Hoofdstuk 2

'…Griffoendor!'
Fay zuchtte opgelucht en zette de hoed af. De Griffoendors klapten en juichten en Fay ging tussen Hermelien en Ginny zitten.
'Ik dacht wel dat je in Griffoendor zou komen, als je ouders daar ook in zaten!' zei Ron blij.
'Ja…maar de hoed zei dat ik het goed zou doen in Zwadderich,' zei Fay.
'Hé, dat zei hij bij mij ook,' zei Harry.
'Goed, dan wil ook nog even zeggen dat het Verboden Bos…' zei Perkamentus.
'…verboden is voor de eerstejaars,' maakten alle leerlingen van hogere klassen zijn zin af.
Perkamentus glimlachte.
'Juist. Nou, eet smakelijk!' Hij klapte in zijn handen en er verscheen eten op de borden. Fay vroeg om meer uitleg over Zweinstein en toen ze die avond naar de leerlingenkamer liepen wist ze de belangrijkste dingen al uit haar hoofd.

De dagen daarna trok Fay meestal met Ginny op, vooral omdat ze daarbij in de klas zat. Ze zat ook wel eens bij Harry, Ron en Hermelien, maar Harry was een nogal triest gezelschap, waarom wist ze niet. En omdat Harry zo saai deed zeiden de anderen ook bijna niets, dus ze zaten hele pauzes maar voor zich uit te staren. Ginny integendeel, was heel gezellig. Je kon altijd wel met haar lachen.
Vandaag zaten ze in de bibliotheek om een opstel voor Sneep te maken.
'Hij is echt zo'n zak! Zestig centimeter lang!' mopperde Fay.
'Weet ik. Hé, heb je die jongen uit Ravenklauw al eens gezien?' zei Ginny.
Ze wees op een jongen die net binnenkwam. Hij had donkerbruin haar wat een beetje voor zijn ogen viel, die ook bruin waren. Hij zag er niet bijzonder uit, maar toch leuk.
'Hallo?' Ginny zwaaide met een hand voor Fay's gezicht.
'Oh eh…sorry,' mompelde Fay, die vanuit haar ooghoeken nog steeds naar de jongen keek.
'Leuk is hij hè?' zei Ginny grijnzend.
'Zeker, hoe heet hij?' zei Fay.
'Geen idee…ik had hem nooit eerder opgemerkt, eigenlijk.'
'Zal ik het vragen?'
'Dat durf je niet!'
Fay grijnsde.
'Tuurlijk wel,' Ze stond op, liep naar de jongen toe en tikte hem op zijn schouder.
'Hoi,' zei de jongen.
'Hoi…zeg, ik vroeg me af wat je naam is? Ik heb je nooit eerder gezien..'
'Dat is niet zo gek, je bent hier ook net nieuw,' zei de jongen grijnzend. 'Ik heet Felix….Felix Simons. En jij?'
'Fay Zwarts. Ik ga maar weer eens. Ik zie je nog wel!'
'Oké, doei!'
'Doei!'
Fay liep weer naar Ginny toe.
'Jij durft ook alles!' zei die bewonderend.
Fay haalde haar schouders op.
'Hij heet Felix Simons,'
'Wat een naam!' zei Ginny lachend.
'Ach ja, niet iedereen kan een leuke naam hebben,'
Ze hoorden de bel en gingen naar hun les Transfiguratie.

Die avond zat Fay een boek te lezen in de leerlingenkamer. Er was bijna niemand, behalve Harry, Hermelien en Ginny. Harry zat ook een boek te lezen, Ginny speelde met Knikkebeen en Hermelien was haar huiswerk aan het nakijken.
Na een tijdje legde Fay haar boek weg en keek hoe Ginny met Knikkebeen speelde. Kort daarna kwam Ron de slaapzaal uit.
'Zullen we naar Hagrid?' vroeg hij aan Harry. Die knikte en legde zijn boek weg.
'Even de mantel pakken,'
Het was al negen uur geweest, dus ze mochten eigenlijk niet meer op de gangen komen. Harry pakte zijn boek en ging de jongensslaapzaal in.
Een kwartier later geeuwde Fay en zei tegen Ginny en Hermelien dat ze alvast naar bed ging. Ze pakte haar boek van de tafel. Maar het was Harry's boek. Hij had de verkeerde gepakt.
'Deze is van Harry,' zei ze.
'Ga hem dan omwisselen…' zei Hermelien. Fay knikte en liep naar de jongensslaapzaal. Toen ze de kamer van Harry, Ron, Marcel, Simon en Daan binnenkwam zag ze tot haar opluchting dat daar niemand was. Ze liep naar het achterste bed en deed Harry's koffer open. Toen ze een gewaad optilde om naar het boek te zoeken zag ze een kapotte spiegel met een briefje erbij liggen.

Dit is een tweespiegel. Ik heb de andere. Als je me wilt spreken zeg dan gewoon
mijn naam; dan verschijn je in mijn spiegel en kan ik met je praten in de jouwe.
James en ik gebruikte ze vaak als we op verschillende plaatsen moesten nablijven.

Het was duidelijk voor Fay dat dit briefje van Sirius kwam. Dus Harry had hem gekend!
'Reparo,' zei ze, met haar toverstok op de spiegel wijzend.
De spiegel werd weer heel.
Ze hield hem voor zich. Zou hij nu nog werken? Ze keek even om zich heen. Er was nog steeds niemand.
'Sirius Zwarts,' zei ze luid en duidelijk.
Even gebeurde er niets, maar toen ze ongeveer twintig seconden gewacht had lichtte de spiegel opeens even op. Een hoofd verscheen erin…Sirius' hoofd!
Hij keek haar geschokt aan, en Fay keek hem geschokt aan.
'Fay?' zei hij langzaam.
Fay kon niets uitbrengen en knikte alleen maar.
'Wat doe jij hier?' hoorde ze opeens iemand zeggen. Ze draaide zich om. Het was Harry. Fay wilde de spiegel verstoppen onder haar gewaad, maar Harry had het gezien.
'Wat doe je met die spiegel?'
Fay besloot dat ze hier niet meer onderuit kon.
'Ik zag dit briefje erop. Heb je hem gekend?' zei ze.
Harry knikte.
'Jij ook dan?'
'Nee…maar…' zei Fay aarzelend.
'Wat?'
'Sirius was mijn vader,'
Harry knipperde met zijn ogen en keek haar verbaasd aan.
'Jou vader? Maar…in de trein zei je-'
'Ik kon toch niet zomaar zeggen dat Sirius Zwarts mijn vader was? Misschien dachten jullie wel dat hij een echte moordenaar was!' snauwde Fay. Ze had weer spijt van haar uitbarsting. 'Sorry,' voegde ze eraan toe.
'Maar dat heb ik nooit geweten…dat Sirius…een gezin had,' zei Harry.
'Nou, het is wel zo. Hij is vlak na jouw ouders met mijn moeder Marlou getrouwd en ik werd ongeveer een maand eerder dan jouw geboren. Maar toen Voldemort jouw ouders vermoordde ging mijn vader naar Azkaban en toen zijn wij naar Hongarije verhuisd!' vertelde Fay.
'Hè, je bent een maand eerder geboren maar ik zit een jaar hoger dan jou?'
'Ik ging een jaar later naar school…maargoed, verder weet ook niemand het, behalve de mensen die ze gekend hebben dan, dus ga het niet vertellen tegen al je vrienden enzo…'
'Nee,' beloofde Harry.
'Oké...nou, ik kwam eigenlijk m'n boek halen, dus hier is jouw boek en dit is die van mij,'
'Ja. Mag ik mijn spiegel terug?' vroeg Harry.
'Ehm…ik wou hem eigenlijk nog even houden,'
'Hij werkt toch niet,'
'Nou en,'
Harry haalde zijn schouders op en knikte. Fay liep naar haar eigen slaapzaal met de spiegel. Ze besloot het nog niet aan Harry te vertellen van de spiegel, zodat ze zelf eerst met haar vader kon praten als ze alleen was.