Hoofdstuk 5

'Waarom heb je het dan ook verteld?' zei Ginny de volgende dag ongelovig. Fay had haar net alles verteld.
'Nou, ik vond gewoon dat ik dat moest doen…'
'Maar je was eindelijk met hem uit…'
'We passen niet bij elkaar,' zei Fay kortaf. 'Ik ga even naar de bieb,'
Ze liep voor niks naar de bibliotheek, want ze had eigenlijk niks nodig. Ze liep een beetje rond.
'Hoi,' zei Harry's stem achter haar.
'Hoi Harry,'
'Was het leuk met Felix?'
'Eh…ging wel. We eh…we passen niet echt bij elkaar. En jij? Vond jij het leuk?'
'Ja hoor,' zei Harry. 'Ik eh…wou je nog iets vertellen,'
Fay knikte.
'Kom mee,' zei Harry. Fay volgde hem naar de zevende verdieping. Ze keek toe hoe Harry drie keer heen en weer liep en er opeens een deur verscheen. Ze ging mee naar binnen en deed de deur achter zich dicht.
Harry ging op een kussen zitten en Fay volgde zijn voorbeeld.
'Ik moet weg,' zei hij alleen maar.
Fay keek hem vragend aan.
'Misschien zie je me dan nooit meer,'
'Maar….waarom niet? Wat ga je dan doen?'
Harry zuchtte.
'Het klinkt misschien heel raar….maar….ik moet tegen Voldemort vechten,'
'Wat!'
Fay wist niet of ze dat moest geloven of niet.
'Waarom jij?'
'Ik ben de enige die hem kan verslaan,' zei Harry. Hij keek Fay niet aan.
'Waarom?'
'Vlak voordat ik geboren werd was er een profetie gedaan door Sybilla Zwamdrift, ze zei daarin dat ik de enige was die Voldemort kon verslaan…maar een Dooddoener had daar iets van opgevangen. Daarom ging Voldemort toen ik klein was naar ons huis en….hij vermoordde mijn ouders. Hij probeerde mij ook te vermoorden, maar dit lukte niet. De vloek kaatste terug en Voldemort was zijn lichaam kwijt,'
'Maar hij is nu weer terug…'
'Ja, dus nu moet ik hem vermoorden, of hij mij. Dat is de enige oplossing,'
'Waarom vertel je me dit? Je kent me nauwelijks…'
'Omdat ik wil dat jij me helpt,'
Toen was het even stil.
'Voor Sirius,' zei Harry ten slotte. Hij keek haar zo smekend aan dat Fay niet kon weigeren. En ze wilde hem ook wel helpen.
'Natuurlijk wil ik je helpen…' Harry zuchtte opgelucht, '…maar ik weet niet of ik dat kan,'
'Natuurlijk wel…ik heb je geweldig zien duelleren bij Verweer tegen Zwarte Kunsten,' zei Harry glimlachend.
'Dat is wat anders als tegen Voldemort en Dooddoeners…'
'Ik leer het je wel,'
Fay dacht even na, maar knikte uiteindelijk toch maar instemmend.
'Weten Ron en Hermelien dit trouwens?' vroeg ze.
'Ja,'
'En wanneer moeten we dan…gaan vechten, zeg maar?'
'Na het einde van het schooljaar, als iedereen weg is. De hele Orde doet mee, dus jouw moeder ook, en Ron en Hermelien ook…'
'Wanneer oefenen we?'
'Eh…iedere avond?'
'Zo veel?'
'Ja, wat dacht je dan?'
'Goed, goed…'
'Zullen we dan maar teruggaan?'
'Ja…'
Ze liepen terug naar de leerlingenkamer.

Iedere avond ging Fay met Harry duelleren oefenen.
'Geweldig,' zei Harry, toen Fay een Patronus in de vorm van een grote hond opriep.
'Zijn er ook Dementors dan?'
'Ja, die staan aan Voldemorts kant. Je bent echt al vooruit gegaan!'
Fay glimlachte. Ze waren ook al twee maanden aan het oefenen.
'Het is wel weer genoeg voor vanavond….we hebben nog een kwartier om in de leerlingenkamer terug te komen,' zei Harry terwijl hij op zijn horloge keek.

Fay had het intussen goedgemaakt met Aylin, die nu zelfs een van haar vriendinnen was geworden. Felix bleef haar ontwijken.
Ook had ze alles over het gevecht aan Ginny verteld. Die was wel beledigd omdat ze zelf niet mee mocht vechten, maar Fay legde uit dat het haar nooit zou lukken.
'Hoezo? Harry kon mij toch ook trainen! Trouwens, vorig jaar heb ik nog bij de S.V.P. gezeten, en-'
'Ginny, alsjeblieft…ik kan het ook niet helpen hoor. Denk je dat het leuk is om tegen ze te vechten?'
'Tuurlijk niet, maar ik zou zo graag ook iets willen doen…'

Toen Fay een brief had gestuurd naar Marlou kreeg ze een dag later meteen een brief terug. Tot haar grote verrassing was Marlou niet kwaad, maar vond ze het juist goed dat Fay ook meehielp.
Het laatste weekend voor de vakantie ging Fay met Ginny, Aylin en nog een paar meiden naar Zweinsveld. Ze probeerde de gedachte dat dit wel eens haar laatste keer in Zweinsveld zou kunnen zijn uit haar hoofd te zetten.
Ze maakten bijna al hun geld op aan snoep, kleren en fopartikelen, voor een spectaculair einde van het jaar.
'…en dan steken we na het eten al het vuurwerk af!' zei Aylin grijnzend.
'Waarom niet voor het eten?' vroeg Melanie.
'Ja daag! Straks valt het vuurwerk in m'n eten!' zei Lindy.
'Na het eten lijkt me het beste,' zei Ginny. 'Hallo…Fay?'
Ze zwaaide met een hand voor Fay's gezicht.
'Oh eh…sorry hoor,' zei Fay, die wakker schrok.

Op de avond van de laatste schooldag hield Perkamentus een lange toespraak. Hij vertelde zelfs over Voldemort en wat ze van plan waren, maar Harry werd niet genoemd.
Vlak voordat iedereen klaar was met eten ging de groep meisjes stiekem weg om het vuurwerk te halen. Ze wachtten een tijdje, staken het af en gooiden het in de Grote Zaal. Ze hoorden enorme klappen, schreeuwen en gelach. Toen ze even om de hoek keken zagen ze de leraren hysterisch rondrennen, de leerlingen met eten gooien en Vilder, die wild met een bezem om zich heen sloeg.
Perkamentus glimlachte en verschool zich snel achter de Oppertafel toen er een draak op hem kwam afgesuisd. Toen hij weer rechtop stond keek hij recht in Fay's ogen. Fay draaide zich snel om.
'Oh nee, hij zag me. Nu ben ik erbij!'
'Welnee,' zei Ginny lachend.
'Als Vilder je maar niet ziet,' zei Melanie.
'Oh Mel, Vilder is zo blind als een Flubberwurm,' zei Lindy.
'Zijn die blind?'

Even later kwam Perkamentus naast Fay staan, de andere meiden waren mee aan het feesten.
'Mooi vuurwerk, Fay,' zei hij grinnikend.
Fay was met stomheid geslagen.
'Oh eh…dank u,' mompelde ze.

De volgende dag gingen Fay, Harry, Ron en Hermelien Ginny en de anderen uitzwaaien toen ze in de koetsen stapten.
'Komen jullie?' zei professor Anderling na een tijdje. Zwijgend liep iedereen achter haar aan de Grote Zaal in. Ze gingen allemaal aan één tafel zitten. Perkamentus legde uit dat ze naar de schuilplaats van Voldemort gingen, wat hij niet verwachtte. Een halfuur later kwamen alle leden van de Orde Zweinstein binnen en was het tijd om te vertrekken…..