Hoofdstuk 30 Adara en Adena
Voor hun voeten kwamen de twee meisjes hardhandig op de grond terecht. Tommy pakt snel het horloge tussen al die armen en benen vandaan, legt het op de grond voor hem, en zet de hak van zijn schoen er hardhandig in. Met een luid gekraak gaat het horloge in onderdelen.
Grace kijkt er vragend naar.
"Was de enige manier om vanaf hier het portaal te sluiten." Antwoord Tommy.
Ondertussen waren Adara en Adena op de been en hadden hun toverstokken in de aanslag. Met een gedachte van Grace waren ze ontwapend.
Hier stonden twee hele mooie jonge vrouwen voor haar. Ze hadden lang zwart haar en zwarte ogen. En ze leken enorm veel op Maia. Veiligheidshalve legt ze ook hun verderen magische vaardigheden lam.
Adara en Adena kijken verbaasd naar de verdwenen toverstokken en krijgen vervolgens Tommy in het vizier.
"Tony?"
"Waar zijn we?"
Grace kijkt Tommy met een opgetrokken wenkbrauw aan.
"Tony, ahum?"
"Sorry Grace, had ik waarschijnlijk even moeten zeggen."
Hij stapt nu op de tweeling af.
"Jullie zijn bij mij thuis. En ik verzeker jullie het is hier veilig."
Adara haar ogen lichten op.
"Het voelt alsof we een tijdreis gemaakt hebben?"
"Ja Adara."
"Hè, hoe weet je dat ik Adara ben?"
"O, een gokje."
Adena reageert nu.
"We zijn niet door de tijd gereisd. Dan hadden we nog in het laboratorium gestaan. Dit is niet het laboratorium. Tony, wát heb je gedaan."
"Rustig Adena, ik zal het je allemaal uitleggen, kom even zitten." En hij gebaarde naar de grote zwarte stoelen voor het bureau van Samuel. Als ze zitten staat Grace nog steeds op een afstandje. Ze besluit om in de vensterbank te gaan zitten. Tommy leunt met zijn achterwerk tegen het bureau.
"Ik heb jullie hierheen gebracht om jullie uit handen van Voldemort te krijgen."
Bij het noemen van zijn naam krimpt de tweeling in hun stoelen. Dat hij de naam van hij die niet genoemd mag worden durfde uit te spreken.
Adara staat op.
"Hoe durf je onze Heer en Meester zo te noemen! Wij zijn, zijn trouwe dienaren en staan niet toe dat je zijn naam gebruikt." Ze zou toverstok loze magie inzetten om de jongen voor haar op zijn nummer te zetten maar er gebeurde niets.
Adara is duidelijk van slag en Grace begint te spreken.
"Maak je niet ongerust meisje, je krachten zijn niet definitief weg."
Ze kijkt verwilderd naar Grace en begint te beven. Tommy pakt haar bij haar schouders en schud haar even flink heen en weer.
"Luister naar me Adara, er zal je niets gebeuren dat beloof ik je."
Het feit dat Tommy zijn woord gaf deed haar blijkbaar kalmeren. Tommy leek inderdaad op Samuel in dat opzicht.
"Ok, vertel."
Sammy wist even niet waar hij moest beginnen. Grace schoot hem te hulp.
"Je zou kunnen beginnen met je echte naam."
"Ja goed idee. Mijn echte naam is Tom Smith. En dat daar is Grace Smith, mijn schoonzuster."
"Tom?"
"Ja, maar zeg gerust Tommy."
"En waar zijn we?"
"In het huis van mij, vader."
Grace had de kleine pauze ook gehoord voordat hij vader zei.
"Je liegt Tony."
"Tommy."
"Tony, Tommy, wat maakt het uit. Je staat te liegen dat je barst. Je loog ook toen je zei dat Grace je schoonzuster is." Met een zijdelingse blik op Grace gaat ze verder.
"Volgens mij kan Grace beter vertellen wat hier gaande is." En ze plofte weer in de stoel.
"Je hebt gelijk toen Tommy beweerde in het huis van zijn vader te zijn. Het is namelijk het huis van zijn grootvader. En ik ben niet Tommy's schoonzuster maar zijn moeder."
Ongelovig kijken de meiden naar Grace.
De wat stillere Adena kijkt geïntrigeerd naar Grace.
"Dat lijkt me onmogelijk, je bent veel te jong."
"Stel, ik was deze leeftijd toen Tommy werd geboren. En Tommy keert 17 jaar in de tijd terug en staat hier naast me als mijn toekomstige grote zoon. Zou dat het verklaren?"
Er valt even een stilte. De meiden knikken.
Het analytische denkvermogen van Grace had duidelijk de stille Adena geërfd.
"Neem je daar niet een enorm risico mee Tony, sorry Tommy?"
"Nee, tijdreizen zit niet zo in elkaar als we allemaal getheoretiseerd hadden."
Vervolgens volgde de zelfde discussie als toen Tommy en Sammy de eerste keer met Dale in discussie ging.
"Dus jij bent echt Tommy's moeder?" Het was weer Adena die sprak.
Grace glimlacht en knikt van ja.
"En jij hebt nu onze toverstokken en onze krachten afgepakt." Er klonk ontzag uit haar woorden.
"Ja."
"Mogen we ze terug?"
Grace kijkt haar dochter diep in de ogen. Dit was belangrijk voor haar om de vreemde vrouw voor haar te kunnen vertouwen.
Geruisloos lagen de toverstokken van Adara en Adena in hun schoot en hun krachten waren ook weer volledig aanwezig.
Grace besluit nog even een waarschuwing te geven.
"Voor het geval jullie mochten besluiten om terug te willen keren naar Voldemort, 17 jaar in het verleden, bedenk dan dat hij jullie niet eens kent. En dan is er nog een probleem. Jullie zijn nu in Amerika. Niet meer in Engeland."
Bij de naam vertrokken hun gezichten weer. Maar toen tot ze doordrong wat Grace daarna gezegd had werden hun ogen groot.
"Dat kan niet, de tijdmachine kan geen afstanden afleggen."
Grace kijkt Tommy aan.
"Klopt dat?"
"Ja."
"Ok. Tommy is verantwoordelijk voor de tijdreis en ik voor de afstand die jullie hebben afgelegd."
"Hoe?"
"Door het te willen?"
"Dat kan niet, een magiër kan een andere magiër niet verplaatsen met zijn wil?"
Grace begint te grijnzen en ze verwisseld de tweeling van plaats.
Gedesoriënteerd kijken Adara en Adena om zich heen. Adara reageert.
"Blijkbaar kan zij het wel Adena. En zelfs simultaan." Adena kijkt Grace met nieuw ontzag aan.
"Hoe is het mogelijk dat je dat kan?"
Grace besluit dat liegen geen zin had bij deze meiden. Ze hadden natuurlijk ingebouwde leugendetectie.
"Ik ben zwanger."
"Dat verklaart extra sterke krachten maar niet onmogelijke."
"Ik ben zwanger van een tweeling."
"Dat maakt het iets aannemelijker maar nog niet mogelijk."
"Geloof me dit zijn twee heel bijzondere jongens."
Adena kijkt van Tommy naar Grace en terug naar Tommy. Ze ziet de gelijkenis in de ogen.
"Jij bent ook een tweeling?"
"Ja, wil je me broer leren kennen?"
De meiden halen onzeker hun schouders op.
Het volgende moment komt Sammy binnen en leunt naast Tommy tegen het bureau.
"Zo je hebt niet overdreven, ze lijken echt op opa Sam."
Grace kijkt ze nog eens met vernieuwde blik aan.
"Ja dat zou je ook kunnen zeggen. Maar zelf lijken jullie ook op Samuel. En als ik het goed bedenk lijken jullie ook op je vader."
Zoals Grace telepathisch door gegeven had komt nu Jerry binnen.
Jerry neem op het bureau achter zijn zoons plaats en slaat om elke jongen een arm.
"Ik ben Jerry de vader van Tommy en Sammy."
Adara staat uit haar stoel op met haar toverstok in de aanslag.
"Waarom hebben jullie ons ontvoert? Wat zijn jullie met ons van plan?"
Grace steek verdedigend haar handen omhoog.
"Tommy smeekte ons om dit te doen, hij geeft héél erg veel om jullie en was erg ongerust over jullie."
"Waarom zou Tommy zo iets doen? Hij kent ons amper?"
Grace kijkt naar haar zoons en vervolgens naar Jerry. De hand van Jerry pakt die van Grace en knijpt er even in maar laat niet los.
"Vertel het ze Grace."
Grace kijkt nu weer naar Adara en Adena.
"Tommy is jullie broer." Ze liet het even bezinken.
"En Sammy ook."
Adara en Adena kijken van Sammy en Tommy en terug.
"En Jerry en ik zijn jullie ouders."
Nu werden de donkere ogen op haar en Jerry gericht.
Adara en Adena keken nu elkaar aan.
"Ze liegen niet."
"Nee ze liegen niet."
Grace knielde bij ze neer en pakt van elk een hand.
"Het spijt me wat er met jullie gebeurt is. Als jullie vader en ik hadden geweten dat Belail jullie aan Voldemort zou hebben gegeven, dan hadden we onze gezamenlijk einde verkozen boven het leven van mij kinderen."
Vervolgens vertelde Grace en Jerry hoe het zo was gekomen dat Adara en Adena in handen van Voldemort waren gevallen.
Als Grace klaar is met haar verhaal heeft de tweeling betraande ogen voor het verlies van hun moeder. Ja dit was hun moeder! En huilend vallen ze in haar armen.
Als ze uitgehuild zijn veegt Grace nog wat tranen van hun gezicht.
"Wat er nu komt is waarschijnlijk het allermoeilijkste voor jullie. Er is nog meer familie die jullie moeten leren kennen. Ik beloof jullie dat deze mensen geen gevaar voor jullie zijn. De eerste is mijn vader."
Grace kijkt even naar Tommy.
"Kennen ze mijn vader?"
"Nee, alleen van naam."
Ze keert zich weer naar haar meiden.
"Zoals ik al zei, de eerste is mijn vader, Dale Jaeger."
Vol ongeloof verstarren Adara en Adena. Dit was de vijand!
Grace had een mededeling richting haar vader gedaan en Dale kwam voorzichtig binnen.
Adara en Adena kijken met grote ogen naar de man die ze nog nooit gezien hadden.
Grace legt haar hand op elk een knie van Adara en Adena en zegt.
"Dit is jullie grootvader."
Dale is even sprakeloos over de gelijkenis met Maia.
"Hallo lieverds, ik ben blij dat het Grace gelukt is om jullie hierheen te halen. Jullie lijken sprekend op jullie grootmoeder."
Grace vraagt nog even zacht aan Tommy of ze van het bestaan weten van Samuel. Hij schud van nee.
Grace keert zich richting Jerry.
"Als we nu elk een meid meenemen naar Samuel toe kunnen we ze steunen als ze hem zien. En Tommy en Sammy zouden kunnen helpen."
Jerry pakt Adara bij de hand en Grace en Adena. Aan hun andere kant stond Tommy en Sammy.
Grace zegt zachtjes.
"En nu gaan jullie kennis maken met jullie grootvader, de vader van jullie vader."
Grace had hun komst al aangekondigd en Samuel was voorbereid.
Voor de veiligheid neemt Grace weer hun krachten af. Ze wou niet het risico lopen dat deze twee uit angst zouden verdwijnselen.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Amberez: Ik ben blij dat je het zo mooi vindt. Hopelijk zijn er meer lezers die er zo over denken. (hint, hint). En over manipuleren gesproken, daar zou je wel eens gelijk in kunnen krijgen. Zie het volgende hoofdstuk. Die post ik gelijk hier achteraan.