Ik ben vrij,vrij,VRIJ, geen stage meer gewoon een vrije vrijdag.

Nog even een paar dingetjes over het verhaal.Ik hou nogal van schelden dus er zal wederom veel gescheld in voorkomen, hou je daar niet van niet lezen.Oja ik heb ook nog besloten dat ik per hoofdstuk netjes wacht tot ik een review heb gekregen, ik moet d'r nog twee maar deze krijgen jullie alvast te goed…

Kuzzz Sue-Anne Sparrow.

En snif… disclame voor de zekerheid, want wie weet zijn er mensen die me zo hoog inschatten dat ze denken dat ik Jack Sparrow, de leukste, lekkerste,coolste,schattigste ( okey ik dwaal af) pirate ever heb bedacht. Die mensen ( en mezelf,snif, moet ik teleur stellen, het was die bloody freaking mouse!

Na deze zelfmedelijden gaan we weer verder met het verhaal…

Hoofdstuk 2) believe what ye whant.

Klop,klop, joehoe, wordt is wakker… Collin knipperde met z'n ogen. Iemand zat hem vreselijk irritant op z'n schouders te kloppen. Wisten ze dan niet tegen wie ze het hadden?

Slaperig en geïrriteerd ging hij overeind zitten, en keek in het grijnzende gezicht van de she-pirate: i tollt ye dat we eruit zouden komen.

Collin greep naar z'n geweer, net iets te laten.Snel richten de she-pirate een pistool op z'n voorhoofd.

Terwijl Collin angstig in de loop van het pistool keek, praten de pirate verder. Listen lill'boy een verkeerde beweging en ik zal Lill' Johnny moeten gebruiken, wijzend op het pistool.En we willen toch niet dat de Commador boos wordt omdat ie een zoontje minder is.Toch!

M-maar h-hoe zijn jullie ontsnapt? De deur zat op slot, stamelde Collin.

Laten we zeggen dat de soldaten m'n kapsel niet zo goed hadden gecondoleerd, en grijnzend haalde ze een stuk ijzerdraad tussen haar vlechtjes vandaan. Jack fluisterde ze ongeduldig, heb je nou onze stuff al gevonden.

Jack liep triomfantelijk de kamer in ,z'n handen vol spullen.Here,luv, je sierraden,je zwaard,die o zo lelijke hoed van je en je goud.Hij overhandigde haar de spullen met een brede grijns op Collin.

So welp, al bang!

Collin keek hem woedend aan, never…

Nog een keek gaf Jack hem z'n bekende scheve grijns: o,good no worries than. Hij haalde een stuk touw uit z'n zak en bond de jongen z'n handen op z'n rug vast.

Wat zijn jullie met me van plan! Riep Collin verontwaardigd, nog net voordat hij een prop in z'n mond geduwd kreeg.

Yeah, luv, wat zijn we eigelijk van plan met hem? Vroeg Jack die vragend naar Sue keek.

Well,Jack hij is de sone of the Commador. We kunnen hem als gijzelaar krijgen en als we terug op The Black Pearle zijn, heel wat losgeld voor hem vragen.

Enne, waarom laten we hem niet gewoon hier, vast gebonden en wel? Das toch veel makkelijker, hij gaat ons vast in de weg lopen.

Collin wist niet hou gauw hij moest mee-knikken, met de pirate. Hij wilden absoluut niet mee met dit stelletje misdadigers. Hij had verhalen over ze gehoord waar je bloed van stolde.

Because, zij Sue bitcherig, mijn plan beter klinkt en ik wel weer geld nodig heb. Want…. Vervolgde ze met een dodelijke blik op Jack, IEMAND heeft bijna al ons goud gegeven aan rum.

Luv,zit je daar nog steeds over te mokken? T-was toch gezellig!

GEZELLIG?we hadden voor VIJFENTWINTIG gouden munten rum op gezopen. Ik had een kater van hier tot Tokio! En toen werden we nog slapend door bloody Norrington wakker gemaakt. KAN JE JE MISCHIEN INDENKEN HOE IK WAKKER GEWORDEN BEN!EN EEN KATER EN EEN NORRINGTON BIJ MET EEN VEELS TE BLIJE GRIJNS ME IN DE BOEIN SLOEG!

Okey, luv, het was misschien een tikje onverstandig wat ik deed. We doen jouw plan.

En zo liepen Sue en Jack met een tegenstribbelde Collin sneaky de kerker uit.

…………………………………………………………………………………………………………………………..

Collin had er zwaar de pleuris in. Hij werd als een stuk vee door alle gangen van de gevangenis getrokken. Man als die touwen niet zo strak hadden gezeten, had hij zich los kunne wurmen. Ja,zou hij boven op die zwalkende Captine zijn gesprongen hem hebben overmeesterd en dan… Huh?

Opeens stonden ze alledrie stil. Sue keek schichtig om een hoekje en fluisterde: shit,daar zitten nog zes soldaten.

Jack keek razend snel in het rond, en je kon bijna z'n hersens horen kraken. Collin lachte schamper in zichzelf: hehehehe… ja piraatjes dat is nou jammer heh, jullie ga terug naar je cehel, neneneneneeee…

Maar hij had al te vroeg gejuicht. De Captine had al een idee: luv, kom hierheen. En behoedzaam liepen ze Jack's richting op.

Ze kwamen uit in de kleedkamer. Snel grepen de twee piraten een paar kleren.

Jack, fluisterde de she-pirate, kijk is een nadere kant op.

Luv, hier hebben we geen tijd voor…

Jack… we draaide met haar wijsvinger een rondje.

Allright, allright maar schiet op. Boos en licht teleur gesteld liep Jack naar de andere kant van de kamer, nog namompelden over die bloody womens.

Collin was ondertussen op een stoel vastgebonden en keek hopeloos in het rond op zoek naar een uitweg.

Maar jammer genoeg waren de piraat-soldaten na nog geen minuutje terug. Collin moest een lachbui onderdrukken, ze zagen er niet uit.

De Captine had een paar duidelijk een veel te kleine maat gepakt. De broek vertoonde duidelijk een "hoogwater"effect en de laarzen van zichzelf maakte het plaatje er niet veel beter op. Ook maakte de Navy jas ,die zo korte was dat je z'n halve buik kon zien, niet echt de Royal Navy indruk.

De she-pirate had het omgekeerde probleem. Ze had duidelijk vier maten te groot gepakt, en moest haar mouwen zes keer omdraaien. Ook de broekspijpen zag er niet uit, ook al had ze hem nog zo goed en zo kwaad als het ging in haar laarzen proberen te duwen. Kortom de slechtste vermomming ooit. Toen ze ook nog beide een hoed pakte die voor de een veelste klein was en voor de ander veelste groot kan Collin het niet meer in zich houden, en barste in lachen uit.

Sue, redelijk geïrriteerd keek onder haar te grote hoed vandaan: Tuurlijk lill'boy,alsof jij er zo goed uit ziet in dat apenpakkie!

Luv, je mag later uitvechten wie er sexyer uitziet in Royal Navy outfit, we gaan. Snel stak Sue nog haar tong uit en liep verder.

………………………………………………………………………………………………………………………

De zes soldaten zaten verwikkeld in een potje poker. Ze waren de tijd volledig uit het oog verloren en op de een of andere manier konden ze zich niet zo goed concentreren. Al een tijd lang was er geen enkel geluid uit de kerker gekomen. En dat was heel vreemd want dat joch z'n voorganger bleef maar schreeuwen en schelden. Maar geen van allen wilden beneden gaan kijken…

Opeens hoorden ze wat gestommel en kwam er een klein groepjes soldaten langs. Een pokerend soldaat grinnikte: zeg jullie daar, een gevecht gehad of hebben jullie een weddenschap verloren.

De langste slecht geklede soldaat bromde wat.

Nou als jullie toch niets te doen hebben willen jullie vast wel even kijken hoe het is met Collin-ik-ben-veel-te-veel-verwend-Norrinton.

En waarom gaan jullie zelf niet naar dat jochie kijken, vroeg de wat korte soldaat.

Omdat we midden in een potje poker zitten, besids ik ga echt niet nog een keer naar beneden. Dat psychische gestoorde kindpiraatje valt je aan.

De korte soldaat stoof op de pokertafel of, liet in de haast haar hoed van haar hoofd vallen en stond recht voor de pokersoldaten.

Bloody hell, gilde Sue-Anne, durf dat nog is recht in me gezicht te zeggen!En na deze woorden gaf ze de soldaat zo'n harde klap in z'n gezicht dat hij languit op de pokertafel lag.

Sue was door de woeden even vergeten hoe de situatie voor haar was. Alle stoelen schoven naar achter en zes bozen soldaten, gewapend met zwaard, stonden nu voor haar.

Ohow…

Bloody hell, litlle girle run, schreeuwde Jack in lichte paniek. En als een gek stoven Jack en Sue de deur uit, terwijl ze Collin moeiteloos mee trokken.

God damm it, Bloody Anne, waarom moest je nou perse gaan meppen!hijgde Jack die hoopvol naar de exit deur zocht.

Nou…hijg… hij beledigde mij…en… hijg dat PIK IK NIET!

You and yer bloody pride… C'mon luv door rennen, het hele zootje zit achter ons aan.

Jahhha… zoek jij nou maar een uitgang, mopperde Sue. Ik houd dat kind wel vast.

Jack stond opeens midden in de gang stil. Godverdomme, Jack schiet op ze zitten vlak achter ons,gilde Sue. Jack grijnsde: luv, i found oure exit, en hij wees op een putdeksel.

O,nononono Jack, no way. Maar ze werd al mee naar beneden getrokken.

De soldaten kwamen een paar seconden later aan. Dear Lord we zijn ze kwijt. Men, sla alarm…

……………………………………………………………………………………………………………………………..

Ergens in een buitenwijk van Port Royal ging er een putdeksel open. Sue klom er met braakgeluiden als eerste uit: gadverdamme, DAT was echt de slechtste ontsnapping tot nu toe,bleg… Ze rilde even.

Jack kwam vervolgens uit het gat. Ik ben het volledig met je eens, maar we zijn in elk geval ontsnapt. Vervolgens dook hij nog een keer het gat in en greep Collin bij z'n polsen, die stilletjes probeerde weg te glippen.

So,Jack waar gaan we nu heen?

Jack gaf haar weer een scheve grijns, thaught ye never ask…

…………………………………………………………………………………………………………………………

Collin stond verstijft op de stoep.Was dat hun GEWELIDIGE onderduik adres? Nog een keer schoten z'n ogen over het gebouw.

"Red ribbon". Stond er met rode sierlijke letters op geschilderd. Collin kende de kroeg wel. Zelf was hij er nooit geweest,er kwam alleen maar uitschot,dronkelappen en misdadigers. Collin snoof, terwijl ze naar binnen liepen.

Sue merkte het en keek hem glimlachend aan. And lill'boy, what vind je er van? De beste schuilplaats ooit, zelf de soldaten durven hier niet naar binnen. Ze keek de kroeg even rond en de glimlach verdween. Okey, hoe kan het hier nog steeds even vies,ranzig en "hoerig" zijn als de vorige keer?

Jup, zij Jack meer tegen zichzelf dan tegen de rest, best hiding place ever.En hij keek dromerig naar de bar waar toeval ik een hoer rum aan het schenken was.

Sue richten zich tot Collin. Look lill' boy wijzend op Jack, die bijna huppelend naar de bar renden, techniek gesproken zijn we hem kwijt. Die is de hele avond en ,bleg, waarschijnlijk de hele nacht zoet. Laten wij maar een kamer boeken.

Collin had niet veel keus en liet zich naar de bar meevoeren, waar Jack al druk aan het zuipen was, met een hoer op schoot. Sue ging er met een opgetrokken wenkbrauw naast staan. My god Jack jij bent echt…

Onweerstaanbaar?Sexy?Goedgekleed?Vulde Jack behulpzaam bij.

Nee, Jack ik bedoelde eigelijk zielig. Ze stond op en liep samen met Collin naar de trap en keek nog een laatste keer naar Jack. Heh, maak het niet te laat morgenvroeg moeten we weg…

……………………………………………………………………………………………………………………………..

Collin liep een steile lange trap op tot hij op een overloop uitkwam. Man ze hebben hier zeker nog nooit van schoonmaken gehoord! Hij werd door Sue naar een kamer geduwd, en krakend deed ze de deur open. Binnen in de kamer was het iets schoner dan buiten. De ruimte werd verlicht door de maan die door een klein stoffig raampje naar binnen scheen. De kamer had een bed en Collin wist meteen wie er op de grond mocht slapen.

Sue greep hem bij z'n polsen en bond hem aan het bed vast. So,lill'boy nu je geen kant meer op kan mag die prop wel af. Ze makte het stuk stof los, en Collin spuugde de prop uit: ik weet niet wat jullie met me van plan zijn, maar m'n vader zal jullie heel erg straffen als hij…

Juist lill'boy als hij ons vind, maar dat gaat niet zo makkelijk heh? Dus hou je gemak anders krijg je weer die prop in je mond. Ze trok een kast open en haalde er een deken,een kussen en een matrasje uit.

Zo kijk is kan jij ook lekker slapen. Tis wel niet een hemelbed maar je zal het er mee moeten doen. Ze legde naast Collin de slaapspullen neer. Daarna ging ze op haar bed liggen.

Collin probeerde wanhopig los te komen. Vanaf het bed begon de she-pirate jufferig tegen hem te spreken: lill' boy, laat die touwen met rust, ik ben al meer dan vijf jaar piraat, ik weet hoe ik iemand moet vastbinden. Ga nou maar slapen.gaap.

Collin ging boos rechtop zitten zodat hij de piraat kon aan kijken: Ja ik dacht het niet, als ik in slaap van vermoord je mij!

Sue ging op haar buik liggen en draaide naar Collin toe. Lill' boy luister is naar me. Jij zit vast gebonden,ik niet. Ik heb een zwaard,jij niet. Denk je nou echt dat als ik van plan ben je te killen ik dat niet allang gedaan zou hebben,hmm?

Daar had Collin nog niet over na gedacht.

And besids, ik ben niet zo iemand.

Maar je bent een piraat en piraten zijn slecht. Sprak Collin dapper.

En hoe weet je dat lill' boy? Hoe vaak heb jij een piraat gezien, laat staan gesproken?Hoe weet je nou zeker dat al die verhalen over ons waar zijn.Was jij erbij? Heb jij het gezien?

Collin was even stil. Nee, hij had het niet gezien, nee. Maar stamelde hij, ik heb het gelezen, soldaten zeiden het, m'n vader zij het de hele Royal Navy zegt het!

Tssss… dus jij geloofd echt dat ik, wijzend op zichzelf, een heel dorp heb uitgemoord alleen maar om een zak edelstenen? Dat ik koelbloedig kinderen in mootjes heb gehakt? Man dan ben je echt niet goed snik.

Nou waarom zouden ze het anders zeggen? De Royal Navy liegt niet. Dat zijn eerlijke mensen. Goede burgers.

Goede burgers zeg je? Dan heb je het verhaal van De Kaap nog niet gehoord.mompelde Sue.

W-wat dan?

Sue, ging overeind zitten in kleermakers zit. Je kent De Kaap wel heh? Daar worden slaven als vee ingeladen en met honderden te gelijk naar Europa vervoerd. Op een van die schepen voer een man van The Royal Navy mee, met z'n kleine dochtertje. Ik geloof dat het een Gouverneur was.Op een dag was het dochtertje weg. De Gouverneur was razend en hij wist zeker dat die "zwarte" het hadden gedaan. Hij liet een stuk of honderd slaven doodslaan. Hij wees ze willekeurig aan, zonder te weten of ze iets met z'n dochtertje te maken hadden. Niet alleen mannen, vrouwen maar ook kinderen, peuters liet hij vermoorden. Na een paar uur was het bloedbad voorbij en werd het schip schoongemaakt. Toen de Gouverneur z'n kantoor in liep zat z'n dochtertje op z'n stoel te spelen met haar poppen.

We keek Collin blanco aan.Weet je wat de Gouverneur toen zij?

Collin schudde geschokte z'n hoofd.

Hij zij dat het niet veel uitmaakte, hij liep alleen wat geld mis. Ze keek Collin fel aan. Hij gaf niets om de marteling,de pijn, de… onmenselijkheid die hij had veroorzaakt. Nee, en dan durft hij piraten de duivels van de zee te noemen.

Dus, lill' boy, believe what ye whant, maar vertrouw alleen je eigen ogen en oren.

Er liep een rilling van afschuw over z'n rug. Kon iemand, een Gouverneur zoiets gruwelijks doen?

Ja,sorry duizend maal excuus, er zit WEER angst in. Het was niet m'n bedoeling maar die verdomde handen bleven maar door typen. Maar het geeft je wel een hele nieuwe kijk op de situatie. Zelf ben ik trots op dit gloednieuwe verhaal. Het loopt lekker, Jack en Sue liggen vertrouwt met elkaar overhoop. Supper gewoon, echt leuk als je weer inspiratie hebt.Nou beste liefste lezer bedankt voor de tijd ik hoop dat je het geen "verloren"tijd vond, tot ziens, tot het volgende hoofdstuk.

Kuzzz Sue-AnneSparrow.

Ja precies, daar zit de review knop.Goedzo koekje verdiend.