Disclaimer staat alleen aan het begin van het verhaal, wil je zeker zijn dat hp niet van mij is? Kijk daar dan even.
2.
Als Draco nog één keer naar haar zou knipogen zou ze ziek worden, dacht Bibi terwijl ze zich diep over haar ontbijt boog. De afspraak was nog maar net ingegaan en Bibi had nu al het idee dat ze een verschrikkelijk fout had gemaakt door ermee in te stemmen. Vanaf het moment dat ze de grote zaal in was gelopen had ze de blonde jongen zijn ogen op haar huid voelen branden. Het irriteerde haar enorm, maar op dit moment kon ze er weinig aan doen.
Langzaam drukte ze een stukje cornflakes dat in de melk dreef naar de bodem van het bord en stelde zich voor dat het Draco was die ze verzoop. Een glimlach verscheen op haar lippen en met glinsterende ogen keek ze op naar de blonde jongen, die nog steeds naar haar zat te kijken. Ze kon zich bijna voorstellen dat de melk langs zijn aristocratische neus droop en zo op zijn kreukelloze gewaad drupte. Bibi grinnikte zacht en knipoogde tegen Draco terwijl ze langzaam haar beker thee greep en een slok eruit nam, jammer dat die fantasie nooit waarheid zou worden,…
Ze keek toe hoe Draco aangestoten werd door zijn vriend, Blaise Zambini, die blijkbaar een gesprek met hem wilde beginnen. Het was pas toen hij suggestief Bibi's kant opkeek dat Bibi besefte waar Blaise het over moest hebben en de grijns op haar gezicht werd nog iets breder. Zwadderaars zagen in onschuldige situaties soms de vulgairste dingen,… Het volgende moment zuchtte ze echter en wierp een vluchtige blik op haar horloge voordat ze onder de tafel dook en haar boekentas opdiepte. De eerste les van de dag begon pas over een kwartier, maar Bibi wilde nog even genieten van het zonnetje voordat ze aan de les Verzorging van Fabeldieren begon. Ze zag Draco vragend naar haar kijken en kon het niet laten om als het eerste beste verlegen schoolmeisje spottend lachend naar hem te zwaaien. Ze zag hem verbaasd kijken, maar toen ze met haar ogen rolde trok hij een gezicht en stak vervolgens kinderlijk zijn tong uit naar Bibi.
Bibi schudde langzaam haar hoofd terwijl ze over de marmeren stenen van de aankomst hal liep. Haar hakken tikten zacht op de eeuwenoude stenen en weerkaatsten tegen de muren die er waarschijnlijk net zo lang stonden, maar al veel eerder hun glans waren verloren. Wanneer ze stilstond in een gang, maar het ogen gesloten kon Bibi zich bijna voorstellen dat ze terug de tijd in was gegaan en de geluiden hoorde van het moment dat Zweinstein pas begonnen was. Wanneer ze seconden later echter omver werd gelopen door iemand die haast had om naar zijn volgende les te komen was de betovering echter verbroken en was Bibi ergens ook wel blij dat ze niet in de oudheid leefde, dan zou ze nu dood zijn,…
Met een glimlach stapte Bibi naar buiten en bleef even op het gras staan, haar ogen gesloten en haar gezicht opgeheven naar de zon. Het volgende moment werd ze echter omver gemaaid door iemand op een bezem en belandde ze languit op de grond. Een verbaasde kreet kwam over haar lippen en toen ze haar ogen weer opende kwam ze tot de ontdekking dat ze op de grond lag, met de jongen bovenop haar.
"Wemel! Ga van haar af! Ben je nu al zover gezonken dat je meisjes vanaf je bezem bespringt!" werd er op harde toon gezegd en het volgende moment werd de jongen van Bibi afgeduwd, waardoor ze tenminste weer kon ademen. Sterretjes dansten voor haar ogen terwijl ze diep inademde en zag nog net dat de persoon die haar gered had een hand naar haar uitstak. "Gaat het een beetje?" klonk het bezorgd en op dat moment zag Bibi wie het was. Haar ogen werden groot, maar vervolgens knikte ze langzaam. "Het gaat wel, bedankt Draco," mompelde Draco terwijl ze voorzichtig haar hand los probeerde te trekken uit de jongen zijn stevig greep. Hij weigerde haar echter los te laten en bekeek haar bezorgd voordat hij zijn woedende blik weer op Ron Wemel richtte en Bibi rolde geërgerd met haar ogen.
"Ik zei dat het goed was Draco, bijt die arme jongen zijn hoofd er niet af," zei Bibi voordat Draco ook maar iets had kunnen zeggen en trok hem aan zijn arm bij Ron Wemel vandaan. Draco bleef echter giftig naar Ron Wemel staren, die hun verbaasd nakeek en Bibi zuchtte diep. "Als je zo blijft staren gaan mensen nog denken dat je een béétje verliefd op hem bent Draco," zei Bibi toen Draco bleef staren alsof hij een gat in Ron hoopte te branden. Draco weigerde echter nog steeds zijn blik van de roodharige jongen af te wenden en zuchtend draaide Bibi zijn hoofd nu zo dat hij haar tenminste nog aankeek.
"Draco, als je dit geloofwaardig wilt maken zul je tijdelijk je verliefdheid moeten vergeten en niet naar Ron staren alsof je hem het liefste met huid en haren op wilt eten," zei Bibi met een spottende glimlach op haar gezicht terwijl Draco een vies gezicht trok. "Ik val niet op jongens Clear! Als je niet op je woorden let zal ik dat bewijzen ook!" siste Draco verhit uit terwijl er een rozige kleur op zijn wangen verscheen en Bibi trok langzaam een wenkbrauw op. "Als je dat bewijst Draco, dan ga ik terug naar Frankrijk en mag jij vrolijk met je 'jeugdliefde' trouwen," zei Bibi op doodkalme toon en zag dat Draco's ogen zich vernauwden.
"Probeer mij niet te manipuleren Clear, vergeet niet wie je voor je hebt staan," zei Draco op gedempte toon terwijl hij een hand op haar schouder legde en Bibi trok een spottend gezicht. "Ik krijg de kans niet te vergeten wie voor mij staat, aangezien je verliefd lijkt op je eigen naam en hem vaak genoeg herhaald," zei Bibi uiteindelijk terwijl ze langzaam Draco's hand van haar schouder haalde. "Als je het niet erg vind, ik moet naar de les. Ik zie je tijdens Dreuzelkunde!" riep Bibi het volgende moment uit en zwaaide breed grijnzend naar Draco voordat ze richting het verboden bos liep, de starende blikken totaal negerend.
Nu had ze het weer gedaan! Ze had de situatie totaal uit zijn handen getrokken en hem omgedraaid tot haar eigen speeltje, dacht Draco kwaad en propte zijn tot vuisten gebalde handen in de zakken van zijn gewaad terwijl hij over het vochtige gras richting het kasteel liep. Zijn eerste les was Toverdranken, met de Griffoendors. Dat zou een buitengewone les worden,… Een grijns verscheen op Draco's gezicht toen Korzel en Kwast aan zijn zijde verschenen en ze zich samen richting te kerkers begaven.
Zelfs Clear moest toegeven dat hij een geweldige rol had gespeeld tegenover Wezel, niemand zou ook maar iets vermoeden. Natuurlijk had het ook geholpen dat Bibi hem wegtrok en met hem begon te fluisteren, maar dat kleine feit wilde Draco zich op dit moment niet herinneren. Met een grijns van oor tot oor zwaaide Draco de deur naar Professor Sneep zijn lokaal open en keek arrogant in de rondte. Tijd om het gouden trio te irriteren, dacht Draco met een sinistere glinstering in zijn ogen toen zijn blik op Snotter, Wezel en hun Modderbloedje viel. Het volgende moment werd zijn gezicht echter emotieloos terwijl hij achterin het lokaal plaatsnam en te laat zag dat Patty naast hem in de stoel gleed.
The horror, dacht Draco terwijl hij met zijn ogen rolde. Nu moest hij de les ook nog doorbrengen met deze uit de kluiten gegroeide bakvis. Ze zag eruit alsof ze toen ze klein was tegen een muur was gelopen en daarmee niet alleen haar neus had geplet, maar haar totale gezicht en dat nu probeerde te verdoezelen door zoveel mogelijk make-up te dragen. Langzaam nam Draco haar verschijning in zich om en werd misselijk toen hij naar haar gezicht keek. Patty knipperde zo snel met haar oogleden dat Draco er niet tegen kon, hij kon zich dan ook niet voorstellen dat iemand dat verleidelijk kon vinden, maar Patty leek iets totaal anders te denken. Deze les zou een ramp worden,…
"Hoi Dracy," zei Patty met een hoog stemmetje en Draco's gezicht vertrok toen hij de 'troetelnaam' hoorde. "Zoek een andere plek Patty," zei hij op afgemeten toon, maar Patty was spontaan Oost-Indisch doof geworden. "Het je me gemist lieverd?" vroeg ze op zoete toon terwijl ze dichter naar Draco toe kroop, die nu klem zat tussen haar en de muur. "Ik zei; zoek een andere plek op Patty. Dat betekend; zorg dat je zo ver mogelijk bij mij vandaan zit," zei Draco weer, maar Patty leek de hint nog steeds niet te snappen. "Maar Dracy, wij gaan trouwen," zei ze vrolijk zich totaal niet bewust van het feit dat Draco dat juist niet wilde laten gebeuren.
"Jufvrouw Park, mijn lessen zijn geen momenten voor persoonlijke vrijpartijen. Neemt u voorlopig maar plaats naast Jufvrouw Griffel, ik neem aan dat u die niet zo zal belagen," klonk ineens een kille stem en Draco besefte dat Professor Sneep hem zojuist gered had. Patty trok een gezicht alsof iemand kerst afgelast had en voor de verandering was ze niet de enige die zo keek. Hermelien Griffel had precies dezelfde blik op haar gezicht en langzaam verscheen er weer een grijns op Draco's gezicht, misschien dat deze les toch nog leuk werd,…