Hoofdstuk 18 De ceremonie.
Het was 5 voor half vier en Dale kwam de bibliotheek binnen. Het bureau en de stoelen waren weg. In het midden van de ruimte stond nu een vreemd gevormd altaartje. Het altaartje is maar 70 centimeter hoog. Als Dale dichterbij komt ziet hij hoe de gitzwarte schaal gevormd is. Vreemde langwerpige ronde inkepingen parallel naar achter lopend. Naar voren toe kwamen ze samen in een ondiepe kom. Hij zag vlak voor de kom in de ronde inkepingen leren riempjes en gespjes zitten. Als hij nog een keer goed kijkt ziet hij de zelfde soort riempjes hogerop nog een keer. Links en rechts van het altaar lagen twee grote zwarte kussens. Hij steekt zijn hand uit om de stof te voelen en glijd met zijn hand over de zijden kussens. Als hij opkijkt ziet hij Samuel in de vensterbank zitten. Hij besluit dat, dat net zo'n goede plek was als elke andere. Als hij naast Samuel neer zakt begint Samuel te praten.
"Het is de traditie dat de vader of de moeder, het kind naar het altaar brengt en vastbindt. Denk je dat je dat zal lukken?"
Met een brok in zijn keel knikt Dale van ja.
"Daarna moet je zo ver mogelijk op de achtergrond blijven. Het lijkt mij het beste om hier weer in de vensterbank te gaan zitten." De vensterbank was een meter of 5 van het altaar af en op de zelfde hoogte als het altaar zelf. Als Grace opzij zou kijken zou ze haar vader kunnen zien.
De klok sloeg 1 keer ten teken dat het half vier was.
Grace en Jerry kwamen de bibliotheek binnen. Als ze hun vaders zien zitten, lopen ze op hen af.
Als Grace haar vader omarmd voelt hij hoe weinig ze aan heeft. Maar voordat hij iets kan zeggen verscheen Ikored in de bibliotheek. Het was de verbintenis demon. Stoïcijns stond hij voor het altaar te wachten tot Grace en Jerry naar het altaar werden geleid. Samuel zegt nog snel tegen Dale.
"De bruid hoort rechts."
Dale knikt ten teken dat hij het begrepen had. Hij pakte voorzichtig Grace haar elleboog en sloeg een arm om haar middel. Hij leidde haar naar de rechter zijde van Jerry aan het altaar waar Grace neer knielde op het kussen. Terwijl Jerry nu ook geknield zat zag Dale hoe Samuel zijn zoon vastgespte. Hij volgde met een zwaar hart zijn voorbeeld. Als Grace vast zit kijkt ze op naar haar vader. Dale geeft haar een liefdevolle kus op haar voorhoofd en glimlacht geruststellend. Dit toverde een klein lachje om haar lippen maar dat was ook alles.
Als Samuel en Dale weer in de vensterbank zitten stapt Ikored dichterbij. Hij begint te spreken.
"Ik ben Ikored jullie verbintenis demon. Zijn jullie hier uit vrije wil?"
Grace en Jerry antwoorden als uit een mond 'ja'"
"Goed, laten we beginnen."
Ikored legde zijn klauwen op hun hoofden en sloot zij ogen. Hij drong hun gedachten binnen en controleerde of ze niet gelogen hadden. Zo ja was het afgelopen hier en nu. Als hij zijn klauwen van hun hoofden haalt is hij tien minuten verder en lijkt tevreden. Grace en Jerry hadden het erg warm gekregen.
"De ceremonie kan beginnen."
Op dat moment verschijnt er nog een demon. Het was Belial. Demon aller demonen. Rustig en afwachtend blijft hij in de hoek van de kamer staan. Dale schrikt maar blijft rustig. Hij buigt zich richting Samuel. "De troef?" Samuel knikt.
Jerry en Grace hadden Belial ook gezien maar bleven gelukkig ook rustig aan de buitenkant.
Ikored wist dat zijn Meester aanwezig was en vroeg zich af wat er aan de hand was.
Echter zonder te dralen zet Ikored het ritueel voort. Hij wist dat dit héél veel van het bruidspaar vereiste en wou het zo kort mogelijk houden.
Hij stapte nog een stap dichterbij en pakte de naar boven gekeerde polsen van Jerry en Grace in zijn klauwen. Voor de veiligheid vraagt hij het nog een keer.
"Zijn jullie bereid om aan elkaar gekoppeld te worden voor de rest van jullie leven, zonder ook maar enig mogelijkheid tot het verbreken van deze verbintenis met uitzondering van de dood?"
Weer als uit een mond zeggen ze ja.
De vlijmscherpe duimnagels sneden razendsnel de polsen door van Jerry en Grace.
Het moment dat Grace haar pols was doorgesneden gierde er pijn door haar hele lichaam dat ze nog nooit eerder gevoeld had. Haar bloed begon rijkelijk te stromen. Via de palm van haar hand begon de schaal zich te vullen. Ze zag ook dat Jerry's bloed er met scheuten uit kwam.
Hun handen lagen dicht genoeg bij elkaar om elkaar aan te raken. Grace verstrengeld haar vingers in die van Jerry en de van pijn vertrokken gezichtstrekken versoepelden wat toen hij haar aankeek. Ikored zag met genoegen de inelkaar verstrengelde vingers.
De kom vulde zich verder en het bloed bereikte de opening van de polsen.
De pijn die Grace en Jerry hadden, had zich over hun hele lichaam uitgespreid. Elke aanraking in welke vorm deed zo ontzettend pijn. Ook de verstrengeling van hun vingers, maar ze lieten elkaar niet los. Zelfs het lichte materiaal van de zijde toga's was bijna te veel. Ikored keek naar de nog steeds verstrengelde vingers en wist hoeveel pijn dit moest doen. Hij bewonderde hun beheersing. Er kwam zelfs geen kreun over hun lippen. Hij had meestel huilende en kreunende mensenkinderen voor zich maar deze twee maakten verdorie indruk op hem.
Het bloed van hun beiden had zich gemengd en de kom gevuld tot over de open gesneden polsen.
Dit was het moment dat Ikored zijn werk kon beginnen. Hij stak de punten van zijn rechter klauw in de poel van bloed en sloot weer zijn ogen. Het leek wel een eeuwigheid te duren maar in werkelijkheid waren het maar een paar seconden. Tevreden trekt hij zijn klauw terug en legt zijn vlijmscherpe linkerduim nagel tegen zijn rechter pols en snijd hem door. Het zwarte bloed van de demon begint rijkelijk te stromen en vermengde zich met het rode van Grace en Jerry.
Als het demonen bloed hun opengesneden polsen bereikt kunnen Grace en Jerry het wel uitgillen. Ze voelden hoe er iets onder hun huid kruipt op die plek, en zich voortplant door hun lichaam.
Het liefst hadden Grace en Jerry nu helemaal geen stof op hun lichaam gevoeld. Elke aanraking was een voltering. Het demonen bloed bereikte hun hersens en toen raakten ze bijna het bewustzijn kwijt. Grace kan nog net al haar krachten mobiliseren om bij bewustzijn te blijven en probeert deze kracht door te geven via de ineengestrengelde vingers aan Jerry. Het lijkt te lukken. Een radicaal plannetje ontspruit aan de gefolterde hersenen van Grace. Ze concentreert zich en de pijn begint minder te worden. Jerry kan voelen waar ze mee bezig is en is haar enorm dankbaar voor de pijnstilling die ze hem geeft.
Ikored maakte zich op dit punt ongerust. Ze hadden nu bewusteloos moeten zijn voor de finale handeling. Als ze nog wakker waren zouden ze zeker letterlijk waanzinnig worden van de pijn.
Hij had de genetische en geestelijke overeenkomsten vastgesteld. Nu moesten alleen nog de magische.
Jerry's hoofd hing naar voren maar die van Grace was nu opgeheven. Ze keek Ikored rechtstreeks aan. Dit was niet mogelijk!
Ondertussen waren kleine Sam en Tom klaar voor hun deel in de ceremonie. Zij deponeerden 2 druppels bloed van hun eigen kleine lichamen op magische wijze in de kom. Het moment dat ze dit deden verspreide er zich een enorme macht door de lichamen van hun vader en moeder. De pijn was weg. Ook Jerry kon nu zijn hoofd opheffen en keek Ikored aan.
Ikored zag dit en raakte in paniek. Als hij nu zou proberen om hun magische krachten samen te voegen zou het zeker mis gaan. Hij was niet sterk genoeg voor deze twee. Met een smekende blik kijkt hij om naar zijn Meester Belial.
"Belial, ik smeek u om hulp. Er gaat iets ernstig fout."
Dale trekt wit weg en verwacht elk moment te sterven door de implosie. Hij kijkt angstig naar Samuel en die is de rust zelf.
Belial komt langzaam en lui in beweging.
"Ik had al een vermoeden waarom ik uitgenodigd was voor deze verbintenis." Hij kijkt zijlings naar Samuel en ontmoet zijn blik.
"Vertel me Samuel, wat is er zo bijzonder aan dit paar dat ik mij er mee zou willen bemoeien? Wat houdt mij tegen om nu gewoon te vertrekken en jullie te laten sterven?"
Samuel houdt zijn mond en glimlacht alleen maar.
"Je bent nooit een man van veel woorden geweest Samuel. Maar zelfs nu niet, als het leven van je zoon op het spel staat?"
"Kijk zelf en bepaal of je, je schuld aan mij wilt terugbetalen."
"Aha, het hoge woord is eruit!"
Dale kijkt gefascineerd naar Samuel. Een demon die bij hem in de schuld stond? Hoe was dat mogelijk?
Inmiddels had Ikored het heel erg moeilijk. Belial loopt op Jerry af en ziet hem diep in zijn nu zwarte ogen.
"Daar bevind zich zeker potentieel." Mompelt hij.
Nu liep hij naar Grace, en terwijl hij haar kin in zijn eeltige hand pakt en in haar ogen kijkt, veranderen haar helder blauwe ogen naar gitzwart. Belial snapt het probleem. Dit was een demon in de maak, en kon alleen nog onder de duim worden gebracht door meer en krachtig demonen bloed. Zij was een demon die hij wel bij zijn schare wou voegen, en nam een radicaal besluit.
Hij hield zijn rechter pols boven de kom zonder zijn blik los te laten van die van Grace.
Ikored sneed snel en efficiënt de pols door van Belial. En nog een keer stroomde er demonen bloed in de schaal. Terwijl ook dit bloed door de aderen van Grace en Jerry gierde, vertrokken ze dit keer geen spier. Ikored zag zijn kans schoon en voltrok het laatste deel van de ceremonie.
De klok sloeg 4 uur.
Grace en Jerry voelden hoe ze één werden zowel in lichaam als in geest. En er gebeurde nog iets. Hun kinderen voegden zich toe aan deze link. De verbintenis was voltrokken.
Het bloed van Grace en Jerry stroomde terug in hun lichamen en het bloed van de demonen terug in de kom. Maar voordat Ikored en Belial hun eigendom konden opeisen stroomde het weer terug in de polsen van Jerry en Grace. Kleine Tom en Sam hadden hun doel bereikt. De magische krachten tussen hen, en hun ouders was in evenwicht. Grace en Jerry maakten nu een goede kans om hun kinderen veilig en beheersbaar op te voeden, ook al waren Grace en Jerry daardoor gedeeltelijk demonisch geworden.
Belial's ogen waren nog steeds gelinkt met die van Grace. Hij zag wat er gebeurt was. Hij was woedend. Voor demonenbloed diende een hoge prijs betaald te worden. Maar aangezien hij het in dit geval gegeven had zonder voorwaarden te stellen kon hij niets beginnen. Hij kijkt naar Samuel.
"Mijn schuld is nu méér dan betaald Samuel, houdt daar rekening mee." Belial legde zich bij de situatie neer. Ze waren nu veel te gevaarlijk geworden om nog te doden.
"Gefeliciteerd met je kinderen Grace. Als ik de kans krijg zal ik ze zeker opeisen als mijn onderdanen. De tijd is aan mijn kant. Onthoudt dat goed."
En met die woorden waren Ikored en Belial verdwenen.