Hoofdstuk 32 Hannah.
Als Grace met de twee meiden in de woonkamer bij Dale verschijnen kijken Dale, Tommy en Sammy verbaasd. James echter had een brede grijns. Hij was blij dat zijn Meester haar nu meer verantwoordelijkheid had gegeven in het gebruik van haar nieuwe krachten. Ze moest zo snel mogelijk leren wat ze was en wat ze kon. Grace laat de meisjes los en geeft James een grote knuffel.
"Ik dacht dat Samuel kon manipuleren maar jij kan er ook wat van."
Als Grace, James weer los laat kijken de meiden met open mond naar Grace.
"Wat is er?"
Adena wijst met afschuw naar James.
"Je raakt hem zomaar aan."
"Ja. Ik wel."
Adara wijst nu naar Grace haar gezicht. Eerder had ze de volgende vraag niet durven stellen maar ze moest het nu gewoon weten.
"Heeft opa Sam dat gedaan?"
"Nee, dit is namaak. In scène gezet voor John Meisters. John hebben we wijs gemaakt dat Jerry dit gedaan heeft, en voorzover we het de buitenwereld vertellen, heb ik last van geheugenverlies en weet ik niet hoe ik er aan kom. Opa Dale kan jullie het hele verhaal wel uitleggen maar ik denk dat het beter is dat jullie eerst wat nachtrust krijgen."
Dale had James al gebeld.
"Ik zal James even laten weten dat er nog meer mensen bij gekomen zijn."
Verward kijken Adara en Adena naar James.
"Ik heet hier Phil en ben de chauffeur van Heer Dale."
Als de deur open gaat komt de butler van Dale binnen.
"James, we hebben er nog twee gasten bij gekregen. Dit zijn Adara en Adena. Zij kunnen hun intrek nemen in de kamer van Grace. En zou je door willen geven dat de ontbijttafel morgen gedekt kan worden voor vijf."
James trekt even zijn wenkbrauwen op bij het zien van nog een tweeling maar zegt niets.
"Zou je de dames nu hun kamer willen wijzen?"
Zwijgend gaat hij Adara en Adena voor.
Als de deur zich achter hun sluit richt Peter zich op Grace.
"Meesteres, vergeef mij maar er zijn een aantal zaken die u, en uw zoons, zo snel mogelijk moeten leren en beheersen. Het is voor uw eigen veiligheid."
Grace en de jongens kijken verbaasd naar Peter.
"Ik stel voor om morgen bij Samuel een aantal zaken te trainen met mij als jullie instructeur."
Grace wordt nu nieuwsgierig.
"Waarom juist jij als instructeur?"
"Ik ben tevens de perfecte sparringpartner. Al jullie nieuwe vrijgekomen krachten zijn zeer effectief in het afweren en vernietigen van demonen. Het is alleen even zaak te weten hoe."
"Wat zou Samuel hiervan zeggen Peter? Je weet dat hij liever niet heeft dat ik nieuwe krachten aanboor."
"Tenzij het noodzakelijk is. Het is overigens geen nieuwe maar een tot op heden geblokkeerde kracht in u en uw kinderen. Een stukje magie geërfd van Maia."
"Waarom zeg je dit nu pas en niet waar mijn dochters bij waren. Ik neem tenminste aan dat zij die kracht ook bezitten?"
"Dat klopt. Maar ik denk dat ik een confrontatie met uw dochters op dit moment niet zou overleven. Misschien later, als ze wat meer vertrouwen hebben."
"Je bedoeld, wanneer jij ze meer vertrouwd."
"Ook dat Meesteres."
Grace denkt even na.
"Wie zorgt er nu voor mijn katten?"
"De huiselven Meesteres. Er wordt goed voor ze gezorgd. Meester Samuel is inmiddels erg verknocht aan uw katten."
Grace kon zich dit eigelijk niet voorstellen maar als Peter het zei zou het wel kloppen.
"En de vriendin van Meester Samuel is ook gek op katten. Er zijn dus nu in ieder geval twee mensen die aandacht zullen geven aan Tom en Jerry."
"Zijn vriendin? Heeft hij een vriendin?"
Ook Tommy en Sammy waren stomverbaasd. Tommy komt dichterbij.
"Daar hebben wij nooit wat van gemerkt. Hoe lang al?"
"Ongeveer een jaar. En hij heeft het inderdaad altijd geheim weten te houden."
Sammy kon zich niet langer inhouden.
"Tot op dit moment. Waarom verklap je dit nu aan ons?"
"Er bestaat een reële mogelijkheid, met zoveel gaande momenteel, dat jullie haar per ongeluk zouden aantreffen. En dan vrees ik voor haar veiligheid. Ze kan zich magisch niet verdedigen."
"Waarom niet? Wat is er mis met haar?"
"Er is niets mis met haar. Net zo min als met Heer Dale."
Het duurt even voordat deze uitspraak doordringt bij zijn publiek.
Dale snapte het, het eerst.
"Ze is een dreuzel, net als ik?"
"Dat klopt."
"Hoe kan het dat iemand als Sam een relatie heeft met een dreuzel? Lijkt me niets voor hem."
"Onder normale omstandigheden zou ik u gelijk geven maar Hannah heeft hem onder speciale omstandigheden leren kennen. Daarbij heeft ze hem zijn leven gered."
"Hoe is dat mogelijk? Samuel is toch zeker beter in staat zich te verdedigen dan een dreuzel."
"Laat ik het zo zeggen. Het maakt niet uit hoe machtig iemand is. Als de nek gebroken is, houdt ook daar de magie op."
"Ze heeft de nek gebroken van een magiër? Hoe heeft ze dat gedaan?"
"Snel en efficiënt. Ze is blijkbaar goed getraind in het ombrengen van mensen."
"Dat klinkt als een huurmoordenaar of een CIA agente."
"Ik vermoed dat laatste Heer Dale, maar ik weet het niet zeker."
"Weet Jerry dat zijn vader een dreuzel vriendin heeft?"
"Ik denk het niet. Hij haalt haar alleen naar zich toe op momenten dat niemand het vermoedt."
Grace legt nu haar hand op Peters arm.
"Brengt hij haar onder imperus?"
"Ik denk het niet, maar ik weet het niet zeker."
"Is dat de reden waarom je ons dit nu hier verteld waar Jerry niet bij is?"
"Het idee dat zijn vader in het echt doet wat jullie maar pretenderen te doen, zou hard aan kunnen komen bij Jerry."
"Net zei je nog dat je niet zeker weet of hij haar onder imperus brengt."
"Zoals ik al zei, ik weet het niet zeker."
Grace kon het eenvoudigweg niet geloven. Haar emoties waren zo sterk dat Jerry, maar ook Samuel dit opvingen. Een oogwenk later stond Jerry in de woonkamer bij Dale.
"Grace, wat is er aan de hand?"
"Peter verklapt ons net dat je vader nu een vriendin bij zich heeft. Ze is een dreuzel Jerry en hij houdt haar daar waarschijnlijk onder imperus."
"Je vergist je. Mijn vader zou nooit een vrouw dwingen om bij hem te zijn."
Jerry kijkt nu naar Peter.
"En waarom kom je daar juist nú mee op de proppen?"
"Voor haar eigen veiligheid. Er zijn nu zoveel bewegingen in en uit het huis van Heer Samuel dat de kans groot is dat iemand van jullie haar daar per ongeluk aantreft. En aangezien ze niet magisch is heeft ze geen schijn van kans als een van jullie haar aanvalt."
"En weet je zeker dat hij haar onder imperus heeft?"
"Nee maar alle symptomen wijzen erop. Ze is vrolijk en liefdevol in een interactie met Samuel maar zodra ze zich op mij richt is alle emotie weg. Alleen een lege ondoorgrondelijke blik krijg je van haar."
Jerry wordt nu zichtbaar kwaad. Wat dacht zijn vader wel niet. Dat hij niet magische mensen gewoon kon gebruiken zoals hem dat beliefde? Grace ziet hoe boos hij aan het worden is.
"Jerry, Peter kan het ook mis hebben. Misschien is deze vrouw wel vrijwillig bij Samuel."
Terwijl ze dit zei was ze niet overtuigd van haar eigen bewering.
"Ik ga er nu heen. Ik wil het zeker weten."
"Goed, maar dan ga ik met je mee."
Tommy en Sammy maakten ook aanstalte maar Grace hield ze tegen.
"Jullie blijven hier. Ik wil niet dat mijn vader onbeschermd achter blijft. En jullie hebben hierbij ook niets te zoeken."
Met die woorden waren Jerry en Grace verdwenen.
Als ze in de hal van het huis landen voelt Grace het huis af. Ze waren in de entertainment ruimte.
Samuel wist dat Jerry en Grace weer in zijn huis waren. Hij zat met Hannah op de bank naar een film te kijken. Hij wist ook dat Peter hem verraden had. Inwendig vervloekte hij hem. Hij had er helemaal geen zin in om dit deel van zijn privé-leven prijs te geven. Hannah lag in het holletje van zijn rechter oksel met haar blote voeten op de bank. Haar hand lag op zijn dijbeen en ze voelt hoe zijn lichaam verstrakt. Ze kijkt even op en ziet hoe geïrriteerd hij is. Ze steekt haar neus in zijn oor en bijt op zijn oorlelletje. Vervolgens fluistert ze zachtjes.
"Misschien is het maar goed dat ze er nu achter komen."
Hij draaide zijn mond naar die van haar en geeft haar een tedere en innige kus. Ze was zo ontzetten sexy. En ze wist veilloos wat er in hem om ging.
"Dit is mijn zoon en schoondochter die me ter verantwoording komen roepen."
"Wonderbaarlijk dat ze durven. Ze moeten wel heel veel van je houden."
"Ze denken dat ik je betoverd heb om bij me te blijven."
"Dat heb je ook. Vanaf het eerste moment dat ik je in de ogen keek was ik voor altijd de jouwe."
"We kunnen nog ontsnappen."
Op dat moment slaat de deur van de entertainment ruimte hardhandig open.
"Of niet."
Jerry was behoorlijk kwaad en Grace voelde een brok in haar keel. Ze hoopte zó dat het niet waar was. Als ze voor het tweetal staan doet Samuel behoedzaam de tv uit. Hannah bereide zich voor op het ergste. Ze was in volledig staat van paraatheid.
Jerry kijkt van zijn vader naar Hannah. De blik die Hannah hem geeft maakt hem niet vrolijk. Zoals Peter al gezegd had was daar niets. Geen emotie. Ook Grace zag de lege blik. Maar ook nog iets anders. Iets roofdierachtigs. Jerry wijst naar Hannah.
"Vader hoe kon je? Alles wat ik van je verwacht maar dit niet. Ik had tot nog toe altijd het gevoel dat je dreuzels niet als willoze schapen zag die eenvoudig te manipuleren zijn voor ons persoonlijk plezier."
De mondhoeken van Samuel veranderen in een gevaarlijk lachje.
"Kom, kom zoon. Ga je me nu vertellen dat je nog nooit in de verleiding bent gekomen om zo'n mooie vrouw als Hannah hier, onder imperus te brengen?"
Grace moest toegeven. De enigszins Aziatische gezichtstrekken en het donkerbruine haar met een paar bruingroene ogen waren zeer mooi. Ze schatte haar een jaar of dertig. Verder had ze een slank postuur dat er zeer getraind uitzag. Hannah keek Grace onbewogen in de ogen en keek toen naar het profiel van Samuel.
Vervolgens pakte ze met een verveelde beweging haar glas van tafel en keek ongeïnteresseerd de kamer door. Grace zag haar bewegingen en wist op dat moment dat ze niet onder imperus was. Voordat ze echter Jerry kan waarschuwen had hij zijn toverstok getrokken. Het volgende moment vloog het glas van Hannah met een enorme kracht richting de pols van Jerry. Zijn toverstok vloog door de kamer en met een luide krak was Jerry's pols gebroken. Jerry schreeuwt van schrik en pijn. Samuel kan haar nog net tegen houden om het klusje af te maken.
"Genoeg Hannah. Ik denk dat hij nu wel begrepen heeft dat ik je niet onder imperus heb."
Na deze woorden ontspant ze enigszins.
"Ik dacht dat je een geintje maakte dat ze dachten dat je me betoverd had. Kan dat echt?"
"Ja, vooral als je, je slagtoffer iets laat doen wat ze toch al graag wouden. Het wordt dan alleen een soort van onbedwingbare drang."
"Klinkt haast illegaal."
"Dat is het ook. Hoe wist je dat Jerry zijn toverstok zou trekken."
"Zijn lichaamstaal had hem al ruimschoots verraden. Ik wist dat hij een wapen zou trekken. Alleen niet dat het om een stokje zou gaan."
"Je hebt de pols van mijn zoon gebroken Hannah."
"Wees blij dat ik voor zijn pols heb gekozen en niet voor zijn linker slaap. Dan had hij dood voor je voeten gelegen."
Jerry hield met pijn vertrokken gezicht zijn pols vast. Hij voelde zich enorm lullig. Grace hield haar hand uitgestrekt voor Jerry zijn neus. Met een blik op Samuel vraagt ze ongesproken om toestemming Jerry's pols te repareren. Samuel geeft een klein knikje van goedkeuring. Als Grace Jerry's pols tien seconden later los laat kan Jerry hem weer helemaal bewegen. Hij strekt nog even zijn vingers en maakt een vuist.
Verwonderd kijkt Hannah naar de gerepareerde pols.
Jerry kijkt nog even voorzichtig naar Hannah en loopt naar de plek waar zijn toverstok terecht is gekomen. Tussen de glasscherven ligt hij. Als hij bukt om hem te pakken aarzelt hij even, met weer een blik op Hannah. Ze had niets in handen dus durfde hij hem op te pakken. Als hij weer rechtop staat maakt hij heen draai over de glasscherven met zijn toverstok. Het volgende moment was het glas weer heel. Hij steekt zijn toverstok bij zich en pakt het glas op. Hij weegt het even in zijn hand en voelt hoe licht het is. Ongelofelijk dat ze daarmee zijn pols had gebroken.
Met een zwaar hart zet hij het glas weer voor Hannah op de salontafel. Nu kwam de confrontatie met zijn vader. Als hij angstig in de ogen van zijn vader kijkt ziet hij alleen berusting. Met een schorre stem zegt Jerry.
"Sorry vader. Ik had beter moeten weten."
"Klopt Jerry, maar blijkbaar wist je het niet. Dat je echter in verdediging van een wildvreemde vrouw mij ter verantwoording wou roepen spreekt alleen maar in je voordeel. En het is niet dankzij mijn opvoeding dat je zoveel eergevoel bezit. Dat heb je geërfd van je moeder."
Samuel kijkt nu naar zijn schoondochter die niet had ingegrepen, nog iets gezegd had.
"Je zelfcontrole is boven verwachting Grace. Volgens mij wist je dat Hannah niet onder imperus was."
"Ik zag het aan haar houding dat ze alert was. Maar ik kon Jerry niet op tijd waarschuwen."
"Je had haar kunnen stoppen." Hannah kijkt met een sceptische blik naar Grace.
"Ja had ik kunnen doen, maar Jerry wist nog niet hoe gevaarlijk Hannah kan zijn. Leek me wel een aardige les. Overigens kan ik er slecht tegen als er toverstokken getrokken worden om iets duidelijk te maken. Wat is er mis met praten."
Grace valt in een van de makkelijke stoelen van de leefhoek.
Jerry kijkt verbaasd naar Grace. Ze keurde zijn handelen af? Grace ziet zijn blik.
"Sorry Jerr. Maar als jij de controle verliest over jezelf, heeft dat negatief invloed op mij. En het is al moeilijk genoeg voor me." Zo had Jerry het nog niet bekeken. Schuldig gaat hij op de grond naast haar voeten zitten en legt zijn hoofd op haar knie.
"Het spijt me Grace. Ik zal voortaan proberen me in de hand te houden."
Hannah had inmiddels het glas opgepakt en bekeek het van alle kanten. Jerry interpreteerde dit als wou ze nog wat drinken.
"Wat voor drinken had je Hannah?"
"Cola light."
Het volgende moment was het glas vol met een bruine bruisende vloeistof. Van schrik liet Hannah het glas uit haar handen vallen.
Samuel buigt zich naar de rotzooi op de grond en met een kleine beweging is alles opgeruimd.
"Ik stel Hannah zo weinig mogelijk bloot aan magie zoon."
Hannah keek nu naar de opgeruimde vloer en tipte met haar blote tenen op de plek die net nog doordrenkt was met cola. Als ze opkijkt zoekt ze de blik van Grace.
"Hoe had je me tegen gehouden?"
Grace glimlacht maar zegt niets.
"Ik geloof niet dat het je was gelukt om me tegen te houden."
Samuel legt zijn hand op haar knie.
"Ik had je zelfs kunnen stoppen Hannah. Een halve minuut voordat je in actie kwam wist ik al wat je ging doen."
"En je hebt me niet tegen gehouden? Wat als ik het op zijn hoofd had gemunt?"
"Dan had ik je gestopt, dat verzeker ik je."
"Maar je gunt hem een gebroken pols? Wat voor een vader ben jij? Weet je wel hoeveel pijn dat doet?"
"Ik weet niet precies waartoe je allemaal in staat bent Hannah. Dat je met een eenvoudig glas iemand zijn pols kon breken is nieuw voor me. Dat je het zou inzetten als projectiel wist ik wel. En ik maakte eerlijk gezegd meer zorgen over wat mijn zoon met mij van plan was, dan jij met mijn zoon."
Hij kijkt nu naar Jerry.
"Wat was je eigenlijk van plan Jerry?"
Jerry kijkt zijn vader verschrikt aan. Nu zou hij er alsnog van langs krijgen over wat hij van plan was geweest?
"Ik ben alleen nieuwsgierig hoe je dit probleem dacht op te lossen als het had geklopt."
Jerry was sprakeloos. Hij had niet nagedacht voordat hij in actie kwam.
Grace begint te grinniken.
"Hij had je aan zijn stok geregen als een speenvarken. Of hij had je stokslagen gegeven. Of hij had je veranderd in een kip zodat je op stok kon." Inmiddels liepen de tranen van meligheid over haar wangen. Jerry kan zijn lachen ook niet meer inhouden en schatert met haar mee.
Als ze weer een beetje bijgekomen zijn kijkt Jerry zijn vader verontschuldigend aan.
"Nee, alle gekheid op een stokje." En met die woorden lagen ze alle vier dubbel.
Jerry steekt zijn handen in de lucht.
"Dit was niet de bedoeling. En wat ik wou doen weet ik zelf niet eens. Het was het meest stomme ondoordachte achterlijke reactie die ik ooit gehad heb. Mijn emoties zijn volledig met me op de loop gegaan."
Samuel kijkt lachend naar zijn zoon.
"Omdat je Hannah kwam bevrijden uit de boze handen van je vader, is het je vergeven. Maar als je, je voor een volgende keer een machtige opponent uitzoekt om te vertellen wat je over hem denkt gebruikt dan alsjeblieft eerst je hersens."
"Beloofd pap. Zo lullig als vandaag wil ik me nooit meer voelen."