Jah, ik kon Jack-Jack en Dinah niet te lang in de steek laten. Dat zou NO NICE zijn… Nog m'n diep,diep dank aan de mensen die m'n verhalen lezen. Jongens, I LUV YE! BTW ik heb een C2 site gemaakt: The Sue-AnneSparrow Files. Domme naam, I know en ik geloof dat ik FILES ook fout heb geschreven, maar anyeway dr is dus een Nederlandse c2 van POTC, Hollands moet gewoon hoog worden gehouden:P:P

Hoofdstuk 6)A ordinary day on The Pearle.

Na de vierden legen rumfles lag Jack uitgeteld op het dek. Al meer dan een uur was het DOODSTIL in z'n cabine. Jack, nu toch redelijk aangeschoten, verdacht Dinah ervan Anna- Maria uit het raam te hebben gegooid. Of te hebben vastgebonden. Je wist het nooit met dat kind, zo onvoorspelbaar als de maand april. Met een rode kop van de rum schudden Jack z'n hoofd. Of misschien had dat krengetje…

Op dat moment ging Jack's cabine deur kraken open en stapte Anna-Marie er vrolijk en ongedeerd uit. "Nou C'tine het heeft me een flinke tijd gekost, maar hier is ze dan, schoon, net gekleed en geknipt!"

Anna-Marie trok Dinah moeizaam uit de schaduw van z'n kamer en meteen schoot Jack in de lach. Hij moest zelf toegeven dat de afgeknipte kleren geen porem waren, maar wat Anna met Dinah's haar had gedaan deed zelf de kleren verbleken.

Dinah had verschrikkelijk kort geknipt haar, dat nog net in een klein staartje kon. Het was schots en scheef geknipt zodat een kwart voor haar grote BOZE ogen hing.

Jack begon nog harder te lachen. "Bloody hell, Anna, ze ziet eruit als een ragenbol!" Dinah snapte niet precies WAT een ragenbol was, maar begreep dat het een belediging had en schopte Jack keihard tegen z'n schenen.

Vloeken begon Jack op een been te dansen en begon Dinah enthousiast in haar handjes te klappen. Anna-Maria schaterde en klapte vrolijk mee. "Je kan veel over dat kleintje zeggen Jack, maar ze heeft pit! Het zal nog moeilijk worden om haar onder de duim te houden!"

Jack wreef pijnlijk over z'n schenen. "Hoe heb jij het voor elkaar gekregen om haar zonder zwaar mishandeld te worden om te kleden en te knippen!"

Anna knipoogde naar Jack. "Dat z'n nou vrouwengeheimen C'tine." Jack keek haar schamper aan.

"Okay, het was niet heel erg moeilijk. Ze heeft me het eerste halfuur alleen maar aangestaard." Anna keek even naar Dinah die onderzoeken op een emmer zat. "Tis vreemd C'tine het was net of ze nog nooit een donkere vrouw had gezien."

Jack knikte en staarde ook naar Dinah die nu door had dat je de emmer ook als hoed kon dragen. "Yer, right Anna, ik denk dat ze inderdaad nog nooit een donkere vrouw heeft gezien. Je had haar naar me moeten zien kijken toen ze mij voor het eerst zag."

"Dus je bedoelt dat ze nooit andere mensen heeft gezien?" Vroeg Anna met een bezorgde blik.

"Neeh, Anna, ik denk niet dat ze ooit meer heeft gezien dan dat vervloekte Island." Bromde Jack, terugdenken aan het strand en de palmbomen.

Even stonden ze met z'n tweeën naast elkaar, kijken naar Dinah die achter Doggie aanrenden met de emmer. Uiteindelijk verbrak Anna de stilte. "Maar hoe kan ze het dan zo lang overleefd hebben? En hoe heeft ze leren praten en lopen, als je dat zo kan noemen…"

Jack dacht even na en herinnerde hun eerste 'gesprek': Mommy, didn't wake up… "Ik denk dat haar moeder ook een tijdje op dat eiland zat, haar nog het een en ander heeft kunnen leren zoals praten en lopen en daarna gestorven is."

Anna beet op haar lip. "Das verschrikkelijk, dat arme kind…" Jack zuchten en keek naar het blije meisje dat nu met de emmer aan het rollen was. Hij glimlachten. "Well, Anna, ze is nu veilig op The Pearle!"

Anna wilde net wat vragen toen er plotseling een emmer door de lucht vloog, gevolgd door een dweil. Dinah zetten het op een krijsen en vloog vier meter de mast in. "NO NICE! AHHHH!"

Mister Gibbs stond hoofdschudden onder de mast en keek vervolgens verschrikt naar Jack. " Wat heeft dat kind?" Jack keek naar boven en haalde z'n schouders op. "Dunno, Gibbs, waarschijnlijk ergens van geschrokken."

Dinah hing nu als een aapje aan de touwen. "Wha,wha! ME MONKEY!" ze klom nog een paar meter naar boven en ging op d'r kop hangen en keek met grote ogen naar benden. "JACK-JACK SMALL!" Ze begon te krijsen van het lachen, net als de rest van de bemanning.

Jack stond er sip bij en schoot messen met z'n ogen naar Anna die breed stond te grijnzen over z'n bijnaam. Hij liep naar de mast en keek naar boven. "DINAH COME DOWN! STRAKS VAL JE!"

Dinah draaide zich een kwartslag en hing aan een arm met haar hoofd schuin. "Dinah, don't fall, Dinah GOOD monkey!" Ze kneep haar ogen tot spleetjes. "Jack-Jack looks like monkey two!"

Weer ging er een lach-wave over het schip en weer stond Jack messen te gooi naar Anna die het nu uitproesten. "JAH, TIS WEER LEUK GEWEEST, DE 'LACH JACK UIT SHOW' IS WEER OVER, BACK TO WORK!"

Mokkend liep z'n crew terug naar hun werk. Jack keek even trots naar z'n crew, hij WAS nog steeds dezelfde GEWELDIGE Captine als voor het overboord-kiep-insident. Vervolgens liep hij naar de mast en keek nog steeds duffig van de rum naar Dinah die nog vrolijk in de touwen hing.

"Dinah, kom naar beneden, straks val je!" Sprak Jack op een kalme rustige, ik ben je vriend, toon. Dinah stak haar tong uit. "NO DINAH MONKEY, DINAH DON'T WANNA!" Jack zuchten diep. WAAROM kon ze nooit gewoon lief,schattig en braaf naar hem luisteren? Nee, het irritantje moest ALTIJD eigenwijs zijn en NOOIT luisteren! Van wie zou ze dat nou hebben…

"Finn, is ye don't come down, I'll get up!" Boos begon Jack ook de mast in te klimmen. Dinah vond het dreigement alleen maar prachtig en begon wild te gillen en te schreeuwen. Door haar iets te blije gebrul vergat ze zich goed vast te houden en liet de touwen los. Jack zag het stak uit reflex z'n armen uit en ving Dinah op. Alleen doordat hij Dinah ving viel hijzelf ook naar beneden.

Met een harde klap viel Jack op z'n rug. Jack vloeken binnensmonds. BLOODY HELL, die vloer was een stuk harder dan hij zich kon herinneren. Voorzichtig knipperde hij met z'n ogen en zag Dinah met een lijk bleek bekken over hem heen zitten. "JACK-Jack, OKAY?"

Boos duwde Jack het meisje van hem af. "NO, Jack-Jack NOT OKAY!" Hij keek het meisje bestraffen aan. "Ye have TO LISTEN to Jack-Jack! ORE JACK-JACK GET'S HURT AND GET'S PISSED-OFF!" Z'n stem was laag en woeden.

Tranen vulden de grote, geschrokken ogen van Dinah. En voor de arme piraat het wist hing ze weer om z'n nek als een veel te strakke stropdas. "JACK-JACK, NO BE MAD ON DINAH! DINAH GOOD, PLEASE!" Tja, Jack probeer dan nog maar is boos en streng over te komen.

Jack zuchten diep en duwde het meisje voorzichtig van zich af. "Jack-Jack ante mad at ye, Jack-Jack 's just worry. He don't ye to get hurt, that al." Hij aaide het meisje over haar hoofd en stond op. "So Dinah, 's ganna listen to Jack-Jack?"

Dinah knikte snel. "AYE!" Jack keek haar trost aan. "Ye'll be a REAL pirate some day ye know that!" Dinah begon te stralen en Jack begon te grinneken. " C'mon luv, let's get some food!"

……………………………………………………………………………………………………………………………

De rest van de avond verliep soepeltjes, al zei Jack het zelf. Hij had haar netjes in z'n stoel gezet, netjes wat te eten gegeven en Dinah zat al meer dan een uur stil naar een olielamp te staren en hem af en toe iets hoger of lager zetten, zodat het vlammetje veranderende.

Maar op een gegeven moment had Jack genoeg van het steeds feller wordende licht en zetten de lamp lager. Dinah keek verontwaardigt op en probeerde in Jack's hand te bijten. "NO NICE, DINAH'S LIGHT!"

Jack trok net op tijd z'n hand terug. " Het is niet 'jouw lamp'. Het is Jack's lamp, je mag hem alleen tijdelijk even lenen! En je moet hem niet zo hoog zetten, das slecht voor je ogen!"

Dinah keek hem even zuur aan, rolde met haar ogen en zetten de lamp weer een stuk hoger. Jack draai hem snel terug en voor Dinah hem kon aanvliegen keek hij haar streng aan. " Je ging toch naar Jack-Jack luisteren!"

Het meisje zuchten en zetten de lamp zelfs nog een stukje lager. "Dinah, GOOD, Dinah listends!"

Jack grijnsde ,trost dat ze daadwerkelijk naar HEM luisterde. "G'd girl." Jack liep naar z'n bureau en ging verder met het schrijven van z'n logboek. Opeens kreeg hij het vreemde idee dat iemand stond mee te gluren.

"What's that!" Vroeg Dinah die zichzelf op het bureautje trok. Jack zuchten. " Das een logboek, daar staat in wat voor koerst we vandaag varen, welk weer is en of er nog bijzondere dingen zijn gebeurt."

Dinah keek met grote, geïnteresseerde ogen toe. "Ohw… was 'koers'?" Jack keek geïrriteerd op. " Dat is welke richting we op varen en welke graden."

Het meisje knikte ernstig. "Owh… was 'richting'? Was 'graden'?" Ze keek heel geboeid naar het logboek en de kaarten. Jack tilde haar van het bureau af. "Dat vertel ik je nog wel een andere keer, tis nu bedtijd."

Dinah lachten en schudden met haar hoofd."NO'S NOT! DINAH NOT TIRED! DINAH WAKE! DINAH WHANT'S TO KNOW ABOUT 'THINGS'!" En ze wees uitdrukkelijk op het logboek.

Jack sloeg het boek dicht. "Ik zei al, ik vertel je een andere keer wat alles betekend, maar nu is het kinderbedtijd! JIJ SLAPEN!" Dinah begon heel onschuldig te kijken. "Dinah don't unterstand."

Jack rolde met z'n ogen en stond op."Jajah, nu een beetje het verwilderde domme kindje spelen… Jij gaat SLAPEN, NU!" een hoog gilletje vulde de ruimte en voor Jack er erg in had was Dinah onder z'n bed gevlogen."DINAH NOT HERE!"

"Dus jij denkt dat je Captine Jack Sparrow te slim af kunt zijn ,ehy?" Grijnzende liep hij op z'n tenen naar het bed en keek vliegensvlug eronder. Geen kind te bekennen…

"Hoe deed ze dat?" Jack keek nog is goed, maar er zat echt niemand onder het bed. Hij schoof een stukje onder het bed, want het hou niet de eerste keer zijn dat hij zich verkeek.

"JACK-JACK!" Brulde iemand opeens vanuit het niets in z'n oor. Jack schrok zich lam ( of in zijn geval nuchter) en stoten z'n harses tegen het bed. Dinah lag hikkend van de lag over de grond te rollen en Jack wreef pijnlijk over z'n hoofd. Dat kind wordt m'n dood nog is…

Bliksemsnel kroop Jack onder het bed vandaan en greep Dinah om haar middel. Meteen zette het kind het op een krijsen en had Jack het idee dat de hele oceaan kon meegenieten. Maar Jack trok zich er niks vandaan en liep een gang in en opende een deur.

Snel duwde hij Dinah naar binnen, liep ook zelf naar binnen en sloot de deur. "Listen, luv, yer ganna sleep here." Hij wees naar een klein bedje dat alleen bestond uit een matras ,een kussen en een deken. Dinah trok haar lip op. "NO NICE!" Jack haalde z'n schouders op. "Dan heb je pech, jij slaapt HIER!"

Dinah's hoofd werd rood en ze keek Jack woedend aan. NO,DINAH DON'T LIKE!" Jack wuifde haar weg, sloot de deur en deed hem op slot. Meteen erna hoorde hij een harde klap en hij grijnsde. Net wat hij had gedacht, dat kreng was vol tegen de deur gelopen.

Nog nagrinnikend liep Jack over het dek van z'n geliefde Pearle. Hij ging tegen de mast aanzitten, haalde een rumfles uit de zak van z'n jas en keek naar de sterren. Hij streelde het dek en begon tegen z'n Pearle te praten.

Na een half uur begonnen de sterren te draai en vond Jack dat het wel weer genoeg was geweest en liep naar z'n cabine. Hij opende de deur en liep z'n kamer in waar alleen nog een klein kaarsje branden. Hij schopte z'n laarzen uit, trok z'n T-shirt uit en zetten z'n hoed heel voorzichtig op z'n bureau alsof het een schat was. Hij rekte zich uit en trok de dekens weg.

"BLOODY HELL!" Siste hij. In ZIJN bed lag een klein verschrikkelijk irritant meisje te slapen. Hoe had dat KRENG het voor elkaar gekregen om door een gesloten deur heen te komen! En waarom moest ze persé HIER gaan liggen! Jack had verschrikkelijk veel behoefte om haar uit ZIJN bed te sleuren en haar met veel kabaal terug in HAAR kamer te gooien.

Maar, ze lag er zo lief en schattig bij, duim in haar mond, met gesloten oogjes en verschrikkelijk pluizend haar. Jack zuchten, ze deed hem denken aan een engeltje die altijd in kerken hing. "Nou vooruit dan maar, je mag voor deze ENE keer hier slapen, maar morgen moet je opdonderen…"

Als antwoord rolde ze op haar buik en trok de dekens strakker over zichzelf heen. Jack sloop zachtjes naar z'n luiestoel en viel ook in slaap.

In dit hoofdstuk gebeurt niet echt iets GRANDE SPECTACLE maar heh het kan niet altijd feest zijn! Weer moet ik zeggen dat Jack erg z'n best doet om Dinah in de hand te houden, maar ik denk dat hij beter The NANNY kan bellen…

Luvzzz Sue-AnneSparrow.

-TBC-