Hoofdstuk 11

'Uhum...ja, doe mij maar eentje met mayonaise. En weet je...ik heb lekker theedoeken met streepjes erop,' mompelde Lily in haar slaap.
'Waar heb jij het over?' zei James.
'Hmmm?'
Lily werd langzaam wakker.
'Wat zullen we gaan doen?' zei James.
Lily wreef in haar ogen. 'Nou...inrichten?'
'Het is 25 graden buiten...zullen we naar strand? Dat inrichten komt wel een andere keer,' zei James.
'Eh...oké,' zei Lily.

Het was nog warmer op strand, maar de zee was steenkoud.
'Daar ga ik echt niet in,' zei Lily, toen ze haar teen in het water stak.
'Mietje,' zei James grijnzend, en hij rende het water in en nam een duik.
Lily ging op haar handdoek vlakbij liggen.
'Kijk James, die wolk lijkt op een-' begon ze, toen James terugkwam.
Maar James rende naar haar toe en ging bovenop haar liggen, zodat ze het alsnog koud had.
'Aaah- NEEEH!' gilde Lily lachend. Ze duwde James van zich af en stond op.
'Nu kan je er ook wel in,' zei James lachend.
'Nee, doe maar n- aah!'
James had Lily opgetild en rende met haar het water in.
Proestend kwam Lily boven en schudde haar haren naar achter. James dreef naar haar toe, sloeg zijn armen om haar middel en kuste haar.
Lily wist niet hoe lang het geduurd had, maar ze stopten toen ze vlakbij hen een afkeurend geluid hoorden.
Petunia was met een paar vriendinnen aan het zwemmen en keek vuil naar James.
'Wat heb ik haar gedaan?' zei James verbaasd, toen ze weg was.
'Haar naakt gezien? Dat haat ze,' zei Lily.
'Ik snap het,' grinnikte James. 'Nee, grapje...'
Lily kneep haar ogen even tot spleetjes, maar glimlachte. 'Hé, we kunnen hier toch niet de hele tijd blijven, want ik wil toch gaan inrichten,' zei ze.
'Goed dan...' zei James met tegenzin en ze sloegen hun handdoeken om zich heen en liepen terug naar huis.

Dat Lily en James niet erg handig waren bleek wel, want het inrichten duurde een eeuwigheid en met magie was het zelfs nog geen succes. Dus kwam Sirius helpen en laat in de avond waren ze dan eindelijk klaar.
Lily en James lieten zich uitgeput op de bank vallen, maar Sirius zei vrolijk gedag en ging al naar huis.
'Hij heeft ook alleen maar bier zitten zuipen,' zei James.
'Maar hij heeft wel de bank in elkaar gez-'
Opeens hoorden ze een luide krak onder zich en Lily en James zaten opeens op de grond.
'Dat heeft ie wel goed gedaan,' zei James, en even later barstten ze allebei in lachen uit.

Bellatrix veegde de tranen van haar gezicht. Hoe kon ze nou ooit goed genoeg worden als Dooddoener als ze iemand bijna niet durfde te vervloeken?
Maar ze kon nu niet meer terug, nee...dat zou haar einde betekenen. Dus moest ze er maar aan wennen. En er niet meer aan denken, want iedere keer als ze in het bijzijn van Voldemort was had ze het griezelige gevoel dat hij haar gedachten las.
Plotseling kwam Regulus de kamer binnen en ging naast haar op bed zitten. Bellatrix probeerde haar gezicht een beetje te verbergen, maar Regulus had haar rode ogen al gezien.
'Wat is er, Bella?' zei Regulus.
'Niks,' zei Bellatrix.
'Kan ik je opvrolijken?'
Bellatrix keek hem even recht in zijn ogen aan en opeens zaten ze daar te zoenen. Het kon niet, het mocht niet, maar ze deden het.
Opeens verbrak Regulus de kus. 'Ik moet je iets vertellen,'
Bellatrix keek hem vragend aan.
'Ik wil geen Dooddoener meer zijn. Ik had dit alles niet verwacht...'
'Wat!' zei Bellatrix.
'Ik weet dat jij hetzelfde wil,' zei Regulus.
Bellatrix bloosde. 'Hoe weet jij dat,'
'Ik zie het aan je,' zei Regulus simpel. 'Ga mee, dan vluchten we samen...'
'Ik weet het niet...het is zo gevaarlijk,' zei Bellatrix.
'Denk er nog even over na...maar over een week moet ik het weten,' zei Regulus.
Bellatrix sloeg haar ogen neer.
Regulus wilde net de deur achter zich dicht doen, toen Bellatrix zei 'Wacht!'
'Wat?'
'Ik doe het niet. Ik blijf bij Voldemort,' zei ze.
Regulus zuchtte. 'Als je dat echt wilt,'
Dat was de laatste keer dat Bellatrix hem zag.