Hoofdstuk
2
De
schrik van Harry
De
volgende dag werd Harry ruw gewekt door tante Petunia.
'Word
wakker Harry', 'word wakker mislukeling'.
Harry ging gapend
overeind zitten en zag hoe tante Petunia de overgebleven stukjes van
het perkament bij elkaar veegde.
'Kom je bed uit', 'NU', zei
tante Petunia.
'Kleed je aan en ga naar beneden', 'ik kom zo je
ontbijt klaarmaken', 'nou wat sta je daar nog schiet op'.
Toen
Harry beneden kwam was het eerste wat hij zag Dirk die een dikke
sandwich met ham en kaas opgevuld met pindakaas in zijn mond propte.
Aan het gezicht van oom Herman te zien was hij nog steeds boos
over het voorval van de avond ervoor (hij had namelijk nogsteeds een
paarse neus).
Nadat
Harry zijn armzalige ontbijt (wat uit een botterham met alleen maar
boter en een half glaasje melk bestond) op had liep hij naar boven en
zag hij vanuit de verte iets aan komen vliegen.
Toen het gevaarte
dichterbij kwam zag Harry wat het was, het was een zwerm uillen die
over het huis heen vloog en overal paketjes neerstrooiden.
Harry
schrok zich dood en het was alsof hij aan de grond genageld was.
Als
de Duffelingen dit zagen, en ja hoor daar kwam oom Herman de trap op
stormen en dit keer was zijn hoofd niet paars maar lijk bleek.
'W..w..wat h..heeft dit t..t..te beteken.n.nen', zei hij.
'Ik',
wist Harry uit te brengen maar de rest van de woorden bleef steken in
zijn keel.
"KLANG", een van de paketjes was dwars door
het raam heen gegaan en lag nu voor Harrys voeten.
Hij wou het
oprapen maar Dirk die hem te snel afwas pakte hem eerst.
Hij
scheurde het paarse papier van het pakje en keek wat er in zat.
'Geef hier', zei Harry, en trok het uit Dirks handen.
Op het
doosje dat Dirk zojuist open had gemaakt stond "Tovertweelings
Zuurballen".
Onder het opschrift stond een foto van jawel Fred
en George Wemel die eigenaardig naar Harry lachte.
De
grap van Fred en George kwam Harry duur te staan.
Tante Petunia
was dit keer aan de beurt om een straf voor Harry te verzinnen
waarbij zij natuurlijk weer rekening hield met de buren.
'Jij
gaat al die doosjes zoeken en daarna breng je ze hier', 'dan neem je
ze mee naar de dichtsbijzijnde rivier waar je ze in dumpt'.
Dirk
had zoals gewoonlijk weer die eigenaardige grijns op zijn gezicht. En
het enigste wat Harry kon doen was luisteren naar tante Petunia.
'En
je moet ook een nieuw raam halen bij Galdo de glasblazer', zei oom
Herman.
Nadat
Harry zijn straf had uitgezet liep hij aan het eind van de middag
doodmoe naar boven.
Hij ging op zijn bed zitten en dacht na over
wat Hermelien zou zeggen over het perkament.
Ineens hoorde Harry
iets.
"Tik tik tik", het was Hedwig ze was terug
gekomen samen met een andere piepkleine uil, en dat was Koekoeroekus
de uil van Ron Wemel, zijn beste vriend op Zweinstein.
Harry deed
het "nieuwe" raam open en liet Hedwig en Koe (zoals Ron hem
noemde) binnen.
Het kleine uiltje was helemaal door het dolle
heen en begon als een gek om Harrys hoofd heen te vliegen.
Uiteindelijk had hij koe tepakken en maakte hij het briefje van
Ron los van de poot van Koe.
stopte hem in de kooi van Hedwig en
gaf hem een klein tikje op zijn kop.
Harry maakte de brief van
Ron open en las:
Hoi
Harry vond je de grap van Fred en George leuk, ik wel.
Heb jij
trouwens een leuke vakantie gehad, mijn vakantie is totnutoe erg
saai.
Percy is vertroken naar Roemenie, hij doet daar een verslag
over het werk van Charly.
Je kunt je wel voorstellen dat het nu
erg saai is hier nu er geen mensen meer zijn om te plagen (geintje
moest ik schrijven van Fred en George).
Kom je ook naar Londen
dan gaan we daar weer inkopen doen (ookal hoeven we geen nieuwe
boeken voor dit jaar te hebben we kunnen gewoon even gezelig winkelen
vind je ook niet) op de wegisweg,
Totdan.
Groetjes Ron
Harry wist meteen wat hij moest doen, hij pakte zijn adelaarsveer die hij in zijn derde jaar van Hermelien had gehad en schreef een nieuwe brief aan Ron.
He Ron ik vind het leuk om met jou mee te gaan naar de wegisweg ik zie je daar.
Groetjes Harry
Hij
bond het briefje aan de poot van koe en gooide hem het raam uit.
Toen viel zijn blik op Hedwig, zij had ook een brief bijzich.
Hij haalde de brief van haar poot en las hardop voor:
Lieve
Harry kun je je die avond nog herinneren dat ik op die splinternieuwe
hypermoderne bezem (die ik voor mijn verjaardag heb gekregen) naar
jou toe kwam.
Nou ik heb toen een grote fout begaan, maarliefst 16
dreuzels hebben mij gezien.
Terwijl ik dacht dat mijn
waanzichtspreuk die ik over mijzelf en de bezem had uitgesproken,
toch goed werkte.
Zodoende heb ik gisteren een bericht ontvangen
dat ik van school ben geschorst.
Toen
Harry dat las bleven de woorden spoken door zijn hoofd.
Hermelien
geschorst van school, onmogelijk dacht hij.
Nadat Harry op adem
was gekomen las hij verder.
Help me Harry ik ben ten einde raad.
Ps: heb je al wat kunnen ontcijferen.
Met vriendelijke groet Hermelien.
Aan
Hermeliens lelijke handschrift (dat anders altijd zo mooi en netjes
was) kon Harry zien dat Hermelien behoorlijk overstuur was geweest.
Bij de brief zat tevens een verfromelde copie van het rare
perkament met het spijkerschrift erop.
Harry dacht even na en
pakte toen weer zijn adelaarsveer en een vel perkament.
Ik
zou nu nog niet weten wat ik zou kunnen doen, ik ben erg geschroken
toen ik jou slechte nieuws hoorde, maar ik zal kijken of Ron een idee
heeft, en als hij iets weet zeg ik dat.
Ja ik heb wat kunnen
ontcijferen, ookal is het alleen het woordje voeg.
En trouwens
Hermelien de tekst heefd geen titel, ik heb hem geprobeert te vinden
maar volgensmij is de titel weggevallen.
Groetjes Harry
Nadat Harry de brief aan Hedwigs poot had gebonden en hem het raam uit loodste viel Harry neer op zijn bed, en zelfs zonder zijn kleren uit te doen viel hij in slaap.
