Hoofdstuk 12 Samuel is niet perfect.
Met een regelrecht sardonische lachje loopt Samuel naar de deur van de bibliotheek om beide jonge mensen uitgeleide te doen.
"Mooi kinderen. En Grace? Je kan nu je intrek nemen in Jerry zijn vertrekken!" Jerry begint te sputteren.
"Maar wil je dan niet dat we éérst trouwen?"
"Kijken jullie eerst maar eens of jullie aan de voorwaarden van de deal kunnen voldoen. En als Grace zwanger is kan je haar altijd nog trouwen."
En met die woorden doet hij de deur voor hun neus dicht.
Uitermate tevreden loopt Samuel nu naar het slappe lichaam van Dick. Voordat hij hem uit zijn bewusteloosheid haalt mompelt hij.
"Nog bedankt Dick, zonder jou was dit niet gelukt."
In de hal staan Jerry en Grace bedremmeld naar elkaar te kijken. Jerry begint met praten.
"Kan ik je helpen? Ik bedoel met je spullen te verhuizen naar mijn kamers?"
"Mijn vader gaat over de rooie als ik ongehuwd zwanger raak."
Op dat moment verschijnt James.
"De spullen van mejuffrouw Grace zijn reeds overgebracht naar de vertrekken van Meneer Jerry." En met die mededeling is James weer vertrokken.
Jerry haalt zijn schouders op.
"Vader laat er geen gras over groeien lijkt het."
Hij pakt voorzichtig haar hand en knijpt er even in.
"Het spijt me Grace dat ik je in deze situatie heb gebracht."
"Je vaders wil is wet Jerry. Als het nu niet was gebeurt dan wel in een later stadium. We hadden uiteindelijk geen schijn van kans tegen hem."
Jerry bewonderd haar nuchtere houding. Zelf had hij het nog niet zo bekeken. In een opwelling pakt hij haar beide kleine handen in die van hem en kijkt haar intens aan.
"Grace?" Hij knijpt haar handen nog wat harder.
"Grace? Wil je met me trouwen Grace?"
Om niet in haar ogen te hoeven kijken begint hij haar vingers stuk voor stuk zachtjes te kussen. Elektrische stroompjes schieten van haar vingers naar haar ruggengraat. Ze voelt de warmte naar haar wangen stijgen. En als hij haar eindelijk durft aan te kijken lacht ze.
"Ja Jerry, ik wil graag met je trouwen."
Jerry voelde zich nog nooit zo gelukkig. Zijn bloed stroomde als een wildwaterbaan door zijn aderen. Hij wou niets liever dan Grace kussen op dit moment. Voordat hij dat echter kan doen gaat Grace op haar tenen staan, slaat haar armen om zijn nek, en drukt haar lippen op die van hem. Een gevoel van opluchting doorstroomd Jerry. Hij hoefde haar gelukkig niet te dwingen om hem aan te raken.
In de bibliotheek staat een bange Dick tegenover zijn Meester. Terwijl Samuel hem achteloos zijn door Grace ontfutselde toverstok toewerpt, kijkt hij verachtelijk naar het kleine chauffeursmannetje.
"Als je het waagt nog een keer je toverstok naar mij op te heffen verzeker ik je dat zelfs Grace je leven niet meer zal kunnen redden." Met een verveeld gebaar ging Samuel zitten.
"Ik heb geregeld dat je, je werk bij een andere familie voort kan zetten. Je zult nooit meer werken voor de familie Jaeger." Met die woorden gooide Samuel het kleine winterlandschapje naar Dick, waardoor deze direct verdwijnt.
Als hij nog even de emoties van de twee jonge mensen opzoekt treft hij een huwelijksaanzoek aan. En het lijkt erop dat Grace accepteert. "Slimme zet jongen, slimme zet…."
Met de handen in elkaar verstrengeld neemt Jerry haar mee naar zijn vertrekken. Zijn kamers waren warm en gezellig ingericht. Een klein zitkamertje met een brandende openhaard. Aangrenzend een slaapkamer met een enorm hemelbed waar ook een open haard was aangestoken. Van de slaapkamer had je toegang tot een enorme badkamer met een heel groot bad met alles erop en eraan.
Als ze binnen komen zien ze een fles champagne in een ijsemmer koud staan met daarnaast een bos met rode rozen. In de bos hangt een kaartje. Als Jerry het opent worden zijn ogen groot. Grace pakt het kaartje van hem over en leest
"Gefeliciteerd met jullie verloving, Samuel."
Als ze het kaartje op de tafel legt is het verdwenen.
"O, verdorie. Dat doet hij nou altijd!"
Jerry kijkt haar niet begrijpend aan.
"Het kaartje is weg!" En ze wijst naar de lege plek op de tafel.
"Nu weet hij dat we het gelezen hebben. Het is zijn mannier van een leesbevestiging, zoals je dat met e-mail kan doen!"
Jerry haalt zijn schouders op.
"Vader heeft nog nooit zo iets nodig gehad om te weten wat er zich afspeelt in dit huis."
Nu was het haar beurt om niet begrijpend te kijken. Jerry kijkt haar weer aan en begint veel betekend met zijn wenkbrauwen te wippen.
Plotseling dringt het tot Grace door.
"Dus hij weet ook wanneer we, je weet wel, samen zijn, bedoel ik?"
"Ik ben bang van wel." Ook voor Jerry was dit geen geruststellende gedachte. Maar hij kon er niets tegen doen.
"Luistert hij ons ook af?" Grace kijkt om zich heen alsof ze ieder moment een microfoontje kan ontdekken.
"Wie zegt dat hij alleen luistert?"
Met een ruk draait ze zich naar Jerry.
"Je denkt toch niet zeker dat ik onder die omstandigheden met je, je weet wel. Toe kijk niet zo onschuldig!"
"Laten we eerst maar eens wat champagne nemen. Dan zien we daarna wel verder."
Grace voelde zich helemaal niet op haar gemak. Waar was ze aan begonnen? Hoe had het zo ver kunnen komen? Ze denkt terug aan het moment waar het in haar beleving de eerste keer mis ging. Ze had niet zomaar in die stoel moeten ploffen voor het bureau van haar Heer en Meester. Waarom had ze dat eigenlijk gedaan? Zó verschrikkelijk moe was ze toch niet geweest? Maar toen ze in de bibliotheek stond voelde ze zich wél vreselijk moe. Vermoeider dan ze eigenlijk had kunnen zijn.
Het puzzelstukje valt op z'n plaats. Samuel had haar beïnvloed om tegen beter weten in toch zomaar te gaan zitten! Hij had haar vanaf het begin gemanipuleerd! Dit hier, alles, waar ze zich nu bevond, samen met Jerry, was gepland en uitgewerkt door Samuel. Haar mentor. Haar Meester. Nu straks haar schoonvader. En met die realisatie loopt er een koude rilling over haar rug. Ze knippert met haar ogen en ziet hoe Jerry een prachtig glas met champagne voor haar neus houdt. Blauwe champagne? Bestond dat wel?
Ze neemt het glas aan en ziet dat Jerry zelf ook een glas in handen heeft. Met een klein tikje van glas op glas toast hij hun verloving. In een automatisme brengt Grace net zo als Jerry voor haar, haar glas naar haar lippen. Even aarzelt ze, maar als ze Jerry een flinke teug ziet nemen drinkt ze er ook van.
Ze kijkt nog even naar Jerry en voelt hoe haar oogleden zwaar worden. Ze hadden iets in de champagne gedaan die monsters. Ze kan zich zelf wel slaan! En met die gedachte valt ze in slaap.
Vol verbazing ziet Jerry hoe Grace in slaap valt. Het duurt even voordat hij door heeft wat er aan de hand is. Grace moet het ook begrepen hebben want er ligt een nog een frons op haar gezicht.
Inwendig vloekend op zijn vader pakt hij Grace op en legt haar op zijn bed. Hij doet haar schoenen uit en trekt een deken over haar heen.
"O nee vader, niet op deze manier." Moppert hij in de ruimte.
Voor zich zelf pakt hij een kussen en een deken. En installeert zich op de bank van het kleine woonkamertje. Vervolgens schenkt hij nog een flink glas champagne in en giet dat in een keer naar binnen. In de hoop dat hij ook slaperig zou worden maar er gebeurt niets. Echter na een paar minuten voelt hij de intense behoefte om dicht bij Grace te kruipen. Er gaat een belletje achter in zijn hoofd rinkelen. Zijn vader had de champagne zo gemanipuleerd dat Grace zou slapen en hijzelf zijn manlijke drang niet zou kunnen beheersen. Dit was wel het toppunt! Zijn warme gevoelens voor Grace worden steeds intenser. Hij ziet maar een uitweg. Afkoelen! En hoe verder weg van Grace hoe beter. En met die wanhopige gedachte was hij geluidloos verdwenen.
De volgende ochtend wordt Grace met een schok wakker. Ze kijkt om zich heen, en dan naar zich zelf. Ze had alle kleren nog aan van die avond daarvóór. Ze had wel wat buikpijn maar ze concludeerde dat het moest komen doordat ze nodig moest plassen. Vlug springt ze uit bed en gaat naar de toilet. Als ze de badkamer weer verlaat zoeken haar ogen naar Jerry. Wat was er gebeurt? Ze loopt het woonkamertje in. Op dat moment verschijnt een volledig natte en verkleumde Jerry op de bank. Met een broedende blik op Grace gromt hij.
"Maak dat je weg komt Grace, ik kan niet veel langer voor mezelf instaan. De drang is té groot aan het worden. Ga alsjeblieft ergens heen waar ik je niet kan volgen. Zijn gezicht vertrekt van pijn alsof hij wordt gefolterd. Zonder er bij na te denken gaat ze bij hem zitten en slaat haar armen om hem heen. Jerry begint te kreunen. Dit had ze nou juist niet moeten doen. Kon ze niet luisteren?
"Grace? Dit helpt niet!"
Ze kijkt hem diep in de ogen en ziet hoe hij met zijn emoties worstelt.
"Het lijkt erop dat de champagne op jou een andere uitwerking heeft dan op mij." Ze begint de koude natte kleding van zijn lijf te stropen.
"Ik denk dat je er niet onderuit komt toe te geven aan de toverdrank die je vader heeft bekokstoofd. Ook hier is weer duidelijk dat hij geen 'nee' accepteert."
Haar rustige toon en logische redenering doet Jerry verbaast staan. Wat was ze van plan? Zich aan het beest bloot te stellen dat er nu in hem woede? Zò wou hij niet de eerste keer met Grace onthouden. Het moest teder en zacht en voorzichtig gebeuren!
Grace had nu bijna al zijn natte goed uitgetrokken. Ze pakt zacht zijn hand en leid hen naar de slaapkamer.
"Grace!" kan hij nog net uitbrengen
"het spijt me zo" en met die woorden waren alleen nog maar daden mogelijk. Grace probeerde zoveel mogelijk mee te werken, maar menig kledingstuk moest er aan geloven. Ze voelde weer die kleine stekende pijn in haar onderbuik maar negeert het. Ondanks dat Jerry wild en onstuitbaar is, geniet ze met volle teugen. Het kan haar niets meer schelen dat er nog een derde partij in het huis was, in staat om al die wilde emoties op te vangen. 'Laat hem maar naar de hel gaan. Jerry was van háár, en háár alleen'.
Op dat moment verging de wereld. Met veel geweld kwamen Jerry en Grace tegelijk tot een climax. De golven van genot bleven maar over hun heen rollen. Na een paar minuten doet Jerry zijn ogen open en kijkt in de glinsterende ogen van Grace.
"Alles Ok Grace?" Komt er gesmoord uit zijn mond. Ze neemt zijn hoofd tussen haar beide vlakke handen en trekt hem dichterbij voor een innige kus. Als ze hem uiteindelijk los laat kan ze alleen nog maar glimlachen. Jerry voelt zich nu wat gerustgesteld
"Je ziet er uit alsof je van moeders soep hebt gesnoept." Ze knikt.
"Zo voelt het ook." En met die woorden volgt een tweede, véél tedere vrijpartij.
Grace ligt in het holletje van zijn buik met haar rug naar hem toe.
"Wie had gedacht dat er zo veel kon gebeuren in één dag."
"Ik niet." Mompelt hij in haar nek.
"Moeten we er niet eens uit?"
"Lijkt me wel verstandig. Vader zal wel zitten te wachten met het ontbijt."
"Samen met mijn vader." Voegt ze er aan toe.
Deze realisatie doe hen snel uit bed springen, douchen en omkleden.
Als twee jongen honden met natte haren komen ze de eetkamer binnen vallen. Samuel en Dale, zaten al aan de koffie. Samuel kijkt doordringend in de ogen van Grace en ontspant vervolgens. Zijn tweede doel was bereikt, ze was zwanger, van een tweeling! En geheel volgens plan waren het jongens.
Grace en Jerry nemen plaats aan de ontbijttafel. Jerry kon niet rechts van zijn vader gaan zitten want voordat hij het weet leid Samuel Grace naar deze plek. Links van zijn vader zat Dale al, dus kon hij alleen nog naast Grace gaan zitten. Jerry had eigenlijk nog een appeltje te schillen met zijn vader. Maar dat kon wachten.
De tafel is reeds rijkelijk gedekt en Grace pakt vol overgave eieren met spek en pannenkoekjes. Als ze half opstaat om de theepot te pakken heeft ze een stekende pijn in haar onderbuik. Samuel ziet het en reageert direct. Hij legt zijn hand op de onderrug van Grace ter hoogte van haar baarmoeder en de tweeling kwam direct tot rust. Ze hadden hun Meester herkend. Samuel trekt zijn hand terug en gaat verder met zijn ontbijt. Grace was verbaast over Samuel's handeling maar was dankbaar voor het verdwijnen van de pijn.
Het gebeurde in zo'n kort moment dat Dale er niets van had gemerkt. Alleen Jerry zat met een bedenkelijke blik te kijken van zijn vader naar Grace, en terug.
Samuel Neemt nog een slok van zijn koffie.
"Onze kinderen hebben zich gisteravond verloofd."
Dale nam tijdens die bewering net een slok koffie. Het witte damasten tafelkleed moest het ontgelden. Hij kijkt van Grace naar Jerry. Vervolgens naar de rustig koffie drinkende figuur naast hem. Grace krijgt een kleur en Jerry bestudeerd het patroon van verse koffiespetters op het tafelkleed. Samuel begint weer te praten.
"Wat mij betreft is het geen probleem, het was duidelijk liefde op het eerste gezicht voor onze oogappels."
Grace kijkt haar vader smekend aan om mee te gaan in die bewering. Dale kan de smeekbede niet ontwijken en zijn gezicht ontpand in een geruststellende glimlach.
"Ik hoop dat jullie heel gelukkig worden samen. Maar niet in gemeenschap van goederen, denk daar om Grace!"
Samuel krijgt een gemeen lachje om zijn mondhoeken.
"Maar natuurlijk Dale, we kunnen onze fortuinen toch niet zomaar op het spel zetten! Een ongeluk zit in een klein hoekje."
Met deze insinuatie valt er een stilte aan tafel. Grace roert gedachteloos in haar thee. Het patroon van koffiespetters was plotseling veel interessanter dan daar net. Samuel kan het niet laten en doet nog een duit in het zakje.
"Maar mochten er kleine kindertjes komen, worden dat de meest bevoorrechte van de hele wereld. Met twee zulke rijke ouders kunnen ze zich ontplooien tot alles wat ze willen."
Grace kleurt nu nog een tintje dieper. Maar haar vader heeft niets in de gaten.
Dale's hersens maken een sprongetje.
"Hebben jullie al een datum geprikt?"
Voordat ze kunnen antwoorden mengt Samuel zich weer in het gesprek.
"O dat heeft geen haast Dale, geef de kinderen eerst even een beetje de tijd om aan het idee te wennen, niet waar kinderen?"
Jerry en Grace knikken woordloos van ja.
"Excuseer ons alsjeblieft Grace, Dale. Mijn zoon heeft iets dringends met me te bespreken. Eet gerust verder, wij trekken ons even terug in de bibliotheek.
En met die woorden verlieten Samuel en Jerry de eetkamer.
Dale prikt nog wat om in zijn roerei voordat hij begint te praten.
"Grace, weet je het zeker? Ik bedoel je kent hem toch nog maar kort? Hoe lang ken je hem eigenlijk al?"
Grace heeft opeens heel veel moeite met het doorslikken van de hap pannenkoek die ze net genomen had. Om het te forceren neemt ze een flinke slok thee.
"Sinds gisterenmiddag paps." Ze hoort het zich zelf zeggen en kan het bijna niet geloven.
"Wat? Ben je nou helemaal van lotje getikt? Ik dacht dat jullie al veel langer samen waren, maar dat je dat gemakshalve verzuimd had te vertellen. Ik hoef ook niet al je vriendjes te leren kennen Grace, maar dit is absurd! Gisterenmiddag? Waar dan? En hoe? Het maakt niet uit. Ik heb me bedacht, ik geef géén toestemming voor dit huwelijk! En daar mee uit!"
Dit mocht niet gebeuren. Ze kan niet meer terug en dat wist Dale niet.
"Maar paps, ik houd van hem!" Terwijl ze dit in zijn gezicht gooit dringt de betekenis van deze uitspraak bij haar door. Ja. Ze hield écht van hem. Een gevoel van intens geluk doorstroomt haar. Het kan d'r niets meer schelen wat haar vader te zeggen heeft. Ze hield van Jerry! Intens tevreden zakt ze achterover tegen de rugleuning van haar stoel. Ze hield van Jerry! Ze kon de hele wereld wel omarmen. Haar vader ziet haar zitten en weet dat hij het verloren heeft. Haar beslissing stond vast. Met een zucht legt hij zich er bij neer.
Hij loopt om de tafel heen en neemt haar in zijn armen in een stevige knuffel.
"O lieve schat, ik hoop zo dat je gelukkig wordt met hem." Inwendig had hij daar ernstige twijfels over.
Een scheut van woede en verdriet schiet plotseling door Grace. Ze duwt haar vader voorzichtig weg en staat op. Ze moest naar Jerry! En wel direct voordat hij dingen deed of zei waar hij spijt van kreeg.
"Sorry paps, ik moet even met Jerry praten. Ik ben zo terug."
Op een holletje komt ze aan bij de deur van de bibliotheek. Zijn emoties overspoelden haar. Ze besluit stevig aan te kloppen en te wachten wat er gebeurt. Door de deur heen was niets te horen, daarvoor was hij veel te dik. Ze voelt echter dat Jerry is afgeleid. Ze klopt nog een keer en dit keer wat langer en dringender. Onder hand voelt ze de deur openzwaaien. Midden in de kamer staat Jerry met een rood hoofd en Samuel zit ontspannen achterover in zijn stoel, achter het bureau.
Jerry kijkt geïrriteerd naar Grace.
"Wat is er Grace? Waarom stoor je ons?"
Vanaf de deur loopt ze heel sereen en rustig af op Jerry. Ze houd constant oogcontact met hem. Als ze vlak voor hem staat gaat ze op haar tenen staan en geeft hem een zachte kus op zijn lippen. Als ze zich weer terug trekt en zijn ogen in focus komen kan ze het niet meer tegen houden.
"Ik hou van je Jerremya Smith."
Met een brok in zijn keel kijkt hij in haar stralende gelukkige ogen. Met een snik neemt hij haar in zijn armen en knijpt d'r zowat beurs.
"Jerry?" komt er met een klein piepstemmetje uit Grace haar mond.
"Ik krijg geen lucht meer Jerry!" Met deze woorden laat hij haar gelukkig weer los. Voordat hij haar weer aan zich drukt wriemelt ze uit zijn omarming.
"Maar nu heb ik nog een appeltje te schillen met je vader."
Samuel was al opgestaan rekening houdend met haar gemoedstoestand. Hij wist uit ervaring dat zwangere heksen onberekenbaar en zeer gevaarlijk konden zijn.
Grace loopt nu heel rustig tot vlak voor Samuel's neus en ze kijkt hem doordringend aan. Hij voelt hoeveel kracht ze bezit. Zou ze het zelf al door hebben?
"Dankjewel Samuel, je hebt me heel erg gelukkig gemaakt." En met die woorden neemt ze hem in een stevige omarming. Terwijl haar mond dicht bij zijn oor is fluistert ze zachtjes.
"Ik geloof dat het nu niet meer nodig is om ons te manipuleren Samuel. Je had het bijna verknald met je champagne!" De dreigende ondertoon was hem niet ontgaan. Terwijl ze hem weer los laat kijkt hij waarderend naar zijn pupil. Ze was binnen een dag een prachtige vrouw geworden. Beter dan hij had durven hopen. Hij ziet dat ze hem niet zonder weerwoord zal laten gaan.
"Ik zal je waarschuwing ter harte nemen Grace." Terwijl hij zijn rechter hand op steekt als was hij in een rechtszaal. "Erewoord!" In reactie hierop slaat ze haar armen om zijn nek en geeft hem een knuffel zoals ze dat haar vader zou hebben gegeven. Midden in deze houtgreep geeft ze hem zelfs nog een klinkende kust op zijn wang. Als ze hem uiteindelijk weer los laat ziet ze hoe hij een klein beetje kleur op zijn wangen heeft gekregen. Haar mondhoeken krullen omhoog maar ze plaagt hem er niet mee. Ze draait zich om en kijkt de beide heren om de beurt aan.
"Dat wou ik even kwijt, sorry dat ik stoorde. En met deze woorden loopt ze heupwiegend van plezier de bibliotheek uit.
Als vader en zoon elkaar uiteindelijk weer aankijken is de spanning verdwenen. Jerry weet niet wat hij hiervan moest denken, laat staan dat hij het in woorden kan vatten.
Samuel helpt hem op weg.
"Geweldige vrouw! Ik hoop dat jij me nu ook kan vergeven zoon?"
Jerry veegt met zijn hand over zijn ogen en kijkt weer naar zijn vader.
"Er is eerlijk gezegd niets meer waar ik boos om kan zijn. Als Grace je kan vergeven dan kan ik dat zeker. Maar wat heeft ze eigelijk met ons gedaan net, en vooral met jou. Ik heb je nog nooit zo gezien. Ik wist niet dat je kon blozen?"
"Grace had het fatsoen om haar mond er over te houden zoon."
"Sorry pap het was niet mijn bedoeling, ik bedoel, je weet wel niet expres of zo…"
"Ja stop maar Jerremya, je lult je er toch niet uit."
Met die woorden trekt hij zijn zoon in een omarming en geeft hem een flinke knuffel.
Nu was het Jerry die rood uit de omarming komt.
"Wat heeft Grace met je gedaan pap? Zo ken ik je niet."
"Ach Jerry, zwangere heksen zijn nu eenmaal machtige vredestichtsters. Ze doet niet onder voor je moeder toen jij onderweg was."
"Zwanger?"
"Ja zoon, de deal is bezegeld. Ik wordt grootvader!"
Jerry staat te knikken op zijn knieën.
"En ik wordt vader!"
"Ja en Grace wordt moeder!" Hij kijkt in het bleke gezicht van zijn zoon.
"Nog even een tip zoon. Zwangere heksen zijn zeer gefocust en helder van geest. Dit maakt ze extra machtig tijdens de zwangerschap. Probeer vooral conflicten zoveel mogelijk uit de weg te gaan, anders kan je er menig gebroken bot aan over houden."
Jerry had het gevoel dat zijn vader dit uit eerste hand had meegemaakt.
Opeens ging er een lichtje branden bij Jerry.
"Dus dat was je aan het doen toen je, je hand op Grace haar rug legde. Je controleerde of ze zwanger was!"
"Nee zoon dat wist ik al toen ze binnen kwam. Ik heb alleen je zoons even gerust gesteld, zodat ze op zouden houden Grace pijn te doen."
Dit was te veel informatie in één keer voor Jerry. Hij ziet nog net kans plaats te nemen in een van de twee leren stoelen. Zijn hart ging als een razende te keer. Hij had het gevoel dat hij geen lucht meer kreeg.
Als op commando komt James binnen met een kan met ijswater en een paar glazen.
Snel pakt Jerry een reeds volgeschonken glas en leegt het in één keer.
Samuel kijkt vrolijk naar zijn zoon.
"Wie verteld het haar, jij of ik?"
De magische vaardigheden van zijn vader waren ronduit griezelig te noemen. Hoe kon hij nu al weten dat hij een tweeling zou krijgen en dan nog jongens?
Alle emotionele stress van de laatste minuten bij Jerry zijn duidelijk voelbaar bij Grace. Verdorie, was het dan nog niet afgelopen tussen die twee? Zonder er bij na te denken verlaat ze weer het gezelschap van haar vader en stormt nu ongevraagd naar binnen. Als een wrakende godin staat ze in de deuropening. Haar energie stroomt de ruimte in. Samuel kijkt behoedzaam naar zijn aanstaande schoondochter en bereid zich voor. Jerry kijkt verschrikt op en James staat als een paspop te wachten op wat komen gaat.
"Wat is er nu weer aan de hand?" Gromt ze haast. Samuel besluit het voortouw te nemen.
"Jerry was wat overdonderd door het goede nieuws Grace." Grace loopt met de tred van een tijgerin de kamer binnen richting het groepje mannen.
"Het ziet eruit alsof je hem weer eens aan het folteren bent!" Samuel kijkt naar zijn zoon en moet toegeven dat het er inderdaad zo uit had kunnen zien. De spanning liep nu ernstig op.
"Ik verzeker je Grace, geen gefolter op het moment. Jerry heeft alleen wat last van stress."
"Wát last van stress, ik kan bijna geen adem halen dankzij jullie!"
Samuel legt een hand op zijn zoons schouder.
"Probeer te kalmeren Jerremya anders krijgen we het er zo enorm van langs." Jerry probeerde verwoed zijn ademhaling onder controle te krijgen. Terwijl hij steeds rustiger wordt, lijkt Grace ook wat te ontspannen.
"Goed Jerremya, het gaat de goede kant op." Terwijl Grace nu zienderogen kalmeert ziet ze pas met hoeveel behoedzaamheid ze behandeld wordt.
Een stuk rustiger loopt ze nu naar Jerry. Flarden van opwinding verdwijnen langzaam uit haar hoofd. Als ze dichterbij komt hoort ze stukken van zijn gedachten. 'zoons, vader, grootvader, zwanger'
"Wat is er aan de hand Jerry?" Als ze in zijn ogen kijkt ziet ze het hele verhaal uitgevouwt als een vouwkleurplaat in zijn gedachten.
"Ben ik nu al zwanger? Is dat mogelijk?" Ze kijkt vragend naar Samuel. Die staat met een super brede grijns naar zijn kinderen te kijken. Dan valt ook bij Grace het muntje en ze begint helemaal te stralen.
"Jerry, je wordt pappie!"
Ze valt hem in de armen en begint hem innig te kussen. En maar goed ook want de paniek begon op haar uitspraak al weer boven te borrelen.
Nu kwam Dale binnen en ziet hoe Grace nog net niet de liefde aan het bedrijven is met Jerry. En dan nog wel met publiek.
"Wat is hier aan de hand! Grace wil je daar wel onmiddellijk mee ophouden. Gedraag je eens even!" De strenge woorden van haar vader doen Grace wat ontnuchteren en stopt met kussen. Ze springt van Jerry's schoot en vliegt haar vader dolgelukkig om zijn nek. Hij weet niet waarom maar ze is zo gelukkig dat hij ook begint te grijnzen.
"Paps ik ben zwanger!"
Alle kleur trekt uit het gezicht van Dale.
"Ja paps van een zoon!" Uit de hoek van de heren Smith klinkt corrigerend "Zonen"
Grace draait zich om.
"Wat?"
Jerry loopt naar haar toe en neemt haar handen in die van hem.
"Je krijgt een tweeling lieveling. Twee jongens." Het duurt even voordat dit nieuws doordringt bij Grace. Voor de veiligheid vraagt ze het nog een keer.
"Een tweeling? Allebei jongens?" Jerry knikt lachend van ja. Nu is Grace helemaal niet meer te houden. Ze vliegt Jerry om zijn nek vervolgens haar vader en ook James en Samuel moeten er aan geloven.
Dale begrijpt er helemaal niets meer van.
"Maar wie is dan de vader?" En plotseling kijkt hij verwilderd naar Samuel als enig mogelijke schuldige.
In een afwerend gebaar met opgestoken handen probeert Samuel het misverstand uit de weg te ruimen.
"De conceptie heeft slechts een paar uur geleden plaats gevonden Dale. Je zult toch echt bij Jerry moeten zijn."
"Maar hoe kunnen jullie dit dan nu allemaal al weten?"
"Het is magie Dale. Allemaal magie."
Nu valt ook het muntje pas bij Dale.
"Grace! Heb je vannacht het bed met Jerry gedeeld?" Grace kijkt naar haar vader.
"Lijkt me voor de hand liggend paps, anders was ik nu niet zwanger."
Samuel kijkt naar het hele tafereel en is zeer tevreden over de afloop.
De preutse reactie van Dale irriteert hem echter een beetje.
"Je dochter neemt het niet zo nou met de moraal Dale."
Als Grace dit hoort gaan haar nekharen omhoog staan. Alsof ze met Jan en alleman het bed in dook!
"Samuel Smith! Voor je informatie, dit was de eerste keer!"
Het was eruit voor ze er erg in had. Met het schaamrood op haar wangen en opkomende tranen rent ze de bibliotheek uit naar haar/hun kamers.
Jerry trekt weer wit weg. Ze was nog maagd toen hij met haar….
Samuel komt ook tot die conclusie en voorziet nu problemen. Hij had nooit verwacht dat ze nog maagd en daardoor onschuldig was geweest. Dit kan alles op zijn kop zetten. Zijn zo zorgvuldig uitgewerkt plannetje moest worden aangepast. Het ontbrak er nog maar aan dat zijn zoon nog nooit een vrouw had bezeten vóór Grace. Dan had hij écht een probleem.
Hij kijkt nu naar zijn lijkwitte zoon.
"Ik hoop dat je haar niet teleurgesteld hebt zoon?"
Jerry wist dat dit weer een van zijn waarheidstrekkerijen was. Maar het kon hem niets schelen.
"Ik zou het niet weten vader, ik heb geen vergelijkingsmateriaal." En met die woorden gaat hij Grace achterna.
Dale kijkt beschuldigend naar Samuel.
"Is dit normaal in magische kringen? Eerst kinderen maken en dan misschien trouwen?"
"Het komt voor." En Samuel haalt zijn schouders op. Hij had een gróót probleem.