Chapter 27

Bar. Nagbukas ang entrance door ng bar, nababalot ito ng makapal na usok na unti-unting nag-reveal sa limang player na nakatayo sa pintuan na may kasama pang nakakasilaw na liwanag mula sa background.

Sawakita: AAAHHH! Ang sakit sa mata! Saan nanggaling ang usok at liwanag?!

Writer: Special effects, duh?! Okay... Let's continue.

Unang pumasok ng bar ang Toyotoma duo, sina Minami at Kishimoto. Hinanap nila kaagad ang VIP area na nasa 2nd floor. Nag-uusisa ang mga mata ni Minami sa buong paligid. Ito ang unang beses na pumunta sila sa Kanagawa para mag-bar hopping. Nakasimangot lang si Kishimoto, nababagot, naghahanap ng interesante sa lugar.

Ang sumunod na pumasok ay ang core trio ng Sannoh na kinabibilangan nina Fukatsu, Masashi at Sawakita. Tahimik na naglalakad ang team captain at ang center habang si Sawakita ay abala sa pagmamasid sa lahat ng tao na nakikita sa bar. Pansamantala siyang umupo sa isang stool ng high bar table sa tabi ng isang magandang babae.

Sawakita: I'm truly surprised you haven't been asked to leave the bar yet. You're so stunning that you make all the other girls look bad.

Angel: You're funny.

Sawakita: My name is Eiji, and you are?

Angel: I'm Angel.

Sawakita: Oh... Somebody better call God, because he's missing an Angel.

Napangiwi ang dalawa player sa kanilang narinig. Hindi na nila mabilang kung ilang beses ng ginamit ang pick up line na ito ng kanilang ace player sa ibang babae, hindi lang isa, maraming beses na.

Fukatsu: Huwag mo ng gamitin ang linyang yan, yo! Kinakalawang ka na ba, yo?

Masashi: Miss, mag-ingat ka sa kanya. Pang-isang dosena ka na sa mga babaeng sinabihan niya ng linya na yan.

Angel: Hmmm!

Napaismid na lang ang babae sa nasambit ng dalawang lalaki. Dinampot niya ang kanyang purse, mabilis na tumayo sa kanyang upuan at iniwanan ang tatlong player.

Sawakita: Kailangan ninyo ba talaga yun sabihin sa harap ng babae?!

Masashi: Pumunta tayo dito para mag-enjoy. Ipagpaliban mo muna ngayon ang pambobola sa mga babae.

Fukatsu: Bakit ba tayo pumunta dito, man?

Sawakita: Kukunin ko ang binili kong mga damit sa Team Shohoku.

Fukatsu: Nakipagkita ka sa kanila dito sa pub para lang kunin ang mga pinamili mo? Sana pinadeliver mo na lang, yo!

Patuloy lang ang pagrereklamo ng dalawang Sannoh player dahil hindi pa rin nila mapaamin ang kanilang ace player sa pag-imbita sa kanila patungo sa Kanagawa. Ang hindi nila alam, abala si Sawakita sa magandang babae na kaharap niya. Nag-alok siya ng malakas na pakikipagkamay na may kasamang pagkindat.

Sawakita: Hey... I didn't see any stars in the sky tonight since the most divine beauty was standing right next to me. What brought you here?

Zia: I'm just having fun tonight.

Sawakita: Oh, I'm Eiji. What's your name?

Zia: I'm Zia.

Sawakita: May I sit with you and buy you a drink so we can tell each other lies, Sia?

Napataas ang kilay at umirap ang mata ng magandang babae. Hindi niya nagustuhan ang maling pagbigkas sa kanyang pangalan.

Zia: I'm Zia, with the letter z! Not with the letter s!

Katulad ng naunang babae, iniwan rin siya ng pangalawang babae sa bar counter. Gusto ng maiyak ni Sawakita sa kanyang kinauupuan. Mukhang hindi siya swerte sa Kanagawa Ladies.

Masashi: Oi. Pumunta na tayo sa 2nd floor.

Sawakita: Sandali na lang. Tumigil tayo dito kahit ilang minuto lang.

Fukatsu: Anong oras ba darating ang team Shohoku?

Sawakita: Papunta na raw sila dito sabi ni Sakuragi.

Napalingon si Sawakita sa isa pang magandang babae na naglalakad palapit sa kanilang pwesto. Binago na niya ang kanyang style. Binanat niya ang kanyang damit at nagpakita ng seryosong mukha bago kausapin ang babae.

Sawakita: Hi! My buddy thinks that vodka is the best liquor, but I think whiskey is. What do you think?

Lisa: Margarita.

Sawakita: I believe all the bottles in this bar are envious of your beauty, because it is the most tempting thing in this room. My name is Eiji. What is your name?

Lisa: I'm Lisa.

Sawakita: I seem to have lost my number—can I have yours, Liza?

Kumunot ang noo at anggulo ng labi ng babae ng marinig ang maling pagbigkas ng pangalan niya. Itinaas niya ang isang kilay bago kausapin ang lalaki.

Lisa: My name is Lisa, with the letter S! Not with the letter Z!

Humagalpak ng tawa sina Fukatsu at Masashi pagkatapos mag-walk out ng pangatlong babae. Masyadong naging malupit ang nagdaang minuto para kay Sawakita. Malapit ng dumaloy ang kanyang luha sa kanyang pisngi dahil ito ang unang beses na pumapalpak siya sa mga babae.

Natatanaw mula sa ibaba ang nangyayari sa bar counter. Nakita ng dalawang Toyotama players ang palpak na style ni Sawakita. Napangisi si Kishimoto. Inaya niya si Minami na bumaba para hamunin ang Sannoh team.

Kishimoto: Sumusuko ka na ba, Sawakita?

Fukatsu: Huwag mo na siyang asarin. Iyakin si Sawakita, yo!

Kishimoto: Ano nga pala ang ginagawa ninyo dito sa Kanagawa?

Masashi: May hinihintay si Sawakita. Ano rin ang ginagawa ninyo dito?

Kishimoto: Gusto namin magpahangin sa ibang lugar.

Umupo si Minami sa isang stool sa tabi ng ace player ng Sannoh. Hahamunin niya ito ng pagalingan sa panunuyo ng babae. May isa na namang magandang babae na paparating sa kanilang kinauupuan. Naghanda na siya linya na sasabihin. Tiningnan niya muna si Sawakita bago siya nagsalita.

Minami: You would be guilty as charged if being sexy were a crime! My name is Minami. What about you?

Laura: I'm Laura. Well, Minami, it's a pleasure to meet you.

Mukhang gumana ang appeal ng bangs ni Minami. Napansin nila ang pagngiti ng magandang babae. Nakipagkamay pa ito sa mga players. Napangisi si Minami sa kanyang achievement. Unang subok pa lang niya, naging maganda ang takbo ng kanyang pakikipagkilala.

Minami: What's a smart, attractive man like me doing without your number?

Laura: I'm sorry. I'm in a relationship.

Nagkatinginan ang mga players, bigla silang nagtawanan. Paulit-ulit na hinampas ni Masashi ang kanyang malapad na palad sa likod ni Minami.

Minami: ARAY! Ang sakit! Ang laki naman ng kamay mo!

Sawakita: Mas malaki pa rin ang mukha niya! Hahaha!

Masashi: Sawakita! Humanda ka sa akin!

Nabawasan ang paghihinagpis sa sulok ni Sawakita nang malaman niyang hindi lang siya ang minalas ngayong gabi. Nanghinayang si Sawakita dahil si Laura ay walang S at Z sa pangalan, sayang ang pagkakataon.

Sa pananatili nila sa counter, may mangilan-ngilan na mga tao na nakilala sa kanila. May ilan na kumukuha ng pictures at autograph. Hindi nila maiwasang ma-distract sa isa pang magandang babae.

Sawakita: What do you do for a living, aside from taking my breath away?

711: You flatter far too much.

Sawakita: Your eyes are captivating. Did you get them from your mom or dad? I'm Eiji. What's yours?

711: I got it from my mum. Just call me 711.

Sawakita: What a unique name! Saan nagmula ang name mo?

711: Jersey number sila ng mga favorite kong basketball players.

Napaisip ang limang players, alam nilang wala sa kanila na nandoon ang may katulad na ganong jersey number.

Sawakita: Who exactly are your favorite players?

711: Ang mag-boyfriend na sina Rukawa at Sendoh.

Team Sannoh and Toyotama: EEEHHH?

Habang kumakapal ang mga tao, nag-usap sila gamit ang kanilang mga mata, ang signal na kailangan na nilang umakyat sa 2nd floor. Isa-isa silang tumakas sa grupo ng mga tao at dumaan sa ibang daanan patungo sa VIP area. Habang umaakyat, muli na naman silang nabighani na isang magandang babae na makakasalubong nila. Nahuhulaan na nila na hihingi ito ng autograph at picture kasama sila, malugod nila itong pauunlakan.

Sawakita: Did you get enough sleep the night before? You got your beauty sleep, judging by the way you look.

Baby Girl: You're so cute.

Sawakita: I'm Sawakita. What's yours?

Baby Girl: I'm Baby Girl.

Nagpalinga-linga ang mata ng magandang babae sa kanilang gilid at likuran, mukhang may iba siyang hinahanap.

Sawakita: You sound busy. Would you mind putting me to your to-do list?

Baby Girl: I'm just looking for someone. I thought they were with you. I watched all of your games.

Natutuwa ang mga players sa narinig. Isa sa mga advantage ng pagiging basketball player ang pagiging sikat sa mga girls.

Kishimoto: Sino sa aming lima ang paborito mo?

Baby Girl: Ang mag-sweet heart na sina Rukawa at Sendoh!

Team Sannoh and Toyotama: EEEHHH?

Napakamot sa ulo ang mga players ng malaman na wala sa kanila ang favorite ni Baby Girl. Ngunit ang ipinagtataka nila ay ang pangalawang beses nilang narinig tungkol sa lovers of multiverse.

Minami: Mag-sweetheart? Nagbibiro ka ba, Miss?

Baby Girl: Totoo! Mag-boyfriend sila!

Nang makita ng magandang babae si Sendoh sa hindi kalayuan, agad siyang nagpaalam sa mga players at napatakbo sa table ng grupo ni Lover Boy.

Dumiretso na sa VIP area ang Sannoh team habang ang dalawang player ng Toyotama ay nakakita ng Dart Board sa game area ng bar. Hindi alam ni Sawakita ang kanyang nararamdaman. Bakas sa kanyang mukha ang pagkadismaya. Wala pang kasiguraduhan ang balita ngunit may kakaibang kirot siyang naramdaman sa dibdib kung sakaling totoo man ang sinabi ng magandang babae.

Sakuragi: Nyahahaha! Nandito na ang Henyo ng Basketball!

Pinapasok ng bouncer ang lahat ng nasa harapan ng bar ngunit nang makarating na ang tatlong troublemakers sa velvet rope, hinarang sila ng malaking tao.

Bouncer D0M: Fellas, hindi ko kayo papasukin.

Mitsui: Hindi na po kami menor de edad.

Ryota: 18 na po kami.

Sakuragi: 18, sir.

Bouncer D0M: Hmm... hindi ka mukhang 18...

Sakuragi: Huwag mo nga akong bolahin! Stop making me blus...

Bouncer D0M: Para kang nasa '30s.

Sakuragi: Anong sabi mo?!

Pinigilan kaagad nina Ryota at Mitsui ang tangkang pag-atake ni Sakuragi sa bouncer. Nagmadali silang pumasok para hindi na sila kuhanan pa ng ID. Pagpasok nila, may humarang sa kanila na isa na namang malaking bouncer.

Bouncer DAMN: Sorry, if you're going any further, you need some form of identification.

Mitsui: Nakalimutan namin dalhin ang aming ID.

Ryota: Hindi na po kami menor de edad. Baby-face lang talaga kami.

Bouncer DAMN: Kung wala kayong ipapakitang ID, kailangan ninyong ipakita ang secret code.

Bumuo ng isang saradong kamao gamit ang isang kamay ang tatlong troublemakers at pagkatapos ay bahagyang itinapik ang harap ng kanilang mga kamao sa kamao ng bouncer. Pagkatapos ng kanilang fist bump, gumawa pa sila ng secret hand gesture bilang kanilang entrance.

Dumating na ang tatlong wild boys' ng Shohoku. Unang pag-apak nila sa entrance, makikita ang mga kumukutitap na mga ilaw sa kanilang paligid na sinabayan pa ng umaalingawngaw na tunog ng torotot at pagsaboy ng makukulay na confetti.

Sakuragi: Bakit torotot at confetti ang special effects namin?!

Writer: Para cute kayong tingnan.

Ryota: Meron ka ba diyang special effects na magiging cool kaming tingnan, yung malupit ang dating!

Mitsui: Mas maganda kung maangas, yung tipong papatay!

Writer: Okay!

Sabay-sabay na naglalakad ang tatlong wild boys' ng Shohoku, sync ang paghakbang ng kanilang mga paa with gangster look. Dumadagundong ang tunog ng saxophone sa background, parang wave ang mahinang tunog, magkakaiba ang sine wave habang lumalakas. Ang bawat wave ang tumutugma sa astig na katulad nila. Pagkatapos ng ilang segundo na intro, kumanta na ang astig na grupo sa background.

Yeah… yeah… yeah… Blackpink in your area!

Sakuragi: Bakit Blackpink?! Apat sila! Tatlo lang kami!

Mitsui: Huwag ka na ngang maingay diyan, Sakuragi! Nasaan na ba si Rukawa?!

Ryota: Nasa biyahe na raw siya. Kasabay niya si Fujima ng Shoyo.

Sakuragi: Oi! Sawakita!

Nilapitan nila ang ace ng Sannoh sa bar counter ngunit natigilan sila ng makita ang ginagawa nito. Nahuhulaan na nila kung ano ang pakay niya sa babaeng kanyanng kausap.

Sakuragi: Oi Sawakita! Hindi ganyan ang pagtrato sa mga babae! Dito sa Kanagawa, gentlemen kaming mga boys!

Ryota: Tama! Hindi natin sila dapat minamadali! Hindi natin sila dapat binobola!

Nang marinig ng Sannoh trio ang maingay na boses, nilapitan ni Masashi si Sakuragi at niyakap.

Sakuragi: Bakit mo ba ako niyayakap?! May crush ka sa akin, noh?!

Masashi: Crush agad? Hindi ba pwedeng friends muna?

Sakuragi: Pwede rin. Mabuti sumama ka dito, Tonkatsu!

Fukatsu: Fukatsu ang pangalan ko, yo! Kamusta na kayo, mga pare?

Mitsui: Mabuti naman. Eto, pogi pa rin ako. Si Miyagi, kulot pa rin.

Ryota: Bakit malungkot ka, Sawakita?

Hindi umimik si Sawakita. Nakayuko. Naghihinagpis. Natatakot na siyang makipag-usap sa mga babae na taga-ibang rehiyon, lalo na sa mga may pangalan na may letter S at Z. Ang lalo pang nagpalungkot sa kanya ay ang balita na may boyfriend na si Rukawa.

Fukatsu: First time niyang i-reject ng mga babae, yo! Luma na ang mga pick up lines niya kaya hindi na gumagana sa mga girls, yo!

Masashi: Hindi biro ang mga Kanagawa girls. Walang pumapansin dito kay Sawakita.

Mitsui: Naiintindihan ko na. Ipapakita ko sa inyo kung paano ang tamang style. Sannoh boys, watch and learn.

Nakaabang na sila sa magandang babae na naglalakad papunta sa counter. Ang kanilang mga mata ay hinila mula sa paa paakyat sa mukha ng babae. Bago nagsalita si Mitsui, agad siyang pinigilan ni Sawakita at may ibinulong.

Sawakita: Itanong mo muna kung meron siyang letter S at Z sa pangalan niya.

Ryota: Bakit? Anong meron sa dalawang letter na yon?

Sawakita: Mabuti na yung sigurado tayo.

Tumango lang si Mitsui. Ipinagwalang bahala niya ang babala ni Sawakita. Ipapamalas niya ang kanyang natural na appeal sa mga girls.

Mitsui: Umm… I'm Mitsui. Do you remember me? Oh, that's right—we've only met in my dreams.

Tere: Anong klaseng dream? Sweet dream?

Mitsui: Wet… er, Daydream…

Everyone: OOOOWWW…

May kuminang sa gilid ng mata habang napangiti ang magandang babae, nagtagumpay si Mitsui sa kanyang goal. Makikita ang WOW na salita sa mukha ng mga players na kasama niya.

Mitsui: Sorry, but you owe me a drink because when I looked at you, I dropped mine. What's your name?

Tere: Call me Tere. You're Mitsui, right? Si Hasegawa ba yung nakatayo sa second floor?

Itinuro ng hintuturo ni Tere ang lalaking nakatayo lahat ang buhok na nakaupo sa isang stainless stool katabi si Fukuda.

Mitsui: Huh?!

Mabilis na yumuko si Mitsui, nagtago sa likod nina Sakuragi at Ryota hanggang sa napaupo na siya sa sahig. Pinagtawanan siya ng kanyang mga kasamahan.

Team Shohoku and Sannoh: WOOOHHH!

Fukatsu: Anong nangyari sa 'Watch and Learn', yo?

Sakuragi: Lagot ka na, Michi! Mawawalan ka na ng siyota! Napakayabang mo kasi! Nyahahaha!

Ryota: Nakipag-flirt si Michi—nahuli siya ni Hasegawa—nagtago siya—offensive foul!

Mitsui: Tumigil na nga kayo diyan!

Sinilip niyang muli si Hasegawa sa isang mahabang bar table. Mabuti na lang hindi siya nakaharap sa kanilang direksyon. Napahawak siya sa kanyang dibdib sa takot.

VIP AREA. Ilang minuto na ang lumipas ngunit hindi pa bumabalik sina Ueksa at Hikoichi mula sa Restroom. Hinahanap nina Hanagata at Koshino ang kanilang teammate na nasaktan sa 3-pointer nilang soon to boyfriends. Hindi makaalis si Sendoh sa area nila kahit gustong gusto na niyang hanapin si Rukawa para maitago sa loob ng kanyang damit. Hindi niya hahayaan sina Sawakita at Minami na masulyapan kahit ang dulo ng daliri ng kanyang boyfriend.

Mag-isa lamang siya sa kanilang area. Tinatawagan niya si Baby Boy ngunit hindi niya ito ma-contact. Nag-aalala na siya. Napalingon siya sa bandang kanan, may nakita siyang semi-bald na ulo. Kilala niya ito. Naglabas ng makapal na usok ang kanyang ilong bago tumayo. Nakahanda na ang kanyang killer eye, ang pangunahing depensa sa kalaban! Bumilis ang kanyang lakad at hinawakan ang balikat, hinila para humarap ito sa kanya.

Sendoh: WHOOOAAA! Sorry. Akala ko…

Ueksa: Anong problema, Sendoh?

Sendoh: Pasensya na. Akala ko ikaw yung kakilala ko. Pwede bang magpahaba ka na ng buhok sa susunod?

Ueksa: Hindi ba bagay sa akin ang semi-bald?

Sendoh: Bagay sayo ang ganyang style ng buhok! Pero mas bagay kung magpahaba ka na.

Ueksa: Anong style sa tingin mo ang bagay sa akin?

Sendoh: Umm… V Shape?

Napabuntong hininga si Ueksa, hindi niya mai-magine kung anong itsura niya sa V-shape na buhok. Lumabas na si Hikoichi mula sa restroom. Lasing na lasing na siya at marami ng naisuka kasama na ang kanyang kinain sa agahan. Inakay siya ni Ueksa at nagpaalam na siya kay Sendoh.

Bumalik na si Sendoh ngunit may nakita siyang pamilyar na player nakatayo malapit sa kanilang table. Nagtikom ang kanyang palad, nagngingitngit ang kanyang mga ngipin. Ito ang taong ayaw niyang makita ngayong gabi.

DJ LAUGH: Now it's time to really party! Everybody on the dance floor… Put your hands up… DJ Laugh here to make your party rock!

Natagpuan na nila Hanagata at Koshino ang kinaroroonan nina Hasegawa at Fukuda. Nasa isang sulok sila ng counter, nagmumuni-muni, nakatingin sa DJ booth, umiinom ng beer.

Hanagata: Hasegawa, hindi pa ka ba aakyat? Parating na dito si Fujima.

Koshino: Fuku, nasa itaas na si Sendoh. Hinihintay na niya tayo.

Malayo ang tingin ng dalawang pusong nasaktan at pinaasa. Sinundan ng dalawang single ang direksyon ng kanilang mga mata. Tinitingnan pala nila ang DJ. Isa siyang matipunong lalaki, magandang manamit at gwapo. Nagkatinginan ang dalawang single. Iniisip nila na baka may crush na ang dalawang heartbroken sa DJ.

Koshino: Lasing na ba kayong dalawa? Baka namamalik-mata lang kayo!

Hanagata: Huwag ninyong sabihing gagawin ninyong rebound ang lalaki na nasa itaas?

Fukuda: Nakatingin lang kami sa kanya. Rebound kaagad? Duh?!

Hasegawa: Naiinggit lang kami sa pangalan niya.

Napatingin ang dalawa sa nametag ng DJ. Kaya pala hindi na nawala ang tingin ng dalawang malungkot sa pag-ibig sa name tag ng lalaki ay dahil sa kakaiba nitong pangalan , DJ LAUGH.

Jin: Koshino, pwede ko bang makausap si Fukuda?

Napalingon ang mga players sa kanilang likuran. Dumating na ang Kainan trio, sina Maki, Jin at Kyota.

Koshino: Hindi mo na kailangan pang magpaalam sa akin. Diba, Fukuda? Eh?

Mabilis na nakatakas si Fukuda na agad hinabol ni Kyota.

Kyota: Ano bang drama mo, Fukuda?! Pinuntahan ka niya dito para humingi ng tawad sayo! Iniiwasan mo ba siya?

Fukuda: Kaya nga ako tumakbo, kasi gusto ko siyang iwasan.

Kyota: Iiwasan mo na siya?! Sige! Siguraduhin mo lang na hindi ka na magpapakita!

Fukuda: Wala naman akong sinabi na hindi na ako magpapakita sa kanya.

Kyota: Kung ganon, bakit mo pa siya iiwasan?

Fukuda: Para habulin niya ako, duh? Sabihin mo sa kanya nandoon lang ang table namin sa may 2nd floor.

Nagtungo na sa VIP area sina Hasegawa, Hanagata at Koshino. Lumiliit na ang ilang metro ng pagitan ng grupo ni Hasegawa sa grupo ni Mitsui. Nagtama ang kanilang mga paningin. Nanlumo ang mukha ni Mitsui, nakikita sa kanyang mga mata ang pagsisisi. Samantala, paulit-ulit na nag-e-echo ang salitang "friends" sa utak ni Hasegawa. Masyado niya itong dinamdam. Mas pipiliin niyang mapunta sa "it's complicated" or "rather not say" category kaysa sa "friends". Iniwasan niya ang tingin ng Shohoku player at hindi lumayo sa tabi ng kanyang teammate.

May dalawang personalidad na nakatayo sa entrance door ng bar. Sila na ang kumumpleto sa attendance. Nakakasilaw ang kanilang presensya. Parang may kung anong liwanag na sumikat mula sa kanilang likod, na may kasama pang mga ulap at anghel na may matatabang pisngi. Narito na ang pretty boy ng Kanagawa region, sina Rukawa at Fujima.

Tinatakpan ni Maki ang kanyang nasisilaw na mata. Pilit niyang inaaninag ang kanyang crush na nakatayo sa entrance. Ang presence ng captain ng Shoyo ang naghila sa kanyang mga paa para lapitan ito ngunit tumugon si Fujima ng pag-ikot ng mata.

Nawasak ang puso ni Maki ng makita ang reaksyon ni Fujima. Inaasahan na niya ang ganitong trato pero hindi siya susuko, nagsisimula pa lang ang laban niya para sa pag-ibig. Bago pa nakalakad si Fujima palayo sa kanya, hinarangan niya ang dadaanan nito.

Fujima: Kailan ka pa naging bouncer?

Maki: Pwede ba tayong mag-usap?

Fujima: Hindi.

Blangko lang ang mukha ni Rukawa sa eksena na nakikita niya sa kanyang harapan. Nagbuntong hininga siya, nagpasingaw ng hugis mushroom na hangin sa kanyang ilong. Nagbigay siya ng senyas kay Fujima gamit ang kanyang mga mata na mauuna na siyang umakyat sa 2nd floor. Bago pa nakahakbang sa unang baitang si Rukawa, napansin niya ang isang player na nakatayo sa kanyang harapan.

Minami: Rukawa.

Rukawa: Hm.

Minami: Kasama ko si Kishimoto. Naglalaro kami ng board games. Sumama ka sa akin.

Rukawa: Kasama ko ang mga teammates ko. Nandoon sila sa taas.

Nagtataka si Minami sa itsura ng dalawang manlalaro na umakyat ng hagdan. Mabilis na humahakbang ang mga paa ni Fujima, naka-fold ang mga braso habang nakasunod lang si Maki na nakabagsak ang tainga na humahabol sa likuran. Naalala niya ang sinabi ng magandang babae tungkol sa Lover of the Multiverse.

Minami: Balita ko nakikipag-date ka sa lalaki.

Rukawa: Chismoso.

Minami: Oi! Curious lang ako.

Rukawa: Oo.

Minami: Ah. Hindi bagay sayo.

Rukawa: Hindi rin bagay sa iyo na maging chismoso.

Minami: (sighed) Wala ka talagang kinakatakutan, kahit sa ganyang klaseng bagay.

Rukawa: Hindi ito katapangan. Kapag nagmahal ka, wala ka ng kailangan ng aalalahanin sa paligid mo.

Minami: Yeah.

May namataan ang tatlong single boys na isang napakagandang dalaga. Tumayo nang tuwid si Hanagata at iginulong ang kanyang mga balikat. Pinalaki ni Koshino ang pagbubuga ng kanyang dibdib at pag-angat ng kanyang mga balikat. Inilagay ni Kyota ang kanyang mga talim ng balikat pabalik sa kanyang gulugod. Nais nilang magmukhang appealing sa chicks.

Kyota: I'm Kyota. I don't know which is prettier today—the weather, or your eyes.

Koshino: Hi… I'm Koshino and you are—sexy.

Nakipag-shake hands at nagpakita ng isang sexy smile with wink si Maniac sa dalawang boys na interesado sa kanya. Ngunit, naagaw ang atensiyon niya sa lalaking nasa kanyang likuran.

Hanagata: Hey... You have an excellent physique. What kinds of workouts do you do?

Maniac: It's in my blood, baby.

Hanagata: You are the kind of girl my mom told me to bring her. Will you like to go see her with me?

Maniac: Sure, baby.

Ibinaling ni Maniac ang kanyang katawan patungo sa lalaking interesado siya, dinidilaan ang kanyang mga labi, at direktang nakikipag-eye contact. Napalunok si Hanagata nang makita ang body language ng magandang babae.

Hanagata: My name is Hanagata. What's yours?

Maniac: I'm Maniac.

Hanagata: Oh… I'm maniac, too.

Nang makita ni Fujima ang kanyang teammate na si Hanagata, nilapitan niya ito at hinila sa ibang area.

Hanagata: Pare, sandali. May kakausapin lang ako.

Fujima: Sino?

Hanagata: Umm... Hehehe!

Mabilis na naglakad si Hanagata para balikan ang napakagandang babae na kausap niya.

Kyota: Captain, nag-aaway ba kayo?

Maki: Umm… Medyo lang. Koshino, kasama ninyo ba si Sendoh?

Koshino: Oo. Hinihintay na niya tayo.

Nagtagpo muli ang landas nina Hanagata at Maniac. Nais niya itong makausap ng mas matagal ngunit kumpleto na ang attendance ng kanyang party-party friends.

Hanagata: Umm... Nag-iisa ka ba? Gusto mo bang sumama sa amin?

Maniac: Yah. Meron akong hinihintay dito na kakilala. Don't worry about me.

Bago sila naghiwalay ng landas, binigyan siya ni Maniac ng kiss sa pisngi. Napasigaw siya ng "YES!" sa isip niya. Hindi pa rin niya inaalis ang kanyang mata sa dalaga nang may napansin siya sa leeg nito. May nakita siyang Adam's apple.

Hanagata: Hehehe!

Masama na ang kutob ni Sendoh. Nakikita niya sa hindi kalayuan ang team Sannoh kasama ang team Shohoku. Bakit sila magkasama? Nasaan na kaya ang kanyang baby? Ang mga mata niya ay tila naging sniper, madali niyang natukoy ang kinaroroon ng kanyang boyfriend, kinakausap siya ni Minami sa ibaba ng hagdan! Nagmadali siyang humangos pababa ngunit hinarang siya ng isang player na may semi-bald na hairstyle.

Sawakita: Long time no see, Sendoh.

Nasaksihan ng mga koponan ang kanilang paghaharap, na parang may isang dwelo na magaganap. Nilapitan nila ang dalawang manlalaro na nagkakasukatan ng lakas. Nakikita nila ang mga nanlilisik na mata, mga kuryenteng lumalagitik sa pagitan at ang pwersa na lumalagablab sa kanilang katawan.

Sendoh: Nice to see you again, Sarawat.

Everyone: EEEEEHHHHH?

Sawakita: Sawakita ang pangalan ko!

Sendoh: Hehehe! Sorry.

Pagkatapos ng maraming taon ng basketball, hindi niya akalaing darating ang panahon ng pagkabalisa at pangamba sa paglalaro ng basketball. May masama siyang kutob sa hamon ng kanyang kalaban na si Sawakita. Sa mayabang niyang ngisi, parang hindi lang score ang kanyang pakay.

Sawakita: Hinahamon kita, Akira Sendoh.

Sendoh: Heh. Ang yabang mo.

Naglalakad na siya patungo sa Pop-a-Shot basketball arcade game ng may ngiti hanggang tenga. Nakikita niya ang mga kaibigan na nagnanais ng swerte sa kanya para sa laro ngayong gabi. Ang panlabas niyang expression ay kabaligtaran ng nararamdaman niya. Tila naglalakad siya ng walang sapin sa paa sa isang mabataong daan, bawat hakbang ay may musika na humampas hanggang sa natatanaw na niya ang kumikislap na ilaw sa paligid ng crane.

The moment he walked into the arcade, naramdaman niya ang panginginig ng kamay paghawak niya sa orange na bola. With his heart pounding almost pour out, he saw that one spotlight that was on his boyfriend. Nakatanggap siya ng bored na mukha at nakaangat na nguso sa kanyang mahal na gagamitin niya bilang motivation. Inilapat niya ang palad sa kanyang labi bago hinipan ang flying kiss patungo kay Rukawa. Tulad ng inaasahan, hindi nag-react si Baby Boy. Tinapik niya lang ang flying kiss na parang nagtaboy ng langaw. Sa loob ng 60 segundo, maglalaban na silang dalawa ni Sawakita sa may pinakamaraming puntos.

Nakatuon ang dalawang pares ng mga mata sa ring. Walang palya ang bawat pagpasok ng bola. Walang itulak kabigin sa kanilang shooting skill. Pigil-hininga ang panonood ng mga kaibigan na nakapaligid sa kanila. Tumunog na ang timer. Tumingala si Sendoh sa oras, nararamdaman na niya ang malapit ng pagtulo sa kanyang noo. Natapos na ang huling segundo ng kanilang laro. Nagdiwang ang kabilang koponan sa score na 160-159, pabor kay Sawakita.

Nagpalakpakan ang mga kapwa nila manlalaro kasama ang iba pang guest sa bar sa dikit at pantay na laban. Binuhat ng dalawang Sannoh player ang kanilang ace player sa kanyang pagkapanalo. Napayuko si Sendoh, nakatingin sa sahig. Hindi siya makakapayag na matatalo ng basta na lang. Gaganti siya. Itatayo niya ang watawat ng Kanagawa hotdogs! Sa oras na ito, ang nasa isip lang niya ay rematch!

May naramdaman siyang kamay na lumapat sa kanyang balikat. Napakalma nito ang kanyang senses. Ipinaling kaagad ng leeg ang ulo niya sa likuran, tatlong araw at dalawang gabi na niyang hindi nakita at nayakap ang lalaking ito. Miss na miss na niya ang kanyang Baby Boy. Mabilis na umangat ang kanyang mga braso para ikulong siya sa kanyang mga braso at halikan ito ng matagal!

Sendoh: WAAAAHHHH! Huwag mo nga akong hawakan, Fukuda!

Naglalakad na si Sawakita palapit sa lalaking kanina pa niyang hinihintay. Parang lumabo ang lahat ng tao at nag-blurred ang ingay hanggang sa mag-disappear na ang lahat sa paligid. Malapit na siya sa taong ito.

Sawakita: Magician ka ba? Nawala ang lahat ng dumating ka.

Rukawa: Ikaw ba yan, Johnny Bravo?

Sawakita: Eh.

Itinulak ni Sendoh sa gilid ang kanyang kaibigan na clingy. Bumalik ang tingin niya sa kanyang harapan. Parang may nagbabadyang tumulo sa kanyang ibaba, er, sa kanyang mata ng makita ang kanyang pinakamamahal. Slow motion ang kanilang pagsasalubong sa gitna ng arcade area. Itinapon niya ang kanyang sarili kay Rukawa at niyakap ito ng mahigpit.

Sendoh: Bakit hindi ka tumatawag sa akin?!

Rukawa: Galit ako sayo. Heh!

Sendoh: Anong ginawa ko?

Rukawa: Hindi ka bumili sa online selling namin kanina! Don't touch me!

Sendoh: Dahil masungit ka ngayon, paparusahan kita sa pamamagitan ng letter S-E…

Everyone: WHAAAT?!

Mabilis na natakpan ni Rukawa ang bibig ng kanyang Lover Boy. Nag-aapoy na ang kanyang mata dahil sa mapangahas na pagbigkas ng salitang ito sa harap ng kanilang kapwa manlalaro.

Rukawa: Wala ka na bang pinipiling lugar para sabihin yan?!

Sendoh: Anong masama sa sinabi ko? Ginagawa naman talaga natin yun!

Rukawa: Puro hotdog ang nasa isip mo!

Sendoh: Hotdog? Hindi naman yun ang sasabihin ko.

Rukawa: Para saan ang letter S at E?!

Sendoh: Hehehe! Ikaw pala ang maduming mag-isip. Ang sasabihin ko kanina na parusa mo ay... KESS. Bibigyan kita ng kess.

Rukawa: Sinong niloloko mo?! Gunggong! Hindi lang tayong dalawa ang nandito ngayon!

Sendoh: Ah... Gusto mo pala na tayong dalawa lang ang nandito.

Tiningnan ni Sendoh isa-isa ang mga manlalaro na nakapaligid sa kanila. Nakaisip siya ng brillant idea! Hinila niya ang butones ng kanyang pantalon at tinanggal sa butas. Ibaba na niya ang kanyang zipper…

Everyone: WAAAHHH!

Napatili ang grupo ng single boys sa nasaksihang below the belt na sweetness overload ng Lovers of the Multiverse. Lumayo na sila sa arcade bago pa nila masaksihan ang syrup ni Sendoh. Sila ang unang umalis sa circle.

Lover Boy2: Tinandaan ni Fukuda ang ginawa ni Sendoh. Naisulat niya ito kaagad sa notes sa kanyang utak. Napansin niya si Jin na nakatingin sa kanya. Binigyan niya ito ng "ohhh-lumapit-ka" look, bago siya umalis sa eksena.

Lover Boy3: Nakakunot ang noo ni Mitsui sa kanyang nakikita, naguguluhan. Patuloy na ginagawa ni Sendoh ang gusto niya kahit hindi sang-ayon si Rukawa. Oww. Ito pala ang effective na paraan para sa tagumpay na relasyon! Kailangan niyang sundin ang itinitibok ng kanyang baba, er, kanyang puso sa harap ng kanyang iniibig.

Lover Boy4: Nahihiya si Maki sa nakikita niyang ginagawa ni Sendoh. Pero napabilib siya sa lakas ng loob at pagiging daring ng ace player ng Ryonan. Ito pala ang sikreto niya, matapang na inilaladlad ni Sendoh ang kanyang pagmamahal kay Rukawa. Tinikom niya ang kanyang kamao, isa itong malaking hamon sa kanya pero gagawin niya ito para makuha ang pag-ibig ni Fujima.

Sendoh: Oi, mga lover boys, nailista ninyo ba ang mga kailangan gawin para sa mas MATIBAY at MAHABANG relasyon?

Rukawa: Gunggong!

Hinila nina Masashi at Fukatsu si Sawakita na naging estatwa sa tabi ng arcade. Hindi siya makapaniwala sa nasaksihan na lambingan ng mag-boyfriend sa gitna ng game area. Sa yakapan, sundutan, amuyan, at kilitian nila ay kumpirmadong may relasyon ang dalawa.

Abot tenga na naman ang ngiti ni Sendoh nang dinala niya si Rukawa sa isang table for two sa gilid ng area. Nakabili siya ng corndog sa labas bago pumasok ng bar. Excited siyang buksan ito at isubo sa kanyang Baby Boy.

Sendoh: Ano ang una mong gustong kainin? Mozzarella? Cheddar Cheese? Double cheese?

Rukawa: Meron ka ba diyang C** flavor?

Sendoh: Hey! Huwag dito. Kagatin kita diyan.

Rukawa: Kumain ka rin.

Sendoh: Binili ko 'to para sayo! Sige na. Tatlong araw tayong hindi nagkita, dalawang gabi tayong hindi natulog ng magkatabi! Dalawang araw na magkasunod ikaw ang nasa ibabaw?! Anong akala mo sa beast ko, pang-ihi lang?

Rukawa: Kumain ka na lang! Gunggong! Natapos na namin ang review namin.

Sendoh: Bakit kayo nag-online selling?

Rukawa: Tinulungan namin si Ayako.

Sendoh: Aaawww! Ang bait talaga ng Baby ko. Ang pogi pa. Ang yummy pa.

Rukawa: Shut up!

Pinagmamasdan ni Sawakita ang magkasintahan na naglalambingan sa isang sulok. Naiinis siyang malaman na si Sendoh pala ang boyfriend ni Rukawa. Kung iba siguro ang naging nobyo nito, mas magiging madali siguro ang lahat sa kanya. Naalala niya ang itsura nila kanina. Gusto rin niyang mahawakan si Rukawa, mayakap, mahalikan at subuan ng hotdog. Pero sa nakikita niya ngayon, mukhang imposible na itong mangyari.

Habang yakap at inaamoy siya ni Sendoh sa kanyang leeg, nagmamasid si Rukawa sa lahat ng manlalaro na present sa area. Ang ilan sa kanila ay single, maiinitin ang ulo, mukhang unggoy, mayayabang at ilang pares na may lover's quarrel. Pansamantala niyang inilayo ang katawan sa kanyang boyfriend para kausapin.

Rukawa: Akira, umuwi na tayo.

Sendoh: Excited ka na ba sa parusa mo?

Rukawa: Gunggong!

Sendoh: Hehehe! Sure!

Magka-holding hands ang lovers na naglalakad pababa ng VIP area ngunit mabilis silang napigilan ni Sawakita.

Sawakita: Wait! Huwag muna kayong umalis! Pwede bang manatili kayo rito kahit sandali lang?

Rukawa: Kung magsalita ka, parang babayaran mo lahat ng iinumin namin.

Sawakita: Ako ang bahala sa lahat.

May sparkle na kuminang sa mata ni Rukawa. Ito ang gustong gusto ng kanyang team, ang magic word na "Free."

Sendoh: Kailangan na naming umalis. Sa susunod na lang tayo magtuos.

Sawakita: Ayos lang ba sayo na umuwi ka ng hindi mo ako natalo?

Tumindig lahat ang buhok ni Sendoh, nagsalubong ang kanyang kilay at nakikita niya sa kanyang imagination na sinisipa niya sa pwet si Sawakita.

Sendoh: Hindi ako magpapatalo sayo!

Muli na namang nagharap ang dalawang nagkakainitan na ace player. Nakumbinsi si Sendoh na manatili sa bar. Nais din niyang makaganti sa pagkatalo sa basketball arcade, bago niya bigyan ng kess ang kanyang boyfriend pagdating sa kanilang apartment. Hinawakan siya ni Rukawa, holding hands while walking na naman ang kanilang drama pabalik sa kanilang mga kaibigan.

Naglalakad si Sawakita sa likuran ng dalawang magkasintahan. Inobserbahan niyang muli ang dalawa. Naniniwala siyang may magagawa pa siya, meron pa siyang pag-asa. Ang kailangan niya lang gawin ay patunayan kay Baby Boy na kaya niya ring gawin ang lahat ng ginagawa ni Sendoh.

Napatigil ang grupo nila nang sabay-sabay ang mga taong nagmamadaling bumaba patungo sa dance floor. Kumunot ang kanyang kilay sa paulit-ulit na pagbangga na tumatama sa balikat niya. Inayos niya ang pagkakapatong ng salamin sa bridge ng kanyang ilong bago ituon ang mga mata sa lalaking kaharap niya.

Maniac: You're Hanagata, right?

Hanagata: Yeah. Paano mo nalaman?

Maniac: Nagkakilala na tayo, kanina.

Hanagata: Huh?

Nagkaroon si Hanagata ng pakiramdam na kakaiba. Naramdaman niya ang isang bagay na hindi niya malay, hindi niya mailarawan nang masilayan niya ang isang kabigha-bighani na lalaki bumangga sa kanyang tagiliran. Para bang nakita na niya ito before ngunit hindi niya alam kung kailan.

Maniac: I'm Maniac.

Hanagata: What?

Ang kanyang pagkataranta ay nawala, bumalik na siya realidad. Ang puso niya ay malakas na nagbabadyang lumalabas sa kanyang dibdib, habang ang dugo ay namumula sa kanyang katawan. Hindi niya maalala kung kailan siya nagkaroon ng atraksyon sa kapwa niya lalaki, ngunit hindi sa oras na ito.

Maniac: I know. I looked better earlier than I do now.

Hanagata: No, you look better without any makeup on your face.

Napansin niya ang magandang ngiti ng lalaki. Ito ba ay totoong buhay? Bakit hindi niya maramdaman ang mga bahagi ng kanyang katawan? Maraming tanong ang sabay-sabay na pumapasok sa kanyang isipan ng malaman niya ang tunay na itsura ng lakaking ito.

Maniac: Hanagata, it's a pleasure to meet you.

Hanagata: Yeah. I hope to see you soon, Maniac. Uhm... Wait...

Maniac: Hmmm?

Hanagata: I'm not kidding. You're the type of person I'd like to introduce to my mother.

Maniac: Sure. Maybe another time, I suppose?

Hanagata: Yeah.

Bahagyang umatras si Hanagata para bigyan si Maniac ng space sa hagdan. Nagpalitan sila ng matamis na ngiti bago sila naghiwalay.

VIP AREA. Perfect Attendance na ang mga players sa episode na ito. Inayos nila ang mga table ayon sa kanilang gustong arrangement, pinagdikit at pinagsama hanggang sa makabuo sila ng isang circle.

Maki: Minsan lang ito mangyari. Hindi na natin sigurado kung makakapagsulat pa ang writer ng ganitong eksena na magkakasama tayo sa mga susunod na chapter. Ano ang naiisip ninyong gawin natin ngayong gabi?

Magsimula ng mag-isip ang lahat ng manlalaro sa circle. May ibang nababagot, may ibang nag-iisip, may ibang kunwari ay nag-iisip at may nagkikilitian sa sulok.

Sendoh: Babe! Huwag diyan! Dito ka sa matigas humawak!

Rukawa: Gunggong!

Sabay-sabay nagbuntong hininga ang lahat ng nakakarinig sa halinghing ni Sendoh. Hindi nai-impress si Sawakita sa ipinapakitang public display of affection ng mag-nobyo.

Ryota (Shohoku): Meron akong suggestion! Pass the message!

Koshino (Ryonan): Shout in Silence!

Hanagata (Shoyo): 2 Lies, 1 Truth!

Kyota (Kainan): Truth or Dare!

Kishimoto (Toyotama): Magparamihan tayo ng iinuming alak!

Everyone: WOOOHHH!

Nakapagbigay ng suggestion ang mga manlalaro mula sa apat na paaralan. Lahat ng mga mata ngayon ay naghihintay sa team na hindi pa nagbibigay ng idea. Hindi makakapayag ang center ng team Sannoh na wala silang maibabahagi. Tumayo si Masashi at nagbigay ng kanyang brillant idea.

Masashi (Sannoh): Ako ang magiging host!

Fukatsu: Ako din!

Everyone: WOOOHHH!

Nahulog sa upuan si Sawakita ng marinig ang napaka-creative na idea ng kanyang teammates. Ang akala niya, may naisip na silang game na maaaring i-contribute sa mangyayaring events ngayong gabi.

Sawakita: Masashi, bagay sayo ang maging host. Makikita ka naming lahat. Dahil malaki ang mukha mo, hindi kami mahihirapan kung ikaw ang nasa unahan.

Masashi: Sumusobra ka na, Sawakita!

First Game. Pass the message. Bumuo sila ng apat na grupo. Hindi naging madali ang pagpili kung sino ang magiging members ng isang grupo kaya nakaisip sina Masashi at Fukatsu ng paraan para maging patas ang groupings. Isinulat nila ang pangalan sa isang bowl at hinati sa apat ang mga papel na nakatupi.

1st Group: Fukuda, Hanagata, Sakuragi, Jin

2nd Group: Fujima, Ryota, Kishimoto, Maki

3rd Group: Hasegawa, Koshino, Kyota, Mitsui

4th Group: Sendoh, Minami, Sawakita, Rukawa

Gumana na naman ang utak ng henyo ng basketball na si Sakuragi. Napansin niya ang nakakaintrigang groupings. Nilapitan niya si Masashi at ibinulong ang kanyang brillant idea.

Masashi: Ito ang rules. Isusulat ng unang manlalaro ang mensahe sa isang papel at ibibigay sa akin. Ibubulong niya ang mensahe at ipapasa sa lahat ng members, walang labis, walang kulang ang bawat salita hanggang makarating sa pang-apat na member.

Fujima: Anong klaseng mensahe?

Fukatsu: Dirty message, yo!

Everyone: AAAHHHH!

Nag-high five ang mga manlalaro na walang lovelife. Sinilip ng mga nasa unahan na players (Fukuda, Fujima, Hasegawa) ang mga lalaking nasa hulihan ng kanilang grupo. Mukhang sumasang-ayon sa kanila ang pagkakataon. Sasamantalahin nila ang game na ito para ibalik ang sakit na kanilang naranasan, hindi lang yun, tiningnan nila ang tatlong manlalaro ng "ako nga pala ang sinayang mo" look.

Kinakabahan ang tatlong heartbreakers sa mensahe na kanilang matatanggap sa kanilang unang members. May nabubuong kuryente na lumalagitik sa pagitan nila. Abot tenga na naman ang ngiti ni Sendoh habang pilit na kumakawala sa kanya si Rukawa.

Rukawa: Ako ang huling member. Doon ako sa dulo!

Sendoh: Sige. Basta huwag mong ididikit ang balat mo sa mayabang na kalbo ng Sannoh!

Sawakita: Oi! Naririnig kita!

Sendoh: Hehehe! Sorry!

Mabilis na nagpalit ang mukha ni Sendoh mula sa kinikilig na Lover Boy mula sa nakasimangot at nakanguso na Lover Boy. Sinilip niyang muli si Rukawa. May ilang pulgada ang pagitan ng braso ni Sarawat sa braso ng kanyang nobyo. Lalo nang tumayo ang kanyang buhok, hindi na niya ito matiis! Mabilis siyang tumayo, dumaan siya sa harapan ni Minami, hindi na niya pinansin ang mga kumalampag na mesa sa kanyang pagdaan patungo sa kanyang Baby. Tumayo siya sa pagitan ni Sawakita at Rukawa. Ginamit niya ang likod ng palad para lumawak ang pagitan ng kanilang balat.

Rukawa: Ano na naman bang ginagawa mo, gunggong?!

Binigyan ni Sendoh ng mabilis na halik sa labi si Rukawa bago niya sinagot ang tanong.

Sendoh: May tiwala ako sayo, baby. Wala akong tiwala sa katabi mo.

Sawakita: Ano bang akala mo sakin?! Hindi ko kakainin si Rukawa!

Sendoh: Kitang kita ko sa mga ahas mong mata, walang kang gagawing mabuti.

Napatayo na rin si Sawakita na nakaharap kay Sendoh. Magkasalubong ang mga kilay nila, nakagusot ang balat sa pagitan ng mga mata, nanlalaki ang mga butas ng kanilang ilong at naka-zigzag ang linya ng mga bibig. Parehas na nakasarado ang kanilang mga kamao. Magsisimula na naman ang kanilang paghaharap.

Sendoh: Kapag natalo kita, lilipat ka sa unahan.

Sawakita: Kapag nanalo ako, hindi ako lilipat ng pwesto hanggang matapos ang lahat ng rounds.

Parehas na nag-flex ang kanilang mga muscles sa braso, naglabasan ang mga ugat at naninigas ang kanilang mga kamay. Handa na silang itapon ang kanilang mga kamao sa isa't isa.

Sendoh, Sawakita: Rock, Scissor, Paper, Shoot!

Everyone: WOOOHHH!

Napangisi si Sawakita sa unang panalo sa unang round. Bago naghanda si Sendoh sa kanilang pangalawang round, yumuko siya para bigyan ng isa pang mabilis na halik si Rukawa. Bumalik na naman ang kanyang sigla. Siguradong makukuha niya ang round na ito. Nagharap muli ang dalawang kamao sa pagitan nila.

Everyone: WOOOHHH!

Nanalo sa ikalawang pagkakataon si Sawakita. Bumagsak ang balikat ni Sendoh sa resulta ng laro. Nakayuko ang ulo niya na tumalikod sa kanyang kalaban. Bago pa siya makalayo, hinila ni Rukawa ang kanyang braso at binigyan siya ng mabilis na halik.

Everyone: AAAWWW!

Sa sobrang kilig ni Sendoh, niyakap ng braso niya ang bewang ni Rukawa habang ang isang kamay ay inalalayan ang likod ng ulo, hinalikan niya ito ng madiin sa labi hanggang ang kalahating katawan ni Rukawa ay kumurba sa likuran.

Everyone: Long live the Pervert Couple! WOOOHHH!

Rukawa: Shut up!

Masaya bumalik si Sendoh sa kanyang orihinal na pwesto. Mag-iisip siya ng dirtiest message para kay Rukawa, sisiguraduhin niyang maiinggit si Sawakita sa kanyang ipapadalang mensahe.

Napailing si Sawakita sa napanood niyang eksena sa kanyang harapan. Hindi siya nai-impress sa mga kinikilos ni Sendoh. Naniniwala siyang sinasadya lang ito ng ace player ng Ryonan para layuan niya si Rukawa.

Group1

Fukuda: Do you like it when it's wet?

Mabilis na namula ang pisngi ni Hanagata sa mensahe. Hindi niya alam kung kakayanin ba niya itong ibulong sa kanyang katabi.

Hanagata: Do you like it when it's wet?

Sakuragi: Ano?! Pakiulit nga Labo?!

Hanagata: Do you like it when it's wet?

Masashi: Bawal ulitin ang pagbulong.

Nag-isip ng mabuti si Sakuragi pero hindi niya talaga matandaan ang bawat words ng buong mensahe.

Sakuragi: Umm… I'm wet?

Nakarating na ang mensahe kay Jin. Bumilog ang kanyang mga mata at humigpit ang kanyang kapit sa tuhod. Parang may nagbabadyang tumulo sa kanyang noo sa kanyang narinig.

Masashi: Ano ang mensahe ni Fukuda?

Jin: I'm … I'm…. wet.

Everyone: WOOOHHH!

Napatalon sina Sendoh at Koshino dahil sa ganap na pagbibinata ni Fukuda! Tinapik ni Sendoh ang likod habang kinakalog ni Koshino ang balikat ni Fukuda.

Koshino: Akala ko si Sendoh lang ang pervert sa atin! Pambihira ka!

Sendoh: I'm so proud of you!

Fukuda: I know right? Duh?!

Ipinakita na ni Masashi ang papel na sinulatan ni Fukuda. Bigo silang makuha ang first round.

Group2

Fujima: Can your mouth do a better job besides kissing?

Ryota: What the hell?!

Nandilat ang mga mata ni Ryota sa mensahe. Nagulat siya na ang ganitong klaseng salita ay manggagaling sa isa sa mga kagalang-galang na player ng Kanagawa.

Ryota: Can your mouth do a better job besides kissing?

Kishimoto: Anong sabi mo?! Sinusubukan mo ba ako?!

Ryota: Naglalaro lang tayo, gunggong!

Dahil sa bugso ng damdamin, hindi natandaan ni Kishimoto ang kumpletong mensahe.

Kishimoto: Can your c*** do a better job besides teasing?

Maki: EEEHHH!

Napasandal ang likod ni Maki sa kanyang narinig. May ilang segundo pa silang natitira ngunit hindi niya ito magawang sabihin. Nakaabang lang lahat ng manlalaro sa kanya. Hindi niya magawang makatingin kay Fujima. Sinasadya niya kaya ito?

Masashi: Pare, naubos na ang oras. Bakit hindi mo pa sinasabi ang mensahe?

Maki: Hindi ko kaya.

Ipinakita na ni Masashi sa lahat ang hidden message ng group 2. Nagpalapakpakan sila dahil lumalabas ang wild side ni Fujima. Napakamot na lang sa ulo si Maki dahil mas malala pala ang mensahe niyang natanggap kaysa sa original na message.

Group3

Hasegawa: Are we friends with benefits?

Koshino: Huh? Ummm... Okay.

Naiintindihan na ngayon ni Koshino kung bakit ganon na lamang ang lungkot ni Hasegawa pagdating sa bar. Napagtanto niya na bago pumasok sa isang relasyon, sisiguraduhin niya muna i-check ang label niya sa magiging ka-date bago siya magpatikim.

Koshino: Are we friends with benefits?

Kyota: Okay! Are we friends with benefits?

Mitsui: ANOOO!

Nakalimutan ni Mitsui na sila ay nasa laro. Tumayo siya at mabilis na nilapitan si Hasegawa.

Mitsui: Hindi ganon ang tingin ko sayo! Bakit mo naisip yan?!

Agad na tumakbo palapit kay Mitsui sina Sakuragi at Ryota. Pinigilan nila itong magpakita ng violent reaction.

Sakuragi: Michi! Naglalaro lang tayo! Pass the message ang game natin! Hindi Pass your feelings!

Ryota: Sabihin mo na ang hidden message! Malapit ng matapos ang oras ninyo!

Inabutan ng 1-minute si Mitsui dala ng kanyang emotion. Hindi pa rin siya tinitingnan ni Hasegawa. Parang tumigil ang oras sa kanilang area except sa lovers na nasa ikaapat na grupo. Tinatapik ni Rukawa sa hangin ang lahat ng imaginary flying kiss na ibinibigay ni Sendoh.

Rukawa: Yuck.

Group4

Sendoh: I want to feel your *** dripping down my throat.

Napalunok si Minami sa mensahe na ibinulong sa kanya. Pinahid ng likod ng kamay ang kanyang noo at tiningnan ng seryoso si Sawakita. Inhale. Exhale.

Minami: I want to feel your *** dripping down my throat.

Lumaki ang butas ng ilong ni Sawakita. Paano niya ito sasabihin sa kanilang huling miyembro? Napansin niya na nakatingin sa kanya si Rukawa, naghihintay sa ibubulong niya. Nahihiya talaga siya sa taong katabi niya.

Parang may pumitik sa utak ni Sendoh. Nakalimutan niyang katabi ni Sawakita ang kanyang Baby Boy! Tumayo siya para mapigilan ang pagbulong ni Sawakita.

Sendoh: Papalitan ko ang mensahe! Hindi pwede! Subukan mo lang, Sawakita!

Fukatsu: Bawal ng palitan ang message, yo!

Ihinarang ni Minami ang kanyang katawan para hindi makalapit si Sendoh sa dalawa nilang kasama sa grupo. Walang nakagawa ng task sa tatlong grupo kaya naniniwala ang Toyotama Ace na sila ang mananalo sa game.

Minami: Ibulong mo na kay Rukawa! Bilisan mo!

Sinilip ni Sawakita ang oras. May natitira pa silang 20 seconds. Nag-ipon siya ng lakas ng loob. Inilapit niya ang kanyang labi sa tenga ni Rukawa at sinabi ang matagal na niyang nararamdaman.

Sawakita: I like you, Baby Boy.

Blangko lang ang ekspresyon ng mukha ni Rukawa ng magkatinginan sila ng Ace player ng Sannoh. Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa isip ng kaharap niya pero ramdam niyang seryoso siya sa kanyang sinambit. Narinig niya ang boses ni Sendoh, naalala niya ang game. Hindi man niya narinig ang hidden message, sapat na ang mga hotdog nights nila para maalala kung ano ang nasa isip ni Sendoh.

Rukawa: I want to feel your *** dripping down my throat.

Ang lahat ng manlalaro ay napatalon at nagbunyi! Nanalo ang 4th Group. Hindi lang isang bote ng vodka ang napanalunan ni Sendoh, nakuha pa niya ang title na para lamang sa kanya, ang Pervert of the Year Award! Handa ng iabot ni Fukatsu ang bote ng vodka with ribbon, ngunit hindi ito ang pinuntahan ni Sendoh, niyakap niya ng mahigpit ang kanyang tunay na premyo.

Rukawa: Gunggong!

Sendoh: Ikaw ang nagpapanalo sa atin! Dapat lang na makatanggap ka ng mahigpit na yakap!

Rukawa: Nanalo tayo dahil sa pagiging pervert mo.

Sendoh: Parehas lang tayo. Hihihi!

Habang nakakulong sa mga braso ni Sendoh, nahuli ni Rukawa ang mga mata ni Sawakita na nakatitig sa kanya. Iniwasan niya kaagad ang mga titig nito. Nang marinig niya ang pagtatapat ni Sawakita, nagsimula na siyang hindi maging komportable sa kanyang tabi. Hinawakan niya ang kamay ni Sendoh at bumulong.

Rukawa: Babe, uwi na tayo. Huwag na tayong magpaalam.

Sendoh: May problema ba?

Rukawa: Wala.

Sa kakaibang tono ng boses,mababa, at hindi mapalagay na mga mata, sigurado si Sendoh na may inaalala ang kanyang boyfriend. Hinawakan niya ang pisngi at tinitigan niya si Rukawa. Nais niyang matalo si Sawakita sa isang match bago umalis ng bar ngunit mas mahalaga sa kanya ang decision ng kanyang boyfriend.

Sendoh: Pare, para sa inyo! Trophy nating apat!

Minami: Bakit mo ibibigay sa akin? Iinumin natin yan ngayon.

Sendoh: Kailangan na naming umalis.

Nagulat sina Sendoh at Minami, bahagyang napayuko ng biglang inakbayan sila mula sa likuran ni Sawakita.

Sawakita: Hindi pwede! Walang uuwi!

Sakuragi: May uuwi?! Sinong uuwi?! Bakit uuwi?!

Rukawa: Aalis na kami.

Fujima: Hindi kayo pwedeng umuwi. Maglalaro pa tayo.

Hindi man tumingin si Rukawa, nararamdaman niya ang mga mata na palaging nakatingin sa kanya. Gusto niyang konprontahin ito pero hindi sa isang lugar na kasama ang mga kaibigan nilang manlalaro at ang kanyang boyfriend. Nakikita niyang nag-eenjoy si Sendoh kaya pipiliin na niyang huwag pansinin at magkunwaring walang narinig na confession kanina.

Second Game. Shout in Silence. Magsisimula na ang pangalawang round. Nagkainitan na naman ang ace player ng Ryonan at Sannoh kung sino ang sasabak sa game kasama si Rukawa. Tiwala si Sawakita na muli siyang mananalo samantalang si Sendoh ay hindi na magpapatalo sa kanilang susunod na laban para sa dangal at pag-ibig.

Nagbabanggaan na naman ang mga kuryenteng parang latigo na nagmumula sa dalawang lalaki na nakahanda na naman sa panibagong hamon. Napabuntong hininga na lang si Minami. Bago pa magsimula ang kumpetisyon ng dalawang gunggong, hinila niya si Rukawa sa kanyang tabi para mailayo sa dalawang magdu-dwelo.

Nakaupo sa pagitan ng isang mesa, nakasandal ang mga siko sa table at sarado ang magkahawak ang mga kamay ng dalawang lalaking magkakasubukan ng lakas ng braso! Lumalabas na ang kanilang mga ugat sa gilid ng mga noo at leeg, namumula ang mukha, mahigpit na nakasarado ang mga ngipin para para mailabas ang buong pwersa ng kanilang braso upang i-pin ang braso ng kanilang kalaban sa ibabaw ng mesa. Sa kanilang likuran, sumisigaw ng suporta ang kani-kanilang koponan habang ang ibang manlalaro ay nakaabang at nagpupustahan.

Dahil mas malaki si Sendoh, ginamit niya ang kanyang bigat sa pamamagitan ng pagbaba ng kanyang katawan sa mesa. Madali niyang nai-pin ang kamao ng kanyang kalaban. Hinihingal at naisandal nina Sendoh at Sawakita ang kanilang likuran pagkatapos ng kanilang mainit na dwelo.

EVERONE: WOOOHHH!

Fukatsu: Para saan ang ang laro ninyong dalawa? Pwede ba kaming sumali, yo?

Minami: Kung may crush ka kay Rukawa, maaari kang sumali sa kanila.

EVERYONE: EEEHHH?

The three soon to be lovers exchanged glances, the heads of those who had been hurt likewise synced to avoid the heartbreakers' gaze.

Masashi: Sa loob ng isang minuto, kailangan ninyong mahulaan ang salita. Bawal magturo at hand gesture!

Fukatsu: Mananatili ang inyong mga kamay sa likuran, yo! Magsisimula na ang second round!

Ang Group 4 ang unang sasabak sa pangalawang challenge. Dahil kilalang kilala nila ang isa't isa, sina Rukawa at Sendoh ang sumabak sa game. Isinuot na ng dalawang player ang earphone na may malakas na volume ng music.

Group4: Corndog

Rukawa: Pagkain!

Sendoh: Pagkain!

Rukawa: Mahaba!

Sendoh: Mahaba!

Rukawa: May laman sa loob!

Sendoh: May laman sa loob!

Napahanga ng Lover of the Multiverse ang lahat ng manlalaro dahil makukuha na naman nila ang premyo. Malapit ng matapos ang oras kaya nakaabang na sila sa issagot ni Sendoh.

Rukawa: Malaki!

Sendoh: Umm… D**k?

Everyone: WOOOHHH!

Koshino: Ano ba yan, Sendoh?! Sinisira mo ang reputasyon ng Ryonan!

Fukuda: I'm so proud of you!

Hindi na kinakaya ng mga players ang kanilang pagtawa dahil pagiging consistent ni Sendoh sa kanyang image.

Rukawa: Gunggong! Alam mo na yon! Kinakain ko yun!

Sendoh: Hotdog?

Napaupo na sa sahig ang ibang player sa pagtawa habang ang iba ay nakahiga at sinisipa ang hangin.

Rukawa: Gunggong! Binigyan mo ako ng ganon dati! Ikaw!

Sendoh: Ako? Umm… H***dog?

Everyone: WOOHHH!

Hindi nila nagawa ang challenge pero ang cheer ng mga kaibigan nila ay parang nanalo sila ng jackpot. Pagkatanggal ni Rukawa ng headphone, kinurot niya kaagad si Sendoh sa nipples. Opisyal na ang pagiging presidente ni Sendoh ng Hotdog Club!

Pinagmamasdan muli ni Sawakita ang magkasintahan. Hindi siya nagiging komportable sa mga biro ni Sendoh sa harap ng kanilang mga kaibigan ngunit may napansin siyang kung tutuusin ay hindi makikita sa malaking image. Minamasahe ni Sendoh ang tenga ni Rukawa kasabay ng pag-ihip ng bahagya sa tenga pagkatapos nilang hubarin ang headphone na may malakas na volume. Napansin pa niyang may ibinulong ang matinik na ulo kay Rukawa para siguraduhing okay ang tenga nito. Maaari niyang matalo si Sendoh sa ibang bagay ngunit ang likas niyang pagiging maalaga ay hindi niya magagawang pantayan.

Group3: Hotdog

Koshino: Mahaba!

Kyota: Mahaba!

Koshino: Mapula!

Kyota: Mapula!

Koshino: Masarap!

Kyota: Masarap!

Koshino: Pwedeng kainin kahit saan!

Kyota: EEEHHH!

Naglalakbay na sa ibang dimension ang isip ng Kainan rookie. Bilang isang lalaki, iisang bagay lang ang pumasok sa isip niya. Mahaba, mapula, masarap, pero pwedeng kainin kahit saan? Hindi niya alam na ganito pala ka-daring ang kanyang kasama sa group.

Kyota: Umm… P****?

Everyone: WOOOHHH!

Muli na naman nagbunyi ang mga basketball players! May na-detect na naman silang pervert sa kanilang batch! Welcome sa Hotdog Club, Kyota!

Koshino: Kinakain siya!

Kyota: Isinusubo yun,diba?

Everyone: WOOOHHH!

Natapos na ang oras. Napasimangot si Koshino sa kanyang kalaro dahil ipinipilit pa rin ni Kyota ang kanyang sagot.

Group2: Eggplant

Ryota: Mahaba!

Kishimoto: Bakit palaging mahaba?!

Ryota: Huwag ka na lang magreklamo! Nag-iiba ang kulay niya!

Kishimoto: Nag-iiba ang kulay!

Ryota: May mahaba! May maiksi!

Kishimoto: Alam ko na!

Napapalakpak si Minami. Proud na proud siya sa kanyang kaibigan. Nakaabang na rin ang mga mata ng mga players sa sagot. Ito na siguro ang mananalo sa second game.

Kishimoto: C***?

Ryota: Gunggong! Kulay purple to!

Kishimoto: Kulay purple naman talaga yun! Lalo na kapag sobrang a***** na ang mga lalaki!

Everyone: WOOOHHH!

Naubos na ang isang minuto kaya hindi rin nila nakuha ang sumunod na round. May bago na namang dumagdag sa miyembro ng Hotdog Club! Kishimoto!

Group1: Peach

Hanagata: Makinis!

Sakuragi: Makinis!

Hanagata: Medyo mapula!

Sakuragi: Medyo mapula!

Hanagata: May maumbok na pisngi!

Sakuragi: Maumbok na pisngi!

Hanagata: May biyak sa gitna!

Sakuragi: Alam ko na!

Lumapit ang mga boys sa dalawang players. 50-50 ang kanilang opinion. Iniisip ng kalahati na hindi mahuhulaan ni Sakuragi ang word habang ang kalahati naman ay handa na siyang ilista sa pervert club.

Sakuragi: Peach!

Everyone: WOOOHHH!

Hinubad ng dalawang manlalaro ang headphone, napatalon at nagyakap. Nanalo sila sa ikalawang round. Nadiskubre nilang isang gunggong si Sakuragi ngunit inosente pa rin sa maraming bagay.

Sakuragi: Yuck! Bakit mo ako niyayakap?! Crush mo ko, noh?!

Hanagata: Ikaw nga 'tong tumalon sa akin!

Everyone: OOOWWW!

Third Game. One Truth, Two Lies. Bawat pag-usad ng game ay pag-usad din ng kompetisyon sa dalawang ace player. Muli na namang lumabas ang lumalagitik na kuryente sa pagitan ng kanilang mga mata. Ngunit ngayon, hindi lang basta kuryente ang lumabas sa kanila, may kasama ng itim na ulap na may dalang ulan na lumilipad sa ibabaw ng kanilang ulo. Napabuntong hininga na naman si Minami nang maipit na naman siya sa pagitan ng dalawang gunggong. Hinila niyang muli si Rukawa sa kanyang tabi, kumakain sila ng snacks para sa kanilang inaabangan na bakbakan.

Magkaharap ang dalawang maglalaban, walang table na pumapagitan, nakaupo sa mas malapit na distansya. Sa 1-foot na pagitan sa kanilang mga mukha, nagsimula na silang titigan ang isa't isa. Bawal maputol ang eye contact kahit lumiligid na ang luha sa kanilang nata at mga maliliit na mga ugat sa eyeballs. Maaari silang huminga ngunit bawal silang kumurap.

Isang minuto ang lumipas, unang kumurap si Sawakita. Nanalo sa ikaapat na round ang matulis ng Ryonan.

Rukawa: Bakit kailangan mo pang makipagpaligsahan sa kanya?

Sendoh: Babe, gusto kong patunayan na mas magaling ako sa kanya.

Rukawa: May pagkakaiba ba kapag natalo mo siya?

Napaisip si Sendoh sa narinig niya kay Rukawa. Ngayon lang siya nakaramdam ng seryosong threat sa paligid niya. Hindi siya komportable na makita ang ace player na Sannoh kaya nais niyang talunin ito. Kapag nagawa niya yon, inaasahan niya ang Baldhead na hindi na bibigyan pa ng atensiyon si Rukawa.

Rukawa: You don't need to prove anything to anyone because you are enough.

Nag-extend forward ang nguso ni Sendoh. Malapit na ring lumigid ang luha niya dahil napakasweet ng kanyang Baby Boy. Bakit pa siya makikipag-kumpetisyon kung siya ang mahal ni Baby Boy? Niyakap niya ito ng mahigpit, isiniksik ang mukha sa leeg. Sa amoy pa lang ng leeg ni Rukawa, natanggal na ang lahat ng kanyang inaalala.

Masashi: Ang sasabak sa pangatlong round ay ang hindi lumaban sa pangalawang round. Ang dalawang manlalaro sa isang grupo ay magbibigay ng tatlong information tungkol sa sarili.

Fukatsu: Ang grupo na makakahula ng Truth sa tatlong facts na sasabihin ng maglalaro ang mananalo, yo!

Group1 vs. Group3

Fukuda (1): Bestfriend ko si Sakuragi. Kaaway ko si Sendoh. Nagtatampo ako kay Jin.

Koshino (3): Fact number 3!

Jin (1): Mahilig ako sa alak. Mabilis akong kumilos. I'm sorry, Fukuda.

Kyota (3): Hay naku. Fact number 3!

Nag-high five sina Koshino at Fukuda dahil sa wakas nanalo na sila sa ikatlong round.

Koshino: Pinagpawisan ako sa pinapahula mo sa akin, Fukuda! Whoa!

Kyota: Ako, din! Napagod ang brain cells ko sa sinabi ni Jin!

Parehas silang napabuntong hininga dahil hindi man lang sila nahirapan sa laro.

Group2 vs. Group4

Fujima (2): Okay lang sa akin ang matalo. Mahilig ako sa kape. Natutuwa ako sa mga taong palaging nagtatago ng feelings.

Minami (4): Umm… Fact number 3?

Maki (2): Hindi ako mahilig sa surfing. Mukha akong matanda. Hindi ko magawang sabihin sa salita ang aking feelings.

Sawakita (4): Err… Fact number 2?

Hinila ni Rukawa ang pisngi ni Minami habang hinila ni Sendoh ang tenga ni Sawakita.

Rukawa: Gunggong! Mali ang sagot mo!

Minami: Pasensya na! Hindi ko siya masyadong kilala!

Sendoh: Aahitin ko lahat ng buhok mo sa katawan!

Sawakita: Huhuhu! Tama na, Sendoh! Masakit na ang tenga ko!

Group3 vs. Group1

Hasegawa (3): May crush ako sa DJ. Mahilig akong sumayaw. Kaibigan lang ako.

Hanagata (1): Fact number 1!

Nanlaki ang mata ni Mitsui ng marinig niya ang sagot ni Hanagata. Matagal ng magkaibigan ang dalawang Shoyo players kaya imposibleng magsinungaling si Labo. Malakas ang pakiramdam niya na pinagseselos siya ni Hasegawa kaya gagawin niya rin ito sa kanya.

Mitsui (3): Nakipagkilala ako sa chicks kanina. Hindi ako marunong manakit. Nagseselos ako!

Sakuragi (1): Fact number 1!

Nag-high five sina Sakuragi at Hanagata! Kumakaway na sila sa harap ng mga kaibigan nila dahil sigurado na sila sa kanilang pangalawang panalo. Pagpaling nila sa kanilang teammates, namumula ang dalawa sa galit dahil mali ang facts na kanilang napili.

Hasegawa: Wala akong crush sa DJ!

Hanagata: Tinitingnan mo siya kanina diba?

Mitsui: Nagseselos ako, Sakuragi! Obvious ba!

Sakuragi: Nakipagkilala ka sa chicks kanina kaya yun ang sagot ko!

Bigo ang group 3 na makuha ang tamang sagot. Ngunit, gumaan ang feelings ng soon to be lovers pagkatapos aminin nina Hasegawa na hindi siya interesado sa DJ at si Mitsui ay totoong nagselos. Aww!

Group4 vs. Group2

Minami (4): Mahilig ako sa pranks. Ayoko ng late night walks. Malakas ang loob ko pagdating sa mga babae.

Kishimoto (2): Fact number 1!

Sawakita (4): Natalo ako ng mga seniors ko noong nagsisimula pa lang ako sa basketball. Natuto akong maglaro ng basketball noong 7 years old ako. Natalo ko si Sendoh sa one-on-one match namin sa junior high.

Nag-isip ng mabuti si Ryota. Inalala niya ang lahat ng nabasa niya sa profile ni Sawakita bago sila naglaban noong nationals. Samantala, naglabasan ang ugat sa braso ni Sendoh at handa ng bunutin ang lahat ng buhok ni Sawakita sa ulo.

Sendoh: Ikaw, Kalbo! Kapag nakalapit ako sayo, hindi lang buhok ang bubunutin ko! Isasama ko pati ang lahat ng kuko mo!

Rukawa: Tama na, gunggong!

Niyakap ni Rukawa si Sendoh sa pagtatangka nito na atakihin ang ace player ng Sannoh. Ang hindi alam ni Baby Boy, sinasadya ni Lover Boy na maging agresibo para makatanggap ng yakap.

Sendoh: Higpitan mo pa.

Rukawa: Ang alin?

Sendoh: Higpitan mo yakap mo sa akin. Tighter!

Rukawa: Yuck!

Nakita ni Ryota ang reaksiyon ni Sendoh kaya nahulaan na niya ang tamang sagot!

Ryota (2): Fact number 3!

Fukatsu: Tama ang sagot mo, yo!

Sa sobrang kaligayahan, nagyakap ang dalawang kulot na buhok na sina Kishimoto at Ryota. Kasama nila ang Group 3 na nanalo sa 3rd Round Game.

Sakuragi: Kulot! Mahilig ka talaga sa kulot na buhok!

Ryota: Ano bang sinasabi mo diyan, gunggong?!

Kishimoto: May niyakap ka rin kanina, di ba?

Everyone: OOOWWW...

Ang malakas na ingay mula sa first floor ay umaalingawngaw sa VIP Area ng ikalawang palapag. Napuno ng mga tao ang mga booth, may mga sumisilip sa mirror behind rack ng mga gwapo, may mga nanghihipo sa dance floor, mga oldies na nakaupo sa matataas na stool, at ang mga taong nakahilera na ready to mingle sa mahabang bar.

Umiikot na ang paningin ng ilang manlalaro dahil sa walang tigil na pag-shot at sunod sunod na pagbubukas ng ibat ibang bote ng alak. Walang uuwi ng hindi lasing, ang batas nina Masashi at Fukatsu.

Masashi: Kaya ninyo pa bang maglaro?

Everyone: Yeah!

Fukatsu: Really?

Everyone: Yeah!

Final Game. Truth or Dare. Hatinggabi. Dumating na sila sa ikaapat at huling round ng game. Marami na silang nainom kaya patigasan na ng loob, patigasan ng kalamnan, ng puso at p****. Hahaha! Ang iskor ay nakatabla sa tunggalian ng dalawang ace player. Ito rin ang huling hamon kina Sendoh at Sawakita para patunayan kung sino talaga ang mas magaling. Tumayo silang muli sa kanilang mga upuan, magkaharap, maghaharap sa huling pagkakataon.

Sawakita: Anong klaseng play ang gusto mo?

Sendoh: Hindi na kailangan, pare.

Sawakita: Eh?

Sendoh: Hindi na mahalaga kung sino ang manalo sa ating dalawa. Masaya ako na nakalaro kita. Huwag ka lang magyayabang.

Sawakita: (sighed)

Tumayo na sa gitna ng circle ang captain ng Sannoh team. Hudyat ng pagsisimula ng kanilang huling laro.

Fukatsu: Sa ikaapat na round, maglalaro tayo as duo! Paiikutin ang bote sa gitna ng table, yo!

Masashi: Alternate ang truth at dare na challenge. Kapag truth ang tumama sa inyo, meron kayong 10 seconds para sagutin ang tanong. Iinom ng limang shots ng alak ang hindi makakasagot at hindi gagawin ang dare.

Pinaikot na ni Fukatsu ang bote, si Jin at Kyota ang unang maswerteng itinuro ng bote.

Fukatsu (Dare): Perform a seductive dance in front of the group, yo!

Nag-blink na mga mata ng dalawang Kainan player. Wala silang alinlangang inumin ng limang sunod-sunod na shots.

Kyota: Hindi talaga ako swerte sa mga ganitong laro! Hay naku.

Jin: Hehehe! Kung hindi ako ang ka-partner mo, magsasayaw ka ba?

Kyota: Siyempre hindi!

Inikot na muli ni Fukatsu ang bote. Ang sumunod na itinuro ay sina Koshino at Fukuda.

Masashi (Truth): If you could kiss someone right now, who would it be?

Naging green ang buong mukha ng dalawang Ryonan player. Tiningnan nila ang lahat ng kanilang mga kasamang manlalaro, lahat sila ay naghahanda ng mahalikan at may nakasulat na "Mwah" sa kanilang mga nguso.

Koshino: Yuck! Iinom na lang ako!

Fukuda: Umm… paano kung meron akong guston halikan?

Everyone: WOOOHHH!

Masashi: Dapat dalawa kayong gagawa ng dare! Hindi pwede ang isa lang!

Sendoh: Kung hindi nila kayang gawin ang dare, pwede bang ibigay sa amin ni Kaede ang dare?

Koshino: Kahit walang dare siguradong maghahalikan din kayo mamaya!

Everyone: WOOOHHHH!

Wala ng ibang choice si Fukuda. Uminom silang dalawa ni Koshino ng limang shot. Pumihit na muli ang bote. Naghihiyawan ang mga players, excited na mapili ng bote.

Fukatsu (Dare): Drop an ice cube in your pants, Mitsui and Ryota!

Mitsui: Ayoko! Masakit yan!

Ryota: Kunwari ayaw mo! Kahit kakayanin mo ang dare, alam kong alak pa rin ang pipiliin mo.

Mitsui: Sinasabi mo bang mahilig ako sa alak?!

Ryota: Hindi ba obvious?!

Nag-cheers ang dalawa bago ininom ng straight ang limang shots. Umikot na muli ang bote.

Fukatsu (Truth): If you could swap lives with someone in the room, who would it be?

Fujima: Makikipagpalit ako kay Maki. Bibigyan ko siya ng balls para masabi ang totoong nasa isip niya.

Maki: Pipliin ko na maging si Fujima. Ipapakita ko sa mga mata niya ang mga bagay na hindi niya nakikita at napapansin sa akin.

Everyone: AAAWWW!

Inikot na muli ni Masashi ang bote bago pa magkalabasan ng feelings ang mga nasaktan at umasa.

Masashi (Dare): Smell everyone's armpits and rank them from best to worst.

Tiningnan ni Sakuragi at Kishimoto ang kanilang mga kaibigan. Yuck. Mas gugustuhin pa nilang uminom hanggang mamatay kaysa makaamoy ng kili-kili ng iba.

Sakuragi: Kahit hindi ako manalo dito, ayos lang! Iinom na lang ako!

Kishimoto: Masashi, pwede ba naming inumin ang shots ng mga player na hindi gagawa ng dare?

Masashi: Siyempre… NO!

Ang laro ay na-restart. Mas pinaikot ni Fukatsu ang bote para mas matagal itong tumigil.

Fukatsu (Truth): What is the weirdest thing you have ever done in front of the mirror?

Hanagata: Umm… passed?

Hasegawa: Ikaw din? Passed din ako.

Everyone: OOOWWW!

Ininom ng dalawang Shoyo player ang tig-limang shots ng alak. Pagbaba nila ng huling baso, nagulat sila ng makita ang mga mata ng kanilang kasamahan, curious malaman ang sagot na pinili nilang ilihim.

Sawakita: Ano bang ginagawa sa harap ng salamin bukod sa pag-check ng reflection?

Hanagata: Yung ginagawa namin, sigurado ginagawa ninyo rin.

Sawakita: Hahaha! May tama ka!

Sendoh: Wala akong idea sa mga sinasabi ninyo.

Rukawa: Gunggong! Ilang beses na kitang nahuli na ginagawa yun!

Sendoh: Ginagawa ko yun hindi sa harap ng salamin, pero sa harap mo.

Everyone: WOOOHHH!

Heto na naman ang presidente ng Hotdog Club. Nagyayabang na naman siya ng kanilang hotdog nights sa harap ng kanilang mga kaibigan.

May dalawang pares na lang na manlalaro ang natitira. Nandilat ang mga mata ni Fukatsu ng makita ang mga boteng walang laman na nainom na ng ilang players na nakatapos na sa pang-apat na game.

Masashi (Dare): Seductively eat a banana whilst locking eyes with the person to your left.

Muling napasimangot si Sawakita. Pinagsisihan niya ang ginawa niyang pag-hindi sa hamon ni Sendoh. Nag-aalala siya na baka pilitin ni Sendoh si Rukawa na gumawa ng ganong kaduming dare. Hindi niya ito papayagan na mangyari. Mahigpit na nagsarado ang kanyang kamao at tumayo sa kanyang upuan. Bago pa siya nakapagsalita, napansin niyang kinuha ni Sendoh ang 10 shot glasses sa gitna ng table.

Sendoh: Pasensya na mga pare, hindi namin yan gagawin.

Nagkatinginan at natahimik ang buong grupo. Naghihiyawan sila kanina dahil naniniwala sila na madali lang itong magagawa ni Sendoh. Napansin nila na nag-clink ng baso ang mag-boyfriend at ininom ang kanilang alkohol.

Masashi: Bakit hindi ninyo ginawa ang dare? Sa paniniwala namin, kayong dalawa lang ang makakagawa ng dare.

Sendoh: Normal lang ang public display of affection para sa amin. Kung gagawin ko ang dare, parang hindi ko nirespeto ang boyfriend ko.

Lumuwag ang mga panga ng mga player, ang iba ay nandilat ang mga mata sa paghanga sa ace player ng Ryonan. Ang dating hinalal nila bilang presidente ng Hotdog Club ay bumalik na bilang Lover boy of the Multiverse.

Everyone: WOOOHHH!

Napaupo na rin si Sawakita sa kanyang pwesto. Ang buong akala niya, gagawin ni Sendoh ang dare dahil sa lantaran niyang pagpapakita ng sweetness kay Rukawa. Dahil sa kanyang nasaksihan, nakumbinsi na siya na totoong mahal ni Sendoh si Rukawa.

Nanliliit ang mga mata ni Rukawa, may halong pagdududa habang nakatingin sa kanyang boyfriend. Inilapit niya ang kanyang bibig sa tenga nito para ibulong ang nababasa niya sa isip nito.

Rukawa: Totoo ba yang sinasabi mo?

Sendoh: Siyempre. Hindi natin yun gagawin dito. Mas masarap yung gawin kung tayo lang dalawa ang magkasama.

Rukawa: Gunggong.

Itinabi na ni Fukatsu ang bote. Sina Minami at Sawakita ang huling maglalaro ng game. Nakahanda na ang lahat sa huling Truth question.

Fukatsu (Truth): If you could date anyone in this room right now, who would it be?

Tumahimik ang lahat ng manlalaro habang nakatitig sa dalawang ace player. Nagbulungan sila bago nagsalita.

Sakuragi: Bakit ang tagal ninyong sumagot? Meron ba kayong crush dito?

Kyota: Huwag ka ngang maingay diyan, Hanamichi! Siguradong hindi ikaw ang crush nila. Nyahahaha!

Sakuragi: Mas lalo namang hindi ikaw ang tipong magugustuhan nila! Nyahahaha!

Fukatsu: Diyan nagsimula ang lolo at lola ko, yo!

Sakuragi: Anong sabi mo, Tonkatsu?! Bakit ko naman magugustuhan ang unggoy na yan?!

Kyota: Ang ingay mo, unggoy! Captain, nasaan na ang lolo at lola mo ngayon?

Fukatsu: Nasa heaven na!

Everyone: WAAAHHH!

Ibinaba ni Sawakita at Minami ang kanilang mga ininom na baso. Mukhang intense ang kanilang tahimik na usapan.

Masashi: Bakit masyado ninyong sineryoso ang tanong? Game lang to.

Minami: Nakiusap ang partner ko na uminom na lang kami.

Everyone: OOOWWW!

Bahagyang napangiti si Sawakita bago tumayo sa kanyang upuan. Tiningnan niya isa-isa ang bawat mukha ng mga taong nakasama niya buong gabi. Hindi siya makapaniwala na ang hindi planadong pagbisita niya sa Kanagawa ay maging hindi makakalimutang sandali sa kanyang buhay.

Sawakita: This is not goodbye, just farewell for now! Thank you for what you've done. This has been a fun night. I'll see you again someday!

Everyone: WHAAATTT!?

Natahimik ang kanilang grupo, ilang saglit na walang nagtangka na magsalita. Ang ilang oras ng kanilang masayang pagsasama ay napalitang ng kalungkutan. Nabasag ang katahimikan ng marinig sa sulok ang humihikbi na pag-iyak ni Masashi at Fukatsu.

Sawakita: Hindi pa ako mamamatay! Hindi ako aalis sa Earth!

Nagsilapitan ang lahat ng players at nabigay ng yakap at tapik sa kanyang likuran. Nang dumating na si Rukawa na ang kanyang nasa harapan, inilapad niya ang kanyang mga braso para humingi ng yakap. Naglabas lang ng hugis kabute na hinga si Rukawa bilang kanyang tugon.

Si Sendoh ang huling lumapit kay Sawakita. Naiinis siyang makita ito kahit sa magazine pa lang, ngunit pagkatapos ng kanilang naging pagtutunggali bilang magkaribal sa lahat ng bagay, tinanggap niya sa sarili na nasiyahan siya na makasama ito buong gabi.

Sawakita: Hanggang sa muli.

Sendoh: yeah.

Sa unang pagkakataon, nag-shake hands sila ng walang kulog at kidlat, o ulap na maitim na may dalang bagyo sa ibabaw ng kanilang ulo. Sa huling pagkakataon, nakatayo sila ng magkaharap, hindi para hamunin ang isa't isa, kundi para magharap bilang magkaibigan.

Sinamahan nina Sendoh at Fukuda ang kanilang kaibigan na si Koshino patungo sa restroom. Katabi niya ang Shohoku team na mahilig sa alak kaya hindi na straight ang kanyang paglalakad. Tinatapik ni Sendoh ang likod niya habang inaalalayan ni Fukuda ang kanyang katawan.

Koshino: Pakisabi sa magulang ko, mahal na mahal ko sila.

Fukuda: Mahal din kita, Koshino.

Sendoh: Pare, si Jin, lasing na rin siya.

Nang marinig ni Fukuda ang pangalan ni Jin, mabilis niyang binitawan si Koshino. Mabuti na lang nasambot siya ni Sendoh kundi nag-shoot ang ulo niya sa lababo.

Fukuda: Oh my gosh, Jin! Anong nangyari? Bakit mo siya pinainom ng marami?!

Kyota: Pinipigilan ko na siyang uminom! Ang sabi niya hindi mo daw siya pinapansin kaya nagawa niya yan.

Niyakap kaagad ni Fukuda ang nagsusuka na si Jin.

Fukuda: Ako na ang maghahatid sa kanya pauwi.

Kyota: Ayoko nga!

Fukuda: Sige na!

Kyota: No!

Mukhang hindi magpapatalo si Kyota kaya may naisip ng brillant idea si Fuku. Niyakap niya rin si Kyota.

Kyota: YUCK! Bitawan mo ako!

Fukuda: Kapag hindi ka pumayag, hindi kita bibitawan.

Kyota: Sige na nga! Basta huwag mo na akong yayakapin.

Lalong sumingkit ang mata ni Fukuda at umabot sa 1st floor ang kanyang ngiti. Ihahatid niya si Jin sa bahay. How sweet.

Kyota: Ako na ang maghahatid kay Koshino.

Sendoh: Hindi mo na kailangang mag-abala. Ako na ang maghahatid sa kanya mamaya.

Kyota: Okay lang sa akin! Kasama ko siya sa grupo kanina. Maaasahan ninyo ako.

Nakipagkamay si Kyota kay Sendoh at Fukuda bago sila lumabas ni Koshino sa restroom. Kinindatan ni Sendoh si Fukuda bago siya lumabas ng restroom, para bigyan sila ng solo na eksena. Owww...

Jin: Kaya ko na ang sarili ko. Bumalik ka na sa area natin.

Fukuda: Ihahatid na kita sa bahay ninyo. Marami ka ng isinuka. Kung hindi ka magpapahatid sa akin, don't touch me.

Jin: I'm sorry. Akala ko okay lang sayo na maaga akong umaalis tuwing magkasama tayo. Hindi na yon mauulit.

Fukuda: I know, right? Okay na ba ang pakiramdam mo?

Jin: Yeah.

Fukuda: Ihahatid na kita. Hmm... Meron din akong gustong sabihin sayo.

Jin: Ano yun?

Fukuda: Hindi romantic kung dito ko sasabihin. Dapat sa magandang lugar.

Jin: Nagiging romantic ang lugar basta kasama kita.

Fukuda: Ang cheesy mo. Nakakainis ka. Lumabas na tayo para masabi ko na sayo.

Jin: I like you too.

Fukuda: Oh my gosh.

Napasinghap si Fukuda sa amoy ng buong sulok ng bar. Ang amoy ng singaw ng beer, pabango, amoy ng sigarilyo na dumidikit sa kanilang mga damit, mga pagkaing niluluto, mantika, pampalasa, pawis, mabahong hininga at beer breath ay nakakatawa na naburang lahat sa kanyang pang-amoy. Tama si Jin,kahit saan pwede tayong kiligin. Aaawww. Huminga ng malalim si Fukuda bago naglapat ng isang bukas na bibig na halik habang ang malambot na labi ni Jin ay hinahalikan siya pabalik, ang kanilang kalahating nakabukas na mga mata ay bahagyang napapikit. Tila narinig ni Jin ang matitinis na maliliit na tunog ng kanilang mga labi habang nakasandal ang kanyang likod sa makinis na salamin sa dingding. Matagal na nilang hinihintay ang sandaling ito, walang iba sa paligid, silang dalawa lamang, walang pagmamadali.

Itinuon pa niya ng mas malapit ang mukha, itinagilid ang ulo habang mina-map ang bawat linya ng isa pang bibig, ninanamnam ito. Naramdaman niya ang paglingkis ng mga braso sa kanyang leeg, hanggang sa nakalapat ang dalawang siko sa kanyang balikat hanggang sa naikulong ang kanyang leeg sa maputlang braso. Hinaplos ng maputlang mga daliri ang maselang anit, na para bang may sariling isip. Hindi alintana ni Fukuda na magulo ang kanyang kulot na buhok, nasasarapan sa pagkamot at pagmasahe na lalong nagtulak sa kanya na lalo pang idiin ang kanyang pagyakap. Napaungol siya para ipaalam kay Jin na naaakit siya sa bawat kalmot sa kanyang anit. Hinaplos-haplos niya ang tiyan, dumaan sa bewang hanggang sa maikulong niya ang katawan ni Jin sa kanyang mga braso.

Salit-salit na pagpasok para sa hangin, dumudulas ang kanilang mga labi sa bawat pagdikit. Tila umiikot ang kanilang mga labi na parang hinahabol ang direksyon para magtagpo. Napalitan ng saradong halik na nagsimula sa malambot na halik. Dahan-dahang lumalim ang halik hanggang sa humantong sa hingal na pagpindot ng mga bibig. Dinilaan ang mga labi, sinipsip ng ilang sandali, bumalik sa mabilis na galaw ng may magkakaibang ritmo. Nakasandal sa dingding ang likod ni Jin, nahihilo, sinusubukang makasabay sa sabik na mga labi ni Fukuda.

May nakalimutang itanong si Sendoh sa kanyang kaibigang kulot kaya bumalik din siya sa restroom. Natigilan siya at nagulantang sa nakita. Nakasandal sa pader ang likod at nakaupo sa sink si Jin habang hinahalikan ni Fukuda.

Sendoh: WHOOOAAA!

Fukuda: Go away! Shooo!

Sendoh: Bakit mo hinahalikan si Jin?!

Napansin ni Fukuda ang disappointment sa mukha ng kanyang captain, hawak ang kanyang ulo, napapailing sa ginawa niya. Hindi na niya napansin na nakatulog na pala si Jin. Naiinis siya dahil hindi niya napagilan ang kanyang sarili.

Sendoh: Hindi ka dapat nagte-take advantage sa kanya. Bakit dito mo yan ginagawa sa restroom?

Fukuda: Disadvantage ang tawag dito kasi tulog siya. Sinong nagsabi na hindi pwedeng maging sweet sa restroom, duh? Hindi mo ba ito ginawa noon kay Rukawa?

Sendoh: Teka, bakit sa akin napunta ang usapan? Tayong mga basketball player ng Ryonan, hindi tayo nananamantala! Gentlemen tayo! Huwag mong sirain ang ating protocol.

Fukuda: Pero, ginawa mo din ito kay Rukawa, diba?

Sendoh: Hmm...twice. Kung talagang mahal mo siya, gisingin mo siya. Dapat willing siya! Boring kapag ikaw lang ang gising! Pumunta kayo sa malamig na lugar, pribado, yung safe kayo.

Fukuda: Yeah! Pakisabi sa kanila na uuwi na kami.

Sendoh: Tutulungan kitang akayin siya sa labas. Saan kayo pupunta?

Fukuda: Sa malamig na lugar.

Sendoh: Ooowww... Tandaan mo. Dapat gusto rin niya. Dapat gising siya.

Fukuda: Yes, master.

VIP AREA. Ang team Shohoku ay abala sa sa pakikipag-debate sa team Toyotama kung kaninong lolo ang mas magaling. Nagpupustahan sina Hasegawa, Fukatsu at Masashi kung sino ang mananalo sa game ng dalawang team na maiinitin ang ulo.

Maki: Fujima, let's talk.

Fujima: Pagkatapos mo akong hindi pansinin ng ilang araw, bakit ako makikipag-usap sayo?

Maki: Nahanap ko na ang balls ko.

Umupo sila sa isang stool sa harap ng high table bar. Hindi na ganon karami ang tao sa VIP area hindi katulad sa first floor na halos magkakadikit na ang mga bisita. Umorder si Maki ng isang Daiquiri habang tumanggi si Fujima sa inalok sa kanya na drinks.

Maki: Noong freshmen pa tayo, akala ko normal lang na pagkakaibigan ang nararamdaman ko para sayo. Pero noong hindi kayo nakapasok sa finals, nawalan ako ng dahilan para makasama ka.

Fujima: Hindi naman ako nawala. Pwede mo akong puntahan kahit anong oras.

Maki: Ayokong madaliin ka. Kaya kong maghintay.

Fujima: Bakit hindi mo ako diretsuhin? Sabihin mo sa akin kung ano ba talaga ang gusto mo.

Dahil sa ilang araw na weird na pakikitungo sa kanya ni Maki, naubos na ang pasensya ni Fujima. Mabilis siyang naglakad palayo sa bar counter.

Mabilis na tumayo si Maki para habulin si Fujima. Hinawakan niya ang braso nito, hindi bibitawan hanggang hindi nasasabi ang talagang intensyon niya sa captain ng Shoyo. Kinakabahan na siya, hindi man lang siya nililingon ni Fujima.

Maki: I have no idea what to say to you. I just know that I like you, and I want to get to know you better.

Napangisi si Fujima sa kanyang narinig, matagal na niya itong hinihintay. Dahan-dahan niyang ipinihit ang kanyang katawan, tiningnan ang lalaki sa kanyang harapan.

Fujima: Can your mouth do a better job beside talking?

Ang narinig ni Maki mula sa bibig ni Fujima ang nagpagising sa kanyang natutulog na balls, er, puso. Walang pagdadalawang isip na hinila ang maputing braso patungo sa kanya, hinawakan ng kamay ang batok para takpan ng kanyang bibig ang pinkish na labi ni Fujima. Dala ng pagkasabik, halos maitulak ng kanyang dibdib ang mas maliit na frame para ilapat ito sa isang bakanteng black leather stool. Nagsimula siya sa maliliit na nakasaradong mga halik habang dumidikit sa bawat linya sa buong labi hanggang sa tumugon na rin ng halik si Crush. Dumampi ang mga labi sa perpektong kumbinasyon ng banayad, ngunit matatag na presyon. Dahan-dahang iniwalay ang kanyang labi at tinamasa ang nakabukas na bibig na halik nang hindi nagdidikit ang kanilang mga dila. Parang may kung anong bomba sa loob ng katawan niya, malapit ng sumabog kapag pinindot sa tamang pindutan.

Nandilat ang mga mata ni Fujima, hindi makapaniwala sa marahas na simula ng lalaking tinawag niya noon na walang balls. Luwag sa halik at itinulak niya ang kanyang dila pasulong upang salubungin ang kanyang-malamang na sasalubungin siya ng isa pang bibig gamit ang kanyang dila. Marahan na iginalaw ang kanilang mga dila pataas at pababa, magkasama– pinaikot ito na parang nagdila ng...ooohhh.

Napaatras si Fujima, kinapa ng kanyang kamay ang upuan sa likuran para makasiguradong makakaupo at hindi matutumba sa pagdiin ng dibdib ni Maki sa kanyang katawan. Naramdaman niya ang edge ng bar table sa kanyang likod, sinusubukan na hindi mawalan ng balanse ang mga nanghihina na mga tuhod. Wala na siya sa sarili ng maghiwalay ang kanyang mga hita kung saan nakahanap si Maki ng daan para magdikit ang kanilang mga katawan kasabay ng kanilang mga bibig.

Naikulong na siya sa malalaking braso, parang naitutulak paatras ang kanyang mukha sa gutom at sabik na mga labi ng lalaking kahalikan niya. Naging agresibo ang pagtutulak ng dila ni Maki na parang naghuhukay – ipinasok ang dila ng buo at palabas nang malumanay habang minamasahe ang kanyang dila. Parehas na silang lumilipad sa kawalan, wala na silang ibang naririnig at ibang naaalala habang ninanamnam ang bawait bibig ng isa't isa. Hindi sinasadya na maisandal ni Fujima ang kanyang siko sa ibabaw ng table, nabangga ang mga basong walang laman na nakahilera kasama ang ilang bote ng alak. Ang matinis na kalabog ng mga nabasag na bote at baso sa sahig ang nagpagising sa kanilang sentido.

Rukawa: Ako na ang bahalang magbayad sa mga nabasag. Kamusta sa rainbow land?

Fujima: Gunggong.

Rukawa: Sa baba na lang ako oorder ng alak–doon sa walang nagkakahiyaan ng mga matured people.

Nag-walk-out na si Rukawa sa eksena. Nagtama ang kanilang mga mata ngunit si Maki ang unang umiwas. Napasimangot muli si Fujima sa ipinapakitang asal ng kanyang kaharap.

Fujima: Nahihiya ka na naman?!

Maki: Hindi. Nahihiya lang ako sa position natin ngayon. Okay lang ba kung pumunta muna ako sa restroom?

Napatingin si Fujima sa kanilang pwesto. Hindi niya napansin nakatayo si Maki sa pagitan ng magkahiwalay niyang hita, habang ang mga kamay niya ay nakahawak pa sa likod nito. Napatalon siya sa stool at nagmadaling tumayo.

Fujima: Hindi ko sinasadya.

Maki: Pupunta na ako ng restroom. Aayusin ko lang ang balls ko, er, ang sarili ko. Babalik din ako.

Fujima: Okay.

Binigyan ng mabilis na halik ni Maki ang labi ni Fujima bago siya umalis.

Maki: Fujima...

Fujima: Kenji.

Maki: Oh... Umm... Kenji, gusto mo bang sumama sa akin?

Fujima: Sasama ako, pero hindi sa restroom.

Maki: Gusto mo bang lumabas na tayo ngayon?

Fujima: You don't have to ask.

Hinila ni Hasegawa si Mitsui sa dance floor. Nakasimangot lang ito habang naglalakad pababa. Naalala niya ang DJ na nabanggit ni Hanagata sa game nila. Hinanap niya ito kaagad sa booth pero wala na siya.

Mitsui: Bakit dito tayo pumunta?

Hasegawa: Gusto kong patunayan sayo ng wala akong crush sa DJ. Sorry.

Mitsui: Ako ang dapat mag-sorry. Hindi ko dapat sinabi yon. Hindi tayo friends with benefits.

Hasegawa: Tapos na ang laro natin.

Mitsui: Alam ko. Tandaan mo, hindi tayo magkaibigan lang.

Hasegawa: Kung ganon, ano ba tayo?

Mitsui: Ipapakita ko sayo…

Tinakpan ni Mitsui gamit ang bibig ang kanyang mga labi – marahang pinipisil ang ibabang labi niya sa pagitan ng isa pang labi – dahan-dahang humiwalay – muling nagsalubong ang kanilang mga labi sa mas sabik na bilis – sapat na ang banayad na halik na iyon para matanggal lahat ng pagdududa. Humabol siya sa demanding na bibig na mabilis na dumadausdos sa kanyang labi, hanggang sa nakasabay na siya sa halik .

Magkasalungat na kumikiling sa ibang direksyon ang kanilang ulo, nagsalit-salitan ang mga pagtagilid para palalimin ang pagdikit ng mga labi. Humigpit ang pagkakahawak sa kanya, gumagalugad ang daliri sa balat sa nakakaaliw na pisil, na nagdulot ng pag-ikot ng buhol sa kanyang tiyan.

Kaunting panginginig ng sarap ang bumalot kay Mitsui habang pinalalim niya ang halik, na humiwalay sa isa pang labi. Napatigil siya para tumitig. Tinatakan ang maliit na espasyo sa pagitan nila, diniinan pa ng halik na nakakapaso, hinalukay ng mga makalyong daliri ang balat sa loob ng damit. Ito ay bulko, makinis, humagod hanggang pababa ng likuran. Sasabog na siya sa puntong ito. Nababaliw sa gumagapang sa mga ugat ang sensasyon, nakakakilig.

Nakakabingi ang ingay ng musika, tawanan, pagsipol, pagmumura, sigawan, pag-uutos, pag-clink ng salamin, at paghampas ng mga glass mug sa ibabaw ng mesa, ngunit hindi nito nalunod ang kanilang nararamdaman para sa isa't isa. Bumagal ang musika, at nawala ang liwanag. Muli, nilamon sila ng malambot ngunit maamong halik habang ang malademonyong ngiti ni Mitsui ay sumalubong sa mabait at maamong mukha ni Hasegawa.

Mitsui: I love you.

Hasegawa: I love you too.

Nakayuko ang kalahating katawan ni Rukawa at nakasandal sa stainless stair railing habang hinihintay ang paglabas ni Sendoh sa restroom. Napalingon siya nang makita si Sawakita sa kanyang kanan.

Sawakita: Kailan ka uuwi sa US?

Rukawa: Hindi ko sigurado. Bakit?

Sawakita: Sabihin mo sa akin kung uuwi ka.

Rukawa: Ayoko. Heh.

Sawakita: Hahaha! Hey, let's keep in touch. Please?

Rukawa: Wala akong cellphone.

Sawakita: Hahaha! Anong ginawa ni Sendoh sayo para pumayag kang makipag-date sa kanya?

Rukawa: Natusok niya ako ng buhok niya.

Sawakita: Sana nakilala kita ng mas maaga.

Rukawa: Hatinggabi na.

Sawakita: Baliw. Hahaha!

Dumating si Sendoh sa kanilang likuran, nakikinig, pero hindi siya nagdududa sa kanyang boyfriend, kundi sa katabi lang niya.

Sendoh: Oi! Maglaban tayo ulit. Tie ang score natin.

Sawakita: Hindi na kailangan. Natalo mo na ako.

Sendoh: Tama ka.

Sawakita: Huh?

Sendoh: Sa umpisa pa lang, natalo na kita... sa aking looks.

Sawakita: Napakayabang mo talaga!

Hinila ni Sawakita si Sendoh sa kanyang tabi at tumayo siya sa pagitan ng lovers. Bago pa niya tangkain na ilagay ang kanyang mga braso sa balikat ng dalawa, inilipat kaagad ni Sendoh si Sawakita sa gilid para hindi niya mahawakan si Rukawa.

Sawakita: Hindi ko kakainin si Rukawa!

Sendoh: Wala akong tiwala sayo! Kitang-kita ko ang lason diyan sa isip mo.

Ngayong gabi, ang club ay nakakakuryente, nagtatawanan at nagsasayaw ang lahat. Tuluyan ng nakubli ng mga tao ang dancefloor. Tumungo ang Party Boys sa unahan, nag-aapoy ang kanilang mga mata, nasa hangin ang mga kamay, at sabay-sabay silang tumatalon sa isang musika na parang mga baliw at walang bukas.

Hindi na malaglagan ng karayom sa pagkakadikit ng katawan, ngunit parang may mahika na nagbigay ng espasyo na nakalaan para sa kanila. Walang direksyon ang kanilang mga paa, lumulundag sila ayon sa bugso ng kanilang kasiyahan. Lahat sila ay parang walang pakialam. Nararamdaman nila ang enerhiya ng musika, hinayaan ang kanilang katawan na kumalas sa tunog na parang pumipintig sa kanila ang bawat beat.

Sa buong magdamag, pinili nilang hindi maghiwalay hanggang hindi nalalasing sa alak at musika. Nais nilang mapanatili, kung maaari mapatagal pa ang bawat minuto ng kanilang pagsasaya. Pahahalagahan nilang lahat ang ligaw na magagandang sandali kapag naalala nila ang buong gabi.

May pag-ibig sa hangin habang ginugugol nila ang ilang hindi mabibiling segundo na nakatingin sa mata ng isa't isa. Lahat sila ay amped up at clubbing na parang ito ang kanilang huling gabi sa lupa. Tila kinontrol sila ng musika, na para bang pinipilit nilang basagin ang kanilang mga ulo para pantayan ang alak na dumadaloy sa kanila buong magdamag. Inaya ni Sendoh si Rukawa sa rooftop ng club bago sila umuwi ng apartment.

Sendoh: Advance Happy Monthsary. Ano ang gagawin natin sa ganong klaseng celebration?

Rukawa: Hmmm... Mag-iisang buwan na tayo ibig sabihin, nagtatagal na tayo... Kailangan na sigurong maghiwalay. '

Sendoh: Hahaha! Meron akong ibang plano. Ano sa tingin mo?

Rukawa: Hmmm... S**?

Sendoh: Hahaha! Anong plano mo sa akin?

Rukawa: Secret.

Sendoh: Hmmm! Nakikita mo ba ang lahat ng nasa paligid natin?

Hinawakan ni Sendoh ang balikat ng kanyang boyfriend at ipinihit ang katawan para ipakita ang magandang view sa rooftop. Tinakpan ni Rukawa ang kanyang mga mata gamit ang kanyang palad bago sumagot sa tanong.

Rukawa: Wala akong nakikita.

Sendoh: Hahaha! Lahat ng building na nakikita mo, wala kaming pag-aari diyan.

Rukawa: Gunggong.

Isang puting repleksyon ang makikita sa kanilang mga mata, na tumatama sa kanilang mga pupil. Ang buwan, na ngayon ay direktang nasa itaas, ang nag-iilaw sa lahat ng halos kasingliwanag ng araw. Ang bibig ni Rukawa ay halos hinaplos, na parang gustong angkinin ni Sendoh ang kanyang buong bibig; pagkatapos ay niyakap niya siya at hinila papalapit sa kanya. Lumambot ang labi niya. Nararamdaman niya ang galit na galit na tibok ng kanyang puso at nalalasahan ang bango ng alak sa kanyang dila. Sinuklay ni Sendoh ang kanyang mga kamay sa kanyang malasutla at itim na buhok sa hatinggabi, isang bagay na gusto niyang gawin simula nang una siyang makita. Ang kanyang puso ay tumibok, at ang kanilang mga labi ay mahigpit na naglapat, na gumagawa ng isang bumubulusok na tunog. Ilang saglit na naghiwalay ang kanilang mga labi; hindi pa sila nakakauwi! To be continued…

Train Station.

Ryota: Alam mo kung anong nararamdaman ko para sayo. Bakit binabalewala mo lang ako? Wala ka bang pakialam sa akin? Pinilit kong makipagkaibigan sa ibang mga babae para makalimutan na kita. Ayako...

Kishimoto: Ilang beses ko bang sasabihin!? Hindi ako si Ayako! Isa pa! Susuntukin na kita diyan!

Dala ng kalasingan, marami ng nakikitang lumilipad na puso sina Ryota at Sakuragi. Dahil sa pagkakatulad ng buhok, napagkamalan nila ang kanilang mga kaibigan bilang sina Haruko at Ayako. Tinatapik ni Kishimoto ang likod at balikat ng emosyonal na si Ryota para mapatigil na siya sa pag-iyak.

Sakuragi: Hindi na mauulit ang pagkakataong 'to. Ipagtatapat ko na ang pag-ibig ko sayo, Haruko.

Hanagata: Tumigil ka na, Sakuragi! Nakakadiri ang ginagawa mo!

Hindi sinasadya ni Hanagata na maitulak ng kanyang kamay ang mukha ni Sakuragi palayo sa kanya.

Sakuragi: OOOHHH! Hindi maaari! Hindi ito maaari! WAAAHHH! Sobra na ang ginagawa mo sa akin! Ang sakit naman ng ginawa mo sa akin!

Hanagata: Gunggong! Hindi ako ang crush mo! Huwag mo akong yakapin!

Ganap na alas tres ng umaga, nakatayo na ang party boys sa train station. Nauna ng humiwalay ng landas ang tatlong lovers na nagkaayos na, magkakasama ang team ng Sannoh at Toyotama sa train na palabas ng Kanagawa, habang nagpasya ang mga single boys na ihatid sa bahay ang mga nalasing nilang kapwa walang lovelife.

Sendoh: Hey.

Sawakita: Oi.

Sendoh: Heh. Mag-ingat ka sa biyahe mo pagbalik mo sa US.

Sawakita: Mami-miss kita, bro.

Sendoh: Heh.

Nagbigay sila sa isa't isa ng brotherly hug.

Sawakita: Rukawa, hindi mo ba ako yayakapin?

Sendoh: Hindi mo siya pwedeng hawakan! Ambisyoso ka!

Sawakita: Hahaha!

Rukawa: (sighed)

Nakipag-shakes hands si Rukawa kay Sawakita sa huling pagkakataon, ngunit hinawakan ni Sendoh ang kanilang pulso para paghiwalayin ito kaagad.

Sawakita: Kapag nabagot ka na kay Sendoh, nandito lang ako. Pupuntahan kita kaagad.

Rukawa: Gunggong. Goodluck sayo.

Sawakita: Thank you, Rukawa.

Sendoh: Bye, kalbo. Hindi na ako makapaghintay sa pag-alis mo.

Sawakita: Hahaha! Bye, matulis.

Apartment. Loading and Unloading Zone.

Round 1

Ang pinto ng apartment ni Rukawa ay halos bumangga sa dingding nang hawakan ni Sendoh ang kanyang bibig, gumala-gala at pinadausdos ang kanyang malikot na mga daliri sa malambot at malasutlang balat ni Rukawa sa pamamagitan ng pagpisil. Nakasandal siya sa dingding, napahawak sa isang posisyon para idiin ang bibig kahit na nagdampi ang desperadong labi nila at halos magsalubong ang kanilang mga ngipin. Hindi na kailangang magsalita, ang kanilang mga nagbabagang balat ay magpapasya kung ano ang nangyari pagkatapos.

Habang hinihimas niya ang mga labi ng kanyang minamahal, kumikinang sa apoy ang natutulog na mga mata ni Rukawa. Para bang kumikilos ang katawan niya ng walang pahintulot ng ulo. Hangga't ang kanyang matinik na kasintahan ay nasa tabi ng kama, ang kanyang mga hormone ay malayang gumagalaw.

Ang kanyang mga pag-iisip ay ganap na tumahimik habang itinulak niya ang kanyang ulo at idiniin ang kanyang bibig sa kanyang kasintahan, ang matakaw na bibig ay tumatakip sa kanyang sarili sa pinaka-kasiya-siyang paraan. Ibinaon niya ang kanyang mga braso sa baywang ng isa, at ang kanyang mga daliri sa ulo, naramdaman ang matinik na mga hibla sa pagitan ng kanyang mga daliri.

Hinawakan ni Sendoh ang maputlang leeg ng kanyang kasintahan na parang sisne, pagkatapos ay ini-slide ang kanyang mga daliri sa kabilang tenga at marahang hinahalikan ang tainga gamit ang kanyang mga labi. Pagkatapos, maingat na kurutin ito sa pagitan ng kanyang mga labi at dahan-dahang hilahin palayo nang paulit-ulit hanggang sa ito ay kinaladkad sa pagitan ng kanyang mga labi. Itinumba ni Sendoh ang kanilang mga katawan sa kama ng may gigil. Dali-dali niyang hinubad ang kanyang shirt at pants, nakapwesto siya sa ibabaw ni Rukawa ng walang kahit anong saplot.

Naririnig ni Rukawa ang lahat, mula sa pagdila at paghalik hanggang sa paghinga ng kanyang kasintahan, habang hinahalikan ang loob ng kanyang tainga. Kinapa niya ang anit sa likod ng ulo ng kanyang kasintahan habang marahang iginagalaw ang kanyang mga kuko sa likod ng leeg ng kanyang kasintahan. Bahagya niyang hinawakan ang matinik na buhok mula sa mga ugat at marahang hinila ito habang ibinabalik ang kamay sa tuktok ng ulo. Ang kanyang paghawak ay sapat na matatag na ang kanyang nobyo ay maaaring makaramdam nito, ngunit sapat na maluwag na ang kanyang mga daliri ay madaling dumaan sa buhok.

Marahang ibinuka ni Sendoh ang kanyang mga labi at dinilaan ang isang maliit na bahagi ng kanyang leeg sa ilang segundo. Pagkatapos ay bahagyang gumagalaw siya pataas o pababa at dinidilaan ang isa pang malapit na lugar, dinidilaan at sinisipsip ang maputlang leeg. Saglit niyang minasahe ang labas ng pantalon ni Rukawa bago ito hinubad at hinila pababa, kasama ang kanyang brief. Nagpasya siyang tuksuhin siya matapos makita ang monster. Habang kinakaladkad niya ang kanyang mga daliri pataas at pababa sa monster, marahang idinausdos niya ang kanyang mga daliri sa kahabaan, hinahaplos ito ng hindi kapani-paniwalang banayad at malambing. Hinawakan niya ang pre-c*m gamit ang kanyang mga daliri at dahan-dahang iginuhit ang dulo ng daliri sa ulo ng monster, ikinakalat ang c*m sa kabuuan nito. Habang ibinababa niya ang kanyang kamay sa ulo ng monster, pinagdikit niya ang kanyang mga daliri at inililipat ang kanyang mga daliri pababa sa baras. Gusto niyang pagandahin ang foreplay at panoorin ang kanyang kasintahan na tumagas ng mas maraming pre-c*ms.

Pinulupot ni Sendoh ang kanyang mga daliri sa baras ng monster ng kanyang kasintahan, ang kanyang hintuturo na pinakamalapit sa dulo, ang kanyang pinky ay umaabot sa kanyang mga balls. Hinaplos-haplos niya ito pataas at pababa, iginalaw ang kanyang hinlalaki sa ulo at pabalik. Gumawa siya ng up-and-down na galaw gamit ang kanyang hinlalaki, ganap na nakatutok sa dulo. Ang isang kamay niya ay nakatutok sa sarili niyang beast, hinahatak ito pataas at pababa. Ang kabilang daliri ay nakatutok sa ulo, pinasisigla ang ulo at dulo, na umaabot hanggang sa kanyang perineum at sa ulo ng kanyang beast. Ang kanyang mga daliri ay nananatiling maluwag, ipasa ang mga dulo nito sa kanyang ulo at likod. Ginamit niya ang dulo ng isang daliri upang gumuhit ng maliliit na bilog sa paligid ng dulo ng kanyang sariling paninigas.

Sa wakas ay tinapos na ni Sendoh ang panunukso sa pamamagitan ng pagbalot ng kanyang mga labi sa monster at pagpasok ng unang ilang pulgada sa kanyang bibig. Ang kanyang mga labi at ang loob ng kanyang bibig ay dahan-dahang dumidiin sa baras at ulo ng monster, na nagpapasigla sa haba nito. Sinipsip niya ang monster sa loob at labas ng kanyang bibig na ikinalulugod nito. Itinuon niya ang kanyang dila sa pamamagitan ng pagdila sa baras, pag-ikot sa ulo, pagsuso sa dulo, at pag-flick sa frenulum. Pagkatapos ay huminga siya ng mahabang hininga sa pamamagitan ng kanyang ilong at huminga ng malalim sa kanyang mga labi bago itinulak ang monster sa kanyang bibig at pababa sa kanyang lalamunan. Kapag tumama ang monster sa likod ng kanyang lalamunan, gumagawa siya ng malaking halaga ng laway bilang pampadulas.

Pinagmamasdan ni Rukawa ang kanyang kasintahan na malumanay at buong pagmamahal na lumulunok, ang kanyang phallus ay lumalawak ang lalamunan. Habang ang deep-throat thrusts ay pabilis ng pabilis at pantay na napukaw ng mga daliri, ang momentum ay nabubuo tulad ng isang kiliti-feeling butterfly na dahan-dahang lumalaki sa paligid ng ulo papasok at palabas ng baras. Siya ay malapit na sa ganap na tigas at pagkalubog-pakiramdam ang kanyang ngayon ganap na nabuo kapal ay nagdaragdag sa lubos na kaligayahan, at ang sensasyon ay halos sa base ng kanyang monster. Sinusubukan niyang sabog ang kanyang kasukdulan habang nakapikit ang kanyang mga mata, ngunit hindi niya magawa. Ang kanyang mga mata ay bumabalik at ang kanyang mga talukap ay nagsasara, ang kanyang buong katawan ay nanginginig, at anumang tense na kalamnan ay lumambot sa isang segundo, ang kasiyahang ito ay napakalakas na tiisin.

Round 2

Si Rukawa ay nakahiga sa kanyang likod, ang kanyang mga binti ay nakahiwalay, at si Sendoh ay nasa itaas, ang kanyang mga binti sa pagitan ng kanyang mga paa. Pinapanatili niya ang kanyang balanse sa pamamagitan ng paglalagay ng kanyang timbang sa kanyang mga siko sa magkabilang gilid niya. Itinaas ni Rukawa ang kanyang mga paa at ipinulupot ito sa likod ng kanyang kasintahan, habang nakataas ito sa hangin. Ang beast ng kanyang kasintahan ay nagiging mas matigas at mas mainit sa loob niya, paulit-ulit niyang hinahangad ang sensasyong iyon.

Hindi mapigilan ni Sendoh ang kanyang katawan na tulak at bumulusok nang mas malayo sa butas. Habang galit na galit siyang sumubsob sa kanyang katipan, kinagat niya ang maselang maputlang balat at binigyan siya ng halik sa leeg at balikat. Ang pag-igting ay tumindi, sa isang kasiya-siyang paraan, habang pinupuno niya ang butthole, pinahigpit ang kanyang mga kalamnan. Ang mga bola ay pumipintig mula sa loob, humihigpit. Ang pagpapanatili ng pakiramdam at pagpapahaba ng peak ay mahirap, ngunit ang pagpapahinto sa bilis ay mas mahirap. Ang kanyang pumping at throbbing sa kanilang basa, gripping flesh fired silang dalawa, sumasayaw sa mga kumot.

Habang ang kanyang kasintahan ay nakahawak sa headboard at ang kabilang kamay ay nakakapit sa kanyang balakang upang palalimin ang kanyang pag-ulos, itinulak ni Rukawa ang kanyang sarili pasulong at paatras sa beast ng kanyang kasintahan upang panatilihing malalim. Nararamdaman niya ang nagngangalit na beast na nag-uunat sa kanyang kaloob-looban patungo sa kanyang walang katapusang masarap na lugar, na naging dahilan para magpakawala siya ng isang pagsabog. Medyo nabawasan ang tulak ni Sendoh ngunit napanatili ang buong penetration sa huling pagtulak. Nagpakawala siya ng orgasm, nag-concentrate habang hinihigpitan ang hawak niya sa balakang ni Rukawa. Nanginginig ang kanyang singit, gumagapang ang kanyang likod na parang may kuryenteng dumaloy sa kanyang mga kalamnan, at manhid ang kanyang mga braso at binti, hindi nabubunot ang kanyang beast hanggang sa huling patak ng binhi.

Round 3

Sinakyan ni Rukawa si Sendoh habang nakadapa ang kanyang mga binti sa kabilang baywang, ang kanyang mga tuhod sa kama, at ang kanyang mga kamay sa kanyang hita upang patatagin ang kanyang sarili mula sa pag-usad pataas at pababa. Upang pasayahin ang kanyang likuran, dahan-dahan niyang pinaikot-ikot ang kanyang mga balakang. Siya ay naging mas feisty habang nakasakay sa kanyang lalaki sa kanyang mapang-akit na mga mata, paggiling sa kanya, stroking kanyang sariling monster, at ilagay sa isang nagniningas na pagganap para sa kanya.

Inilagay ni Sendoh ang kanyang mga kamay sa ilalim ng puwitan ng isa at tinulungang itulak ang kanyang katipan pataas-baba para hindi siya mapagod. Bumalik ang kanyang mga mata sa kanyang ulo nang dumausdos si Rukawa sa kanya ng ganito sa unang pagkakataon. Hinawakan ng kanyang kasintahan ang kanyang braso sa itaas ng kanyang ulo, hinahaplos ang kanyang dibdib gamit ang isang kamay at kinurot ang kanyang mga utong sa kanyang isa, habang ang kanyang beast ay pumipintig sa kaloob-looban, na naging sanhi ng kanyang pagkawala ng malay.

Kapag binago ng kanyang kasintahan ang anggulo ng pagpasok, tumalbog pataas at pababa sa kanyang hayop, papalit-palit ang galaw ng kanyang katawan pasulong at paatras para pasiglahin ang loob, nasa bingit na ng pagsabog ang kanyang sistema. Masyado siyang nahuhumaling sa mga galaw ng kanyang kasintahan na 'I'm going to drain your balls' na hindi niya napigilang sampalin ang puwet na tumatalbog sa kanyang hita. Hinaplos niya ang monster ni Rukawa gamit ang kanyang kanang palad, pinagbomba ito, habang ang kanyang kaliwang palad ay mahinang humampas sa pisngi ng puwitan.

Ang paghinga ng mas malalim at mas malalim ay hindi sapat upang ipahayag ang out-of-this-world euphoria na kasalukuyang nagaganap. Nakatuon sa kanyang sensual motions at lusty stimuli, hindi na alam ni Rukawa ang kanyang kontrol sa katawan, at ang kanyang kaluluwa ay hinihila ng isang string ng mga hormones habang nawawala ang kanyang sarili sa pagiging aroused.

Ang paghingal ni Rukawa habang siya ay dumausdos, ang igsi ng paghinga ni Sendoh habang papalapit sa orgasm, at ang paghinga ng mas malalim at pag-ungol sa oras na may mga tulak sa kanilang basa, malagkit na nakakapit na laman ay sapat na upang ipadala sila sa bahaghari.

Sendoh: I love you.

Rukawa: I love you, too.

Habol hiningang lumapag ang kanilang mga katawan sa kama, ngunit may ibang plano si Sendoh. Nais niyang manood ng movie bago sila tuluyang matulog pagkatapos ng magdamag na pagsasaya sa club. Inilapag niya ang laptop sa isang side table, isinaksak dito ang projector at inilagay ang focus nito sa isang blangko at puting pader.

Nagkukusot pa ng mata si Rukawa nang mapatingin siya sa pader. Nagbukas na ang liwanag ngunit nagtataka siya sa isang mahabang nakatayo na pigura na tinatamaan ng ilaw ng projector. Nilingon niya ito kaagad para makita kung ano ang anino sa pader.

Rukawa: AAAHHH!

Sa unang pagkakataon, sa ika-27 na kabanata ng kwentong ito, nagkaroon ng nakakagulat na moment si Rukawa. Bukas ang bibig ni Sendoh ng makita ang first time in the history na nagulat ang kanyang boyfriend.

Sendoh: Ang nakikita mo ngayon ay simbolo ng ating pagmamahalan.

Rukawa: Simbolo ng iyong pagiging mahilig.

Napabuntong hininga na lang si Rukawa ng matuklasan na ang ilaw ng projector ay naka-focus sa beast ng kanyang boyfriend.

Sendoh: Nagkakamali ka. May malalim yang ibig sabihin. Ito ang susi sa mahaba at matatag na relasyon. Ang susi sa rainbow land. Itama mo rin ang monster mo sa ilaw, tingnan natin kung kanino ang mas mahaba sa dalawa.

Rukawa: Gunggong!

Sendoh: Sa pamamagitan ng anino, ipakita mo sa akin kung pano mo iingatan ang susi ng ating pagmamahalan.

Nanlisik ang mata ni Rukawa. Pagkatapos ng dalawang round nilang pag-entrance sa rainbow land, mabilis nag-loading ang beast ng kanyang boyfriend. Gumawa siya ng hugis gunting sa kanyang kamay at akmang gugupitin ang anino ng beast.

Sendoh: AAAAHHHH! Hindi dapat ganyan. Kiss mo siya.

Rukawa: Yuck.

Sendoh: Ipakita mo sa akin kung paano mo siya mamahalin.

Bumuo muli si Rukawa ng bagong pigura sa kanyang kamay. Nilagyan niya ng sungay ang beast ng kanyang boyfriend.

Sendoh: Hmmm! May dalawa na nga akong balls, dadagdagan mo pa ng sungay? Mabigat na yon.

Rukawa: Heh. Manood na tayo ng sine! Play mo na yan!

Sendoh: Sure.

Malapad ang ngiti ni Sendoh habang humahagikgik ng pindutin na niya ang play button.

AAAHHH... YEEESSS... AAAHHH... OOOWWW...

Rukawa: Gunggong! Ang sabi mo movie ang papanoorin natin!

Sendoh: Movie yan! Erotic movie...

Rukawa: Gunggong! Matutulog na lang ako. Heh!

Sendoh: Kung ayaw mo ng movie, gawin na lang natin.

Rukawa: Sure.

Sendoh: The 4th Round is brought you by Rainbow Land... Let's get it on! (wink)

Guide to Success: Rukawa-monster/Sendoh-beast