Nou, hoofdstuk 3 en aangezien Sue-AnneSparrow mijn enige reviewer is tot nu toe. Isook dit hoofdstukweer helemaal speciaal voor jou!
Hoofdstuk drie
Unpleasant surprise
Hij moest weten wie ze was, wie was die vrouw. Blond haar.
"Come on Mort, you know her." Kom op Mort, je kent haar.
Yes, you know hertoo! I am thinking! Ja, jij kent haarook! Ik ben aan het nadenken!
"Think harder!" Denk beter na!
I am trying! Just shut up for one minute will you! Ik ben aan het denken! Shut up, voor even, wil je!
"Geez, Mort relax!" Jezus, Mort relax!
How many times do I have to ask you, quit the Mort, relax crap! Hoe vaak moet ik het je nog vragen? Kap de Mort relax shit!
"Who is she Mort? Who is she?" Wie is ze Mort? Wie is ze?
How the fuck should I know? Let me think! Hoe in Jezus naam moet ik dat weten? Laat me nadenken!
"Yeah, yeah!"
"YOU SON OF A FUCKING BITCH! YOU ARE FUCKING ANOYING ME! I SAID I AM THINKING AND IT'S STILL NOT RIGHT! WELL, FIGURE IT OUT ON YOUR ONE!" SON OF A BITCH, JE BENT VERDOMME IRRITANT! IK ZEG DAT IK AAN HET DENKEN BEN EN HET IS NOG NIET GOED! NOU, GA HET LEKKER ZELF UIT ZOEKEN! Schreeuwde Mort en gooide het tafeltje dat voor de bank stond om. Papier viel over de hele grond tussen de glas splinters.
"Try to control your anger, Mort." Probeer je woede onder controle te houden, Mort.
"I AM CONTROLING MY ANGER!" ik heb mijn woede onder controle!
Mort, grab a photo book and look if you can find a picture from her. Mort, pak een foto boek en kijk of je een foto van haar kan vinden. Dat was geen slecht idee, hij liep naar de kast en pakte een groot boek, hij herinnerde zich dat Amy altijd bezig was alle foto's op orde te brengen en er elke datum bij had staan. Hij ging weer zitten en legde het boek op zijn schoot en opende de eerste pagina. Het was een foto van het huis, het huis dat was platgebrand, dat hij had platgebrand. Hij sloeg de pagina op en zag een foto van een mooie vrouw, haar haar hing over haar schouders en haar bruine ogen keken hem stralend aan, een glimlach op haar gezicht.
"Amy" verluisterde hij en keek toen naar de andere foto's op de pagina. Hier was ze zwanger, realiseerde Mort zich. Het had niet veel gescheeld of hij was vader geweest, maar het was uitgelopen op een miskraam.
De bel ging en Mort liep met tegenzin naar de deur. Hij opende hem langzaam en was verbaast niet Shooter, de man die hij verwachte te zien, maar een dikke man, met een klein brilletje dat op zijn grote neus stond. Zijn haar was netjes naar achter gekamd en hij had een pak aan, dat net zo netjes was als zijn haren.
"Mister Rainy, do you know this guy?" Meneer Rainy, ken jij deze man? Een foto van een man werd onder zijn neus geschoven, hij pakte het aan en keek ernaar.
"Yes, why?" Ja, hoezo?
"He's been murdered yesterday, and the last thing we heard of him, that he was threatened by a man with a weird black hat." Hij is vermoord, en het laatste wat we van hem hebben gehoord, dat hij was bedreigd door een man met een vreemde zwarte hoed op. Mort keek de man vragend aan.
"Murdered?" Vermoord? Vroeg hij.
"Yes, with a pistol." Ja, met een geweer.
"I have nothing to do with that, I didn't do anything! If that is what you think. I mean, why would I do it?" Ik heb er niets mee te maken, ik heb niets gedaan! Als je dat denkt, ik bedoel, waarom zou ik dat doen?
"Do you know anyone how would have a motive?" Ken je iemand die wel een motief heeft?
"Well, no…" Nou, nee… Mort zuchtte.
"I think it is the best for all of us, that you come with me, mister Rainy." Ik denk dat het het beste is voor ons allemaal dat je met me mee komt, menner Rainy. Mort zag de glimmende badge op zijn pak en zag dat het iemand van de politie was of zo. Hij keek naar de grond en beet op zijn lip.
"I didn't…" Ik heb niets… Begon hij, maar de man onderbrak hem.
"You can listen to me and just come with me, or we can solve this on a more difficult way." Je kunt naar me luisteren en gewoon mee komen, of we kunnen dit op een moeilijkere manier op lossen. Mort wist dat hij geen keus had en gebaarde naar de man dat hij moest wachten. Hij snelde de trap op en rende zijn kamer in, op zijn bed lag de hoed. Hij keek er verward naar, hij kon niet herinneren dat hij hem daar had gelaten. Hij zat op het bed en pakte de hoed in zijn handen. Het was een zwarte hoed, de hoed die hij had gekocht op de markt. Waarmee hij John Shooter had gecreëerd. Hij streek met één vinger langs de rand van de hoed en liep naar de spiegel, waar hij hem opzette. Heel even glimlachte hij, maar realiseerde toen dat dit krankzinnig was en smeet de hoed weer op het bed. Hij zuchtte, en liep weer naar beneden, toen hij halve wegen de trap was keek hij heel even naar de agent die hem duidelijk goed in de gaten hield, en versnelde toen weer naar boven. Hij hoorde dat de man hem volgde en rende snel de kamer weer in waar de hoed nog steeds op het bed lag.
Hij aarzelde even en pakte de hoed weer vast en keek naar de gesloten deur, die elk moment kon worden open gegooid door de politie. En inderdaad, de deur werd open getrapt en de politie man stond in de deur opening, met zijn pistool op Mort gericht die met een gemene grijns, en de hoed in zijn hand stond te kijken. De man's ogen flitsten naar van de hoed naar Mort's gezicht.
"You're under arrest mister!" Je staat onder arrest meneer! De uitdrukking op Mort zijn gezicht veranderde, hij keek naar de hoed en vloekte verluisterend.
"How could I be so stupid?" Hoe kon ik zo stom zijn? Verluisterde hij.
You showed him the hat, you are foolish, but I know someone who could get you out of this mess. Je hebt hem de hoed laten zien, je bent dom, maar ik ken iemand die je uit deze situatie kan helpen.
"You're right, for ones." Je hebt gelijk, deze keer. Hij pakte de hoed stevig vast en zette hem op zijn hooft. Een scheve grijns verscheen op zijn gezicht.
"Are you trying to scare me officer?" Probeer je mij bang te maken, agent? Mort zijn accent was veranderd, zijn gebruikelijke Amerikaanse accent, was vervangen door een Mississipi accent.
"Mister Rainy, we will take you to a save place, where you aren't going to hurt anyone." Meneer Rainy, we nemen je mee naar een veilige plek, waar je niemand pijn kan doen. Zei de agent en liep naar Mort toe, met zijn pistol nog steeds vooruit gestoken.
"Ow, I am flattered, but no. I like it here." Ow, ik ben vereerd, maar nee. Ik vind het hier leuk. Hij speelde met de schroevendraaier die hij achter zijn rug verstopt had.
"Please mister Rainy, don't do anything foolish." Alstublieft meneer Rainy, doe geen domme dingen.
"I wouldn't." Dat zou ik niet doen.
"Drop it!" Laat vallen! Commandeerde hij. Mort keek verward. "Your weapon, drop it!" Je wapen, laat vallen!
"But that's not fair, you have one of those nice pistols and I am just holding an innocent screwdriver. You aren't afraid of a screwdriver, are you?" Maar dat is niet eerlijk, jij hebt zo'n mooi pistooltje en ik houd alleen maar een onschuldige schroevendraaier vast. Je bent niet bang voor een schroevendraaier, toch? Mort draaide de schroevendraaier een meter van de man's ogen heen en weer. De politie pakte zijn pistool in één hand en pakte met de andere hand Mort's arm vast en draaide die om zodat Mort nu met zijn gezicht tegen de muur aan stond. Het ging zo snel dat de al pijnlijke enkel van Mort het nu helemaal begeven had en hij gleed half op de grond. Hij probeerde zich te verzetten maar de man was veel sterker dan hij. De schroevendraaier lag al ergens in de kamer buiten zijn bereik, en de hoed viel op de grond. Hij voelde hoe ijzeren handboeien om zijn polsen werden gesloten en toen hij werd omgedraaid, viel hij op de grond neer. Zijn enkel lag in een hele rare hoek op de grond.
"fucking hell, that hurts!" Verdomme dat doet zeer! Mort keek de politie boos aan.
"I warned you." Ik heb je gewaarschuwd. De man wilde Mort helpen op te staan maar hij trapte met zijn nog wel functionerende voet naar de man's gezicht, die wegdook alsof het de normaalste zaak van de wereld was. De politie greep Mort nu stevig vast en trok hem ruw omhoog. Hij kon zich nu niet meer verzetten, zijn beide handen zaten vast en zijn voet waar hij nog wel wat aan had, moest hij gebruiken om op te staan. De politie duwde hem de deur uit en toen werd het moeilijk. De trap. Hoe in hemelsnaam ging hij dat doen? De man zag daar de moeilijkheid blijkbaar niet van in, Mort werd naar voren geduwd en strompelde moeizaam de trap af. Proberen zo veel mogelijk op zijn goede been te staan. Hij werd van de laatste paar treden af geduwd en lande pijnlijk op zijn enkel.
"YOU FUCKING BURK!" KLOOTZAK! Schreeuwde hij. De man deed of hij hem niet hoorde en begon Mort naar buiten te duwen.
TBC
You know, there are some people who I love, some people I love very much! Want to know who? Well… I like:
REVIEWERS!
Ik hoop dat het einde niet tè heftig was…
