Okey mensen als jullie dit nu lezen heb ik een tijdelijke vast loper. Ik heb geen flauw idee wat er in dit hoofdstuk gaat gebeuren ( maar das bijna altijd zo) dus dit zal niet het beste hoofdstuk ooit worden. Ik heb wel al plannen voor wat er hierna gaat gebeuren en ik kan maar een ding zeggen: het zal very angstie worden… Nou meer zeg ik nie en ik hoop dat ik zo wat inspiratie krijg…
p.s Ik dank al mijn reviewers, als jullie er niet geweest waren was ik bij hoofdstuk 2 al gestopt.
Ennog een klein dingetje, ik ben onwijs fan van Lost en heb een paar karakters uit lost als crew uitgekozen. Ik heb het wel bij hun gewone namen gehouden. Op het moment speels Sayid en Charlie erin en er komt misschien nog wel meer. Ik heb het niet gedaan omdat ik zelf niks beters kan verzinnen, maar vooral omdat ik dan niet helemaal hoef uit te leggen hoe ze eruit zien. Enne omdat ze er best wel een beetje piraatachtig uitzien. ( dhu.. hoe zou jij eruit zien na 2 weken op een verlaten eiland). Duss vandaar, weet jij ook toevallig nog wat leuke karakters review me dan!
En, ja nogmaals sorry voor de onderbreking, ik heb net de hitkrant gelezen met vragen over potc, wat een eitje zeg!
Hoofdstuk 6:The Deep, Dark Ocean…
Somber keek Collin naar het eiland dat steeds kleiner werd. Een kleine flashback van het eiland Port Royal schoot door z'n hoofd en hij wist niet wat hij nog erger vond: Dat hij weer op zee was, waar hij als de dood voor was. Of het feit dat hij het schip deelde met piraten die er niet al te vriendelijk uitzeggen.
Hij werd uit z'n gedachten verstoord toen hij een hand op z'n schouder voelde. Snel draaide hij zich om. Voor hem stond een grote brede man met zwart krullend haar en een baardje. Hij had een bruine huid en over z'n linkerwang tot vlak onder z'n oog een litteken.(A/N Sayid, litteken verzonnen, voor pirate-look)
Well,well what do we have were? A little boy? Wat doet zo'n klein jochie aan boord van een piratenschip? Spelen we tegenwoordig ook al voor oppas? Hij grijnsde naar z'n kameraden, die stonden mee te lachen. Nou jochie wat zijn we allemaal van plan?
Collin begon zich per seconde ongemakkelijker te voelen. Er waren nog wat crew leden bij gaan staan en de piraat hiel hem nog steeds scherp in de gaten. Nou jochie zeg je nog wat? Of ben je net als Cotton je tong verloren?
I..ik…i… stammelde Collin.
Je…wat? Grijnsde de piraat.
Sodd of, Sayid. Laat hem met rust, sprong Sue snel tussen beide.
Wat? Wat heb ik nou weer gedaan! Grijnsde de piraat. Ik vroeg hem alleen maar wat ie hier deed!
Ik zij, sodd off Sayid. Ze keek hem kwaad aan.
Okey,okey onschuldig hield hij z'n handen omhoog, rustig aan hoor little miss Sue. En grinnikten liep hij weg, gevolgd door z'n maten.
Sue keek ze schaapachtig naam, MY GOD! Soms zijn het net een stel kleuters. Ze keek speels om naar Collin: En lill' boy wat vind je van de crew tot zo ver?
Nou wat denk je? Het zijn een stel barbaren! Collin was erg pissig aan het worden. Hoe kon ze nou zo'n domme vraag stellen?
Aaaaggg, ze vallen best wel mee als je ze eenmaal kent. En geloof me vanaf nu laten ze je wel met rust. Ze zijn de kwaadste niet. Kom ik zal je aan een paar "normalen" mensen voorstellen.
Ze liepen over het schip en Collin werd aan een paar redelijk normale piraten voorgesteld: allereerst was er Anna-Marie. Ze was afgezien van Sue de enige vrouwelijk piraat aan boord. Maar deed er niet voor onder. Ze had een donkerbruine huid, lang zwart haar en vurige ogen. Ze deed heel aardig tegen Collin, maar hij begreep dat hij beter geen ruzie met haar kon krijgen.
Toen was er Stanley, een redelijk grote brede kerel met asblond haar dat onverzorgd in een staartje zat. Hij had fel blauwe ogen die nog meer opvielen door z'n zongebruinde huid. Toen hij Collin zag gaf hij hem een stevige hand. Zo lad, ben jij de nieuwe scheepsjongen?
Daarna kwam Mr. Gibbs een redelijk dikke piraat met vettig haar en een bakkenbaard. In tegen stelling tot de rest van de crew was hij er fel op tegen dat er maarliefst TWEE vrouwen aan boord waren. Dat liet hij ook duidelijk merken ook. Sue zij stilletjes dat hij dat al meer dan 5 jaar mompelde, maar toch altijd een beetje op Anna-Marie en haar letten.
Ook werd hij nog aan Cotton's voorgesteld, een arme drommel die z'n tong kwijt was. Een dwerg Nigels. En Charlie een nog redelijk jongen piraat van een jaar of 18 met lichtblond haar. Hij vertelde dat hij ook uit Port Royal kwam, bijna van de honger was gestorven en sinds z'n twaalfde meevoer op The Pearle. Meteen sloten hij en Collin vriendschap. (a/n Charlie van lost,sorry dat ik te lui ben geweest om zelf wat te verzinnen, maar Charlie is zoooo schattig in lost.)
Okey, Charlie kan jij Collin effe wat te doen geven? Laat hem maar zien hoe alles werkt. Je weet wel de zeilen de touwen enne… de emmer en de dweil! Voegde ze er gemeen aan toe.
Ze hoorde Collin diep zuchten toen hij erachter kwam dat ze bedoelde dat hij "fijn" mocht gaan dweilen. Ze lachten en liep naar Jack's cabine.
Ahh… luv, je kunt eindelijk weer lopen zie ik? Jack keek haar vals aan en ging verder. Ik neem aan dat je de hel crew hebt verteld dat je "geweldige" Captine je gered heeft?
Sue probeerde een mooie comeback te verzinnen maar er kwam haar jammer genoeg niks te binnen. Waar zit je inspiratie waneer je het nodig hebt! Dus deed ze net alsof ze niks gehoord had en ging koel door. Dus Jack wat zijn de plannen?
Dunno,luv ben d'r hard me bezig.
Geweldig, Jack we zijn al een halve middag aan het varen en je hebt nog steeds geen flauw idee waar we naartoe gaan?
Jack deed net alsof hij doof was en staarde naar een paar kaarten.
Sue zuchten, hij zat weer in een fase. Waarschijnlijk zou hij haar net zo lang doodzwijgen en negeren tot hij een plan heb bedacht. Ze keek hem schuin aan. Dromerig keek hij naar de kaart. Nou zo te zien zou ze nog wel een tijdje genegeerd worden.
Ze schopte haar laarzen uit en ging op z'n bed liggen. Normaal gesproken lag daar de doodstraf op, bijwijzen van spreken, maar op het moment kon ze doen wat ze wilden. Ze begon vreselijk irritant te fluiten en keek met een evil smile naar Jack maar hij reageerde zelf daar niet op. Na nog tien vergeefse minuten te hebben gefloten gaf ze het op. Jack irriteren is niet leuk als hij niet kwaad word en gaat schelden. Ze haalde haar schouders op en liep z'n cabine weer uit.
Buiten stond Anna en Mr. Gibbs haar al op te wachten. En Sue heb jij wat uit hem gekregen, vroeg Anna.
Nop nothing, Anna. Hij lijkt wel door met heen te kijken. Ik heb de longen uit m'n lijf gefloten maar zelfs dat hielp niet.
Mr. Gibbs keek treurig naar de zee. Jack mag wel is opschieten met een plan, voordat de crew ongeduldig raakt, ze willen weten waar ze aan toe zijn (A/N en voeg daar de schrijfster ook maar bij!).je weet hoe het gaat als ze niks te doen hebben, en op kleine opstandjes zitten we niet te wachten…
Yes, Mr. Gibbs ik weet het, laat Jack nou maar die verzint wel wat…
……………………………………………………………………………………………………………………………..
Collin wist niet dat het zo leuk kon zijn om op een schip te werken. Charlie had hem van alles over The Pearle uitgelegd, en hij was nu bezig met dweilen wat hij al een stuk minder irritant vond dat drie dagen terug. Terwijl hij het zo geheten BlackPearle-volkslied floot, was hij druk met de zwabber in de weer. Zo druk dat hij Sayid en z'n vrienden niet zag aankomen...
Heh, als dat het nieuwe scheepsjochie niet is! Sayid grijnsde. Dus jochie wat moet jij hier tussen al die gevaarlijke piraten?
Negeer hem Collin, trek je niks van die PIRAAT aan, dan gaat ie vanzelf weg. En zonder erop in te gaan dweilde Collin verder.
Alleen dacht Sayid daar wat anders over. Hij greep Collin bij z'n schouders en draaide hem ruw om. Zeg klein opdondertje, als IK je wat vraag geef JIJ gewoon antwoord,JA!
Nu was het Collin die er anders over dacht. Hij mocht hier dan als een SLAAF staan dweilen, een piraat moest het niet wagen zo tegen hem te praten: HEH, blijf van me af, en sla niet zo'n toon tegen MIJ aan!
Sayid, had deze reactie niet verwacht. Even was hij uit het veld geslagen. Maar toen hij z'n maten vragen naar hem stonden te kijken, maakte hij zich groot en ging dreigen vlak voor Collin staan.En klein opdondertje wie ben jij om mij te bevelen wat ik wel en niet mag doen. Dreigend keek hij op Collin neer.
Een klein zacht stemmetje in Collin's hoofd zij dat hij beter z'n mond dicht kon houden, maar Collin was woeden: Om dat ik Collin Norrington ben, zoon van Commador Norrington!
Alle hoofden op het hele schip draaide zich naar het groepje toe en het werd doodstil. Sayid maakte listig van het moment gebruik en greep Collin bij z'n kraag. Nou Commadortje voor jouw is er maar een plaats, hij liep naar de reling. Een plaats in Davey Johnes Locker. En met een zwaai gooide hij Collin van boord.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Sue hoorde een hoog gilletje vanuit de eetzaal. Ze gooide haar stoel aan de kant en vloog naar buiten, waar een groep crewleden naar het water stonden te kijken. Net kon ze zien dat Collin in het water aan het spartelen was en aan het wegdrijven was. Geschrokken snelde ze er op af.
In het midden van de groep zag ze Sayid staan met een smerige grijns op z'n gezicht. Meteen haalde ze met haar vuist uit, boven op z'n kaak. Sayid viel van de klap op de grond en begon te schelden: God damm it Sue!What's yer probleme? Tis maar een geintje!
YOU IDIOT! WEET JE NIET WAT JE HEBT GEDAAN! HIJ KAN NIET ZWEMMEN!
WAT! Schreeuwde hij terug, half in paniek half in ongeloof.
Binnen een seconden stonden ze allemaal weer langs de reling naar het water te turen.
LOOK! Daar is ie! Schreeuwde iemand. Sue zag hem ook, hij dreef al meer dan tien meter van The Pearle vandaan.
En wat doen we nu! Vroeg Sayid nu echt in paniek.
Als een stel viswijven begon de crew te overleggen. Sue zuchten. Bloody Hell, aan jullie heb ik ook echt geen FUCK heh! Ze greep een touw, bond het om haar midden en gooide het uiteinde naar Sayid.
Nou hopelijk kan je nog iets goed doe. Als ik aan het touw trek haal je me weer aan boord. En zonder nog een seconden te wachten sprong ze met een snelle duik het water in.
……………………………………………………………………………………………………………………………..
Godverdomme wat is dat water koud! Ze rilde even. Naja, door zwemmen dan maar, daar krijg je het vanzelf warm van. Ze keek even achterom en zag dat Jack ook eindelijk had gemerkt wat er aan de hand was. Met een vuurrood hoofd stond te schelden en te tieren tegen Sayid, die steeds witter werd. Sue grinnikte in zichzelf, tjonge nooit geweten dat Jack zo hard kon schreeuwen.
Snel zwom ze door en kon Collin zien spartelen. HEH, LILL' BOY, KAP IS MET DAT GESPETTER, je maakt m'n haar nog in de war.
Doodsbang keek Collin om, HELLUP, IK VERDRINKT! Tranen stonden in z'n ogen.
Nee man,doe normaal.IK laat je echt niet verzuipen, blijf gewoon twee seconden stil liggen en ik red je wel.
Snel greep ze Collin bij z'n schouder, zorgde dat z'n hoofd boven water was en hoorde toen de bemanning wat gillen.
Geïrriteerd keek ze om en zag de hele crew inclusief Jack stonden te schreeuwen naar haar. Wat moesten ze nou van d'r? Typisch hoor, ik ben zo heldhaftig om dat gasje te gaan redden en nu staan ze allemaal tegen MIJ te schreeuwen. Wat roepen ze nou?
……HARK…!
Huh? Wat?
……HARK…!
Wat nou hark? Gaan ze zo tuinieren? Nog een keer luisterde ze goed.
…… SHARK…. LOOK OUT….!
Sue's maag keerde om, langzaam draaide ze haar hoofd om. Nog geen vier meter van haar vandaan kwam een donkervlek snel op haar af. Langzaam kwam een vin boven water. Sue gilde en begon als een idioot te zwemmen. Maar voor ze wat wist, voelde ze een verschrikkelijke pijn in haar zij en werd ze onderwater getrokken.
Snel liet ze Collin los en sperde haar ogen open. Ze was nu onderwater en zag alleen de zwarten diepe zee om zich heen.Het enige wat ze duidelijk zag was een bek vol tanden die op haar afkwam,snel…
Sue probeerde kalm te blijven, maar dat was vrij moeilijk op het moment. Toen de haai haar opnieuw aanviel, probeerde ze te gillen maar er kwamen alleen bubbels uit haar mond. In een reflex gaf ze de haai een schop en het beest zwom rakelings langs haar.
Maar een schop maakte de haai niet bang en hij draaide zich om en maakte zich klaar voor een nieuwe aanval. Net als Sue.
Sue, zoek naar wapens, riep een stemmetje in haar hoofd.
Ze dacht razend snel na, en voelde in haar zakken. Leeg, niks. Toen flitste er wat door haar hoofd. JE KETTING… Ze trok haar ketting van haar nek. Het was een zilveren kruis, met een dunne punt aan de onderkant…
Er flitsten iets langs haar en ze keek met een ruk op. In slowmotion zag ze de haai op zich af komen, klaar om haar aan stukken te schuren. Net voor de haai haar wilden bijten, stak ze met al haar kracht het kruisje in het dier z'n oog.
Het dier schudden z'n kop van de pijn en zwom snel weg. Sue keek naar de vluchtende haai en toen naar haar kruisje. Thank you god…
Snel begon ze naar de oppervlakte te zwemmen, voelde zich zweverig en licht worden. Happend naar adem kwam ze boven begon dubbel te zien, greep Collin die half bewusteloos in het water dreef en trok met haat laatste krachten aan het touw.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Jack, Anna en Charlie keken net als de rest van de Crew toe hoe Sue weer boven kwam. Sayid voelde een ruk aan het touw en begon te schreeuwen en te trekken, samen met nog een paar andere.
Na een minuut die een eeuw leek te duren kwam Sue, lijkbleek, en Collin boven de reling uit. Collin knipperde met z'n ogen toen hij merkte dat hij weer aan boord was en hoesten water uit.
Voor hem lag ,omringt door de bemanning, Sue op de grond, spierwit en buitenbewustzijn.
Mijn god, ze haald geen adem…
Ze verlies veel te snel bloed…
Ze is niet bij bewustzijn…
Jack stond er radeloos bij. Hell, wat moest hij doen? Wat kon hij doen? Veel verstand had hij niet van het hele dokters gedoe, laat staan hechten…
Ruw werd hij door Anna-Marie aan de kant geduwd. Allemaal opgerot, geef haar wat ruimte. Charlie ga voor ontsmettingsmiddel zorgen. Stanley breng haar naar het chirurgijnkamertje, en zorg dat de naald steriel is en het draad klaarstaat .EN DE REST VAN JULLIE OPROTTEN, AAN DE KANT,MOVEN!
Jack, ze keek hem streng aan als een juf die tegen een kleuter sprak, zorg jij voor dat jochie?
Jack knikte schaapachtig.
Anna-Marie keek hem troosten aan. Heh, Sparrow, rustig maar, she will be allright.
Op zulk soort moment was Jack, zo verschrikkelijk blij dat Anna-Marie er was.
Nou ik wilde nog verder schrijven, maar dit leek me wel een mooie cliffhanger. Sorry trouwens dat ik sayid de bad-guy heb gemaakt, tis in Lost juist zo'n schatje. Maarja, als ik Sauwer ( nee, ik kan niet spellen en dat weet ik) de bad-guy had gemaakt leek het a) teveel op Lost, en b) zouden jullie al zo'n kut streek verwacht hebben. Dus dit leek me wel een geslaagde oplossing.
Nog even over de haai. God of niet? eerlijk zeggen… enne toen ik het schreef liepen de rillingen over me rug. Gadverdamme ik zag helemaal voor me hoe zo'n schaduw op je af komt en dat je zo'n vin ziet en dat je dan onderwater zit met alleen zwart en het enige wat je duidelijk kan zien die haai is…iewwwwwww!
Nou de groetjes maar weer, en Me-Love-Orli, super verhaal, ik hoop dat je me review gelezen hebt en blijven schrijven!
-X-Sue-AnneSparrow