Ja ik heb fijn vrij,vrij, VRIJ! Duzz gaat ik flink schrijven, nu hopen dat er ook flink wat reviews binnen komen.

Nou speciaal voor MeLovesOrli dit nieuwe hoofdstuk, omdat ze de beste reviewer is! En omdat ze heeft gewacht tot ik eindelijk weer met een nieuw hoofdstuk zou komen!

Hoofdstuk 11) To Tortuga

De ochtend na de grote ontsnapping werd Collin gapen wakker. Het moest zeker al na ene zijn geweest. De zon scheen al fel op hem neer, de golven beukte hard tegen The Inerseptor aan en vanaf het stuur zag hij een kibbelende Jack en Sue. Hij snapte niet dat ze elkaar niet al een keer vermoord hadden. Toch vond hij het elke keer weer komisch om te zien hoe ze elkaar in de haren vlogen.

Collin stond op en bleef wankel staan. De zee was ruw vandaag. Voetje voor voetje liep hij naar Sue toe, die pruilend tegen de reling aan zat. Toen ze hem zag verdween haar pruilmondje als sneeuw voor de zon.

"Hey, lill' brother, nu al wakker". Ze gaf hem een speelse tik op z'n schouder. "Man, jij slaap nog door een oorlog heen!"

Collin grijnsde en ging naast z'n zus zitten."Dus wat is de plaats waar gaan we naartoe?".

"We gaan naar Tortuga, omdat meneer daar." Ze wees op Jack die dromerig achter het roer stond. "Heel toevallig had afgesproken om daar The Pearle weer over te nemen. Het is alleen heeeeeeel toevallig dat Tortuga DE piraten stad is, vol met hoeren, drank en actie."

Ze zweeg even. " Maar das niet zo erg, we moeten toch nog wat geschikte kleren en wapens voor jouw kopen."

"Wat is er mis met wat ik nu… Who.. ja". Collin zag nu pas dat hij nog steeds met The Royal Navy outfit liep. Niet echt de uitstraling die hij zocht.

Sue begon om z'n sippe gezicht te lachen. "Maakte niet uit lill' brother. Het gaat erom dat je van binnen een echte pirate ben, savvvy? C'mon laten we wat gaan eten."

Nog een beetje opgelaten volgde hij Sue naar de eetzaal. Meteen botste hij tegen Sue aan die verslagen de zaal in keek. "Bloody Hell, Stanley heeft vandaag keukendienst…"

Collin snapte niet wat ze bedoelde en keek ook de zaal rond. Overal zag hij mokkende gezichten en herkauwende mensen. Toen keek hij naar het eten. Meteen werd hem duidelijk dat 'keukendienst' en 'Stanley' niet samen gingen.

De pap zat vol met klonten. Met het brood kon je een volwassen vent doodgooien. En hij wist niet precies wat hij had gedaan met het vlees maar het was zo taaie als een schoenzool.

Sue en Collin keken elkaar verafschuwd aan. "Okey, Lill' Brother. Dit gaat zelf mij TE VER!" Weer keek ze verafschuwd de eetzaal in. Haar ogen begonnen te twinkelen. " Wacht ik weet wel wat, C'mon, lill' brother."

Ze slopen de eetzaal weer uit en bleven om de hoek staan. Sue keek voorzichtig of Jack nog netjes op z'n plaats stond, en zoals gewoonlijk stond hij eenzaam aan het roer. Sue voelde even een steek van medelijden. Ze kon zien dat hij The Pearle misten. Ze kon zich geen Jack voorstellen zonder Pearle. Waarom wist ze eigenlijk niet. Natuurlijk was het een mooi schip, maar er waren zoveel mooie schepen. Ze had wel eens gevraagd waarom hij geen groter beter schip wilden, als ze een pracht schip hadden veroverd. Toen keek hij haar zo geraakt aan dat ze snel zweeg. Weer een onbeantwoorde vraag, wist ze. Jack hield van praten, vooral als hij wat gedronken had. Maar over z'n verleden voor hij pirate werd vertelde hij nooit. Maar goed, waarschijnlijk had hij daar een goede reden voor, erg prettig zal het wel niet geweest zijn…

"Okey Collin, we gaan het volgende doen."Ik weet dat Jack altijd eten in z'n Cabin heeft, dus daar gaan we heen".

Tijgerend kwamen ze bij Jack's cabine aan. Sue keek nog even of Jack hun niet had gezien en maakte met behulp van de altijd handige haarspeld de deur open. "Okey, das gebeurt snel naar binnen."

Eenmaal binnen sloot ze snel de deur. Ze wilden niet dat de hele crew wist waar ze mee bezig waren. Ze zag ze er wel voor aan om haar te chanteren, want het bleven natuurlijk pirates…

Okey, Sue, als jij een dronken, bazige, sarcastische Captine was waar zou jij je eten dan verstoppen? Ze liep even rond trok wat laatjes open en kwam uiteindelijk bij z'n bed uit.

Jack je bent echt te voorspelbaar. Ze grijnsde zelfingenomen en greep onder het bed. En ja hoor, meneertje egotistisch had vijf flessen rum, een half brood en een schaal met appels onder z'n bed staan.

Collin had het ook gezien, begon heel zielig te kijken en stak bedelde z'n hand uit. Sue begon te lachen en begon met de appels te jongleren, liet vervolgens de helft vallen , probeerde de appels met een snoekduik op te vangen maar belanden ook zelf plat op de grond, gevolgd door de lading appels die als bommen om haar heen vielen.

Collin begon enthousiast te klappen en kreeg als dank een dodelijke blik van Sue. Hij kreeg vier appels naar z'n hoofd geworpen en wist er een te vangen. Snel nam hij een hap van de appel toen hij merkte hoeveel honger hij had.

Sue was ondertussen op Jack's bed neer geploft en zat zeer geïnteresseerd naar het etiket van de rumfles te kijken. Vervolgens nam ze een slok en begon op het brood te kauwen.

Bedelend stak Collin z'n hand uit naar de fles. Maar Sue trok hem snel naar zich toe. "No way, Lill' brother, daar ben je nog veels te jong voor."

"WHAT" riep Collin verbaast. "Toen we nog op Sparrow's Nest zaten, barsten je bijna in tranen uit toen ik niet naar je feestje/rumparty wilden!"

"Jahhhaa…. Maar toen wist ik nog niet dat je me lill' brother was. En feitelijk ben ik degen die op je moet letten aangezien we geen ouders meer…" Sue werd meteen stil en beet op haar lip. Ze sprong van het bed af en begon tussen kaarten te rommelen.

"Men, Jack and his junk. Wat en teringzooi maakt hij er altijd van! Tsss… some bloody pig, hij zou beter moeten weten! Kaarten zijn duur tegenwoordig…"

"yeah, Well, the bloody pig was a little bit bizzy, now, wassend he?" Klonk het vanaf de deur.

Meteen draaide Sue's en Collin's hoofd negentig graden en zagen een zwaar geïrriteerde Jack staan.

"Heh. Jack…" Probeerde Sue nog. "We waren net ehhe…"

"M'n spullen overhoop aan het halen! GOD DAMMIT SUE-ANNE! Hoe vaak moet ik nog tegen je zeggen! DONT THAT'S ME STUFF!"

"But…"

"NO BUT! Ik heb het je al honderd keer gezegd. JE MOET VAN MIJN SPULLEN AFBLIJVEN!"

Sue keek naar de grond als een klein kleutertje die op z'n donder kreeg van pappa.

"Bloody hell!" Jack liep kwaad weer naar buiten.

"Men, I really mess-up this time." Mompelde Sue. Ze voelde zich schuldig en dat kwam niet vaak voor. Stilletjes liep ze samen met Collin naar buiten.

Daar was het ondertussen ook doodstil geworden en iedereen was stil en hard aan het werk. Okey, behalve hier een daar een paar mensen die zich beroerd voelde na de 'maaltijd'. Ook Collin liep snel naar Charlie toe en begon te helpen met touwen vlechten.

Het was duidelijk dat iedereen had gezien dat Jack in een pesthumeur verkeerde. Zelf de meeuwen hielden hun mond terwijl ze op Jack neerkeken, die nors aan het roer stond.

Sue praten zichzelf wat moed in. Dit zou lastig worden. Jack was moeilijk pissed-off te krijgen, maar gebeurden dat dan kon je beter dekking zoeken. Ze had hem pas een paar keer echt goed kwaad gezien en meestal had dat een dodelijk gevolg.

Naja, Sue even doorbijten. Na het geschreeuw en gescheld en de dodelijke stiltes zal het wel over zijn. Ze slikte en liep op Jack af.

"Jack…" probeerde ze.

Stilte.

Dus hij begon met de ik-zwijg-je-dood-straf. Ach kon erger. Beter dan de ik-steek-je-dood-straf. Ze haalde diep adem.

"Jack…"

Weer stilte.

Men, hij kon soms zo KINDERACHTIG zijn! Zij zou nooit zo reageren. Zij was volwassen, in tegenstelling tot die kleuter! Maar goed zij had hem pissig gemaakt en ze zou het ook weer oplossen…

"Jahehck…!" Zei ze nu op een zeurderige drie-jarigers toon.

Jack keek haar nu vernietigen aan, maar zei nog steeds geen woord.

Sue sloeg haar armen over elkaar en keek fel terug. Dit spelletje was ze zat! "OKEY HET SPIJT ME JACK! IK HAD NOOIT AAN JOUW SPULLEN MOETTEN ZITTEN! ZEG NOU ALSJEBLIEFT WEER WAT!"

"EN WAT MOET IK ZEGGEN DAN! GEWELDIG DAT JE SORRY ZEGT? ALLES IS WEER OKEY!" Schreeuwde Jack terug volume op 100.

"NOU DAT ZOU EEN GOED BEGIN ZIJN!" gilde Sue, volume nu op 110.

"NOW, IT ISSEND BLOODY OKEY, BLOODY SUE!" Schreeuwde Jack weer, op vol volume nu. Hij keek haar even fel aan en keek toen weer strak naar de horizon.

"HALLO, I SAD I WAS SORRY! WAT MOET IK DAN ZEGGEN! OF MOET IK EEN LIEDJE GAAN ZINGEN OF OP M'N KOP GAAN STAAN!" Sue was nu razend!

Jack keek haar nog steeds niet aan. "Well, that would be a bloody start…"

Sue boog zich over het roer heen tot vlak bij Jack's gezicht. C'mon Jack doe niet zo moeilijk. Jij hebt me ook zo vaak van dat soort dingen geflikt, soms nog wel erger. En ik zei toch dat het me spijt?"

Sue's lip begon te trillen en keek hem aan als een zielig puppietje . Jack zuchten, op zo'n moment kon je geen NEE tegen haar zeggen. Rot kind…

"Ollright luv, ik vergeef het je."

"Thanks Jack!" En Sue vloog hem om de hals.

"… But…" zei Jack terwijl Sue nog steeds om z'n nek hing.

Hell, ik wist dat er nog een BUT zou komen. Sue liet Jack ogenblikkelijk los en keek hem achterdochtig aan. "Wat bedoel je met BUT!"

"Well, luv, je hebt me diep gekwetst." Jack gaf h haar de puppy-eyes.

"Duss…" vroeg Sue met een opgetrokken wenkbrauw.

"Duss… mag jij zodra we terug op The Pearle zijn de keuken van top tot teen gaan schoonmaken…"

"Wat ben jij….jij…jij…" Sue zocht naar worden. Ze wist hoe groot de benden was in de keuken van The Pearle. Nee, wacht benden was niet het goede woord. Stortplaats of vuilnisbelt kwamen dichter in de buurt. "JIJ ONEERLIJKE GEMENE VERACHTERLIJKE… MAN!"

Jack gaf haar z'n beroemde schuine grijns. "Pirate… savvy?"

Sue liet hem deze slag winnen, om een nieuwe ruzie te vermeiden en om een nog grotere straf te ontwijken.

"So, Jack zijn we al bijna bij Tortuga, de meest smerige stad die er bestaat!"

"Yeah, luv we zijn bijna bij Tortuga de mooiste stad die er bestaat!" Jack wees naar de horizon. "Kijk je kan hem al zien liggen." Meteen begonnen z'n ogen te twinkelen.

"Haal je maar niet teveel in je hoofd, zuipschuit. We komen The Pearle ophalen en dan zijn we weer weg!"

"WIE ZEGT DAT!"

"IKKE, je tweede stuurvrouw!" Brulde Sue.

Jack mompelde wat in zichzelf, waarschijnlijk scheldwoorden, maar hield verder z'n mond. Even was het stil. "Allright ,luv, we blijven er niet te lang, een paar dagen hoogstens."

Voor Sue was dit goed genoeg. Jack hield het hooguit 5 dagen vol op het vasten land zelf in Tortuga. En waarschijnlijk zou hij na drie dagen alweer wegzijlen door een nieuwe schatkaart, een horden boze hoeren, een ellen lange rekening van de kroegbaas die hij niet kon betalen of om het feit dat hij The Pearle niet te lang alleen kon laten.

Sue liep vervolgens het dek op, waar alle crewleden weer gezellig aan het praten en opscheppen waren. Ze wisten dat de rust weer terug gekeerd was en dat het weer veilig was om druk en vrolijk te doen.

Wat zou zij is gaan doen als ze in Tortuga was? In ieder geval voor nieuwe kleren voor Collin kijken en natuurlijk voor zichzelf. Hoe veel ze het stadje ook verachten ze hadden altijd de nieuwste mode. En dan zonder kant,jurken of korsetten. Gewoon makkelijke broeken in felle kleuren en lange leren jassen, veel beter dan een jurk! Ja, haar kleren waren zeker aan vervanging toe. Haar broek was al zo vaak opnieuw gestikt dat hij bijna uit elkaar sprong en de paarse korset die ze voor de grap had gekocht was ze ook meer dan zat. Tijd voor weer iets anders!

Ze was ondertussen touwen aan het vlechten, terwijl ze zat te dagdromen. Ze zag dat Collin haar vragend aan keek en begreep ogenblikkelijk waarom. Hoe kon ze nou over hun ouders zijn begonnen! Dat was echt de stomste zet ever! Niemand behalve zij en Jack wisten waar Sue en Collin vandaan kwamen en waarom Zue pirate was geworden. En dat wilden ze graag zo houden…

Ze ging , Collin negerend verder met vlechten. Ze praten net als Jack eigenlijk nooit over vroeger. Wel over alle avonduren en grappige dingen die ze had beleefd toen ze Jack eenmaal had ontmoed. Maar nooit over haar thuis voor The Pearle. Maar dat kon ook niet anders. Mensen zouden haar niet geloven, haar voer gek verklaren en misschien wel erger. Nee het was beter om je mond te houden over vroeger en NU leven. Want je leeft maar een keer!

Jup, dat was haar levensmotto, niet terugkijken op vroeger en gewoon van het leven genieten. Er was al genoeg ellende in de wereld, als zij dan ook nog is zelfmedelijden kreeg… Daar zat toch niemand op te wachten. En waarom zou ze? Ze had een prachtig leven hier, op zee.

Ze glimlachten toen ze Mr. Gibbs met Jack zag bekvechten. Het ging duidelijk over de manier hoe Jack stuurden, of beter gezegd hoe had dat niet deed. Ze waren namelijk al tien minuten lang rondjes aan het draaien. Uiteindelijk gaf Jack zich gewonnen en ging naast Sue op de grond zitten.

"Bloody Hell! Hoorde je wat die BLOODY GIBBS ZEI!"

Sue had het al lang gehoord maar wilden die toespraak in spe van Jack niet verpesten, keek zo verbaast mogelijk en vroeg toen. "Nee, wat zou Mr. Gibbs dan?"

"Die BLOODY GIBBS durft te beweren dat IK NIET KAN STUREN! Kun je je dat voorstelen? I'm CAPTINE JACK SPARROW for godnes sake!"

Even was het stil. Jack zat met een gezicht op onweer voor zich uit te staren. En Sue keek weg te proberen het niet uit te proesten.

"Men, I really could use som rum… "Hij draaide zich om en keek Sue smekend aan.

"Okey,okey, ik ga al, tjess… Je hoeft niet meteen de help-ik-ga-bijna-dood-act te doen!" Lachend sprong Sue op en liep de keuken in, waar nog steeds resten stonden van het ontbijt. Snel pakte ze vier rumflessen en renden snel weer naar buiten, de lucht in de eetzaal deed je ook niet veel goed.

Ze ploften weer naast jack neer en gaf hem een fles. "Drink up, me 'earties, yo ho."

Jack pakte de fles aan. "YOHO A PIRATE LIFE FORE MY!"

Ze begonnen beide te lachen en keken naar het steeds dichterbij komende stadje.

"Men, ben benieuwt hoe groot de chaos nu weer is." Grijnsde Sue.

Nou, hehe dat waren tien kantjes, dacht dat er nooit een einde aan kwam :P! nee geintje, het gaat supper ik heb m'n inspiratie weer gevonden, hij lag onder m'n bed tussen een hoop rotzooi. Gelukkig heb ik hem nu om m'n nek hangen zodat ik hem never ever nooit meer kwijt raak.

Nou even tussendoor ik wil nu 2 revieuws voordat ik volgende hoofdstuk post ! want dan heb ik het dubbele aantal reviews!

Nou dat zijn m'n enige eisen, niet teveel gevraagd toch?

Ik gaat nog even twee hoofdstukjes van Bloody 2005 verbeteren.

Luvzz and –X- Sue-AnneSparrow.