Sorry, it's in Dutch, cause it sounds way better. I guess it's time for the first Dutch SEED fanfic ever?
Ik vraag me af hoeveel Nederlandse fans er zijn… In ieder geval, het gaat hier om Rey en Lunamaria. Spoilers voor de hele serie.
Bevlekt
Door MidnightReverie
Ik had je aanwezigheid genegeerd. Deed alsof je niet voor mij had bestaan.
Lukraak had je naar mijn pols gegrepen om uit mij antwoorden te krijgen. Nadien besefte ik meer dan ooit dat het geen zin had om mijn gedachtes voor jou te verbergen. Je bent toch niet blind? Echter had ik me meer van jou afgestoten dan verborgen, door je steeds af te wijzen, zodat ik je niet meer onder ogen kon zien. Nu weiger ik niks te zeggen. Jij weigert ook zo te zien. Nu knijp je hard in mijn pols. Ik voel geen pijn als jij dat doet.
Ik had mezelf wel pijn aangedaan, omdat jullie begonnen te lijden. Waarom heb ik hem dat laten doen? Zou ik dan niet zijn schuld hebben moeten dragen? Nu laat je los. Het doet zoveel pijn.
Jouw ogen schitteren als ze in de mijne keken. Verbaasd. Ja, het is waar. Hij…. Hij moest dat doen van mij. Wat zag je in mijn weerspiegeling? Je staart eerst zonder enige emotie in mijn binnenste. Schuld. Schaamte. Spijt. Ik ben niet gevoelloos. Nu weet je het. Alles dubbel. Meer dan hem. Je sloeg me niet. Je werd niet kwaad. Te aardig misschien? Had ik je dan al niet verloren in hem…? Is al onze genegenheid opgelost in niets?
De stilte omvat alles, want nu kan niets meer gezegd worden. Schatten we elkaar verkeerd in? Ik ben niet gevoelloos en ook niet vlekkeloos.
Je doet twee stappen achteruit, je kamer in. Ogen groot. Je hand gaat van je mond naar het paneel toe, nog voordat ik iets kon zeggen.
Deur dicht.