Okey zwaar klote ik had een nieuw verhaal bijna af,maar toe stierf m'n comp en ben ik het verhaal weer kwijt. Duzz moet ik helemaal opnieuw beginnen. En das echt waar klote want het verhaal telde bijna 15 pagina's dus als je dit lees heb dan heel veeeeeel respect voor me dat ik het overnieuw schrijf en GODVERDOMME REVIEW!
Oja voor de zekerheid nog een waarschuwing, want dat vergeet ik altijd: Niet al te geschikt voor kindertjes jonger dan 9 of misschien zelf 12 kwee niet read to find out. en er word zoals in al mijn verhalen veel in gescholden en gevloekt. En het humor,Jack die niet zo slim bezig is en flauwe grappen gehalte is alweer hoog net als in al mijn verhalen…
Hoofdstuk 3: Smart move Sparrows!
Hey, lill'boy wakker worden we gaan zo!
Nog slaperig knipperde Collin met z'n ogen. Hij had slecht geslapen doordat het verhaal van de she-pirate de hele nacht door z'n hoofd had gespookt. Nog steeds wist hij niet of hij haar wel of niet moest geloven. Moeizaam kwam hij overeind en zag dat de she-pirate hem stralen stond aan te kijken.
He,he man wat ben jij moeilijk wakker te krijgen. Ik wilde net een kanon gaan halen. Maar je bent eindelijk wakker.
W-wat zeg je allemaal, vroeg Collin suf. Die er net achter kwam dat hij nog steeds aan het bed zat vast gebonden.
De grijns verdween, maar kwam meteen weer terug, laat maar, ik ga wat te eten proberen te regelen,voor zo ver je het hier eten kan noemen. Ze liep naar de deur. Oja, en ik ga Jacky proberen wakker te schoppen. Er viel een twinkeling in haar ogen, ja lill' boy dat word nog lachen.
……………………………………………………………………………………………………………………………
Behoedzaam liep Sue de gang door,proberen niet te struikelen over de slapende dronken piraten,hoerenlopers en ander gespuis. Memo aan jezelf Sue, ga hier nooit meer overnachten, zij ze moederlijk tegen zichzelf toen ze in de kots van een ander ging staan.
Snel veegde ze haar laars aan de rug van een slapende,dikke man af,grinnikte door het uitzicht en liep stilletjes de trap af, en probeerde andere rotzooit te vermijden.
Toen ze zonder kleerscheuren de trap was afgekomen keek ze trots rond of niemand het gezien had, haalde teleurgesteld haar schouders op en liep in de richting van de barman.
Hey,Sire kan je mij misschien vertellen waar Captine Sparrow op het moment verblijft.
De barman keek haar treurig aan. Ach kind ben jij het weer. Nou raad is het is net als de vorige keer gegaan.
O, crape, je bedoelt dronken,zingent,gewapend?
Jup, that's what in meen. En deze keer heeft hij niet eens betaalt voor een overnachting. Hij is gewoon de kamer binnen gestoven, heeft de betalende klant eruit geschopt en uitgescholden. Echt volgende keer haal ik het leger erbij…
Sue zuchten, elke keer was het weer raak. Well, Sire u hoeft dat niet te doen, ik betaal wel voor z'n kamer. Ze overhandigde de barman wat geld knikte en liep in de richting van de kamer die de man aanwees.
Boos maar zachtjes deed ze de deur open. Haar boosheid verdween meteen toen ze Jack zag liggen, slapend als een klein baby'tje. Het enige jammere aan het plaatje was dat er een hoer naast hem lag.Nou kijk is aan, daar ligt de gevreesde Captine Jack Sparrow, grijnsde ze sarcasties. Stilletjes liep ze naar de gordijnen, trok ze open, en begon te gillen als of ze werd vermoord: JACK,OPSTAAN,HET IS OCHTEND… WE MOET GA-HAAN!
Jack vloog overeind, en keek razendsnel de kamer door. O, it's you.
Nou dat kan wel iets enthousiaster,zeg.
Jack geeuwde alsof hij het niet gehoord had en keek naast zich waar de hoer nu ook rechtop zat en hem verleidelijk lachend aankeek.
Jack keek ongeïnteresseerd terug: Ho the hell are you?
Het hoertje vond dit een wat minder leuke opmerking. Haar glimlach verdween, werd vuurrood en sloeg jack met een harde pats midden in het gezicht. Ze stond op gaf hem nog een laatste woedende blik en liep met opgeheven hoofd de deur uit.
Sue stond er half lachend,half boos, met over elkaar geslagen armen naar te kijken. Nou Jack jij bent echt de koning van de subtiliteit.
Jack rekte zich uit en stapte uit bed. Well,luv ik had gisteravond anders geen klachten.
Sue keek hem fel aan, jesus man ooit wel is gehoord van "teveel info geven"? laat maar,laat maar, zij ze snel toe Jack begon te grijnzen en antwoord wilde geven. Schiet nou maar op, ik wil hier zo snel mogelijk weer weg.
Ja,ja rustig aan ik ben nog zo moe, van gisteravond…
Sue snelde naar de deur, met haar vingers in haar oren:lalal, i can't hear you,lalala,i can't hear you!
…………………………………………………………………………………………………………………………
Collin zat woeden te proberen om de touwen los te krijgen. Toen het na een kwartier niet lukt gaf hij het op. Poeh, die Sue had niet overdreven over die touwen. Waar blijft ze eigenlijk! Hey, misschien komt we wel niet meer terug. Maar wacht dan zit ik hier vast. Hij slikte, en dat wil ik helemaal niet! Die kerels zagen er eng en gevaarlijk uit. Z'n lip begon te trillen, en hij begon zachtjes te huilen.
Opeens vloog de deur open en kwam Sue hikkend van de lach binnen met wat eten op een dienblad. Snel veegde Collin z'n tranen weg. Nog nooit was hij zo blij geweest om een pirate te zien.
MY GOD! Je raad nooit wat jack net is overkomen! Ze schaterde het uit. Hij maakte net een iets minder goed geplaatste opmerking over een hoertje en toen ie uit z'n kamer kwam stonden ze hem net z'n alle op te wachten. Van alle kanten kreeg hij een mep of een grote bek.
Ze grijnsde breed en begon een hoertje na te doen: Hoe durf je ons zo te behandelen? Wij hebben ook rechten hoor! En als voorbeeld sloeg ze een denkbeeldige Jack recht in z'n gezicht.
Weer volgde er een lachbui, n-nog noooite heb ik hem zo hard zien rennen. En het mooiste was nog toen hij een man omstoten, die een soort domino-effect gaf in de kroeg. Overal lagen binnen no-time mannen, piraten hoeren op de grond. En voor ik het wist was er een vechtpartij bezig. En het mooiste is nog dat Jack nu nog steeds wordt achtervolgd door dat groepje hooligan-hoeren.
Ze pinkte een denkbeeldig traantje weg. Oja, hier is je eten.
Collin pakte stomverbaasd het eten aan.
m-maar vind je het dan niet erg wat Jack allemaal doet?
Nee, moet ie zelf weten. Het enige irritante is dat ik hem altijd moet wakker makken en hij dan de rest van de dag me verrot scheld.
Oho. Nou bij ons,normale nette burgers, vinden de vrouwen het altijd heel erg als hun mannen naar de hoeren gaan.
Sue kijkt hem met grote ogen aan, who,ho,ho lill' boy jij denkt toch niet dat Jack en ik iets hebben heh!
N-nou eigelijk wel, piept Collin.
HOE KOM JE OP DAT ACHTELIJKE IDEE!
W-well, jullie hebben dezelfde achternaam,zijn altijd met z'n tweeën, hebben elkaar al meerdere malen gered, tenminste als ik de verhalen mag geloven.
Sue sloeg haar oven ten hemel. Bloody Hell, wat een onzin zeg! Ik geeft toe dat we meer dan vrienden zijn, we hebben samen al zoveel dingen meegemaakt, MAAR ALSJEBLIEFT! Man en vrouw alsjeblieft zeg, ik ben amper 18! Besids, zie je het al voor je, ik in een jurk en Jack die trouw blijft tot de dood ons scheid. Dan weet ik zeker dat ie binnen een dag uit het raam springt.
M-maar ik snap het niet jullie hebben toch dezelfde achternaam?
Ze zuchten,tja dat is weer te danken aan Bloody Norrington en z'n vriendjes. Ze wisten helemaal niks van mij en hoe ze ook rond vroeg ze kwamen op de een of andere vreemde manier niks over mij te weten. Er kwam een brede smile op haar gezicht. Dus na een tijdje gaven ze het op. We gingen er waarschijnlijk van uit dat ik of een van z'n hoertje was of een mede pirate. Dus gaven ze me "Sparrow" als achternaam om het zichzelf makkelijker te maken. En ach, het is niet de slechtste achternaam die er is. Zeker niet als ik die naam moet delen met de "gevaarlijkste" pirate in the hole Caribean".
Dus jullie zijn gewoon vrienden, concludeerde Collin.
Even wist the she-pirate niets te zeggen en keek Collin alleen maar strak aan. Nee… niet alleen vrienden, kwee nie precies wat, ik denk dat je het kan vergelijken met soule-mates of zo. Tis raar, maar altijd als hij in de buurt is voel ik me veilig, weet ik zeker dat alles goed zal gaan. Je ziet ons vaak bekvechten of erger, maar als ik in gevaar ben of hulp nodig heb is hij altijd in de buurt om me te helpen. En andersom precies hetzelfde.
Ze glimlachte waterig. Je zal het wel heel truttig vinden klinken, en ik zweer als je dit aan Jack vertel dan wurg ik je! Want dat zal z'n ego doen laten ontploffen. Maar het is wel zo…
Collin zat ademloos te luisteren. Hij wist niet precies wat hij er van moest denken. Het waren pirates die gaven toch nergens om? Konden dat soort mensen zoiets hebben. Konden sowieso mensen zo'n band hebben? Hij snapte er niks meer van.
Maar veel tijd om nog na te denken kreeg hij niet. Vanuit het niets sprinten Jack de kamer binnen, met op elke wang een rode handafdruk, onder de rum en buitenadem. Zo snel hij binnen was komen stormen zo snel deed hij de deur ook dicht, waar meteen werd op gebonkt.
Laat me raden, o koning van de subtiliteit, je hebt zeker weer iets verkeerds gezegd?
That BLOODY WOMENS je zegt een klein dingetje verkeerd en ze vallen je aan als haaien die bloed ruiken, blafte Jack.
Ja, Jack je hebt gelijk hoe durven ze het niet te pikken dat je je eerst helemaal klemzuip, en de volgende dag zo weinig weet dat je zelf hun naam vergeten bent, zij Sue zo sarcasies mogelijk.
Jack scheen dat alleen niet helemaal door te hebben: Fore ones,luv, heb je gelijk, bloody women.
Sue keek hopeloos omhoog, en er klonken geweerschoten. Nou, dat lijkt me het teken, let's go.
Youre right ,luv. Snel deed Jack het raam open en maakt een buiginkje. Lady's first.
Ho,stop, ik ga NIET via het raam! We zitten drie hoog, en voor het geval je vergeten bent, IK HEB HOOGTEVREES!
Luv, ik geloof even dat je vergeten bent dat we onmogelijk via de voordeur naar benden kunnen. En we moeten hier nu echt wegwezen!
Pruilend liep Sue naar het raam en stapte langzaam op de dakgoot. Jack had ondertussen Collin losgemaakt. Dreigend hield hij z'n pistool op de jongen gericht. So, welp, it's youre turn, en probeer niet te ontsnappen.
Zo snel als z'n voeten konden klauterde Collin ook naar buiten. Sue was ondertussen al haar moed aan het verzamelen om verder te lopen. Jack dook nog snel even de kamer in,greep een fles met rum en klom ook naar buiten.
Voor de omstanders moest dit waarschijnlijk een prachtig gezicht zijn: als een stel pinguïns stonden ze met z'n drieën op een rijtje. Sue was spierwit, mompelde steeds dingetjes zoals: kut,kut,kut wat hoog en godverdomme,godverdomme Jack. Collin keek steeds angstig achterom naar een woedende Jack die stond te springen, te stampvoeten en stond te zwaaien met z'n geweer schreeuwend dat Sue moest doorlopen.
Dat laatste had Jack beter niet kunnen doen. Na nog een sprong begon de dakgoot te kraken en brak af. Sue gaf een gil met zo'n hoge decibel dat alle honden jankend wegrenden, Collin slaakte een kreet en greep een uitstekende steen vast en Jack had nog zo'n kater dat hij naar beneden viel voor hij merkte wat er gaande was.
Met een keiharde klap landen de dakgoor op de stenen grond. Een honderdste seconde later lande Jack er naast, jammer genoeg in een modderplas. Een tiendenseconde viel Sue nog steeds gillend op schoot bij Jack. Collin probeerde zich te vergeefs vast te houden aan de steen, maar die brak af. Met een harde krak hiel ook hij, gelukkig dwars door een scherm in een bak met tomaten, dat z'n landing nog enigszins verzachte.
Voor ze het wisten stond er een grote groep mensen om het drietal heen. Ook de groenteman was naar buiten gestormd toen hij dacht dat er een engeltje door z'n scherm heen storten. Kwaad dat het "engeltje"al z'n dure tomaten had geplet begon hij te schreeuwen.
Dat had weinig zin want Sue zat nog steeds met haar ogen dicht ,dwars over Jack heen. te gillen. Na een paar seconden kreeg Jack het eindelijk voor elkaar om Sue van hem af te krijgen, en snoerde haar de mond. Toen het gegil was gestopt keken alle mensen ,inclusie Collin en de groetenman , die nog steeds achter Collin aan zat met een bezem naar, Jack en Sue.
BLOODY,FUCKY,FREAKING,HELL! Hoe dom kan je zijn? YE JACKASSE! Rood van woeden gaf ze Jack een klap op z'n wang.
Nu pas drong het bij Sue en Jack door dat ongeveer het hele dorp naar hun stond te kijken. Om de zaak nog een beetje te sussen begonnen ze met puppy-eyes te glimlachen.
Een man kwam eindelijk uit de trans van het staren: Hey, dat zijn Sue and Jack Sparrow!
Paniek vulde de straat, kinderen renden krijsend weg, vrouwen vielen flauw, mannen snelde naar huis om hun zwaard te halen. Te midden van dit alles keken Sue en Jack elkaar half teleurgesteld half lachend aan.
Nou Jack dit was voor zo ver ons briljante-zo onopvallend-mogelijk-wegglippen plan.
Yeah,luv, het had misschien iets meer geperfectioneerd kunnen worden.
GARDS! Schreeuwde uiteindelijk een man die een beetje verstand had.
O, luv, that our cue, wegwezen!
Snel vluchten Jack en Sue een steeg in waar ook Collin stond uit te hijgen, door de achtervolging van de groetenman.
Aaahh, kijk is wie we daar hebben, de tomatenpletter, grinnikte Jack. Gelukkig hebben we je gevonden voor je naar je pappie kon redden, ons back-up plan is weer veilig.
Bastard, vloekte Collin toen ie weer werd vast gebonden.
Zooo, klein vraagje, nu je ons op de meest lawaaierige manier heb laten zien aan de soldaten, wat is nu je plan?
Jack's ogen begonnen te glinsteren, taught ye would never ask ,luv.
Sue keek Collin triest aan, ooo, men here we go againe…
…………………………………………………………………………………………………………………………
Commador Norrington sjokte moedeloos langs de haven van Port Royal. Waar konden die bloody Sparrow's zijn? Nogmaals vervloekte hij zichzelf omdat hij niet zelf de wacht had gehouden. Hij had de devils zelf in de hand kunnen houden. Hij zuchten diep, waarom had hij z'n kantoorwerk op dat moment belangrijker gevonden dan de twee meest gezochte piraten van de Cariben in de gaten te houden! Dit was nou al de zoveelste keer dat ze waren ontsnapt. Als hij nou is probeerden om…
Wild werd hij uit z'n gedachten geschut door een angstig gilletje, gevolgd door een hulpkreet: HHHEEEELLLLPPP!
Snel begon hij in de richting van het geluid te rennen. Toen hij die hoek om schuurde bleef hij van schrik stokstijf staan.
Enkele meters van hem vandaan stond Sparrow, met een zak over z'n rechterschouder, in z'n rechterhand een pistool en in z'n linkerhand een meisje.
Al was haar gezicht verkramt van angst, het was een beeldschoon meisje. Ze had een mooi gezichtje met rode lippen en een bleke huid door de angst en door krijt. Op haar hoofd had ze een grote witte pruik met pijpenkrullen en een crèmekleurig hoedje. Aan de jurk die ze aan had kon je zien dat ze uit een rijke familie kwam. Hij paste precies bij het hoedje en was versiert met een brousse en wit kant. Nog een keer sloeg het meisje een hulp kreet: alstublieft, iemand, help me!
Norrington ontploften: Sparrow, ik wist niet dat jij zo diep zou zinken, laat dat meisje gaan!
Met een valse blik in z'n ogen keek Sparrow the Commador aan. Aaahh, als dat Bloody Norrington niet is. Wat vindt je van haar, leuk meisje,prachtig niet zo'n doodsbang bekkie!
Alstieblief,Sire red me uit de klauwen van deze moordenaar, alstublieft ik ben zo bang, sprak het meisje met een zacht doodsbang stemmetje.
Norrington's hart brak,hoe kan een man zo'n arm meisje zoiets aan doen. Ondertussen waren er soldaten op het gegil af gekomen.
Moeten we Sparrow beschieten, Commador?
Snel greep Sparrow het meisje nog beter vast, drukte het pistool tegen haar hoofd en hield haar ,als leven schild voor zich. 'K zou het niet doen Commador, als ik sterf,sterft zij ook. En om te bewijzen dat hij het meende haalde hij de trigger ( A/N dat ding aan de achterkant van een pistool,geen idee hoe je dat anders noemt, zie film als je me niet geloofd) van z'n pistool over, klaar om te schieten. Het meisje hoorde het, keek recht in de loop en gilde nog een keer.
Norrington begreep dat hij met geweld niet ver zou komen. Okey, Sparrow wat moet je?
Nou spreek me eerste is met m'n title aan, een vuile grijns kwam er op z'n gezicht, oja en vraag het is lief…
Norrington moest moeite doen om hem niet aan te vliegen. Hij haalde diep adem en telde tot tien: Okey, Captine Jack Sparrow, zou je alsjeblieft willen zeggen wat je in ruil voor het meisje wil?
Nou omdat je het zo aardig vraag, James. Hij keek even bedenkelijk om zich heen. O, ik weet al een kleinigheidje, mmmm, wat dacht je van The Intersptor?
WAAT! Dat is het beste schip in Port Royal,schreeuwde Commador Norrington.
Het meisje snikte, alstublieft Sire mijn vader is Gouverneur, hij zal u rijkelijk belonen, alstublieft…
Norrington dacht even na. Als hij het schip gaf, betekende dat hij Sparrow weer liet ontsnappen en hij de Interseptor weer kwijt was. Maar het zou hem wel een beloning opleveren. Als hij het niet zou doen zou Sparrow het meisje zo neerschieten en dat zou hem pas echt een slechte naam geven, en zo'n lief hulpeloos meisje verdienden dat niet.
Gilleth, haal de Interseptor.
Maar Commador we gaan die pirate toch niet echt ons schip geven.
Ik ben ban dat we geen keus hebben, ik wil geen leven riskeren, met die Sparrow weet je het nooit… En schiet op, haal dat schip!
Sparrow hoorde het en grijnsde breed, i know you would warm up to me, Commador.
Norrington knarstanden, maar hielp zich in. Okey Sp- Captine Sparrow, het schip wordt gehaald, laat het meisje NU gaan!
No way, Norrington jij krijgt haar pas als ik veilig op JE schip zit.
Een paar minuten verstreken. Sparrow en Norrinton hielden een soort staar en kijk zo boos als je kan wedstrijd en het meisje begon zacht te huilen.
Eindelijk was de Interseptor de haven binnen gevaren en aan wal gelegd enkele meter van Sparrow.
Sparrow knikte goedkeurden naar het schip, en liep er, met het meisje nog vast naar toe. Listen men, milady, this is the day, you always remember as the day you almost caught Captine…Jack… Sparrow. Na deze worden duwde hij het meisje ruw van zich af tegen Norrington en de ander soldaten die dichterbij gekomen waren.
Snel hakte hij met z'n zwaard de touwen door gooide de zak van z'n schouder en sprong aan boord. Hij pakt z'n hoed van z'n hoofd, wuifde het groepje dat op de grond lag uit en voer weg.
Het meisje lag over Commador Norrington heen. Ooo, dank u voor het redden van m'n leven. Ze gaf hem een knuffel, en dank u, o dank u dat u zo'n ezel in Navy kleding bent dat u daar in bent getrapt...
Ze stond op en trok de pruik van haar hoofd. Er verschenen blonde haren vol met vlechtjes en steentjes. Haar lieve gezichtje veranderde in een gemeen grijnsde kreng. TADA… Gotch!
Nog voor de soldaten konden opstaan was ze naar het eind van de steiger gerend, nog even draaide ze zich om. Oja, beste Commador, u zou toch is beter op u geld moeten letten. Ze hielde rinkelde een zak met geld omhoog, je weet maar nooit wanneer je een, hoe noemt u dat ook alweer? Oja,een PIRATE tegen komt en schaterlachend maakte ze een achterwaartse duiken en zwom in de richting van de Interseptor, waar Sparrow al een touwlader aan het laten zakken was.
Norrington keek met openmond naar het meisje dat zo snel als een dolfijn naar het schip aan het zwemmen was. Hoe kon het dat die twee… die twee… woorden schoten hem te kort. Hem altijd te slim af waren! Maar nou zou hij ze krijgen!
Men, schiet op, naar een ander schip!
De soldaten keken elkaar vertwijfeld aan.
Men,waar wachten jullie op!Brieste Norrinton.
Well, Commador, zij een zeer dappere soldaat, weet u nog wat u zij toen we de Sparrow's gevangen hadden? U zij dat The Black Pearle niet ver weg kon zijn.
DUS?brulde Norrington.
D-dus we hebben alle schepen weggestuurd, om The Pearle te zoeken. Behalve The Interseptor en tja… dat schip en hij wees naar een half rottende, half zinkende roeiboot.
Commador Norrington maakt een geluid van een stervende muis en keek in de richting van The Interseptor, waar Sparrow het meisje aan het helpen was om aan boord te klimmen. Toen dat was gelukt, tikje ze Sparrow aan wees in de richting van hun, grijnsde en begonnen allebei doodleuk te zwaaien.
The Commador kon alleen maar terug kijken zonder iets te zeggen. Het enige wat hij deed was stilletje zichzelf vervloeken dat die BLOODY SPARROWS het weer voor elkaar hadden gekregen.
Nou was het niet weer een briljante ontsnapping of niet? en wat vond je van het stuk waar Sue verteld was ze van Jack vind? Was het te truttig of te suf? Ik wilde namelijk even aangeven wat ze voor elkaar betekende en even aangeven dat ze niet gaan trouwen, IK HERHAAL NIET GAAN TROUWEN, niet verliefd zijn,IK HERHAAL NIET VERLIEFD ZIJN, en ook niks hebben,IK HERHAAL NIKS HEBBEN. Ik wil namelijk geen zwijmelig romantiek verhaal of slash, niet zeiken, tis niet mijn ding en het is mijn verhaal. Nu moet ik nog even een paar dingetjes kwijt: ik vind harry potter fic zooooooooo nep. IK bedoel het verhaal is zo voorgekauwd, alle dingen zoals spreuken, demonen ,heksen enz. zijn zo goed beschreven dat de helf niks meer zelf verzint. En het gaat bijna altijd over een meisje of een jongen die net toevallig ontdekken dat ze een heks/tovenaar zijn.NEWSFLASH dat verhaal bestaat AL. Dus mensen bedenk is lekker wat zelf. Ik zeg niet dat je potc moet doen, maar please doe is iets origineels...
p.s ik moet wel zeggen dat er een paar goede verhalen zijn want anders krijg ik strak een horde woedende schrijvers HP over me heen. En ik wil ook niet zeggen dat potc niet helemaal voorgekauwd is, qua karakters en gebeurtenissen, maar ik vind dat IK er genoeg zelf heb verzonnen. En dat ik genoeg dingen heb gebruikt die NIET in de film zijn voorgekomen.
Ben je het niet eens met wat ik voor argumenten heb, revieuw gerust. En als je wat over het verhaal kwijt wil, grijp je kans druk op de knop, je weet waar die zit. Alleen geen zeik verhalen over: wat heb je tegen mijn harry potter fic! Je weet van jezelf of je wel of niet gekopieerd hebt. Maar toch als het kan je menig over mijn verhaal, want 0 revieuws vind ik een tikje weinig….