Hoofdstuk 1.

'Draco, als je nog één stap dichter bij mij in de buurt komt, vervloek ik je en je weet heel goed welke vervloekingen ik allemaal wel en niet kan? Toch?' Schreeuwde Raquel door de gangen van de school. Ze was woedend en Draco werd zelfs nog iets witter dan dat hij meestal was. 'Aah, schatje... Je weet toch dat ik het niet zo bedoelde? Ik wou je niet boos maken, ik vroeg me alleen maar af of je een keer met mij mee zou willen naar Zwijnsveld?' Dat was een foute zet... 'Als ik jou was, zou ik nu heel hard beginnen te rennen. Je krijgt vijf seconden voorsprong' Het was niet meer dan een fluistering, maar heel goed hoorbaar. Draco trok wit weg en begon knetterhard te rennen.

'Eén, twee, drie, vier en vijf' Raquel begon heel hard Draco achterna te rennen. Toen ze zag dat hij naar buiten sjeesde, pakte ze haar toverstok en riep ze: 'Accio Nimbus 2001!' Nog geen halve minuut later kwam haar bezem er aan vliegen. Ze sprong er op en ging Draco achterna om het meer. Na vijf minuten was Draco zo moe dat hij struikelde.

'Raquel, ik smeek je! Laat me gaan. Ik zal geen woord meer tegen je zeggen, behalve als het een boodschap is van iemand anders.' 'Hmm... Gezien het feit dat het heel aantrekkelijk klinkt, zal ik het maar aannemen.'Ze stapte op haar bezem en vloog terug naar het kasteel. Daar aangekomen stapte ze af en liep ze naar haar leerlingenkamer; de leerlingenkamer van Zwadderich.

'Azaelia en Linsey, kunnen jullie even meekomen?' vroeg ze aan haar vriendinnen. Ze liep langs een hele grote spiegel en keek naar haarzelf. Wat ze zag beviel haar wel; een mooi meisje met lang lichtbruin, blond haar met een rode glans. Ze had blauwe ogen en een wipneusje. Verder was ze dun. Iets te dun en dat vond ze niet leuk, Ze moest aankomen, maar dat lukte niet zo goed... Naast haar liepen haar vriendinnen. Twee hele lieve meiden; de een met zwart haar en een witte pluk -zware obsessie van weerwolven- iets minder lang dan Raquel, maar met een mooier en voller figuur. Linsey had blond haar tot op haar schouders, licht bruine ogen en ze was de kleinste van de drie, maar ze had de grootste mond. Ze was nog erger dan Raquel als het om schelden ging, maar ze werd niet snel boos en was niet zo gevaarlijk als haar...

Toen ze in de slaapzaal zaten begon Raquel bijna te huilen. Ze was echt woedend op Draco. 'Ik haat hem, ik haat hem, ik haat hem, ik haat hem, ik haat hem!' Ze schreeuwde het bijna uit. Plots kwam Patty binnen.

'Raquel? Draco en Blaise vroegen of je heel even naar beneden zou willen komen...' 'Zeg naar tegen je Dracy dat hij dood kan vallen en zeg maar tegen Blaise dat ik er zo aan kom.' 'Oké, maar zou je misschien iets aardiger tegen Draco willen doen.? Hij bedoelt het niet zo slecht hoor!' 'Patty, donder maar weer op! Je hebt mijn antwoord...'

Patty ging weer naar beneden en Raquel ging even naar de badkamer om haar make-up te checken; ze vond Blaise namelijk best wel leuk...

Toen ze even later naar beneden liep -samen met Azaelia en Linsey- kwamen Draco en Blaise meteen op hun af. 'Wat is er?' vroeg ze. 'Ik dacht dat we afgesproken hadden niet meer met elkaar te praten.' Ze keek hem ijskoud aan. 'Dat weet ik nog wel hoor, IJsprinses. maar ik wilde alleen even tegen je zeggen dat ik als ik jou was, maar een toontje lager zou zingen... Want anders zijn jou papa en mama niet zo blij meer, want dan is hun lieve dochtertje als ze haar zien een zoontje geworden. Alleen zal jij het niet door hebben. Pas op het moment dat ze het tegen je zeggen...' zei hij met een duivelse grijns.. 'Heb jij even pech dat ik mijn ouders niet meer zie,' antwoordde ze met de zelfde grijns. Wat is hij toch dom! Dacht ze er achteraan