HEEJ MENSJUHS! Laatste Chappie! sniffel Ik hoop dat je het leuk vind!

Emely had een leuke tijd in Port Royal, in de cel... Samen met Jack wachte ze met spanning wat er komen kwam. Toen ze in Port Royal aankwamen had ze dit nooit gedacht. Ze werd aardig behandeld op het schip en opeens, BHAM! in de cel! DEZELFDE ALS JACK! Hoe moest ze nu prive zijn? Ze keek op toen er een soldaat naar binnen kwam.

"Het is tijd." Ze stonden allebei op en liepen naar de galgen. Daar werden ze naast elkaar op de galg gezet met hun handen voor hun lichaam gebonden. Een vent klom op het 'podium' en rolde een papier uit.

"Jack Sparrow, laat het weten dat je..."

"Captain, Captain Jack Sparrow!" fluisterde Jack woedend. Emely glimlachte.

"...Voor je vrijwillige commissies van misdaden tegen de kroon. Deze misdaden zijn verschillend van duur en onheilspellend. De meest erge worden nu opgenoemd: Piraterij, stelen..." En hij noemde nog meer op. Soms glimlachte Jack even alsof hij zich iets herrinerde. Emely boog zich naar hem toe om iets te zeggen maar ze werd teruggetrokken door de beul, die haar woedend aankeek. Zij grinnikte heel onschuldig en keek weer over het publiek naar Elizabeth die iets zei tegen de mannen naast haar.

"...Het nadoen van een soldaat van de Spaanse Royal Navy, het nadoen van een monnik van de kerk van Engeland..." Jack glimlachte weer en zei: "Ah, ja!" en keek naar de beul, die op zijn beurt Jack vernietigend aankeek. Jacks glimlach vervaagde en hij keek ook weer recht vooruit.

"...Het zeilen onder valse kleuren, ontvoering, verbranden van gebouwen, jagen op beschermde dieren, nemen van dingen die niet van jou waren, gewapend stelen, en normale misdaden. Emely Jones, jij bent veroordeelt voor deze misdaden: Piraterij, stelen, het nadoen van de koningin van Engeland, het stelen van de hele Spaanse Vloot, het zeilen onder valse kleuren, verbranden van kerken en ook de gewone kleine misdaden. En voor deze misdaden zijn jullie veroordeelt om, op deze dag, bij nek te worden opgehangen tot de dood. Mag God medelijden hebben op jullie zielen." De trommels gingen steeds sneller. Emely keek naar Jack met betraande ogen.

"Ik wil niet dood, Jack..."

"Het komt wel goed, luv, echt waar..." Emely slikte moeizaam en keek over het publiek. Daar zag ze Will staan en iets tegen Elizabeth zeggen en de andere drie waren geschokt. Emely glimlachte. De beul liep achter Jack en deed het touw om zijn nek en daarna ook bij Emely. De trommels bleven sneller gaan en ze zag problemen in het publiek en iemand die hard schreeuwde.

"UIT DE WEG!" Met een schok besefte ze dat het Will was. De beul trok aan de paal en de grond onder hun voeten viel weg. Emely voelde meteen een schok in haar nek. Moeizaam ademde ze, om nog zo lang mogenlijk in leven te blijven om te zien wat er gebeurde. Ze zag Jack naast zich neervallen op een zwaard. Will was om hun heen aan het vechten.

"Will..." zei emely verstikt. Will reageerde niet.

"WILL!" kraakte ze weer. "WILL, VERDOMME! HAAL ME HIER UIT!" De beul sloeg met zijn bijl tegen het touw van Jack, waardoor hij viel en Will duwde de beul van het plateau af.

"Will!" kraakte Emely weer en Will sneed haar ook los. Lucht stroomde terug in haar longen en ze begon te hoesten. Jack trok haar omhoog en rende weg met haar pols in zijn hand. En ja, Emely zit wel aan die pols vast...

"Kom!" riep hij en liet haar los. Emely rende op zichzelf verder en keek achterom naar de soldaten. Ze merkte niet op dat er een bohoorlijk stevige stenen paal voor haar stond en rende er tegen aan.

"Auw..."

------------------------------------------------------

Ze werd wakker door de stem van Norrington. Zijn walgelijke stem was aan het kwaken tegen iemand.

"Ik had wel een idiote ontsnappingspoging verwacht, maar niet van jou." Emely hoorde nu de Gouverneur.

"Op de terugweg naar Port Royal, heb ik je getolereerd op mijn schip, en dit is hoe je mij bedankt? Door met hun samen te werken? Ze zijn piraten!"

"En goede mensen!" Dat was Will! Emely sprong op en zag Elizabeth staan. Emely ging naast haar staan en Elizabeth glimlachte.

"Als alles wat ik hier gehaald heb, is dat de beul twee paar schoenen zou verdienen in plaats van een, dan zal dat zo zijn. Mijn geweten zal dan teminste opgeklaard zijn." Fijn! Will was ook al weer begoonnen met die raadseltjes! Norrington boog zich naar voren en zijn zwaard gleed langs Wills nek.

"Je vergeet je plaats, Turner." zei hij.

"Die is hier, tussen jou en Jack." Emely sprong naar voren.

"En die van mij ook!" zei ze en ze ging naast Jack staan.

"Als je het niet vergeten was, miss Jones. We hebben je net geprobeerd op te hangen! Jij bent niet belangrijk voor Port Royal!" zei Norrington triomfantelijk.

"Ja... Maar... Nou... BOEIEND NORRY!" schreeuwde Emely en draaide haar hoofd met een zuur gezicht. Ze zag een papagaai vliegen die haar wel heel bekent voorkwam. Het was de papagaai van die Cotton gast! Dat betekende... De Pearl!

"Mijn plaats is hier ook!" Emely zag Elizabeth naast Will staan en zijn hand vasthouden. De Gouverneur was geschokt.

"Elizabeth! Laat je wapens zakken. Podverdikkie! Laat ze zakken!" Emely grinnikte en boog zich naar Jack.

"Zei hij nou Podverdikkie?"

"Ik dacht het wel, luv!" Ze lachten.

"Jack?"

"Ja, luv?"

"Cottons Papagaai is hier!"

"Dat betekent..."

"De Pearl is er!" Jack glimlachte wijd en duwde Emely naar achter. Zij struikelde, zoals gewoonlijk, over de rant van het gebouw en kon zich nog net vastgrijpen aan de rand. Ze keek onder zich en zag de zee en heel veel rotsen. KUT! Iemand! HELP! dacht ze wanhopig. Boven zich hoorde ze Jack praten.

"Nou! Ik voel me hier eigenlijk wel goed bij! Ik denk dat we allemaal zijn gearriveerd op een speciale plek, eh? Spiritueel... Economisch... Gramatisch? Ik wil dat je weet dat ik op jouw stemde maat. Weet dat... Elizabeth, het zou nooit tussen ons gewerkt kunnen hebben, schat. Het spijt me..." Emely trok zich omhoog en zag Jack naar Will toelopen. Will keek zelf behoorlijk bang.

"Will..." Jack greep Wills gezicht met beide handen vast en nam diep adem. Hij deed zijn ogen dicht en duwde zijn mond tegen die van Will. Wills ogen werden groot. Jack trok zich terug en begon een raar dansje te doen.

"Ik win! Ik win! Vrienden! Dit is de dag dat jullie altijd zal bijstaan als de dag..." Emely greep de achterkant van Jacks kleren en trok. Hij struikelde en viel over de rand naar beneden in de zee. Emely klom omhoog en keek iedereen aan.

"Dit is de dag dat jullie altijd zal bijstaan als de dag dat Jack, Will zoende! Doei Lizzie!" Elizabeth zwaaide.

"O, en Will?"

"Ja?"

"Ik ben je zus! DOEI!"

"Wat? Emma?"

"JUP!" Emely dook over de rand heel mooi en sierlijk naar beneden. Haar handen mooi gestrekt en lichaam prachtig reflecterend in de zon. Alle mensen op het gebouw keken met bewondering naar haar.

"AAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!" schreeuwde Emely toen ze heel snel salto's begon te maken. En dat was niet de bedoeling. Ze knalde hard op iets hards en zonk naar beneden met het harde ding. Ze voelde om zich heen en voelde iets van zeewier. Ze trok eraan en Jacks hoofd kwam naar boven. Hij sputterde een beetje en keek haar boos aan.

"Sorry?"

"Hmpf!" Jack zwom naar de Pearl en bedacht zich opeens iets. Hij draaide een rondje en keek Emely triomfantelijk aan.

"Ik heb gewonnen!"

"Ja, Jack. Ik weet het!"

"Maar ik heb gewonnen!"

"JA JACK!"

"En dat betekent?"

"Dat ik de Pearl schoon moet maken."

"YES!" Ze zwommen verder en Jack werd een touw toegeworpen. Hij greep het vast en werd omhoog getrokken. Emely greep nog net zijn benen vast en werd ook omhoog getrokken.

"AHHHHHHHHH!"

"Luv, laat los!"

"BEN JIJ GEK!" Ze zwaaiden hoog over het dek en Emely landde heel onelegant op haar hoofd en kreeg meteen heel erg hoofdpijn. Jack keek naar Gibbs.

"Ik dacht dat je je aan de Code moest houden?"

"We kwamen erachter dat het meer richtlijnen waren." zei hij en hij trok Jack omhoog. Cotton gaf hem zijn hoed en Jack bedankte hem. Een vrouw deed een mantel bij Jack om en zei:

"Captain Sparrow, De Black... Pearl is van jou!" Jack glimlachte en wreef even over het mooie roze stuur van de Pearl. Hij keek naar de crew en glimlachte even.

"Op het dek, jullie smerige honden!" en hij begon orders uit te delen. Hij pakte zijn kompas.

"Nu, breng me die horizon..." Hij begon te neurien.

"And really bad eggs... drink up, me 'earties, yo ho!" en zijn kompas klapte dicht.

"YO HO, YO HO A PIRATES LIFE FOR ME!

WE'RE BEGGARS AND BLIGHTERS AND NE'ER DO WEL CATS.

DRINK UP ME 'EARTIES, YO HO

AYE, BUT WE'RE LOVED BY OUR MOMMIES 'N DADS

DRINK UP ME 'EARTIES YO HO!" zong Emely uit volle borst, terwijl ze het anker lichtte, in haar eentje...

"EMELY!" schreeuwde Jack, "HOU JE KOP!"

"Sorry..."

Nou, Dit was het dan.. HET EINDE! JANK! Maar ik ga nog een vervolg schrijven en dit verhaal word ook nog in het engels vertaald. Dus als je die OOK wil lezen... BE MY GUEST! LUV YOU! Iedereen die dit verhaal heeft gereviewd!

Jack: Maar 4...

Ik: Jack?

Jack: Ja?

Ik: Hou Je Kop!

Jack: Sorry...