Disclaimer staat alleen aan het begin van het verhaal, wil je zeker zijn dat hp niet van mij is? Kijk daar dan even.

4.

Met een glimlach op haar lippen liep Bibi door de gang van Zweinstein, het licht van de ochtendzon viel door de smalle ramen en liet het stof zacht dansen. Even bleef Bibi staan en keek naar het stof terwijl de glimlach op haar gezicht haar ogen liet schitteren. Het volgende moment opende ze echter haar ogen en hees de bruinleren schoudertas hoger op haar schouder terwijl ze doorliep naar de enorme deuren van de grote zaal. Deze stonden wijdwagen open en Bibi stapte zonder te aarzelen over de drempel om naar de Ravenklauwtafel te lopen.

Speciaal voor vandaag had ze het schoolkostuum aangetrokken dat haar moeder op had gestuurd vanuit Frankrijk, dat zou Draco vast op prijs stellen. Het kostuum was namelijk een maat te klein, waardoor de blouse te strak zat op de juiste plaatsen en de rok enkele luttele centimeters korter was. Om het effect af te maken had Bibi de bovenste drie knopen open gelaten en hoge hakken met panty's aangedaan in plaats van die monsterlijke kousen die normaal gedragen werden op Zweinstein.

Rustig liep Bibi naar de tafel en ging op haar vaste plekje zitten voordat ze naar Draco keek, die haar uiteraard al gevonden had. Bibi glimlachte langzaam naar hem en knipperde twee keer met haar ogen voordat ze zacht naar hem knipoogde. Draco staarde haar een moment aan maar toen Bibi's glimlach langzaam in een grijns veranderde grijnsde hij terug en knikte naar haar ten teken dat hij haar had gezien. Bibi haar grijns werd iets breder toen ze Blaise verbaasd zag kijken en wendde haar blik af terwijl ze de melkkan van de tafel pakte.

Vanuit haar ooghoeken zag ze hoe Blaise zich dichter naar Draco boog en hem iets in zijn oor fluisterde. Draco's wenkbrauwen ging eerst een eind de lucht in, maar het volgende moment fronste hij diep en vestigde zijn blik weer op Bibi, die nog steeds naar hem kijkend een hap van haar boterham nam. Draco trok nu langzaam een wenkbrauw op, maar trok vervolgens een vies gezicht toen Patty ineens vanuit het niets aan zijn arm vastgekleefd leek te zitten. Bibi keek grinnikend toe, maar besloot Draco uiteindelijk maar te gaan redden van het monster dat eigenlijk zijn vrouw zou worden.

Met een zucht stond ze op van de tafel en begon naar de tafel van Zwadderich te lopen terwijl ze haar ogen bewust niet van Draco afhaalde. "Pardon?" zei Bibi op zachte toon, bijna alsof ze verlegen was en keek voor het eerst sinds ze de grote zaal binnen was gekomen naar de grond. "Zou ik je even mogen spreken Draco? Als je jezelf los kunt maken tenminste," voegde ze zacht aan toe en kon er niet voorkomen dat er een geamuseerde grijns op haar gezicht verscheen terwijl ze weer naar Draco keek.

Draco leek eerder opgelucht dan geïrriteerd dat Bibi ineens aan de tafel van Zwadderich verscheen en drukte Patty dan ook hardhandig bij zich vandaan terwijl hij langzaam opstond. Hierbij nam hij uitgebreid de tijd om Bibi van top tot teen te bekijken voordat hij uiteindelijk naar haar gezicht keek. "Zie je iets leuks?" vroeg ze spottend glimlachend en op Draco's gezicht verscheen een ondeugende grijns terwijl hij zei: "Nee, het is nog te veel bedekt."
Even leek Bibi uit het veld geslagen, maar toen trok ze een vies gezicht en zei: "Haal je gedachten alsjeblieft uit de goot Draco, we zijn in de grote zaal." De laatste woorden werden nogal suggestief uitgesproken en Bibi gaf Draco een langzame glimlach terwijl haar hand zich langzaam om zijn arm krulde. "Laten we een stukje gaan lopen," fluisterde ze zacht in Draco's oor en wierp een grijnzende blik op een zeer giftig kijkende Patty terwijl ze samen met Draco de grote zaal uit begon te lopen. Blaise keek met open mond toe, maar toen begon hij breed te grijnzen en stortte zich weer op zijn ontbijt.

"Ze is wel erg plakkerig he," zei Bibi op walgende toon terwijl ze zichzelf weer losmaakte van Draco, maar wel naast hem bleef lopen. "En dan de manier waarop ze knippert haar ogen, dat je daar niet straalmisselijk van word!" ging Bibi verder toen het stil bleef en deed een poging om het na te doen, waardoor ze enorm begon te slingeren. "Oke, dat mens moet vast een evenwicht stoornis hebben waardoor ze net een knipperlicht is," concludeerde Bibi droog terwijl ze tegen de muur leunde, wachtend totdat het duizelige gevoel weg ging.

Draco bleef echter verdacht stil en toen Bibi dat doorkreeg wierp ze een wantrouwende blik op Draco, die met zijn handen in zijn zakken naar haar bleek te kijken. "Wat?" vroeg Bibi bijna vijandig en Draco haalde, nog steeds zwijgend zijn schouders op. "Zeg iets!" riep Bibi ineens uit en maakte een breed gebaar met haar armen, waarbij ze bijna een portret van de muur veegde. Draco fronste en vroeg uiteindelijk: "Kleed jij je altijd zo? Het is me namelijk nog nooit opgevallen."

Bibi rolde met haar ogen en zei scherp: "Ik ben je nog nooit opgevallen Draco, ik ben de brave, verlegen en totaal niet sexy Ravenklauwer. Moet ik je nog meer redenen geven waardoor je mij nog nooit eerder zo hebt gezien? Misschien door het feit dat ik me normaal gesproken niet zo kleed, dit was de eerste en de laatste keer, want ik heb het idee dat het mensen nu wel duidelijk is dat wij aandacht aan elkaar besteden." Na deze woorden draaide ze zich bruusk om en liep kwaad een paar passen bij de blonde jongen vandaan terwijl Draco diep zuchtte. Het volgende moment adopteerde hij echter een arrogante blik en bereidde zich voor om Bibi faliekant de grond in te stampen.

"Als ik jou was zou ik maar op mijn woorden letten Clear, anders zit je straks nog op de eerste bezem terug naar huis," zei Draco op arrogante toon en zag Bibi verstijven. Een grijns verscheen op zijn gezicht terwijl Bibi zich langzaam omdraaide naar haar blonde duivel. "Oh werkelijk?" vroeg ze kil, maar er was totaal geen emotie op haar gezicht te zien. "Ja, ik hoef maar met mijn vingers te knippen en je gaat terug naar Frankrijk," zei Draco nog steeds op arrogante toon en nu trok Bibi langzaam een wenkbrauw op, maar zei nog geen woord. Draco sloeg zijn armen over elkaar en bleef Bibi aankijken, waarom zei ze niets? Meestal was de blonde Ravenklauwer tegenover hem nogal opvliegend, maar nu was ze opvallend kalm.

"Ik geloof er niets van," zei Bibi uiteindelijk bruusk en sloeg haar armen over elkaar terwijl ze met één voet ongeduldig op de grond tikte. "En waarom niet?" vroeg Draco lichtelijk uit het veld geslagen en een irritante glimlach verscheen op Bibi's gezicht. "Als ik terug ga naar Frankrijk, moet jij met die zuignap trouwen. Tenminste, als ik onze afspraak goed begrepen heb,…" zei Bibi en keek geamuseerd toe hoe alle kleur uit Draco's gezicht weg leek te trekken. "Goh, had je daar nog niet bij stilgestaan toen jij je grote mond opende?" vroeg Bibi spottend en begon vervolgens bij de overdonderde jongen vandaan te lopen.

Ze had echter nog maar een paar meter gelopen toen Draco haar arm al te pakken had en haar hardhandig een lokaal in sleurde. De deur viel met een klap in het slot terwijl Bibi met een doffe plof languit op de grond belandde. "Verdomme! Dat kan toch ook wel anders! Hersenloze idioot!" vloekte Bibi hardop terwijl ze met haar hand over haar achterhoofd wreef. Draco greep haar echter ruw bij haar arm en trok haar overeind tot hun gezicht vlak bij elkaar waren. "Ik denk niet dat jij in de positie bent om eisen te stellen aan mijn doen en laten Clear. Als je niet terug naar Frankrijk wilt doe je wat ik zeg, anders zorg ik er persoonlijk voor dat je zo snel mogelijk weg bent van Zweinstein." siste Draco en in zijn ogen leek een ijsstorm te woeden.

Bibi deed echter niets onder tegenover Draco en trok abrupt haar arm los voordat ze ook maar iets tegen Draco zei. "Ik denk dat jij evenmin in de positie bent om eisen aan mij te stellen Malfidus. Heb je er ooit bij stilgestaan dat ik er helemaal geen problemen mee heb om terug te gaan naar Frankrijk? Of dat ik misschien wel een back-up plan heb zodat ik hier kan blijven? Ik denk dat jij je ego maar even op moet ruimen, anders trouw jij maar lekker met Patty en ga ik wel terug," siste ze en een blinde woede schitterde in haar ogen waardoor Draco besefte dat ze het ook nog zou doen ook.

Secondelang staarde hij naar Bibi, maar kamde vervolgens gefrustreerd met zijn handen door zijn haren, waardoor verschillende plukken recht overeind bleven staan. Met samengeknepen ogen keek hij naar Bibi, maar zei geen woord. Hij kon iedereen de baas, zelf Potter, Wemel en hun modderbloedje, maar deze Ravenklauwer leek altijd wel iets te zeggen te hebben. Het maakte niet uit waar het over ging. Ze haalde het bloed onder zijn nagels vandaan en het vervelendste was nog wel dat ze ook nog gelijk had,…

"Goed Clear," zei Draco uiteindelijk met moeite, hij wilde eigenlijk niets toezeggen, maar het alternatief (trouwen met Patty) stond hem ook niet aan. "Geen rondvliegende ego meer?" vroeg Bibi voor de zekerheid en terwijl Draco knikte bracht ze haar hand weer omhoog naar haar hoofd. "Ik denk dat ik een probleem heb," mompelde Bibi terwijl ze haar hand bekeek en vervolgens onderuit ging. Draco ving haar nog maar net op en zag dat haar blonde haren rood werden van het bloed. Een vloek ontsnapte aan Draco's lippen, maar het volgende moment tilde hij de Ravenklauwer op en snelde richting de ziekenzaal met Bibi in zijn armen.