Het is vandaag zulk slecht weer dat m'n MP3speler in m'n jaszak is verzopen. Zelf heb ik 3 bijna ongelukken gehad, en mascara is uitgelopen tot m'n knieën. Oftewel, ik heb het helemaal gehad met dit klote weer en dacht: laat is verder gaan met Collin's Quest.

Nog even voor het idee, in dit hoofdstuk zitten geen belangrijke dingen voor de rest van het verhaal. Ik had gewoon zin om Jack en Sue overhoop te halen.

Hoofdstuk 13) Bored? Not on the Pearl!

Het was stralen weer zo op zee. De golfjes kabbelde langzaam tegen de boeg van het schip, zeemeeuwen krijste zacht in de lucht en door een aangenaam zuids briesje zorgen voor net voldoende wind om the Pearle in beweging te houden. Kortom het was verschrikkelijk rustig en-

"SAAI!" Brulde Sue over het dek, terwijl ze onderuitgezakt over de reling hing. "Man, tis hier bloody boring, waar blijft de actie? Het vechten!" Ze snoof en keek verveeld om zich heen. Waarom was er altijd een lange tijd niks te doen aan boord? Waarom duurde het altijd zolang voor ze een schip vonden wat goed genoeg was om aan te vallen? Waarom konden die schepen niet gewoon naar hun toe komen varen! Dat was toch niet zoveel gevraagd of wel!

Mokkend schopte een schroefje overboord en keek naar Jack die in trans aan het roer stond. Ze grijnsde, doelwit in zicht. Heel langzaam en op haar tenen liep ze op hem af. Ze bleef vlak achter hem staan en stak haar armen uit en ademde diep in om een enorme brul te geven.

"Wouldn't do that if I where you, luv." Zei Jack, zonder om te kijken.

Sue pruilde en liep om Jack heen tot ze voor hem stond. "Hoe wist je dat!"

Jack kwam langzaam uit z'n trans en keek haar grijnzend aan. "Luv, hoelang ken ik je nou al? Je probeert zoiets elke keer als we net aan het varen zijn, je bent echt veel te voorspelbaar geworden."

Sue gaf hem een vinnige blik. "Hey, ik kan er toch niks aandoen dat het hier zo gruwelijk saai is!" Nu was zij degen die een vinnige blik kreeg. "Me Pearl isn't boring!" Zei Jack op bijna dreigende toon.

"Wellis… Tis is super mega, ultra, uber saai!" Kaatsen Sue meedogenloos terug.

"Niet! Mijn schoonheid is niet mega,ultra, uber saai! En praat normaal!" Jack keurde haar geen blik meer waardig en richten zich op z'n roer.

Jammer genoeg liet Sue zich niet zo gemakkelijk afpoeieren. Ze ging voor het roer staan, perfect midden in beeld en boog zich verveeld naar voren tot vlak voor Jack. "Jack, ik verveel me! Bedenk is iets leuks…."

Tot haar verbazing begon Jack te grijnzen, dat was niet haar bedoeling. "Nu je er over begint, little girl, ik meen me nog een zeker meisje te herinneren die de keuken van The pearle moest schoonmaken."Hij begon super zielig te kijken. "Omdat ze poor old Jack diep had gekwetst, omdat ze door z'n spullen was gegaan…"

Sue hapte dodelijk geschrokken naar adem en sloeg haar handen voor haar mond. Hell, ze had gehoopt dat Jack die beloften al was vergeten. Ze keek gepijnigd. "Je zou arme kleine ikke, toch nooit zo'n rotklus laten doen heh!" Haar onderlip begon te trillen.

Jack keek dwarst door haar act heen. " Sue, ik vrees dat ik je, arm en zielig dat je bent, toch die rotklus laat doen."

Sue stopte meteen met haar drama actie en trok een pruillip. Toen begon ze opeens te glimmen. "En als ik nou zeg maar gewoon… WEIGER? Ik bedoel." Ze hief haar zwaard. "Je kan mij toch niks maken…"

Jack staarde strak terug. "Anna!" Brulde hij. "Grijp het roer, ik hoor hier een uitdaging!" Snel nam Anna het stuur over en de crew keek op van wat ze aan het doen waren, behalve de mensen in de mast die keken omlaag, over logica gesproken!

Ook Jack haalde z'n zwaard tevoorschijn. Hij maakt een raar gebaar met het ijzer en keek dangerous naar Sue. "Weet je zeker dat je dit wilt, je kan nog terug…"

Sue rolde met haar ogen. "Puh! Alsof ik niet kan winnen, ik ben nog jong en levendig in tegenstelling tot jou…"

Jack's ogen vernauwde zich. " Ik ben nog lang niet oud!"

Sue grijnsde. "Laat zien dan!" En ze sprong naar voren. De twee ijzers kaatste tegen elkaar en het gevecht begon. Sue was inderdaad snel en lenig maar had geen kans tegen Jack die jarenlang had gevochten EN de valse trucjes kende. Hij wachten net zo lang to Sue op hem af kwam stormen, deed een stapje opzij en stak z'n voet uit.

Sue struikelde, gilde en vloog alles behalve elegant op het hard, ó zo harde dek van The Pearle. Boos krabbelde ze overeind en hoorde Jack vals lachen. Ze sprong overeind en draaide zich om. "JIJ SPEELT VALS!"

"Dus?" kreeg ze als antwoord.

Sue pakte haar zwaard op. "Dat is gemeen!"

"Ach, het leven is hard." Jack keek naar z'n nagels. "Zeker als je maar een klein hulpeloos meisje bent…"

"HULPELOOS! Ik zal je laten zien wie hier hulpeloos is!" Sue ogen schoten rond en bleven rusten op een emmer gevuld EN omringt met sop. Ze grijnsde. Met een rotgang vloog ze op Jack af, die daar zodanig van schrok dat hij achteruit stapte, midden in de emmer met sop ging staan en over dek begon te schaatsen als een ballerina.

Jack begon te schreeuwen, probeerde zo goed als het ging z'n evenwicht te bewaren, maakte een draai en vloog recht op Collin en Li Chin af die aan het knikkeren waren.

Collin keek met grote angstogen op toen de piraat op hem af kwam scheuren. Snel greep hij het jongetje naast zich vast en sprong net op tijd aan de kant. Beide kwamen ze met een halve draai op de grond terecht en keken verontwaardigd naar Jack, die nu nog meer moeite had om z'n evenwicht te bewaren door de knikkers.

Na zo'n vijf lange seconde verloor Jack dan eindelijk z'n evenwicht, wat een hele prestatie was aangezien hij altijd zo lam als een dronken liep, hij aan boord van een schip zat en er overal knikkers en sop was.

Met een luide smak lande Jack op z'n achterste. Vloekend probeerde hij overeind te krabbelen, maar de hele inhoud van de emmer was over het dek gegaan en het was spekglad.

Sue stond gemeen te lachen en keek vals naar Jack. "Geeft je het al op?" Ze liep een stukje dichterbij.

"NEVER!" Brulde Jack. Snel greep hij haar arm en trok haar naar zich toe, even vergetende dat het glad was.

Sue slaakte een gilletje en doordat Jack zo hard had getrokken, schoot ze over Jack heen en vloog recht op de mast af. Snel trok ze haar handen voor haar gezicht wat ook haar zwaard inhield. Niet erg slim… Er ging een siddering door haar heen en haar zwaard zat vast, diep in de mast van The Pearle.

Boos schopte ze tegen de mast en vloekte. Toen tikte er iemand heel zachtjes op haar schouder. Ze draaide zich om en Jack stond voor haar met en stralende grijns. Hij wees op haar zwaard, dat vast zat in de mast en toen op z'n eigen zwaard dat hij stevig in z'n handen had. Hij gaf haar een knipoog. "Ik zou maar opgeven, savvy?"

Sue voelde hier ongeveer even weinig voor dit voorstel als leven worden geroosterd boven een vuurtje. Maar ze had niet veel keus, tenzij…

Ze stak haar hand uit. Terwijl ze haar andere hand achter haar rug hield en haar vingers kruiste. "Je hebt gelijk Jack, je bent te sterk voor mij. Hoe had ik kunnen denken dat ik ook maar een kans maakte om van jouw The infamous Captine Jack Sparrow te winnen."

Jack grinnikte en pakte haar hand aan. Snel maakte ze een draai z'n hand op z'n rug. "Sukkel." Lachte ze. "Je zou onderhand wel beter moeten weten. Nu, geef me je zwaard!"

"Dacht het niet!" Jack trapte haar benen onder haar vandaan en Sue glibberde alweer richting grond. Maar aangezien ze Jack nog vasthield, trok ze die mee. Jack had hier even niet opgerekend, z'n zwaard vloog uit z'n hand en hij viel bovenop Sue.

Het hele schip zat van een veilige afstand toe te kijken hoe Sue vloekend onder Jack probeerde uit te komen. Vervolgens keken ze van Sue naar Jack die glazig naar z'n lege handen staarde.

Collin keek net als de rest moedeloos van de een naar de ander en keek toen naar Li Chin die er ongeveer even weinig van snapte als hijzelf. Collin tikte tegen z'n voorhoofd en Li Chin knikte instemmend.

Uiteindelijk wist Sue met een rode kop onder Jack vandaan te komen en keek in het rond. Vijf meter voor haar lag het zwaard. Snel begon ze in de richting van het ijzer te kruipen.

Jack, had op z'n beurt eindelijk doorgekregen dat z'n zwaard vermist was en keek ook in het rond. Glazig vlogen z'n ogen over het dek en werden groot toen hij Sue zag, al kruipen naar ZIJN zwaard.

"No! No,no,no! Not good!" Onhandig stond hij op, greep een stuk touw vast dat aan de mast vast zat en vloog sneller dan de wind naar het zwaard. Snel liet hij het touw los, zelfs nog op het juiste moment en greep het zwaard vast net op het moment dat Sue erop wilde duiken.

Hij grinnikte en tikte met het puntje van het zwaard tegen Sue's kin. "Sta op."

Onhandig en pis nijdig stond ze op. Jack greep haar galant bij de pols en draaide haar in het rond tot ze richting de crew stond. "Lad's M'lady, can I have you're attention please?" Hij hield z'n zwaard hoog in de lucht. "Zoals jullie net konden zien met jullie eigen ogen, heb ik Sue eerlijk-"

Sue begon overdreven hard te kuchen.

"Okay, zo eerlijk mogelijk verslagen." Hij grijnsde. "Laat dit dus een waarschuwing zijn voor de personen die denken dat ze." Hij wees verduidelijkt naar zichzelf. " Dat ze The Great Captine Jack Sparrow aankunnen, je bent alvast gewaarschuwd. En nu, als de sodemieter weer terug aan't werk!"

Mompelend en grinnikend ging de crew weer terug aan het werk. Collin en Li Chin begonnen snel hun knikkers terug te rapen.

Jack keek dromerig in het rond en vervolgens naar Sue die er alles behalve blij bijstond. "En nu jij, little girl…"

Ze kreunde. "Moet je me nou altijd zo noemen, ik BEN tegenwoordig achttien, geen klein meisje meer!"

"Yeah, dat kan wel maar voor mij ben je altijd The Little Girl." Vervolgde Jack.

"Das vals! Ik heb nooit kans op promotie!" Murmelde ze.

Jack gaf haar een knipoog. "Vrees niet, luv, die krijg je nu meteen."

Haar ogen werden groot. "JAH?"

"Jah…" Jack trok haar dichterbij en begon in haar oor te fluisteren. "Je bent gepromoveerd tot… schoonmaakster. Je mag nu de keuken gaan schoonmaken!"

Sue liet zich op haar knieën vallen. "NEEH! Niet de keuken! Kan je me niet gewoon kielhalen of ophangen? Dan is het maar voorbij! Alles behalve DE KEUKEN!"

"Ik vrees dat je geen andere keus hebt Sue, je had het al beloofd en ik heb je ook nog is gigantisch verslagen."

Sue stond triest op. "Nou vooruit dan maar." Heel zielig begon ze naar de kombuis deur te lopen.

Jack schudden met z'n hoofd. "En zij maar denken dat het saaie kan zijn op me Pearle…"

……………………………………………………………………………………………………………………………..

Sue liep met laag hangende schouders haar noodlot te gemoed. De keuken van The Pearle. Ze had veldslagen gezien die er nog netter uitzagen.

Vol spanning opende ze de deur van de kombuis. Het licht scheen het vertrek binnen en meteen schoten twee ratten de kastjes in. Sue verstijfde. RATTEN, gaverdamme! Wanhopig liep ze de keuken in en veegde met een oude lap over het raam zodat er meer licht kwam in de ruimte.

"Hell, wat een rotzooi!" Bromde ze boos en verslagen. "Maar goed, eigenschuld let's get to bisiness."

En zo ging de arme zielig Sue aan het werk, terwijl ze wenste dat ze een vaatwasser en een stofzuiger had.

Beetje kort einde, I know, maar ik moet zo naar school en daarna heb ik geen tijd meer want me broertje is jarig ( GEFELICITEERD!) en ik moet leren voor de PROEFWERKWEEK, braaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaakkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk

Echt sommige mensen snappen niet dat er zoveel meer dingen zijn in het leven dan huiswerk. LEVEN HET SCHRIJVEN DOOD AAN HET HUISWERK! HALLELUJA!

Maar goed,

Luvzzzz Sue-AnneSparrow

En REVIEW PLEASEQQ