!'
'Jaja, zo flut is dat ding toch niet dat ie meteen instort ofzo?' zei Sirius geïrriteerd.
'Nou, we hebben gewoon het goedkoopste gekocht hoor,' zei Lily schouderophalend. Ze was met James naar de Ikea gegaan en ze hadden samen van gespaard geld (het meeste van Lily, want James had maar weinig Dreuzelgeld) de goedkoopste meubels gekocht en die laten bezorgen.
'Je hoeft niet meer te helpen, Sirius...' zei Lily zuchtend, toen alles binnen stond.
'Oké!' zei Sirius, die duidelijk blij was dat hij er vanaf was.
'Zullen we gewoon eerst het bed opzetten en dan slapen?' zei James, toen Sirius weg was. Het was buiten al donker en Lily en James waren allebei moe.
Het bed in elkaar zetten bleek nog een hele klus te zijn, want eerst hadden ze alles verkeerd gedaan zodat het helemaal opnieuw moest.
'Ben ik even blij dat we niet hoefden te schilderen enzo,' zuchtte Lily, toen ze op het bed plofte die eindelijk klaar was.
'Bwwwmhh...slapen,' mompelde James. Hij gooide zijn bril ergens in een hoek, trok zijn vieze kleren uit en ging onder de dekens liggen. Binnen 5 minuten was hij in slaap gevallen.
"Zo hoort het," dacht Lily. "Een eigen huis..."
Geïrriteerd wreef ze over haar slapen, alsof dat hielp om het deuntje van 'Een eigen huis' uit haar hoofd te zetten.