A/N: Ik ga nu alleen nog maar de echt moeilijke Engelse zinnen vertalen. Het verhaal is voor 13+ en ik neem aan dat iedereen boven de 13 wel een beetje Engels kan! Alles wat je toch niet snapt, staat onderaan vertaald.

Hier is hoofdstuk 5! ENJOY!

Secret Watcher

Hoofdstuk 5

Between you and yourself

"What are you doing here?" Mort wist niet wat hij moest zeggen of denken. Was dit echt? Of net als Shooter een creatie van zijn eigen gedachten?

I want revenge Mort, revenge…

De stem leek eerst nog overall vandaan te komen, maar het laatste woord kwam echt bij de vrouw vandaan. Mort wreef voor de zoveelste keer die avond in zijn ogen en knipperde, alles om dit alles te laten verdwijnen.

"You aren't real either, are you?" Jij bent ook niet echt, toch? Vroeg hij.Shooter keek ook met een vreemde uitdrukking naar de vrouw, wat Mort alleen maar meer verward maakte. Hij wist niet meer wie hij kon vertrouwen, zichzelf? Of niemand?

"I am real Mort." Zei de vrouw.

"No, you are not!" Mort schudde zijn hoofd en wees naar Shooter en vervolgde: "He isn't real, you aren't, you are fucking dead for gods sakes!"

Het was voor Mort al erg genoeg dat hij Shooter had bedacht, maar deze vrouw, hij had haar niet bedacht, maar terug gehaald uit zijn geheugen. Ze zag er zo echt uit, net als Shooter. Hij kon het niet geloven, mocht het niet geloven. Het moment dat hij dat zou doen, was het voorbij en zou hij verloren zijn. Hij keek naar zijn mooie vrouw, nou ja, ex-vrouw.

"Don't you believe in ghosts?" Vroeg Amy.

"No!" Blafte Mort terug.

"there is still good in you." Amy liep naar hem toe en legde een hand tegen zijn wang. Een koude hand, ijskoud. "I can feel it. Shooter is a man of your creations, so am I. And just as he is, I am here for a reason. You created me to get revenge." Shooter is een man van je creaties, net als ik. En net als hij is, ben ik hier voor een reden. Jij hebt mij gecreëerd voor wraak. Ze draaide zich naar Shooter. "And I am getting it for you." Met dat liep ze weg en vervaagde. Mort's mond hing open en hij keek naar de plek waar net de blonde vrouw stond.

"Don't listen to her." Zei Shooter, en voor de eerste keer hoorde Mort een tikkeltje onzekerheid in zijn stem.

"I listen to myself, not to you, nor her." Ik luister naar mezelf, niet naar jou of haar. Antwoordde hij.

"Can you trust yourself? If you now are in constant battle between the good and the bad parts of yourself?" Kun je jezelf vertrouwen? Nu je in een constant gevecht bent, tussen de goede en slechte kanten van jezelf?

Na die zin was Shooter verdwenen en was Mort naar de keuken gegaan en zichzelf vol gegoten met alcohol producten net als de vorige keer naar een gesprek met Shooter.

Waarom moest Amy nou zo levens echt voor hem verschijnen? Ondanks het hele gebeuren rondom Ted, was er geen moment geweest dat hij niet van haar hield.

Toen hij de volgende morgen wakker werd op de bank schrok hij zich dood. De spiegel die aan de muur hing, was gebroken en het tafeltje lag gebroken in het midden van de kamer. Houten stukken van wat waarschijnlijk een kast was geweest lagen overal. Hij haalde een hand door zijn haar, proberend te herinneren wat er gebeurd was. Toen hem niets te binnen schoot, stond hij op, maar zakte gelijk op de grond. Zijn enkel deed zo veel pijn dat het onmogelijk was erop te staan. Hij strookte zijn broek op.

"Jesus Christ!" Zei hij verbaast. "How in heavens name did this happen? And wen?" Hoe in hemelsnaam is dit gebeurd? En wanneer? Toen hem iets van de vorige avond te binnen schoot. Hij was gestruikeld over een plank. Dat was niet zo vreemd als je die troep zag. Hij zag een plank die net naast de gebroken tafel lag, een grote rode vlek was erop zichtbaar. Uit de plank stook een pin, waaraan hij waarschijnlijk zijn voet aan had open gehaald. Hij ging weer zitten op de bank.

And now what? Vroeg hij zichzelf af. I now absolutely can't walk properly any more. Nu kan ik absoluut niet meer normaal lopen. Hij probeerde nog eens op te staan en hinkelend bereikte hij de keuken. De rotsooi in de keuken was ongeveer net zo groot als in de kamer. Overlag lag kappot glas en ook één van de stoelen had het niet overleeft. Hij moest wel heel dronken geweest zijn. Hij zag een papier op de grond liggen, het zelfde als de vorige dag. Met de grote rode streep erop. Hij zag wat het was. Bloed. En nu in het daglicht zag hij ook duidelijk dezelfde schoenafdruk als die hij in de badkamer had gezien. Het moest van Amy geweest zijn. Hij schudde zijn hoofd.

"This is madness!" Zei hij en gooide het papier weer weg, Amy was dood. Ze was weg en wat hij gister had gezien was niets meer dan zijn eigen stomme fantasie. Een rilling liep over zijn rug en zonder dat hij een reden kon noemen gingen de haren in zijn nek overeind staan.

Can you trust yourself? If you now are in constant battle between the good and the bad parts of yourself? De woorden van Shooter herhaalden zich keer op keer door zijn hoofd.

"Shut up…" Verluisterde hij, "Please leave me alone…"

Can you trust yourself? Can you?

…you're in battle…

Can't trust… no one… not even… yourself…

"Shut up!" Zei hij opnieuw harder dit keer. "Go away!" Hij hoorde vage stemmen die van overal vandaan leken te komen. Hij bedekte zijn oren, maar de stemmen waren niet weg.

Trust… yourself… can't…

"SHUT UP!" Schreeuwde hij nu, "FUCK OF! LEAVE ME!" Hij wist dat het eigenlijk geen zin had om te schreeuwen, maar hij kon niets anders bedenken. De stemmen werden luider.

He's right you know? He's right!

…don't listen, listen to me…

She's fooling you!

"What is happening?" In eens had hij door wat de stemmen waren, en hij vond het niet leuk.

'you now are in constant battle between the good and the bad parts of yourself?' Had Shooter gezegd, the good and the bad. Of terwijl Shooter en Amy. Zij waren de stemmen.

"Go!" Beval hij nog een laatste keer. "Please…" De stemmen praatte zo snel en door elkaar dat hij er niets meer van kon verstaan en even dacht hij dat hij flauw zou vallen als het nog even zo door ging. Maar toen stopte het. In eens was het weer helemaal stil. Hij hinkelde naar de kraan en gooide wat koel water over zijn gezicht, daarna dronk hij wat en ging zitten op een van de stoelen in de keuken. Op zo'n moment had hij echt behoefde aan gezelschap, gewoon iemand waarmee je kon praten. Hij zuchtte. Hij had Amy nog nooit zo gemist, in het afgelopen jaar. Hij voelde woede in hem opwellen. Het is allemaal Ted zijn schuld, als hij er niet geweest was.

"Asshole…" zei hij, voor zich uitstarend, "You fucking asshole… you stole Amy from me… you stole her… actually, it's your fault she died. I killed her, because of you."

Hier staan nog de vertalingen van de Engelse zinnen.

What are you doing here? – Wat doe je hier?
I want revenge Mort, revenge… - Ik wil wraak Mort, wraak…
I am real Mort. – Ik ben echt Mort.
No, you are not! – Nee, dat ben je niet!
He isn't real, you aren't, you are fucking dead for gods sakes! – Hij is niet echt, jij niet, je bent fucking dood verdomme!
Don't you believe in ghosts? – Geloof je niet in geesten?
there is still good in you. – Er zit nog steeds goed in je.
I can feel it. – Ik kan het voelen.
And I am getting it for you. – En ik zal het voor je krijgen.
Don't listen to her. – Luister niet naar haar.
And now what? – En wat nu?
This is madness! – Dit is waanzin!
Please leave me alone… - Laat me alsjeblieft alleen…
Can you trust yourself? Can you? - Kun je jezelf vertrouwen? Kun je?
…your in battle… - ... je bent in gevecht…
Can't trust… no one… not even… yourself… - Kan niet vertrouwen… niemand… zelfs niet… jezelf…
you stole Amy from me… you stole her… actually, it's your fault she died. I killed her, because of you. – Jij stal Amy van mij… jij stal haar… eigenlijk is het jouw schuld dat ze dood is. Ik vermoorde haar, om jou.

Dat zijn er behoorlijk veel... heheh...

He, guys! REVIEW! GOT THAT? RE-VIEW! Druk toch op die ...piep... knop, en stuur me een review! Ook al is het maar ÉÉN FREAKING WOORD!

Nu de nette versie:

Wilt u allen zo vriendelijk zijn om op de knop te drukken en een review achter telaten? Ik dank u vriendelijk.

I like the first one better…