Jaja, ben op de goede weg. Al 6 hoofdstukken af en m'n inspiraties heb ik ook weer gevonden. Nog even over de sharkie uit het vorige verhaal, ik heb net op Animal planet ( ja ik kijk documentaires) de 10 meest dodelijke haai. En vreemd genoeg stond de witte haai op nummer 2. Maar omdat het de grootste,engste haai is met de meeste dodelijke tanden mag hij de haai zijn die Sue heeft gegrepen. Aplaus voor de Witte Haai.(klap,klap,klap,klpa)

En me-Love-Orli, thanks voor de review en thanks voor het POTC story, ga zo door wat men, er zijn veel te weinig verhalen over Jack Sparrow,Will Turner, Anna-Marie en de rest van de cast.

En ik heb nog een geniaal idee om het review leed op te lossen. ( want er zijn gewoon te weinig reviews, als ik sommige verhalen zie die al 7 hoofdstukken hebben en nog geen review vink dat zo zielig, DAS NOU ECHT LULLIG!) Zelf review ik wel altijd een verhaal, alleen sommige engelse niet want dan weet ik niet hoe ik het moet typen. Maar Nederlandse wel dus hier komt m'n idee:

Ik zag dit idee in een film. Als iedereen nou is drie mensen reviewd, en die drie mensen weer drie andere mensen reviewen, en die weer drie andere mensen reviewen enz. Heb je vanzelf duizend ereviews. En als iedereen dat in de JUST IN lijst doet heeft zo iedereen minstens een review. Nou geweldig idee of niet.

Nou dit wordt echt te lang ik ga gauw weer verder, voordat je stopt met lezen:

Hoofdstuk 7: Lost,see,found.

Bloody Fucking Hell, my god waar ben ik? Waarom is alles hier zo donker? Waarom kan ik niet opstaan? Waarom kan ik niets zeggen? Sue begreep er niks van. Het enige wat ze kon was ademhalen en kijken. Om zich heen zag ze vage vlekken. Geweldig, iets normaal zien wordt me ook niet gegund.

Toen ze scherp naar de vlekken bleef kijken kon ze uiteindelijk zien dat het mensen waren. Wie het waren was nog niet helemaal duidelijk maar in ieder geval was ze nu niet meer alleen.

Ze probeerde te vragen wat er aan de hand was. Maar er kwam geen geluid uit haar mond, sterker nog haar lippen bewogen niet eens. Ze voelde een paniek aanval opkomen. WHAT THE FUCK IS WRONG WITHE ME!

Langzaam kwam haar gehoor weer terug en ze hoorde mensen praten. Zo te horen waren het Anna, Stanley, Mr. Gibbs en…. Jack?

BLOODY HELL, ANNA YE TOOLD ME SHE WAS GANNA BE ALLRIGHT!

YES, JACK I KNOW, maar ze is er toch erger aan toe dan ik dacht.

THAN WATH THE HELL IS WRONG WITHE HERE!

I.. I think she's in a coma…

Sue, probeerde te schreeuwen. Ze kon niet in een coma zijn! Ze was godverdomme klaar wakker! Waar sloeg dit nou op! Waarom kon ze niet praten,gillen,schelden of schreeuwen? Waarom kon ze niet eens haar pink bewegen?

Jack keer verslagen naar Sue. But, Anna ze kan niet in een coma liggen, haar ogen zijn gewoon open.

Ja, Jack dat weet ik ook wel, maar je hebt verschillende soorten coma's. sommige zijn ligt en sommige zijn zwaar.

Dus, Sue komt zo weer bij, vroeg Jack hoopvol.

Jack voor de honderdvijftigste keer, IK WEET HET NIET! Ik ben een piraat geen dokter. En ga nou alsjeblieft vijf minuten iemand anders in de weg lopen! WEGWEZEN, NAAR BUITEN!

……………………………………………………………………………………………………………………………..

Jack was woeden op Anna. Hoe durfde ZIJ HEM zo te commanderen! He was Captine Jack Sparrow fore Christ Sake! Maar snel dwaalde z'n gedachten weer af naar Sue. Waarom was The Little Girl ook in godsnaam achter dat gasje aan gesprongen? Als hij nou maar iets sneller had gereageerd en niet zo druk bezig was geweest met zich klemzuipen. Als hij nou snel een sloep had laten zakken? Als hij nou achter haar aan had gedoken?

Sinds drie dagen geleden, nadat het noodlot in de vorm van een haai had toegeslagen, maakte Jack steeds meer zelfverwijt. Anna zij elke keer dat het niet zijn schuld was, MAAR BLOODY HELL HET WAS WEL ZIJN SCHULD!

Opeens tikte er iemand op z'n schouders. Het was Mr. Gibbs. Jack ik weet dat je veel aan je hoofd hebt, maar kunt je misschien verzinnen waar we naartoe gaan? We zitten nou al meer dan een week op zee en drijven maar een beetje rond. Jack keek hem treurig aan. Dunno, Gibbs, dunno…

……………………………………………………………………………………………………………………………

Ook Collin had last van z'n geweten. Hij had Sue nog niet een keer kunnen zien omdat niemand, behalve Stanley,Jack,Gibbs en Anna, naar binnen mocht. Steeds weer zag hij de haai voor zich en Sue die onderwater werd getrokken. Elke keer vroeg hij zich af waarom hij niet z'n grote bek had gehouden en waarom hij niet gewoon probeerde te zwemmen. Verdrietig stond hij te dweilen. Hij wilden het eerst niet toegeven maar had zag Sue als een vriendin en niet meer als een piraat.

Collin zag Jack langs hem lopen en tikte hem op z'n schouders. Verstoord keek Jack om. What the Bloody Hell do ye want!

Ik…ik… wil Sue zien, stotterde Collin die nog steeds moeite had normale zinnen te zeggen.

Jack keek hem half aan, ye whatever, welp.

Dus… ik mag naar Sue?

Jack keek hem geïrriteerd aan. Hell, dat zij ik toch? Sta niet zo te treuzelen!

Collin,redelijk geschrokken van de uitbarsting stoof naar Jack's cabine waar Sue lag.

……………………………………………………………………………………………………………………………..

Sue lag nog steeds op de zelfde plek, nog steeds doodstil en nog steeds boos. Ze hoorde geklop op de deur. Wat een stel sukkels zeg! Elke keer als er iemand naar binnen wil gaan ze lopen kloppen. HELLLLO, COMAGIRL( again)! Zou het nou nooit bij ze opkomen dat ik NIET KAN PRATEN! Kwaad keek ze naar de deur die langzaam open ging.

O, please laat het niet weer Jack zijn, die zielige-puppy-blik is killing me. En ook niet Anna die me weer gaat vertellen dat ik moet "wakker"worden. ALSOF IK DAT ZELF NIET WEET/WIL!

Maar er kwam een klein jongetje binnen. Doordat het donker in de kamer was, en omdat haar zich nog steeds niet helemaal 100 procent was, kon ze niet goed zien wie het was.

Maar hij kwam haar heel bekend voor, we wist zelf zeker dat ze hem vaag ergens van kende. Maar van wat? Van waar? Van wanneer?

Opeens ging er een schok daar haar lichaam. Ze wist wie het jongetje was. Hoe had ze dat nou de hele tijd niet kunnen zien? Het was Collin…

……………………………………………………………………………………………………………………………..

Collin was stilletjes de ruimte binnen gelopen en had een kaars aangestoken. Voorzichtig keek hij naar Sue. Hij had medelijden met haar en z'n schuldgevoel werd steeds groter.

Opeens keek ze hem recht aan. Haar blik was dromerig en gelukkig. Er stonden tranen in haar ogen. My God youre Collin zij ze.

Collin schrok zich een ongeluk. Sprak ze nou?

Ze begon te huilen. Jesus, youre realy Collin… Hoe kon ik dat nou niet zien.

Collin keek angstig om zich heen. Wat moest ie doen?

Mij god Collin je bent nog geen flikker veranderd. Nog steeds dezelfde ogen, nog steeds hetzelfde haar. Ze lachten even. Nog steeds hetzelfde smoelwerk als je niet weet wat je moet doen.

That's it. Ze was de weg kwijt, hij ging NU iemand halen. Dit kon niet goed zijn.

Snel liep hij naar buiten en liep Sue in zichzelf praten achter.

…………………………………………………………………………………………………………………………..

Buiten stonden Anna en Mr. Gibbs te wachten.

En lill'boy wat is er je ziet eruit of je een spook hebt gezien.

Het is Sue, ze… ze praat weer. Alleen zegt ze hele vage dingen.

Anna en Mr. Gibbs keken elkaar aan. Gibbs haal Jack, Collin blijf hier ik ga bij haar kijken.

Vervolgens vloog Anna naar binnen en draafde Mr. Gibbs naar het roer om Jack te halen. Hulpeloos ging Collin op een ton zitten. Na een paar seconden zag hij Jack langs lopen en naar binnen gaan.

Collin liet alles om zich heen maar gaan. Hij bedacht wat Sue tegen hem gezegd had. Mijn god je bent Collin. Je ben nog geen flikker veranderd.

Wat bedoelde ze daar toch mee? Natuurlijk was hij Collin en was nog niet veranderd. Hoe kon hij zijn veranderd in drie dagen!

Opeens schoot er hem iets te binnen. Ze had hem voor het eerst Collin genoemd en niet lill' boy zoals ze altijd deed. Nu snapte hij er echt HELEMAAL niks meer van…

Na een tijdje kwam Jack, Anna en Mr. Gibbs weer naar buiten.

Heh, welp, she what's to speak with you. Zij Jack die Collin op een vreemde manier aankeek.

Collin slikte en durfde niet te vragen waar het over ging. Toen hij naar binnen liep hoorde hij het drietal nog zeggen: No fucking way, it can't be…

Sue zat al in kleermakers zit op het bed, uitgebreid te grijnzen.

Jesus dat ik dat niet eerder zag,joh. Niet te geloven…

Collin had geen idee waar ze het over had: W-wat bedoel je.

Ze glimlachten. Je wat het echt niet heh?

Wat… Wat dan.

Ze stond op en liep naar hem toe en gaf hem een knuffel: Je bent m'n kleine broertje, Collin…

Hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha Wat een prachtige cliffhanger al zeg ik het zelf. Ik geeft toe het is een kort hoofdstuk en niet veel humor maar ik moest eindelijk duidelijk maken dat Collin, DE COLLIN uit Bloody 2005 is. Waarschijnlijk snapte je dat al wel een beetje. Want ik heb rekening met de leeftijden gehouden. Collin in Bloody 2005 was een jaar of 5 en nu tien. En Sue uit B2005 was een jaar of 15/16. En nu een jaar of 18. Ja ik weet het klopt niet helemaal maar ik wilde niet dat ze te oud werd. 20 vond ik namelijk te oud en dan zouden er misschien mensen zijn die denken dat er een kans bestaat dat ze iets met Jack gaat krijgen. Niet dus, wil ik NIET! en ik wilde EINDELIJK dat Sue erachter kwam dat ze haar spoorloos verdwenen broertje al een hele tijd bij zich had. Dus op zich is het wel een belangrijk hoofdstuk.

Nou ik hou maar op met typen want anders blijf ik doorgaan.

Review-ze.

-X-Sue-AnneSparrow.

P.S Me-Love-Orli, BLIJF SCHRIJVEN ER MOETTEN MEER NEDERLANDSE POTC FANFICTIES KOMEN!